Lögberg - 27.05.1937, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. MAl, 1937
5
SAMKOMLJR Frk. HALLDÓRU
BJ ARN ADÓTTUR
íslenzku blöðin, Lögberg og
Heimskringla, fluttu þá frétt síÖast-
liðna viku, aÖ fröken Halldóra
Bjarnadóttir væri væntanleg heiman
frá fslandi þessa dagana. Nú er
hún komán til Winnipeg og munu
allir fslendingar vestan hafs taka
undir meÖ íslenzku blööunum í því
aÖ bjóÖa hana velkomna. Hér er á
ferðinni merk og mæt kona, sem
hefir til margra ára unnið með á-
huga að því þarfa málefni að vekja
áhuga á og efla íslenzkan heimilis-
iðnað. Hún er ein með þeim
fremstu í hópi þeirra kvenna heima
á íslandi, er hafa gengist fyrir þvi
að vekja aftur til lífsins hálfgleynnd-
ar hannyrðir, sem iformæður okkar
hiffðu öldum saman kunnað og unn-
ið að, eins og til dæmis margskonar
tóskap, skrautvefnað, útsaum, tré-'
skurð og silfursmiði. Kunna íslenzk-
ar konur nú að gjöra af list heima á
íslandi, bókband og margt fleira.
Nú er Frk. Halldóra Bjarnadóttir
komin hingað vestur með sýnishorn
af ýmsuni heimiilisiðnaði og hann-
ENJOY’heRIOINUITYFUVOR
OF HOME GROtVN CELERY
Golden Supreme
The new, outstand-
ing variety bred by
Perry-Morse and of-
fered for the first
time. A main crop
variety for use wher-
ever a larger Dwarf
Golden Self-Blanch-
ing is wanted. Many
crltical growers and .—
buyers who watched it grow to maturity
harvested and packed, pronounced it prac
tically perfect. Postpaid: Pkt. (1/16-oz.
15c; 2 pkts. 25c; y^-oz. $1.10; 1 oz. $2.00
23 New Varieties of Vegretables, grown on our
own Seed Testingr Plant Breeding Farm, re-
ceived the Market Gardeners’ Award of Merit
1936. McFayden's Seed List also contalns the
All American Flower Awards. Keep your
garden up to date.
N BísLhcmztPacktL
SEEDS 0nh5í-4iPkl.
In addltion to the newest varietles, not ye
in full production and necessarily sold a
higher prices McFayden’s Seed Compan
offer their regular stocks, trled and tested o
their own Plant Breedingr and Seed Testln
Farm, at 3c to 4c per packet postpald. Iti
ove*-KÍze packets, too. Every packet date
day packed and guaranteed to full amour
of purchase price. Individual cultural dlrec
tions, for Canadian conditions, on ever
packet.
BUY YOUR SEEDS DIRECT—It is impos-
sible for us to give in any Commlssion
Cabinet the wide assortment to choose from
found in our Seed List, contalning 281 varie-
ties of vegetables and ever 600 varieties of
flowers.
IF— McFayden Seeds were sent out to
Stores in Commission Boxes, we would prob-
ably have a lot of seed on our hands at the
end of the season.
If this seed wts thrown away it would be
a total loss, and we would have to charge
more for our seeds, or put less seed in a
packet to make up for it.
If. on the other liand, we did not throw it
away, but kept it over and sent it out in
packages again, the tendency would be for
us to accumulate a lot of old seed.
We, therefore, sell direct to you only—NOT
through Commission Boxes — TESTED
8EEDS, and give you the benefit of the sav-
lngs made ln this way.
SMCFAYDENSFAM0US
VEGETABLE C0UECTI0N
IOBG
PKTS.
13
BEETS— S*
Ten regular, full-slze 5c and lOc packets,
25c postpaid, and you get the 25c back on
your first order of $2.00 or more by means
of a refund coupon good for 25c sent with
this collection. Money order preferred to
coin or stamps. Makes a nice gift. Costs so
little. Grows so much.
Order NOW. You will need seeds anyway.
McFayden’s Seeds have been the foundation
of good gardens since 1910.
Collection contains one regular full size
packet each of the following:
roit Dark Red. The best all
nd Red Beet. Sufficlent
seed for 25 ft. of row .
Half Long Chanienay. The
C ARROT^—■» lest a11 round Carrot.
1 ^ Enough seed for 40 to 60 ft.
of row.
Early Fortune. Plckles,
rnriíMRF R— sweet or sour, add zest
VULUITIDLIV to any meal. Sufficient
for 25 ft. of row.
Grand Rapids. Loose Leaf
I FTTIirF— variety. Cool, crisp, green
IjEiI I GUL lettuce. This packet will
sow 20 to 26 ft. of row.
Yellow Glohe Danvers. A splen-
did wlnter keeper.
White PortugaJ. A popular
HNinNaM white onion for cooking or
UniV/11 pickles. Packet wlll sow 16 to
20 ft. of drill.
_ . Half Long Guernsey. Suf-
PARSNIP— ,'cl*n.t11to sow 40 t0 60 ft
of drill.
French Breakfast. C o o 1,
crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to 30
ft. of drill.
White Summer Tahle. Early,
quick-growing. Packet will
sow 25 to 30 ft. of drill.
______ Canadian Gem. %-
SWEDE TURNIP—onnce sows 76 ft
0NI0N—
RADISH—
TURNIP—
Í200°-0Cash Piizes$2002
a
in our Wheat Estimating Contest, open to
our customers. 54 prizes. Full particulars in
McFayden’s Seed List, sent with above seed
collection, or on request.
FREE—CIip thls advertisement and get
Largc Packet Beautlful Flowerg FREE (L.)
Worth-While Savings on Club
Orders descrihed in Seed List.
McFAYDEN SEED CO.
WINNIPEG - TÖRONTO
yrðum. Er það ætlun hennar að
dvelja hér vestra árlangt, ferðast frá
hafi til hafs, meðal Islendinga hér í
álfu, halda fyrirlestra og haifa jafn-
framt muni þá, er hún kemur með
að heiman, til sýnis.
Samkomur sínar byrjar Frk.
Halldóra hér í Winnipeg. Mánu-
dagskvöldið 31. maí verður skemti-
samkoma í Fyrstu lútersku kirkju á
Victor Street, þar sem Frk. H. B.
flytur fyrirlestur. Auk þess er
skemtiskráin skipuð völdu fólki. Að
skemtiskránni lokinni fer fram
kaffidrykkja í samkomusalnum og
fólki gefst tækJfæri að heilsa Frk.
H. B. og bjóða hana velkomna.
Snemma í júní leggur Frk. Hall-
dóra af stað norður til Nýja íslands
og er hér ferðaáætlan hennar þar
norður um bygðirnar.
Samikoma á Gimli—8. júní
Samkoma í Riverton—11. júni
Samkoma í Árborg—15. júní
Samkoma í Selkirk—25. júní.
í næstu viku verður svo auglýst
frekari ferðaáætlun og hvenær Frk.
H. B. hefir samkomur á: Gleniboro,
Baldur, Langruth, Lundar. Sömu-
leiðis í bygðum fslendinga sunnan
línunnar og vestur í Vatnabygðum í
Saskatchewan og Alberta.
Móttökunefndin.
Þau Mr. og Mrs. William T. J.
Crookall frá eynni Mön, eru ný-
komin til þriggja mánaða dvalar á
þessum slóðum ásamt dóttur sinni.
Mr. Wílliam Crookall er háttsettur
embættismaður á Mön, sonur Crook-
all höfuðsmanns, sem þar er látinn
fyrir rúmu ári, en kona hans dóttir
hr. Kristjáns S, Pálssonar skálds í
Selkirk og 'frú Pálsson.
Kvenfélag Fyrsta lúterska safn-
aðar heldur sinn næsta ,fund í sam-
komusal kirkjunnar á fimtudaginn
þann 27. þ. m., á venjulegum tíma.
Karlakór íslendinga i Winnipeg
hélt sámsöng á Mountain, N. Dak.,
á mánudagskveldið var við feyki-
lega aðsókn.
Fyrirlestur um heilsu-
verndun
Heilsan og áfengið.
Þessi fyrirlestuf og eitt hundrað
og tuttugu og fjórar myndir, sem
honum fylgja, sýna áhrif áfengisins
á líkainiann í heild sinni og einstök
lífifæri sérstaklega.
Fyrirlestúnnn hefir hlotið nafnið
“Lærðu að vera heilbrigður.” Ef
þú kostar kapps um það, þá öðlastu
næga þekkingu, til þess að vernda
heilsu þína um ókomin ár.
Fyrir tveimur árum síðan hélt
Hvíta Bandið (W.C.T.W.) sitt
Canada þing hér í Winnipeg borg
og þangað var boðið utan erindreka
mörgum konur og mönnum af ýms-
um stéttum; á meðal þeirra, sem
sóttu þingið, var Mr. Júlíus G.
White frá Madison, Tenn., höfund-
ur tólf fyrirlestra semi hann nefnir
“Learn How to Be Well.” Mr.
White hefir helgað líf sitt þessu
starífi og hefir myndað félag, sem
heitir Associated Lecturers, Inc.
Þetta félag hefir safnað saman efna-
fræðislegum sönnunum frá áreiðan-
legustu efnafræðisstofnunum heims-
ins í mörg ár, og svo snúið því upp
í fyrirlestra með myndum (litmynd-
um).
“Manitoba Temperance Alliance”
fékk Mr. White til að flytja fyrir-
lesturinn um' heilsuna og áfengið.
Við buðum þangað nokkrum bind-
indisvinum og þar á meðal var Dr.
Ófeigur og frú hans. Dr. Ófeigur
varð svo hrifinn af fyrirlestrinum
að hann keypti hann og sagði Mr.
While að hann myndi kaupa mynd-
irnar þegar að hann kæmi heim til
sín aftur Vitaskuld keypti eg einn
líka. En bindindisfélagið M.T.A.
bjóst við að kaupa myndirnar
seinna. Nú leið fram undir haust
og engar myndir voru pantaðar.
Eina ástæðan að það voru engir pen-
ingar í sjóði, svo skömmu 'fyrir jól
réði eg það við imig að kaupa þær
^jálfur, ef ske kynni að eg gæti
hjálpað einhverjum sem þyrfti
hjálpar með eða gefið einhverjum
upplýsingar um áfengis-eitrið og
hættuna, sem fylgdi notkun þess, þó
í hópi sé.
Það eina, sem eg héfi séð í ís-
lenzku blöðunum, er boðið til al-
mennings í fyrra vetur í tvö kvöld á
G.T.H. Þá voru prentuð fundar-
boð og send til allra skóla (al-
mennra og sunnudaga) þó margir
lýstu því yfir að fyrirlesturinn og
myndirnar hefðu verið áhrifamikil,
þá samt sem áður datt engum í hug
að skrifa um það í blöðin.
• Síðan hefi eg flutt þennan fyrir-
lestur í sjö kirkjum þremur sam-
komuhúsum og fjórum skólum og
nlörgum heimilum.
Það má ekki minnast á vínbann
fremur en heitan eld; en fólkið seg-
ir að uppfræðsla sé eina ráðið til
að stöðva nautn áfengra drykkja. Ef
það er rétt, þá er eg á réttri hyllu
með þennan fyrirlestur og myndir,
og eg er viljugur til að flytja hann
hvar sem hægt er að sýna hann með
rafurmagni, því það verð eg að hafa
til þeSs að geta sýnt myndirnar.
“Oft er þörf, en nú er nauðsyn”
fyrir bindindis sinnað fólk, að
vakna, því það hefir sofið síðan
vinbannið féll 1923. Vaknið, kon-
ur og menn, áður en að öll börnin
ykkar drukna í ölkeldunum.
Ykkar bindindisvinur,
A. S. Bardal, S.T.
1
—Englendingur og Skoti mættust
nýlega á götu í Aberdeen. Þeir
höfðu ekki sézt lengi og ákváðu að
rabba saman um liðna tímann yfir
kaffibolla. — Þeir gengu inn á
kaffihús, en þá uppgötvaði Elgend-
ingurinn að hann hafði gleymt vesk-
kiu sínu heima, og svo fóru þeir út
aftur.
* # #
Kata: Það var svívirðilegt af
kærastanum þínum að slíta trúlof-
uninni. Fór ekki vel á tneð ykkur?
Molly: Jú, en hann kyntist stúlku
sem átti afmæli á aðfangadagskvöld.
Verzlunarmentun
0
Oumflýanleg nú á tímum!
Vaknandi viðskiftalíf krefst vaxandi vinnukrafts. Við-
skiftavenjur nútímans krefjast sérþekkingar á öllum
sviðum. Þessvegna er verzlunarmentun blátt áfram
óumflýjanleg. Bnda er nú svo komið, að verzlunar-
skólanám er talið óhjákvæmilegt skilyrði fyrir atvinnu
við skrifstofu- og verzlunarstörf.
UNGIR I’ILTAR og UNGAR STÚLKUR, sem ætla
sér að ganga á verzlunarskóla (Business Oollege) í
Winnipeg, ættu að spyrjast fyrir á skrifstofu Lög-
bergs; það verður þeim til dr júgra hagsmuna.
Komið inn á skrifstofuna, eða skrifið
The Columbia Press Limited
TORONTO og SARGENT, WINNIPEG
■>n< 1 >ft<- ->q< ■ ■ noe >orTho< yqz w vor ■ >f>z ><-><->n<-
MacOcgilI hafði óvart lent inn á
dýrt veitingahús. Hann pantaði eina
flösku af ódýru vini, en þegar hann
hafði drukkið út úr flöskunni
gleymdi ihann hver hann var og bað
um meira og ennþá meira — þang-
að til þjónninn kom með reikning-
inn.
MacOcgill horfði stúrnum aug-
um á reikninginn og nú kom Skot-
inn upp í honum:
—Þér verðið að hafa mig afsak-
aðan, kæri vinur, sagði hann við
þjóninn.
----Eg gerði þetta ekki viljandi,
en því miður er eg nú búinn að
drekka upp drykkjupeningana yðar.
* # #
Skoti og Englendingur gengu
kvöld nokkurt inn á veitingahús til
þess að drekka saman. Þegar þjónn-
inn hafði borið fram teið langaði
Englendinginn til þess að gera gys
að Skotanum og sagði:
—Heyrðu mig, Mac! Nú getur
þú verið húsmóðirin og helt í boll-
ana.
Skotinn hlýddi umyrðalaust, en
þegar þeir höfðu drukkið teið, stóð
hann á fætur, tók hatt sinn og
sagði: •
—Nú getur þú verið húsbóndinn
og borgað.
Séra Friðrik J. Berg-
raann
Framh. frá bls. 1
hugsað. Séra Friðrik var svo vitur
maður að hann gat öðrum fremur
skilið kjarnann frá hisminu, tileink-
að sér og notfært kjarnann en
varpað hisminu fyrir borð. Eftir
mínurn skilningi ihélt hann fast við
grundvallaratriði hinnar lútersku
kirkju, en alfneitaði því sem trúar-
vitundin í sálu hans gat ekki viður-
kent sem nauðsynlegt til sáluhjálpar.
Líka fanst honum það óhæfa að ein
kynslóð gæti lagt nokkur bönd á
samvizku þeirrar kynslóðar, sem á
eftir henni kæmi, þessvegna yrðu
játningarrit kirkjunnar að skoðast
sem skýringar en í engan stað bind-
andi fyrir samvizku manna.
Enginn, sem þekti séra Friðrik
hefir nokkurn tima efast um að
skoðanabreyting hans hafi verið ein-
læg og alvörumál, og þá er það aug-
ljóst að maður jafn hreinskilinn og
einbeittur hlaut að hefjast handa.
Harín hafði jafnan tamið sér að
leyna aldrei skoðunum sínum á
þeim málum, sem honum þótti
nokkru skifta. En enginn skyldi
ætla að séra Friðrik hafi lagt út á
hina nýju braut, án þess að ha'fa
vandlega íhugað málavexti frá öll-
um hliðum. um langan tíma. Það
var eftir margra ára umhugsun og
baráttu að hann komst að endilegri
niðurstöðu. Þessu lýsir hann sjálf-
ur á þessa leið:
“Þegar eg var á heimleið úr fs-
landsferð minni 1899 var eg einn á
gangi uppi á þilfari skipsins, sem
flutti okkur frá íslandi, og gekk
þar íram og aftur eftir að dimt var
orðið, er það lá á höfninni í Leith.
Mér fanst þó sem eg sæi ljósa og
glögga brautina, sem lægi fram
undan mér og eg vera hrifinn lang-
ar leiðir inn í ókomna timann. Mér
fanst eg standa uppi einn og vina-
laus; allir þeir búnir að snúa við
mér bakinu, sem verið höfðu sam-
verkamenn mínir og beztu vinir.
Þrátt fyrir það *fanst mér eg vera
frjáls og glaður, i sátt við Guð og
samvizku mína betur en nokkuru
sinni áður, og eg hélt öruggur áfram
þá braut, fullviss þess að hafa
Drottin í verki með mér.”
Enginn efi er á því að deilur þær
er séra Friðrik stóð i við sína fyrri
samverkamenn ollu honum mikils
sársauka. Hann var aldrei deilu-
gjarn maður, og jafnan hinn kur-
teisasti allra manna í öllum deilu-
greinum sínum. Báðir málsaðilar
sóttu mál sitt með kappi og er það
ekki óeðlilegt að stundum væri helzt
til djúpt í árinni tekið á báðar hlið-
ar. Sumt af þvi, sem ritað var fyr-
ir if jórðungi aldar hefði aldrei verið
ritað nú í dag af sömu mönnuim, eí
þeir hefðu nú lifað og haldið á
penna. En þrátt fyrir allan sárs-
aukann, þrátt fyrir allan misskiln-
inginn, þrátt fyrir mörg vonbrigði,
þá er engin ástæða til að ímynda sér
að séra Friðrik hafi nokkru sinni
iðrast þess að hafa byrjað að ryðja
þá braut sem hann fetaði sjálfur
eftir síðustu ár æfi sinnar. Það var
sama trúin, sem gaf honum kjark og
von eins og sú trú, sem verið hefir
leðiarstjarna svo margra brautryðj-
enda á öllum ölduim, trú um endi-
legan sigur þess málefnis, sem hinn
hugsjónaríki brautryðjandi hafði
helgað líf sitt. Þessu til sönnunar
vil eg benda á nokkur orð í fyrir-
lestri hans “Hvert stefnir?” Þessi
fyrirlestur var einn sá orðhvassasti
af hans fyrirlestrum sem snertu
deiluna við kirkjufélagið. Sumt af
því, sem í þessum fyrirlestri stend-
ur, hefði séra Frðirik aldrei skrifað,
ef hann hefði lifað til að skrifa
hann nú, en fyrir 20 árum var ekk-
ert óeðlilegt af því sem þar stendur.
Niðurlagsorð þessa fyrirlesturs sýna
þá öruggu trú sem hann hafði á
framtíð kirkju og kristindóms fólks
vors:
“Framtíðarkirkjan birtist mér
með Sameiginlega trú á himneskan
föður og frelsara, en margar skoð-
anir. Eg er þess fullviss að við er
um öll, gamlir og nýir guðfræðingar
á leiðinni inn í hina sameinuðu
kirkju framtíðarinnar og við kom-
umst þangað fyrir eitthvert krafta-
verk, sem framtíðin ber í skauti sínu.
Eg veit að blessaður ljóssins herra
lætur ávalt verða ljós úr öllu myrkri.
Eg trúi honum svo vel fyrir vorri
Ijóselsku þjóð beggjaimegin hafs, að
eg veit að hann lætur hana ekki
lenda í myrkrinu.”
Eg er sannfærður um að ef séra
Friðrik væri nú vor á meðal myndi
hann sjá ástæðu til að styrkjast í
þessari trú sinni,
Eg verð að sleppa því að fara
fleiri orðum um deilu séra Friðriks
og kirkjufélagsins, þótt eg hafi að-
eins með örfáum orðum bent á stöku
drætti úr þeirri sögu. Enginn sem
í þeirri deilu tók þátt er minni mað-
ur en áður, vegna þess að allir
studdu málstað sinn eftir beztu vit-
und og samkvæmt þvi sem samvizk-
an bauð þeim. Enn meiri kjark út-
heimtir það að ganga i berhögg við
gamlar siðvenjur og stofnanir, en
að verja það sem margar kynslóðir
hafa bygt. Það er miklu erfiðara
að sækja á móti straumnum en að
láta berast með honum. Margan
mann brestur kjark til að hdfjast
handa á irnóti þvi sem hann sér að
miður er farið, er of værukær til
þess að eiga það á hættu að spilla
sinni vana ró og spekt. En þótt okk-
ur bresti kjark til þess að taka þátt
i baráttu sem við sjáum hugsjóna-
menn heyja, þá berum við ósjálfrátt
virðingu og jafnvel lotningu fyrii
slíkum mönnum. Davíð Stefánsson;
liklega mesta skáldið, sem nú yrkir
á íslenzka tungu, segir á einum
stað:
“Við tignum þann, sem tryggar
vörður hlóð,
við tignum' þann, sem ryður nýja
vegi.”
Séra Friðrik hlóð tryggar vörð-
ur við þann veg, sem hann átti svo
mikinn þátt í að ryðja. Eftir því
sem árin líða, skýrist vegurinn og
vörðurnar standa traustar og
glöggva veginn eins lengi og íslenzk
saga er þekt í þessu landi.
Að endingu aðeins nokkur orð til
ykkar, sem með mér stóðuð fyrir 50
árum síðan og hétuð séra Friðrik að
vera trú þeim hugsjónum, sem hann
hafði gjört sitt ítrasta til að mættu
verða orkulindir lifs vors. Okkar
dag dregur nú að kveldi; æfisól vor
lækkar óðum og kveldskuggarnir
verða lengri og dekkri. Eitt af því
sem gjörir æfikvöld manns 'fagurt,
eru hugðnæmar endurminningar um
framliðna vini sem á undan eru
farnir yfir ána. Af öllum þeim
vinum, sem við munum eftir, er eg
viss um að mynd séra Friðriks
stendur einna skýrast fyrir hug-
skotssjónum vorum. Þótt hann sé
ekki lengur vor á meðal þá eru orð
hans enn hljómfögur, kröftug og
uppörfandi. Eg get ekki betur lok-
ið máli mínu en með því að láta
hann ávarpa ykkur með örfáum
orðum úr hans gullfagra fyrirlestri
“Á krossgötum.” Eg veit að hann
talar til ykkar með margfalt meiri
mælsku, andagift og valdi en mín
tunga hefir yfir að ráða. Eg álít
að það eigi vel við að niðurlags orð
mín við þetta tækifæri, þar sem ver-
ið er að 'heiðra minningu hans, séu
hans eigin fögru, ógleymanlegu orð,
orð sem flytja öllum mönnum, ung-
um sem gömlunns hina fegurstu lífs-
speki.
“Það er eigi nóg að elska hug-
sjónirnar í æsku, meðan maður er
að búa sig undir lífið. Mest um að
gjöra að skipa sér í fylking þeirra,
er út í lífið kemur og svíkjast eigi
úr þeirri fylking. Margur staðnæm-
ist þar aðeins um stund en dregst
svo aftur úr með aldrinum. Ósjald-
an vega gamlir menn gegn skoðun-
um og hugsjónum er þeir ungir
börðust ifyrir og elskuðu af hjarta.
Að breyta skoðunuin er mannlegt
og fyrir það skyldi engan lýta, ef
bann hverfur frá einhverjum mis-
skilningi og hallast að öðrum rétt-
ari. En að láta frjálsmannlega
bugsun og skilning á lifinu breytast
í sleggjudóma, eins og mörgum
hættir við á gamalsaldri, svo ekkert
Wrður nýtilegt í fari mannanna,
nema íhaldssemin ein og liðið
hennar, ber þess ljósan vott að ekki
hefir verið staðið við hugsjónir
æskunnar eins og skyldi.
Hin mikla list lífsins er í því fólg-
in að halda sér ungum i lífsbarátt-
unni. En mörgum tekst það ekki.
Þeir fara að horfa um öxl sér og
værða að saltstólpum. Nýjar hugs-
anir koma ifram og þeir skilja þær
ekki, ný verkefni birtast, og þeir sjá
þau ekki; nýjar skýringar eru gefn-
ar, en þeir lita ekki við þeim. Á
þann hátt slitnar maður úr lestinni.
Hverjum manni er það mikil
freisting að setjast of snemma að,
er fóturinn tekur að þyngjast. Hin
andlegu viðfangsefni mannanna eru
næsta erfið og skamt eru þeir á leið
komnir með að greiða úr þeim.
Hverjum manni er ætlað að hugsa
upp sömu hugsanirnar aftur og aft-
ur og leita ljóss og skilnings í öllum
áttum, velja og hafna meðan lífið
endist. Með því einu móti heldur
hann sér ungum, þokast áfram,
nemur ný og ný lönd, verður bjart-
sýnni og viðsýnni með aldri og ár-
um. Þeir sem það gjöra hafa setið
á krossgötum þangað til þeir gátu
staðið á fætur og sagt: Guði sé lof,
nú er dagur um alt loft.”
25 oz. S2.15
40 oz. $3.25
G*W
OLD RYE
WHISKY
(Gamalt kornbrennivín)
GOODERHAM & WORTS, LIMITED
Stofnsett 1832
Elzta áfengisgerC í Canada
This advrertiseroent is not inserteíf by the Uovernmení Idquor Control Commission. The
Connnisxion is n<>t rosponsiÞÞ for statements made as to the <iuallty of products advertised.