Lögberg - 09.08.1934, Blaðsíða 5

LÖGBEBG, FIMTUDAGINN 9. AGÚST, 1934
5
Fréttir Frá Betel
Tvær heimsóknir kvenfélaga og
ökusveina þeirra hafa fariÖ fram aÖ
Betel síðan næsta fréttabréf á undan
þessu var sent. Eg minnist á öku-
sveinana, en veit naumast hvort það
þykir þess vert, að á þá sé minst.
Þeir eru vitanlega hrein og bein smá-
atriði í þessum heimsóknum. Kon-
urnar sjálfar eru höfuðatriðið. Þær
eru það stóra í þessum heimsóknum.
Ökusveinarnir eru þó sumir eigin-
menn einhverra húsfreyjanna, sem
í förinni eru, eða þá bræður þeirra,
eða máske synir þeirra, sem roskn-
ar eru orðnar.. En hvað um það,
þeir teljast varla. Hafa enda ofur-
hægt um sig, þegar til Betel er kom-
ið. Konurnar skipa fyrir, þær hafa
völdin í svona ferðum. Það eina sem
ökumennirnir þurfa að gera er að
hlýða, gera það, sem þeim er sagt,
—og sjá um—ef mögulegt er, að
enginn bill velti um koll, svo alt
komist heilu og höldnu báðar leið-
ir. Sleppa annars naumast við stifa
áminning frá þeim er völdin hafa.
Hefir þetta gengið mæta vel. Engin
minstu óhöpp í þessum ferðalögum
enn, svo langt sem eg man. Fyrra
kvenfélags heimsóknin, er hér ræð-
ir um, var frá kvenfélaginu í Víði-
nesbygð, í bygðinni suður af Gimli.
Sú heimsókn var þ. i. júní s. 1.—
Það fyrsta, sem konurnar æfin-
lega gera í þessum heimsóknum, er
að slá upp veizlu. Er það venjulega
um kl. 3 síðdegis. Borðin í borð-
stofu heimilisins, sem eru stór og
rúmgóð, eru fylt með alls konar
kaffibrauði, að fornum sið og nýj-
um. Sest því næst heimilisfólk og
aðrir að borðunum og er veitt af
mikilli rausn, þar til allir hafa feng-
ið það sem þeir álíta sig færa með.
Að því búnu er komið saman í sam-
komusal stofnunarinnar og er þá
skemt sem best að föng eru á.
Áður en skemtanir byrja er oft
eitthvað alvarlegt haft um hönd.
Svo var í þeta sinn. Var fyrst
sunginn sálmurinn “Hærra minn
Guð til þín,” og séra Jóhann Bjarna-
son las biblíukafla og flutti bæn. Að
því búnu var sunginn sálmurinn “Eg
heyrði Jesú himneskt orð.”
Þá flutti Mrs. Elín Thiðriksson,
forseti félagsins, hlýlegt og fallegt
ávarp til Betel og heimilisfólksins.
Þá var sungið “Hvað er svo glatt,”
og “Ó, fögur er vor fósturjörð.”
Skiftist þá á ýmist hljóðfæraslátt-
ur eða söngur. Duet sungu þær Mrs.
A. Thorsteinson og Mrs. O. Gutt-
ormsson. Með samspili skemtu ung-
frúrnar Björg Guttormsson og
Steina Sveinson. En inn á milli
voru sungnir valdir íslenzkir söngv-
ar. Við orgelið var Kristján Sig-
urðsson organisti Víðinéssafnaðar.
Þegaf vel hafði verið sungið, og
rösklega og skemt með hljóðfæra-
slætti, flutti Lárus Árnason, blindur
vistmaður á Bletel, stutta, en lipra
tölu og þakkaði fyrir hönd Betel,
heimsóknina. Hafði forstöðukon-
an, Miss Inga Johnson, fengið hon-
um það hlutverk í hendur. Skiftir
hún þeirri starfsemi meðal þess af
heimilisfólkinu er vanist hefir á að
taka til máls á mannfundum, og fer
það vel. Næst áður var það Asgeir
Friðgeirsson er flutti þakkarorð til
heimsæk jendanna.
Endaði þessi samkoma með því
að allir sungu “Dýrð sé Guði,” og
“Góða nótt.” Stundin mjög á-
nægjuleg og heimsóknin öll.—
Hin kvenfélagsheimsóknin var frá
kvenfélaginu í Geysisbygð. Voru
margar konur i þeirri för og fjöl-
menni saman komið. Sú heimsókn
var þ. 14. júlí s. 1.
Byrjað var með rausnarlegri
veizlu, sem hið fyrra sinn. Að því
búnu fór fram biblíulestur með bæn
og sálmasöng. Voru nú tveir prest-
ar viðstaddir, þeir séra Sigurður
Ólafsson, er með var í förinni að
norðan, og séra Jóhann Bjarnason,
sem nú þjónar á Gimli.
Þá var sungið “Hvað er svo
glatt’ ’og “Ó, fögur er vor fóstur-
jörð,” en- þau Jóhannes Pálsson,
Lilja Pálsson, og Lilja Guttormsson
og bræður hennar, Stefán og Bald-
ur, skemtu með hljóðfæraslætti,
ýmist eitt i einu, eða tvent, stundum
á slaghörpu, en stundum á fiðlu, eina
í einu eða tvær. Er alt þetta unga
fólk mjög listfengt, eins og ungu
stúlkurnar, Bijörg og Steina, úr
Víðinesbygð, sem æfinlega skemta
með list sinni, þegar heimsókn er
þaðan að sunnan.—
Ræðu flutti séra Sigurður Ólafs-
son. Sömuleiðis frú hans, Mrs.
Ingibjörg Ólafsson. Sagðist þeim
báðum hið bezta. Ekki voru þær
ræður fluttar hvor á eftir annari,
heldur með talsverðu millibili, en
sungnir valdir söngvar á milli, svo
sem “Eg man þá tíð,” “Fanna
skautar faldi háum,” “Fósturlands-
ins Freyja” og “Sólskrikjan.”
Sömuleiðis fór nokkuð af hljóðfæra-
slættinum fram á milK ræðanna.
I lok samkomunnar var sungið
“Allir heilir,” “Góða nótt,” “Eld-
gamla ísafold,” og “God Save the
King.”—
Þegar þessi heimsókn fór fram
var ráðskona heimilisins f jarverandi.
Um heimilisstjórn mun þá hafa séð
Mrs. J. Nordal. Hafði hún valið
Mrs. Guðrúnu Goodman til að þakka
fyrir heimsóknina. Flutti Mrs.
Goodman mjög fallega, stutta tölu,
við þetta tækifæri.—
Látin Salbjörg Sigurðsson
Það er ^ina dauðsfallið að Betel
síðan í janúar s. 1., að Jakob Briem
dó. Salbjörg lézt þ. 14Í júni. Hún
varð nærri níræð. Var á þeim tíma
getið um þetta dauðsfall í Lögbergi.
Nýtt vistfólk á Betel
eða nýlega komið þangað, eru Mrs.
Margrét Anderson frá Winnipeg,
og Sumarliði Hjaltdal, frá Lang-
ruth.
“Skrauti” Asgeirs Friðgeirssonar
Svo nefnir Ásgeir ökustól þann,
fer þeir Jóhann Sæmundsson og aðrir
fornvinir hans í Árborg og þar í
grend gáfu honum í vor. Stóllinn
er af nýjustu gerð, með tveim stór-
hjólum, sitt á hvorri hlið, en tveim
smáhjólum að baki, er gera hann
mjög slöðugan. Á hliðarhjólunum
eru handrið, nokkuru minni ummáls
en hjólin sjálf, er Ásgeir notar til að
ráða með ferð og stefnu þessa
keyrslutækis, því Ásgeir er sterkur í
höndum og handleggjum og með-
höndlar hann ökustól sinn mjög
léttilega; er það sumpart af með-
fæddri verklagni, er Ásgeir hefir
jafnan átt, en sumpart af því að
hinir nýrri ökustólar eru mun þægi-
legri í meðförum en þeir gömlu;
þeir eru minni, léttari, en fult svo
sterkir sem hinir eldri. Ásgeir fer
um bæinn í stólnum, eins og honum
sýnist. Hugsar hann sér að hann
sé að ferðast á gæðing, að gömlum
íslenzkum sig, og nefnir þennan nýja
gæðing sinn, “Skrauta.” Til muna
ferðminni mun þó “Skrauti” vera en
gæðingar Ásgeirs og annara voru á
íslandi. En í því ásigkomulagi sem
Ásgeir er nú, er “Skrauti” hið
besta ferðatæki, er honum hinn
þægilegasti reiðskjóti, sem hægt er
að fá.—Ásgeir hefir mörgum frem-
ur lag á að stara ekki um of á mót-
læti lífsins, en gera helst gott úr
öllu, hefir jafnan gamanyrði á tak-
teini, er fróður um margt, að fornu
og nýju og kann manna best að
halda uppi fræðandi og fjörugu
samtali.—
Hljómplötur. Bardals
Nokkuð oft hefir það verið, að
A. S. Bjardal hefir skemt gamla
fólkinu á Betel. Ekki alls fyrir
löngu var það, að hann skemti með
íslenzkum hljómplötum, er hann
mun hafa aflað sér í siðastliðinni
tslandsferð sinni. Má það alt heita
býsna gott, og sumt hreinasta af-
bragð. Mun heimilisfólk Betel vera
þakklátt fyrir skemtunina.
Merkjr gestir lengra að.
Til þeirra má telja dr. Richard
Beck, er flutti hér skemtilegt erindi.
um miðjan dag. þ. 15. júlí s. 1., og
W. H. Paulson, fyrrum þingmann,
og frú hans, frá Leslie, er heimsóttu
Betel þ. 29. júlí s. 1.—
Vesturför ráðskonu og heimkoma.
Eins og getið var um í Lögbergi, í
byrjun júlí, fór ráðskona Betel
Miss Inga Johnson, skemtiför vestur
til Kyrrahafs. Var í för með dr.
og Mrs. Brandson, ásamt systrum
sínum og fleira fólki frá Winnipeg.
Mun hún hafa verið um þrjár vikur
í burtu. Á hún miklum vinsældum
að fagna á Betel. Varð gamla fólk-
j ið fegið heimkomu hennar, þó alt
hefði raunar farið fram hið .besta
á meðan hún var i þessari skemti-
för sinni.—
(Fréttaritari Lögb.)
Um eflingu háskólans
á Islandi
í einu dagblaði Kaupmannahafn-
ar segir ritstjóri Vilh. Finsen, sem
nú gegnir stöðu hjá hinum danska
sendiherra i Osló, að það standi til,
að taka til við húsnæði handa há-
skóla Islands i Reykjavík. Þau hús
verða fleiri en eitt, þó sambygð séu,
eða nærri hvert öðru. Andvirði
þeirar stórsmíðar fæst með því, að
hver leggur fram fé, sem vill, en
fyrir því, hvort mikið er eða lítið,
fær hann skírteini; af þeim pening-
um, sem þannig safnast, fær háskól-
inn nokkuð, en hinu er skift meðal
skirteinis hafa, eftir þeim fyrir-
mælum, sem Islendingar tóku í lög
sín fyrir skömmu. Þegar lokið er
að smíða háskóla-höllina, verður þvi,
sem safnast í sjóðinn, varið til þess
að borga kenslu og færa út verkssvið
þessarar stofnunar.
Nú eru 23 ár liðin síðan háskól-
inn tók til starfa, byrjaði þá að
kenna fern fræði: um guð, lækning-
ar, lög og heimspeki. Þeirri síðast-
nefndu fræðadeild var ætlað að
“frama íslenzk vísindi og rannsóknir
i sögu landsins, letrun og tungu-
máli,” auk þess að vísa nemendun-
um á réttar áttir í hug og heimi.
Þessa kenslu stendur til að efla og
færa út, eftir því sem blöð herma af
ráðagerðum háskólaráðsins.
Aðsóknin að þessum f jórum deild-
um hefir vaxið svo, á siðarí árum,
að fleiri nemendur komast ekki fyr-
ir í sölum alþingishússins, en þar
hefir kenslan farið fram. Aðsókn
að háskólum í öllum löndum er nú
drjúgum meiri en nokkru sinni fyr,
og á íslandi eru svo mikið brögð að
þessu, að svo búið þykir ekki mega
standa, heldur beri háskólanum að
I víkka námssviðið og veita æskulýðn-
um hagnýta þekkingu til miklu
margbreyttari starfa en áður nefnd-
ar fjórar fræða-deildir eru færar
um, ella safnist fljótlega fyrir hóp-
ur af forkunnar lærðum öreigum.
Nú stunda 50 lögvísindi við háskól-
ann, 75 lækningafræði og hafa
fæstir, þvi miður, nokkra von um
sæmilega afkomu í sínu heimalandi,
að námi loknu, þó þeir séu ágætlega
vel að sér. Sama gegnir um þá, sem
læra til prests; þeirra frama vonir
eru alls ekki bjartari, því að tiltölu-
lega ungir menn sitja í flestum
brauðum.
Af þessu er hinn fyrsti viðauki
við háskólann miðaður við, að veita
ungdóminum vísindatega kenslu,
sem að haldi má koma á sem flest-
um starfssviðum, svo að nemendun-
um verði námið að notum til fram-
búðar og atvinnuvegunum til fram-
fara. Þvi er í ráði að stofna nýja
deild til að kenna atvinnuvísindi og
temja nemendur við þau störf eink-
anlega, sem eru samfara fiskiveið-
um og landbúnaði. í þeirri sömu
deild verða ennfremur kend við-
skifta vísindi og störf, sem þeim
fylgja, eftir þeirri aðferð, sem tíðk-
ast í öðrum löndum, þar með talin
kensla í tungumálum, svo sem ensku,
frönsku, þýsku, spönsku, og vitan-
lega dönsku, ennfremur banka vís-
indi, þjóðmegunarfræði, eftirlit með
bókhaldi og reikninga, tryggingar
visindi og margt annað af liku tagi.
En aðalstarf hinnar nýju háskóla
deildar stendur til að verði þó, að
reka vísindalegar stoðir undir aðal
atvinnugreinar landsins, landbúnað
og sjávarútveg.
| íslendingar hafa komið auga á,
1 hve mikils virði vísindin eru fvrir
j þá, sem stunda atvinnu. Þetta sáu
þeir ljósast, þegar tveir danskir bún-
aðar prófessorar komu til Reykja-
víkur, héldu fyrirlestra á háskólan-
um um rannsóknir sínar viðvíkjandi
iarðvegi og jurtavexti, svo og um
hversu afstýra skuli skemdum á
kartöflum, sem þá geysaði yfir suma
parta landsins.
Þessir lærðu menn hétu, annar
Weis, hinn Ferdinandsen. Af þeirra
starfsemi og ræðingi, skildu fslend-
ingar ljóslegar en áður, að búskap-
1 urinn er ekki eins fallvaltur og af-
parbal
A. S. Bárdal og þeir, sem hjá honum vinna
óska öllum sínum mörgu viðskiftamönnum
og vinum til gleði á 60 ára þjóðhátíðarafmæli
Vestur-fslendinga og gengis á ókomnum
árum.
fe. Parbal
Otfararstjóri
843 SHERBROOK STREET
S^mar: — 86 607 og 86 608
raksturinn meiri, ef stuðst er við
vísindalegar rannsóknir og full-
reyndar niðurstöður.
Sama gegnir um fiskiveiðarnar. f
því efni veltur mikið á, að kanna
sem vandlegast háttu fiskanna, upp-
vöxt og göngur, strauma sjávar og
hita eða kulda, hverju slikt veldur
um viðkomu á hrygningarstöðum,
og margt annað. í báðum þessum
greinum, landbúnaði og fiskiveið-
um, finnast reyndir menn á íslandi,
og vel þektir að skerpu til vísinda-
legra starfa, er sjálfsagt verða
kvaddir til kenslu við háskólann, og
væntanlega fá þá betra færi til að
stunda fræði sín. Svo miklar nýj-
ungar hafa vísindamenn á íslandi
þegar fundið viðvikjandi göngum
þorsksins, að mikils má vænta af
starfi þeirra framvegis.
Nálægt 90 íslenzkir stúdentar
stunda háskólanám erlendis, í þeim
greinum, sem eru ekki kendar enn
við hinn íslenzka skóla, svo sem
þjóðmegunarfræði, verkfræði, efna-
fræði, reikningur og málfræði. Brot-
ið hefir verið upp á því, að kenna
undirstöðu þessara fræða við há-
skólann, fá það nám viðurkent af
útlendum skólum, svo að námstími
þessara manna utanlands styttist um
tvö ár. Til þessarar kenslu finnast
fullfærir menn á Islandi, og þessi
tilhögun mundi spara nemendum
mikinn kostnað.
I./oks er þess að geta, að í ráði er
að kenna á sumrin í háskólanum,
stúdentum utanlands frá, er nema
vilja sögu Islands og tungu. Þeim
fjölgar með ári hverju, er sækja frá
útlöndum til að nema í háskólanum
á Islandi. Þýska þjóðin og sú
franska, hafa sýnt skólanum þann
sóma og áhuga að senda þangað
menn til að kenna þau tungumál, og
margir danskir lærdómsmenn hafa
dvalið þar og kent að beiðni stjórn-
ar skólans.
Á íslandi gengur almenningur að
því með einhuga fylgi og þykir metn-
j aður sinn við liggja, að koma upp
j hæfilegu húsi handa skólanum. Og
af þeirri ástæðu, ekki sizt, er “happ-
| drættið” eða lotteríið mjög vinsælt
hjá öllum stéttum, að háskólinn
hefir gagn af þvi.
I< S.
í Indlandi er 14 ára strákur, sem
lifir svo að segja eingöngu í vatni.
Hann etur hráan fisk og jurtir og
sefur í tjörninni, rétt aðeins með
hausinn upp úr vatninu. Þetta segja
að minsta kosti bresk blöð.
—Fálkinn.
1 London verður bráðlega reistur
minnisvarði yfir hina heimsfrægu
danskonu, Önnu Pavlova. Gera það
vinir hennar og aðdáendur um gjör-
valt Bretland.
“ÞÝSK ÞJÓÐ — ÞÝSK VINNA”
Á sýningu einni, sem að stærð
fer fram úr öllum þýskum sýningum
hingað til, er Adolf Hitler að inn-
prenta heiminum hvernig andlegu lífi
og atvinnulífi þjóðarinnar sé háttað
um þessar mundir. Sýningin gefur
nokkrar myndir úr liðinni sögu þjóð-
arinnar þau 2000 ár, sem stofninn
er talinn að hafa verið tikmeð lík-
um einkennum og hann er nú og
sýnir þvínæst hag þjóðarinnar, eftir
að Hitlerstjórnin hefir setið eitt ár
i sessi.
í “Heiðurshöllinni” sér maður við
hliðina á sögulegum fánum frá
“hinni þýsku þjóð rómverska ríkis-
ins,” þýska ríkinu frá 1871 og hinu
núverandi “þriðja ríki” dýrgripi
ríkisins frá miðöldum: Kórónu,
veldissprota, epli og sverð, geymt í
ramgerðri hvelfingu. Þar eru hinar
95 setningar Lúthers, fjöldi sögu-
legra skjala, undirrituð af Friðrik
mikla, Bismarck og ýmsum öðrum
frægum mönnum. Undir glerklukku
liggur handritið að “Mein Kampf”
eftir Hitler og sérstakar deildir sýn-
ingarinnar fræða áhorfandann um
sögu og aðdraganda nazismans.
Eftir þenna “sögulega” inngang
koma hinar eiginlegu sýningardeild-
ir: “Þýskt starf.” Þar eru sam-
göngutæki nútíðar og framtíðar,
póstmálasýning, loftsiglingasýning
og siglingarsýning. Við hliðna á
100 ára gömlum eimreiðum sjást
loftskrúfuvagnar, foringjaklefinn á
“Graf Zeppelin” og á tjörn einni
eftirlíkingar af öllum helstu skip-
um þöska flotans og merkustu höfn-
unum í landinu.
í öðru húsi sést gler- og leiriðn-
aður, járn- og stálsmíði, rafmagns-
deild þar sem m. a. er sýnd stærsta
rafljósapera heimsins, 50,000 watt,
og minsta starfandi gufuvél heims-
ins, sem kemst fyrir í fingurbjörg.
Þarna er sem sagt alt hugsanlegt
saman komið, end er sýningarsvæð-
ið 185,000 fermetrar. —Fálkinn.
Holt, Renfrew’s
AFSLÁTTARSALA
FELUR I SÉR VERÐLÆKKUN í HVERRI DEILD
Undarsamlegt kostaboð! Oviðjafnanlegt verð!
LOÐVARA
Allar birgðir vorar til boðs á lægsta verði, sem noþkrti sinni hefir verið. Fagrar
hámóðins loð-yfirhafnir, gerðar úr ágætum skinnum. Búnar til af bestu klæð-
skerum í Canada. Viðgerðá loðfatnaði er einnig 25% ódýrari nú. Frestið ekki að
finna oss.
KVENFATNAÐUR
Aldrei höfum vér boðið slik kaup. Sparnaðurinn er nærri því ótrúlegur! Vndis-
legir kjólar, sem þú getur verið í hvar sem er, mjög niðursettir. Klæðisyfirhafnir
svo niðursettar að ekki verður lengra farið. Prjónles, hattar, nærföt, lífstykki,
glófar, buddur og sokkar — alt á svo óviðjafnanlega lágu verði, að þú trúir
því ekki.
KARLMANNADEILDIN
Orð brestur til að segja frá þessum kostaboðum karlmannafatnaðar, sem nú verður
að seljast á hálfvirði eða minna. Skyrtur og hattar á minna en hálfvirði. Hálsbindi,
sokkar, nærföt, baðföt og eiginlega alt, er vér höfum að selja, til boðs á verði, er
ekki á sinn líka.
HOLT, RENFREW & Co., Ltd.
PORTAGE at CARLTON ST. PHONE 21 857