Lögberg - 27.11.1930, Side 4

Lögberg - 27.11.1930, Side 4
Bis. 4. LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. NÓVEMBER 1930. Xögíjerg Gefið út hvern fimtudag af TIIE COLUMBIA PRESS, LTD., Cor. Sargent Ave. og Toronto St. Winnipeg, Manitoba. Talsímar: 86 327 og 86 328 Einar P. Jónsson, Editor Utanáskrift blaðsins: The Columbia Press, Ltd,, Box 3172 Winnipeg, Man. Utanáskrift ritstjórans: Editor Lúgberg, Box 3172, Winnipeg, Man. Verð $3.00 uni árið. Borgist fyrtrfram. The “Lögberg” is printed and published by The Columtya Press, Limited, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba. Bœjarstjórnarkosningar Næstkomandi föstudag, fara fram kosningar til bæjarráðsins í Winnipeg; skal þá kjósa borg- arstjóra til eins árs, þrjá bæjarfulltrúa í hverri kjördeild um sig til tveggja ára, ásamt skóla- ráðsmönnum, sem einnig eru kosnir fyrir tveggja ára tímabil. Frambjóðendur til borgaistjórastöðunnar eru tveii;; núverand i borgarstjóri, Ralph H. Webb, er sækir fram undir meikjum þess fé- lagsskapar, er Winnipeg Civic Progress As- sociation nefnist, og iMarcus Hyman, lögfræð- ing-ur, boðinn fram af hálfu hins svonefnda ó- liáða verkamannaflokks. Mr. Webb er enginn nýgræðingur í stjórn- málatúni Winnipeg borgar; hann hefir verið kosinn borgarstjóri livað ofan í annað, og það með slíku afli atkvæða, að verulegum undrvim hefir sætt, því hvað sem um hann má að öðru leyti segja, þá verður það engan veginn um hann með sönnu sagt, að hann sé aðlaðandi maður á ræðupalli; til þess er liann langt of grófur í orði. Ekki verður því neitað, að Mr. Webb hefir ýmsa þá kosti til að bera, er að nokkru haldi mega koma í meðferð bæjarmálefna; hann er þó nokkur jarðvöðull með köflum, og ýtir stundum við svefnpurkum, sem vel mættu vaka á verði í stað þess að hafast eigi að. i>ó virðist svo sem berserksgangur sá, er á hann rennur annað veif- ið, sé oft og einatt ákveðnari í orði, en á borði. Borgaistjórastaðan í Winnipeg, er ábyrgðar- mikil virðingarstaða; og því aðeins verður hún svo skipuð að vel sé, að saman fari glöggskygni á meðferð bæjannálefna og prúðmannleg fram- ganga. \ ið bæjarstjornarkosningarnar í fyrra, mæltum vér með þeim fulltrúaefnum, er buðu sig fram undir merkjum Winnipeg Civic Pro- gress íélagsskaparins, og er það síður en svo, að oss iðri þess á nokkum minsta hátt; það var iþeim félagsskap að þakka, að sú kjördei^ldin, er mest hefir magn íslenzkra atkvæða, 2. kjördeild, fékk kosna í bæjarstjórn tvo ágæta menn, þá Maybank og Koberts, er komið hafa fram í hví- vetna kjósendum sínum til sæmdar. Að þessu sinni styður Winnipeg Civic Pro- gress félagsskapurinn Mr. Webb til kosn- inga á ný, auk þess sem hann mælir í 2 kjördeild með þeim J. A. McKercliar, núverandi bæjar- íulltrúa; George R. Belton, blaðamanni, og A. A. Eyiey, fyrverandi framkvæmdarstjóra við Canada Bread félagið hér í borginni. Um Mr. McKerchar er óþarft að fjölyrða; hann hefir um langt ára skeið verið í röð hinna nýtustu borgara þessa bæjarfélags, átt sæti í bæjarstjórn í mörg ár og notið þar trausts og virðingar allra flokka jaínt, sem formaður nefndar þeirrar í . ‘bæjarstjórninni, er fjármálin sérstaklega hefir með höndum. Lm endurkosningu slíks manns ætti að vera ástæðulaust að efast; þar var mað- ur, sem Winnipeg hefði verið vel sæmd af að hafa í borgarstjórasessi. Mr. Ryley er oss að góðu kunnur, sem nyt- semdarmaður og teljum vér víst að hann myndi slíkur reynast, yrði harxn kosinn í bæjarstjórn. Af Mr. Belton höfum vér engin persónuleg kynni haft, en talinn mun hann alment greinaglöggur maður. Mr. Thomas Boyd býður sig fram í 2. kjör- deild á ný; áhrifamaður er hann ekki, en góður drengur og vinsæll. Má slíkt hið sama um Mr. Davidson segja, sem einnig er í kjöri við kosn- ingar þær, er nú fara í hönd. Mr. Simpkin leit- ar og endurkosningar í þessari sömu kjördeild, af hálfu hins óháða verkamannaflokks; skilst • oss að framkoma hans hafi í mörgum málum miðað til góðs, og að hann liafi reynst sæmilega vel sem formaður þeirrar nefndar í bæjarstjórn, er um atvinnuleýsið hefir fjallað. Hvað helzt svo sem segja má um liina ýmsu frambjóðendur, þá verður ekki um það vilst, að úr nógu sé að velja, að undanskilinni kosningu borgarstjóra, þar sem aðeins er að ræða um tvo. Um Mr. Marcus Hyman, kepixinaut Mr. Webbs um borgarstjórastöðuna, liöfum vér fátt að segja; vitum aðeins það, að hann er lögmað- ur Gyðinga-ættar, 0g sagður að vera vel fær í sinnijsérstöku fræðigrein; um stefnu þess flokks, er hann styðst við, hafa jafnan verið næsta skiítar skoðanir, og verða sennilega enn um langt skeið. Orðið höfum vér þess áskyngja, að Mr. Webb sé fundið það til foráttu að hann fylgi ílxalds- flokknum að mólum; að láta hann gjalda sér- skoðana sinna í landsmálum, eða blanda Jxeim saman við gildi hans eða vangildi sem borgar- stjóra, nær vitanlega ekki nokkufri minstu átt. Slíkt væri álíka sanngjarnt, eða hitt þó lieldur, og það, að veitast að Mr. Hyman fyrir þjóð- ernislegan uppruna hans. Allan slíkan nagla- skap þarf að kveða niður, og það svo rækilega, að hann stingi aldiei upp höfðinu aftur. Oss skilst, að þá yrði málefnum WTinnipeg- borgar skipað í bezt horf, er bæjarstjórnin und- antekningarlaust,'væri hafin yfir þröngar klíkur og sérstæða flokka; að þeiin einum yrði fengin forusta bæjarmála í hendur, er sökum heilbrigðr- ar dómgreindar og viðurkendrar samvizkusemi, nyti trausts allia flokka og stétta jafnt. Mun þá æskilegrar samvinnu von og viturlegrar úr- lausnar á hinum ýmsu vandamálum, en fyr ekki. Lögð verða undir úrskurð kjósenda á föstu- daginn, aukalög uin $750,000 fjárveitingu til útfærslu ámiðstöðvar hitunarkerfi borgai innar, Central Steam Heating. Er hér um grein að ræða af WTinnipeg Hydro kerfinu, sem ætla má að beri sig vel í framtíðinni og komi að góðum notum. Þess vegna virðist æskilegt að heimildar- lögin nái samþykki kjósenda. Þá verður og geng- ið til atkvæða um lagning nýrra brúa um Salter eða Sherbrooke Street. Skilst oss, að það brúar- stæðið skuli valið, er fleiri fær atkvæðin, það er að segja ef tveir þriðju greiddra atkvæða falla því í vil; en slík eru skilyrði fyrir framgangi aukalaga. Misráðið virðist oss það, að fyrir- skipuð skyldi vera samtímis atkvæðagreiðsla um bæði brúarstæðin, því svo getur auðveldlega farið, að það leiði til þess, að hvorugu mannvirk- inu verði hrundið í framkvæmd fyrst um sinn, og væri þá Ver farið en heima setið, því meira en nóg er enn af atvinnuleysi í borginni. Ritsjá ICELANDIC LYRICS. Safn enskra ljóð- þýðinga úr íslenzku máli. Dr. Richard Beck hef- ir annast um val 0g undirbúning til prentunar. Útgefandi Þórhallur Bjarnason, Reykjavík, 1930.— Það er hrein ekkert smáræðis vandaverk, sem Dr. Beck hefir færst í fang með valinu í þessa bók; hvernig honum hefir tekist til, verður tæpast réttilega um dæmt á þessu stigi málsins, meðan ekki er um auðugri garð að gresja vor á meðal af þýðingum íslenzkra ljóða á enska tungu, en nú á sér stað, 0g þarafleiðandi um takmörkuð skilyrði til samanburðar að ræða. Er stundir líða fram, spretta vafalaust upp úr vestur-íslenzkum jarðvegi fjplhæfari og máttk- ari þýðendur, en þeir, er um þessar mundir eink- um leggja hönd á plóginn, þótt vel sé óneitanlega um marga þeirra.. Með þetta fyrir augum, vaknar sú spurning hvað eftir annað í huga vor- um, hvort nokkurs verulegs hefði í raun 0g veru verið í mist, þótt frestað hefði verið enn um nokkra hríð,'útgáfu vorra vestrænu Ijóðþýðinga á ensku. Er hér um svo viðkvæmt verkefni að ræða, að sæmd þjóðarbrotsins hreint og beint krefst þess, að ekki sé að neinu lirapað. Að öllu athuguðu, verður tæpast um það deilt, að þýðingar frú Jakobínu Johnson, beri af hinum þýðingunum sem gull af eiri; skilnings- festa hennar á kjarna frumljóðsins, ásamt mýkt í formi, mótar í flestum tilfellum svo augljós- lega þýðingar hennar, að um brot á heildarsam- ræmi, er sjaldnast að ræða; hún finnur auðsjá- anlega til ábyrgðarinnar, sem því er samfara, að búa svo afkvæmi annara, að ættarmótið missi einskis í. A blaðsíðu 113 birtist þýðing hennar á hinu yndislega kvæði Kristjóns Jónssonar “Tárið.” Það kvæði er á hvers manns vörum, og því óþarft að prenta það upp hér. Þýðingin er á þessa leið: “A blessed cooling fount thou art, O gleaming pearly tear; Refreshing every human heart— A balm where wounds appear. “Oh, leave me not when grief holds sway, Thou tender friend in need. Thus human woes are borne away, Though wounded hearts must bleed. “I weep and feel my liopes restored, —A light from heaven 1 see. My tears are numbered by the Lord, My faith shall comfort me. Meðal annara snildarþýðinga eftir frú Jako- bínu má nefna Skilmóla Þorsteins Erlingssonar, “The Terms,“ bls. 129, Norðurljós Einars Bene- diktísonar, “Northern Lights,” bls. 159. Við verkalok, “At Close of Day,” eftir Stephan G. Stephansson; fíeiri ágætar þýðingar á frú Jako- bína í hók þessari, þótt takmarkað rúm leyfi eigi að þeirra sé minst frekar að þessu sinni. Næstan frú Jakobínu að listhæfni og vand- virkni í þýðingum sínum, ber vafalaust að telja Vilhjálm Stefánsson. Meðal prýðilegra þýð- inga frá hans hendi má einkum telja Arfinn, “The Heritage,” eftir Þorstein Erlingsson og Lausavísur, “Epigrams, ” eftir Steingrím Thor- steinsson. Ein slík vísa er þannig á frummál- inu: • “Hjarta mitt stælist við stríð, ]>ó stenzt á hvað vinst og hvað tapast; ]>að, sem mitt þrek hefir grætt, það hefir viðkvæpanin mist. Hér fer á eftir þýðing Vilhjálms á vísu þess- ari: „ A “My heart is strengthened by strife, Yet are matched my winnings and losses, For that which in power I gain, That I in tenderness loose.” Þýðingar Runólfs heitins Fjeldsted, eim all- ar sæmilegar og bera vott um staka vandvirkni; má þar sérstaklega telja til þýðingu hans á Gunnarshólma Jónasar Hallgrímssonar. Nokkrar þýðingar á Guðmundur J. Gísla- son í bók þessari; sumar góðar, eins og t. d. ís- land, eftir Jónas Hallgrímsson, en aðrar fremur •nishepnaðar, svo sem “Sagt upp úr þögn,” eftir Hjálmar Jónsson frá Bólu: “Þekki eg óminn þessa hljóms, þarf ei umtal meira; nálæg þruma dauða og dóms dunar mér við eyra. “Ber nú margt fyrir brúnaskjá, sem betra væri að muna; en feigum horfi eg augum á alla náttúruna. Þýðing Guðmundar á þessum tveimur snild- ar erindum Hjálmars, er á þessa leið, 0g virðist oss hún miklu fremur tákn þess hvernig ekki á að þýða, en það gagnstæða: “I know the sound o’ these noises, No need to tell how queer; Death’s and doom’s thunderijig voices Are booming in ’my ear. “Number og things I am spying, I would recall anew; I look with eyes a-dying On nature’s fading view.” Prýðisgóð er þýðing Boga Bjarnasonar á kvæði K. N., “ Við gröf” . . . , bls. 237: “Eg held, þú mundir hlæja dátt með mér að ihorfa’ á það, sem fyrir augun ber. Þú hafðir ekki vanist við það hér, að vinir bæru þig á höndum sér. ‘ ‘ En dauðinn hefir högum þínum breytt og hugi margra vina til þín leitt; í trú og eining allir hneigja sig, og enginn talar nema vel um þig. ’ ’ 1 hinum enska búningi koma vísur þessar almenningi þannig fyrir sjónir, frá hendi þýð- andans: “1 feel content that you would grin with me Could you but witness what 1 hear and see. For you were not accustomed—not your fate— To be thus borne along by friends, in state. “But death has changed your status, so that now Your friends assemble in your honor, bow Their heads in faith, in grief, humility, And all unite in speaking well of thee.” A blaðsíðu 183, er þýðing á Draumalandi Guðmundar Magnússonar, eftir Pál Bjarnason, snyrtileg og sönghæf. Páll er einn af hinum mikilvirkustu 0g beztu ljóðaþýðendum vorum vestan hafs. Hví var ekki birt einhver veiga- meiri þýðing eftir hann í bók þessari, með því að úr ærnu var að velja? Margt er þýðinga í Icelandic Lyrics, er leidd- ar skulu hjá sér að þessu sinni; enda flestar hverjar þannig úr garði gerðar, að undantekn- ingum þýðingum þeirra Sir William Craigies og Eiríks Magnússonar, að því fyr, sem yfir þær fyrnist, þess betra. Það er ærið vandaverk, að velja í bók sem þessa, 0g ofvaxið einum manni, hversu fær sem hann er. Enda hefir valið, að því er oss finst, tekist upp og ofan. Að öllura ytra frágangi, er bókin hin prýði- legasta. Lík Andrée og félaga hans koma til Stokkhólms. Sænska herskipið “Svensksund” kom til Stokkhólms sunnudaginn 5. október með lík þeirra Andrée o!g félaga hans. Alla leið frá Tromsö í Noregi, þar sem líkin voru flutt um borð og til Stokkhólms, fyígdu her- skipinu fleiri og færri skip. í Eyr-| arsundi komu Danir á móti skip-j inu á tveimur herskipum, og ennj enn fremur komu frá þeim áttaj flugvélar. Áttu þær að kasta blómsveig niður á “Svensksund”, en það mistókst. Þegar farið var fram hjá vígjum Kaupmannahafn- ar, kvað við skotþruma í heiðurs- skyni við minningu íshafsfar- anna. — í hverri höfn í Svíþjóð varð Svensksund að koma við. Sön’gflokkar sungu sorgarljóð, en nefndir manna komu með blóm-^ sveiga. Á hverjum stað slógust, vélbátar og gufuskip í hópinn og fylgdu Svensksund á leið. Tók þannig hvert skipið við af öðru þangað til kom í grend við Stokkhólm. Þá komu sænsk her-( skip og fjöldi annara skipa á móti DODDS pKIDNEY Svensksund o!g fylgdu því til hafn- ar, en átta hernaðarflugvélar sveimuðu yfir flotanum. Hefir aldrei sézt önnur eins líkfylgd og sú, er fylgdi þeim Andrée á sjón- um frá Tromsö til Stokkhólms. ’ í Stokkhólmi var mikill viðbún-j aður að taka á móti líkunum. Vari þar gerð sérstök bátabrú 45 metraj lbng, með palli fremst á hæð við^ borðstokk “Svensksunds”. Svart klæði var breitt yfir alla bryggj- una, en á báðum jöðrum voru stauraraðir og milli stauranna strenigd bönd með bláum og gul- um verfum. Alla leið frá brúnni og til Storkyrkan voru reistar. I . fánastengur og heiðurshlið, en húsin voru skreytt með greni- kvis.tum og blágulum böndum. Efst á bátabryggjunni var ætt- ingjum þeirra Andrée og félaga hans ætlaður staður, enn fremur konungi og öðrum tignustu mönn- um, en sjóliðsmenn mynduðu tvær óslitnar raðir beggja megin götu, alt frá Skeppsholmen, á Kungs- trágárdsgatan, Arsenalsgatan, Norrbro, Skeppsbron yfir Slotts- backen til Stórkirkjunnar. Eftir þessum götum fór líkfylgdin. Um leið og kisturnar voru bornar af “Svensksund” upp á brygfeju sikutu herskipin sorgarkveðjum, 10 skotum á 5 mínútum. Síðan bar fulltrúi ríkisráðs fram kveðju fyrir hönd fósturjarðarinnar. Þá voru kisturnar bornar í’land og látnar á líkvaignana, en um þeið og vagnarnir lögðu af stað, var öllum kirkjuklukkum í borginni hringt, o!g hringt í sífellu þangað til kist- urnar höfðu verið bornar inn í Stórkirkjuna. Þar var þeim raðað í kórinn; var kista Andrée. í n:iðju, Strindbergs til hægri og Fraenkels til vinstri. Kirkjan var öll fagurlega skreytt KidnEí É87 THEPP” 1 meir en þriðjung aldar hafa Dodd’s Kidney Pills verið viður- kendar rétta meðalið við bakverk, gi!gt, þvagt.eppu og mörgum fleiri sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf- sölum, fyrir 50c. askajn, eða sex öskjur fyrir $2.50, eða beint frá The Dodds Medicine Co., Ltd., Toronto, ef borgun fylgir. og allur kórinn eitt blómahaf. Þar umhverfis sátu konungur Svía, Wilhelm prins, Gústaf Adolf ríkis- arfi, Axel Danaprins, Eugen prins, Carl prins o!g sonur hans og annað skyldulið konungsættarinnar. — llirðhljómsveitin lék Marcia Fun- ebre úr Symfoniu 3, Eroica eftir Beethoven, en konungur lagði krans á kisturnar. Var svo súng- inn sálmur. Þar næst prédikaði Söderblom erkibiskup og byrjaði ræða hans þannig: , “Velkomnir heim!. Velkominn Andrée! Velkominn Strindberg! Velkominn Fraenkel! Heimkoman hefir dre!gist lengi. Og það sem vér nú heimtum eru ekki annað en leifar hinna hug- umstóru og stefnuföstu manna.— Heimkoma yðar vekur hjá oss bæði gleði og sorg. Vér höfum ekki gleymt yður. Og nú rætist það, sem frelsarinn sagði: “Ekk- ert er svo dulið, að ekki verði op- inbert, o!g ekkert svo leynt, að ekki verði kunnugt; því mun hvað eina, sem þér talið í leyni, koma í hámæli, og hverju þér hvíslið í launkofum, það mun kunnugt verða á þökum uppi.” Að lokinni ræðu biskups söng John Forsell “Sjá þann hinn mikla flokk sem fjðll”. Síðan fór fram útfararathöfn eftir helgisiðabók- inni. Þá lék hirðhljómsveitin “Sverige” og með því var kirkju- athöfninni lokið. En kisturnar voru hafðar þar til sýnis í þrjá daga fyrir almenning o!g var þang- að stöðugur straumur alla dag- ana. — Mgbl. STÖKUR eftir Sigurjón Bergvinsson. Veröld allri vængjatök veitti lífsins gjafi, er þúsund ára rúnarök risu úr tímans hafi. Við andiátsfregn Völundar á Sandi. Völund himna vantaði frá voru landi, völund einn, — sá vísdómsandi Völund kvaddi heim frá Sandi. Til þess aÖ tryggja yður framkvæmdarsama , bœjarstjórn Þá greiðið No. 1 með— A. A. Ryley bœjarfulltrúaefni í 2. kjördei'd T I sextán ár framkvæmdarstjóri Canada Bread Company Endorsed by the Winnipeg Civic Progress Association

x

Lögberg

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.