Lögberg - 27.08.1931, Qupperneq 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. ÁGÚST 1931.
Bla. 3.
A Thorough School!
The “Snccess” is Canada’s Largest
Private Commercial College, and the
finest and best equipped business train-
ing institution in Western Canada. It
conducts Day and Evening Classes
throughout the year, employs a large
staff of expert teachers, and provides
sufficient individual instruction to per-
mit every student to progress according
to his capacity for study.
In twenty-one years, since the founding of the “Success”
Business Collojte of Winnipeg in 1909, approxlniately 2500
Icelandic students have enrolled in this College. The decided
prererence for “Suocess” training is siftnificant, because
Icelanders have a keen sense of educational values, and each
year the number of our Iœlandic students shows an increase.
Day and Evening Classes
Open all the Year
The SUCCESS BUSINESS COLLEGE, Ltd.
PORTAGE AVENUE AT EDM0NT0N STREET.
PHONE 25 843
TIL
MRS. CHRISTIÖNU CHISWELL
Gimli,
á 25 ára afmæli Barnastúkunnar.
í glitrandi ljósdýrð er lífsmyndin
skygð,
ef líturðu inn—og vilt sjá,
þá skilst þér hvað lífið á blóm-
lega bygð
og blómin svo tígin og há.
Þá skilurðu eflaust—ef andinn
er frjáls —
hvað eðalið þroskast og rís,
að andlega 'gildið er megin hvers
máls
og manndómnum sigurinn vís.
Þá skilurðu eflaust þann dýrðlega
draum,
sem drotnar í hugsandans sál;
þann hugsæla fögnuð, þann hrað-
fara straum,
það heilaga réttlætis bál,
þá eilífu framsókn, þann eflandi
dug,
það afl, sem í þðgninni býr,
er brýzt fram til lífsstarfs í
lifandans hug,
sem Ijósvaki bjartur og nýr.
Og draumarnir rætast—það renn-
ur sú tíð,
a, raunin, sem fæddisb í draum,
mun verða það melgin, er sigrar
um síð
í samlífsins framfara straum.
Því ástin mun sigra—ef andinn
er frjáls;
og endurfædd mannlífsins þrá
mun rísa í vorhljómum vaknandi
máls,
sem Vorgyðja munheimi frá.
Þá rís þér í ruga sú talandi trú,
sú trygging, sem mannlífið á:
að ein er sú leiðin, og einungis sú,
því einasta marki að ná,
sem borgað sig getur—vort bind-
indismál —
[þau bjargráð, er lífsandinn fann,
sú leiðbeininlg hjartans, vor líf-
ræna sál,
það lífsafl, sem innvortis brann.
Þá okið er brotið og andinn er
• frjáls
og æskan er vakin af blund,
og hossast á ljósbárum lnfandi
máls,
þá liður að uppreisnar stund.
Þá rís upp sú hugsun, í böndum
er beið,
FYRIR ÞÁ, SEM
LASBURÐA ERU
Ef yður líður illa, ef líffæri yðar
vinna ekki hlutverk sitt réttilega af
hendi, er vissasti vegurinn að fá sér
Nuga-Tone, þetta undralyf sem byg-
gir upp líkamann og endurbætir heil-
suna á skömmum tima. peir sem
þjást af höfuðverk, nýrnasjúkdöm-
um, meltingarleysi eða stfflú; .ættu
tafarlaust að fá flösku af Nuga-Tone.
Fæst I lyfjabúðum. En hafi lyfsalinn
það ekki við hendina, þá getur hann
ávalt fengið það hjá heildsalanum.
vor bræðralags draumkenda
þrá;
og þá byrjar manndómsins menn-
ingar skeið,
er maðurinn sjálfan sig á.
Er mannblómin fríðu, svo fölvuð
og bleik
í frjó-akri verðandi lífs,
án sólar og daggar, sem verða
svo veik
í volki ’ins dagle!ga kífs,
kom eygló með dagg-úrugt, lif-
andi Ijós,
og lífgaði blómknappa smá,
og breytti í dýrðlega dafnandi rós,
svo draumurinn ræzt gæti sá.
S. B. B.
S M Æ L K I.
Til Gests Jóhannssonar.
Sjáðu, bróðir^ svörin mín—
þau sízt er gróði að færa í letur.
Undra hljóð er harpan þín —
á heima slóðum söng hún betur.
•
Sumar blær þá sótbi inn,
í svörum ærið varst þú slyngur.
Enn þá nærir óður þinn
okkur, kæri Húnvetningur.
Ég.
Þótt stundum fenlgi ég stungu
af nað,
ei stunum vildi sinna,
hefi ég jafnan hlegið að
hrakför vona minna.
Iðrandi ræningi.
Þú hefir öðlast heita trú
og heldur beint að réttum
miðum,
við lífið sáttur sérðu nú
sannan guð á öllum sviðum.
R. J. Davíðson.
Enroll
Now
and t>e prepared for business
ployment next spring.
em-
Our tuition is thorough in all its
aspects. It is imparted by qualified
and experienced teachers, who speci-
alize in individual instruction.
Judged by every requirement of
business, our College should be your
choice.
Day and Evening Olasses.
Dosminion Business College
The Mall
Also St. James and Elmwood
EFTIR
ALICE DUER MILLER
Elinóra var aldrei stiltari, heldur en þegar
sá, sem hún talaði við, varð æstur í skapi.
“ Jæja,” sagði hún mjög hæglátlega,, “kann-
ske þetta sé misskilningur”, og það leit út fyr-
ir, að hún vildi slíta þessu tali. En Lydía vildi
það eííki.
“Auðvitað er það misskilningur. En þú
hlýtur að hafa einhverja ástæðu til að segja
annað eins og þetta. Þú ert ekki svoleiðis
manneskja, að segja annað eins og þetta alveg
út í loftið.”
“Er þér alvara með, að eg gefi þér ástæð-
ur, eða ætlar þú bara að rífa í tætlur, hvað
sem eg segi?”
Lydía settist niður og reyndi sem bezt hún
gat, að stilla sig.
“Mig langar til að heyra ástæðurnar,”
sagði hún.
Elinóra fann, að ástæðurnar lágu ekki á
lausu. Hún talaði mjög hægt og stilt.
“Eg sá alt af, meðan á málinu stóð, að Dan
var ekki eins og hann á að sér. Hann var að
stríða við eitthvað, sem var honum afar erfitt.
Hann er maður, sem hefir ákaflega ríkar til-
finningar, sem liann á erfitt með að hafa fult
vald yfir—”
“Hann drekkur,” sagði Lydía og það var
eins og það væri gleði í rödd hennar yfir því.
“Nei,” sagði Elinóra mjög ákveðið. “Ekki
nema einu sinni nú í nokkuð mörg ár.”
“Oftar en einu sinni, Elinóra.”
“Bara einu sinni, þegar hann hafði orðið
fyrir mikilli geðshræringu. En hvernig stóð á
þeirri geðshræringu? Það var rétt eftir að
þú varst dæmd. Mér fanst þá, að ef hann elsk-
aði þig, þá væri þetta alt vel skiljanlegt.1’
“Ef hann hataði mig, þá væri það engu
síður skiljanlegt.”
“Þær tilfinningar eru nú skyldari, en
margur hvggur, Lydía.”
“Skyldar!” sagði Lydía og varð æf við.
“Það sýnir, að þú hefir hvorugt reynt.”
“Hefir þú reynt það?”
“Eg hefi reynt að hata. Það liefir eitrað
sál mína. í tvö ár, og eg ætla ekki að ganga með
það lengur. Eg ætla að losna við það þannig,
að gera manninum svo mikið ilt, að eg sé sjálf
ánægð með það.”
Elinóra stóð á fætur og þessar tvær stúlk-
ur horfðu stundarkorn hvor á aðra. “Þú losn-
ar ekki við hatrið með þessu móti. Reyndu það
ekki, Lydía, hvað sem tilfinningum þínum líð-
ur nú.”
“Vertu ekki að taka upp fyrir þennan
mann, Elinóra, það er ekki til neins.”
“Eg er ekki að því; eg er að reyna að leið-
beina þér. ”
“Reyndu það ekki, það hefir enga þýð-
ingu. ”
Elinóra skildi vel, að það var þýðingar-
laust. Bfllinn liennar beið við húsdyrnar og
hún fór af stað. Nú skildi hún fyrst, það sem
Dorset hafði einhvern tíma sagt við hana, að
Lydía gæti komist í það skap, að hún yrði öll-
um ákafari og óviðráðanlegri.
XVIII. KAPITIJLI.
Lydía og Miss Bennett höfðu komið í leikhús
ið tvær einar, áður en söngleikurinn byrjaði, og
sezt í sæti sín í stúkunni, sem Lydía hafði þar
til leigu. Lydía stóð upp aftur og fór út í dá-
lítið herbergi, sem stúkunni tilheyrði. Þeir,
Dorset og Albee, höfðu orðið að sækja ein-
hverja veizlu, og gátu því ekki komið með þeim,
en þeirra var nú von á hverri stundu. Strax
þegar þær komu inn, kom Lydía auga á O’Ban-
non hinu megin í húsinu. Hún sá hann áður en
hún sá Elinóru. Miss Bennett sat kyr í sæti
sínu. Lydíu þótti vænt um það, því hún vildi
gjarnan vera ein, meðan hún biði.
Dyrnar voru opnaðar og inn kom Albee.
Hún sagði ekkert, en leit til hans glaðlega.
Hann brosti til hennar og fór svo úr yfirfrakk-
anum og hengdi liann þar sem hann átti að
vera og hatt sinn líka. Hún beið með óþolin-
mæði eftir fréttunum.
“Hvernig gengur það?” spurði hún held-
ur þurlega.
“Það gengur vel. Ríkisstjórinn undirskrif-
ar þetta skjal. Það er ekkert annað en það, að
hann hefir ekki haft tíma til að sinna þessu.”
“En hvað líður hinu? Hefir yður mistekist
þar ? ’ ’ Henni hafði aldrei dottið í liug, að hon-
um hefði mistekist, en ef það hefði nú komið
fyrir.
“Þessi vinur yðar verður ald^ei meðlimur
þessa lögmannafélags, ” sagði hann.
Hann leit til hennar og hlaut ríkuleg verð-
laun fyrir frammistöðuna. Hún brosti til hans
einstaklega fallega og ástúðlega. Það var eins
og hún hefði engin orð til að lýsa aðdáun sinni
á honum.
“Þér eruð snillingur,” sagði hún og lienni
fanst það sjálfsagt líka þá stundina. “Veit
hann þetta enn þá?”
“Nei, hann veit það ekki fyr en hann opn-
ar póstinn sinn í fyrramálið.”
Lydía hallaði sér áfram og liorfði út yfir
leikhúsið milli tjaldanna. Svo -brosti hún aft-
ur til Albee og það var auðséð, að henni var
mikil gleði í huga.
“Hann er þarna hinum megin, með Elin-
óru, eins ánægður með sjálfan sig sem mest má
vera, rétt eins og hann ætti hálfan heiminnn.”
“Eg liefi nokkuð, sem eg get sýnt yður,”
settist niður rétt hjá Lydíu.
sagði Albee og
Hann talaði svo lágt, að hún aðeins heyrði hvaðT
hann sagði. “Hvað viljið þér gefa mér fyrir
afskrift af bréfi Simpsons til O’Bannons, þar
sem lionum er neitað um að gerast félagi í lög-
mannafélagi þeirra?”
“Hafið þér það?” spurði hún og maður
hefði getað haldið að henni þætti það með engu
ofborgað.
“Hvað viljið þér gefa mér fyrir það?”
sagði hann í hálfum hljóðum og um leið og
hann sagði þeta, lagði hann handlegginn utan
um mittið á henni og þrýsti henni að sér.
“Eg vil ekkert gefa yður fyrir það”. Rödd-
in var járnköld og sjálf var hún stíf eins og
stálið.
Albee vissi ekki hvað hann átti að gera,
honum féllust hendur. Hann þorði ekki að gera
það, sem hann hafði í huga, þrýsta henni að
sér, hvort sem hún var nú ánægð með það eða
ekki. Honum datt í hug, að hún mundi kann-
ske hljóða og kalla á hjálp.
“Hér er ekki við lamb að leika sér,” hugs-
aði hann, en slepti þó ekki takinu.
Hann fann að hún rétti út hendina og tók af
honum bréfið. Nei, þetta var of langt gengið.
Hann greip um liendina á henni og hélt fast.
Rétt í þessu opnuðust dyrnar og einhver kom
inn. Það var Bobby. “Ert þú hérna, Lydía?”
sagði hann.
“Já,” sagði Lydía í mjúkum og eðlilegum
róm. “Snúðu á ljósið, annars detturðu um
eitthvað. Það er þarna til hægri handar.”
Þegar Bobby var búinn að kveikja, sá hann
Lydíu og Albee sitja hvort lijá öðru á sófan-
um. Lydía hélt á samanbrotnu bréfi í hend-
inni.
“Til hvers er að sitja hér, þegar leikurinn
er byrjaður? Við skulum fara inn fyrir.”
Lydía stóð þegar upp, leit dálítið íbyggi-
lega til Albee og stakk svo bréfinu í barm sinn.
“Snúðu af ljósið,” Bobby,” sagði hún. “Það
er okkur til óþæginda þarna á bak við okkur.”
Þau settust öll niður, þar sem Miss Bennett
sat fyrir og hlustuðu á hinn tilkomumikla
hljómleik. Hann hafði mikil áhrif á Lydíu, og
það því frekar, squi hún hafði ftú um langt skeið
ekki heyrt mikið af söng eða hljóðfæraslætti.
Áður en hljómleikurinn var úti, stóð Albee
upp, bauð góða nótt og fór. Lydía svaraði hon- j
um engu, en hún hugsaði með sjálfri sér eitthvað!
á þá leið, að eftir þetta mundi hún lítið gagn
hafa af honum og nú gæti liann farið sína leið. i
Albee var farinn, en Lydía hafði bréfið. Þeg-
ar þátturinn var úti, fór hún inn í hitt herbergið
til að lesa það. Jú, það stóð alt heima. Bréfið
var frá lögmannafélaginu. Mr. Simpson þótti
ósköp mikið fyrir því, að kringumstæðurnar
hefðu breyzt þannig, að ómögulegt væri að taka.
Mr. 0 ’Bannon í félagið. Þetta var alt ágætt og
rétt eins og hún vildi hafa það.
Lydía leit þangað, sem 0 ’Bannon var og hún
sá, að hann hló að einhverju, sem Elinóra sagði
við hann. Hún brosti. Sá hlær bezt, sem síðast
hlær, hugsaði Lydía með sér.
“Aldrei hefir mér sýnst þú eins falleg, eins
og einmitt nú,” sagði Bobby, þegar hann sá
hana brosa. “Þú líkist meira gyðju, heldur en
dauðlegri manneskju.”
“Hefirðft nokkuð, sem eg get skrifað á,
Bobby, einhvern bréfmiða?”
Bobby reif blað úr vasabók sinni og fékk
henni og gyltan blýant, sem hann tók af fest-j
inni sinni. Hún stóð rétt undir ljósinu, hugs-
aði sig um dálitla stund og skrifaði svo;
“Eg liefi nokkuð merkilegt að segja yður.
Viljið þér finna mig við útganginn á þrítugasta
og níunda stræti, þegar leikurinn er úti, og láta
mig keyra yður heim í mínum bíl?
Lydía Thome.”
Hún braut saman blaðið og rétti Bobby það.
“ Vilt þú koma þessu fyrir mig til O’Bannons
og fá svar frá honum?/’
“Til O’Bannons?” sagði Bo’bby. “Hvað
hefir komið fyrir?”
“Kærðu þig ekki um það, Bobby minn. Bara
færðu honum bréfið.” Ilún næstum hratt hon-
um út og kallaði á eftir honum: “Reyndu nú
að vera eins fljótur, eins og þú getur.”
Hann var fljótur. Eftir örlitla stund sá
hún, að Bobbv var kominn þangað sem hannj
átti að fara. Hann talaði fáein orð við Elinóru
og svo við 0 ’Bannon og hann rétti honum blað-
ið. Þeir fóra báðir eitthvað, svo liún sá þá ekki.
Hvað hafði nú komið fvrir? Var O’Bannon
kannske að koma? Það leið góð stund. Það er
einhver að berja,” sagði Miss Bennett. En það
var nú ekki. Lydía gat ekki setið kyr, og því
stappaði hún fáetinum í gólfið. Bráðum kom
Bobby einsamall. Hann fékk henni samanbrot-
ið blað.
“Kæra Miss Thorae! Eg get ekki orðið yð-
ur samferða heim, en eg skal koma við heima
hjá yður, rétt sem snöggvast, klukkan hálf-tólf,
eða þegar hana vantar fimtán mínútur í tólf, ef
það er ekki of seint. — D. O’B.”
Lydía brosti aftur. Þetta var enn betra.
Heima hjá sér hafði hún enn betri tíma og tæki-
færi til að kvelja hann á þessum fréttum, sem
hiin hafði að færa honum, heldur en ef hún findi
hann annars staðar.
Lydía tók svo sem ekkert eftir því, sem fram
fór í leikhúsinu eftir þetta. Hún var að hugsa
um alt annað. Þegar lnxn sá þau Elinóru og
O’Bannon standa upp til að fara, þá stóð hún
upp líka og fór og sinti því ekkert, þó Miss Benn-
ett vildi vera kyr þangað til alt væri úti.
Klukkan var nærri hálf-tólf, þegar þær komu
heim. Miss Bennett var ofðin syfjuð og fór
stritx upp á loft. Morson var víst háttaður, en
ein vinnukonan, ung svensk stúlka, átti að gera
það, sem gera þurfti. Hún lokaði útihurðinni
og ætlaði að slökkva ljósið. Lydía sagði henni
aðhætta við það og bað liana um glas af vatni.
mm,
DR. B. J. BRANDSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Grahara og Kennedy Sts.
Phone: 21 834 Offlce tlmar: 2—3
Heimili 776 VICTOR ST.
Phone: 27 122
Winnipeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Phone: 21 834 Office tlmar: 2—3
Heimili: 764 VICTOR ST.
Bhone: 27 686
Winnipeg, Manitoba
DR. B. H. OLSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Phone: 21 834 Office tlmar: 3—6
Heimili: 5 ST. JAMES PLACE
Winnipeg, Manitoba
DR. J. STEFANSSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Phone: 21 834
Stundar augna, eyrna, nef og kverka
sjúkdöma.—Er aB hitta kl. 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimili: 373 RIVER AVE.
Talsimi: 42 691
Dr. P. H. T. Thorlakson
205 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham and Kennedy
Phone: 21 213—21144
Heimili: 403 676
Winnipeg, Man.
DR. A. BLONDAL
202 Medical Arts Bldg.
Stupdar sérstaklega kvenna og
barna sjúkdöma. Er aö hitta frá
kl. 10—12 f. h. og 3—6 e. h.
Office Phone: 22 296
Heimili: 806 VICTOR ST.
Simi: 28 180
Dr. S. J.JOHANNESSON
stundar lœkningar og yfirsetur
TIl viðtals kl. 11 f. h. til 4 e. h.
og frá kl. 6—8 að kveldinu
532 SHERBURN ST. SlMI: 30 877
Drs. H. R. & H. W. Tweed
Tannlœknar
406 TORONTO GENERAL TRUST
BUILDING
0
Cor. Portage Ave. og Smith St.
PHONE: 26 545 WINNIPEG
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlœknir
602 MEDICAL ARTS BLDG.
Slml: 28 840 HeimiUs: 46 054
DR. A. V. JOHNSON
Islenzkur Tannlæknir
212 CURRY BLDG., WINNIPEG
Gegnt pósthúsinu
Slmi: 23 742
Heimilis: 33 328
H. A. BERGMAN, K.C.
Islenzkur lögfrœOingur
Skrifstofa: Room 811 McArthur
Bulldlng, Portage Ave.
P. O. Box 1656
PHONES: 26 849 og 26 840
W. J. LÍNDAL Og
BJÖRN STEFÁNSSON
islenzkir lögfrœOingar
á öðru gölfi
325 MAIN STREET
Talslmi: 24 963
Hafa einnig skrifstofur að Lundar og
Gimll og eru þar að hitta fyrsta mlð-
vlkudag I hverjum mánuði.
J. T. THORSON, K.C.
tslenzkur IögfrœOingur
Skrifst.: 411 PARIS BLDG.
Phone: 24 471
J. Ragnar Johnson
B.A., LL.B., LL.M. (Harv.)
islenzkur lögmaOur
910-911 Electric Railway Chambers.
Winnipeg, Canada
Slmi 23 082
Heima: 71753
G. S. THORVALDSON
BA, LL.B.
LðgfrœOingur
Skriístofa: 702 CONFEDERATON
LIFE BUILDING
Main St. gegnt City Hall
Phone: 24 587
E. G. Baldwinson, LL.B.
tslenzkur tögfræOingur
809 PARIS BLDG., WINNIPEG
Residence
Phone: 24 206
Office
Phone: 89 991
J. J. SWANSON & CO.
limited
601 PARIS BLDG, WINNIPEG
Fasteignasalar. Leigja hús. Út-
vega peningalán og eidsábyrgð
af ÖUu tagi.
Phone: 26 349
A. C. JOHNSON
907 Confederation Life Bldg.
WINNIPEG
Annaat um fasteignir manna.
Tekur að sér að ávaxta sparifé
fólks. Selur eldsábyrgð og bif-
reiða ábyrgðir. Skriflegum fyr-
irspurnum svarað samstundis.
Skrifstofus.: 24 263—Heimas.: 33 328
DR. C. H. VROMAN
Tannlæknir
505 BOYD BLDG., WINNIPEG
Ptaone: 24 171
G. W. MAGNUSSON
Nuddlæknir
91 FURBY ST.
Phone'. 36 137
Vlðtals tlmi klukkan 8 til 9 að
morgninum
A. S. BARDAL
848 SHERBROOKE ST.
Selur llkkistur og annast um út-
farir. Allwr útbúnaður sá beztí
Ennfremur selur hann allskonar
minntevarða og legsteina.
Skriístofu tatelmi: 86 607
Heimilis talslml: 58 302
KAUPIÐ ÁVALT
LUMBER
hj&
THE EMPIRE SASH & DOOR CO. LTD.
HENRY AVE, EAST. - - WINNIPEG. MAN.
Yard Office: 6»h Floor, Bank of Hamilton Chambers.
SIGURDSSON, THORVALDSON
COMPANY, LIMITED
General Merchants
Útsölumenn fyrir Imperial Oil, Limited
Royalite Coal Oil, Premier Gasoline,
Tractor and Lubricating Oils
ARBORG
Phone 1
RIVERTON
Phone I
MANIT0BA, CANADA
HNAUSA
Phone 5 1 —
ring 1 4