Lögberg - 02.08.1945, Blaðsíða 2

18
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. ÁGÚST 1945

ÁHIJGAMÁL
IWENNÁ
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
íslendingadagurinn
á Gimli
Frá því að við munum eftir
okkur, hlökkuðum við til að
mega fara á íslendingadaginn og
enn hlökkum við til þess. Dag-
urinn er orðinn hátíðardagur í
huga manns, á borð við afmæl-
isdaginn, jólin og aðra hátíða-
daga. Þegar við vorum lítil þá
hlökkuðum við til að fara langa
ferð, þangað sem hátíðin var
haldin, fara kannske með nesti
og borða undir trjánum í skemti
garðinum, þetta fanst manni af-
ar ævintýralegt; taka þátt í
kapphlaupunum, og hljóta e. t.
v. verðlaun, það var nú dýrð-
legt. Svo var fullorðna fólkið
svo sérstaklega örlátt þennan
dag; altaf var einhver að bjóða
manni upp á ísrjóma og annað
góðgæti; eða einhver fékk manni
nokkur cent og sagði: “Farðu
og keyptu þér eitthvað sælgæti”.
Ef til vill var þetta oft ráð full-
orðna fólksins til þess að losna
við okkur dálitla stund, svo
það hefði næði til þess að hlusta
á það, sem fram fór á skemti-
skránni. Já, Islendingadagurinn
var okkur krökkunum mikill
hátíðardagur.
Svo þegar við stálpuðumst,
urðu tilhlökkunarefnin önnur.
“Skyldi hún verða þar?” “En
hvað hann dansar dásamlega
vel?” “Hver skyldi vinna verð-
launadansinn?”
Yfir deginum hvíldi dreym-
andi rómantískur blær og hvað
við vorum hrifin af söngnum.
Og svo urðum við alt í einu
fullorðin og tilgangur hátíðar-
innar varð okkur ljósari. Við
vorum þarna saman komin vegna
þess að við vorum af íslenzkum
uppruna. Við vorum þarna til
þess að minnast alls þess, sem
fagurt er og göfugt í sögu ís-
lenzku þjóðarinnar. Við vildum
muna það, svo að við yrðum
sjálf betra og göfugra fólk. Og
nú hlustuðum við með athygli
á kvæðin og ræðurnar og dáð-
umst að því, sem vel var sagt
og ættjarðarsöngvamir fundu
hljómgrunn í sálum okkaf. Og
þennan dag reyndum við öll að
tala íslenzku, jafnvel þótt við
kynnum málið ekki vel, því
þessi dagur var helgaður okkar
íslenzku minningum. Og þessar
minningar fléttuðust inn í fram-
tíðardrauma okkar í þessu landi
— okkar landi, Canada.
Svo þegar skemtiskráin var
búin fór maður að heilsa upp á
gamla kunningja, fólk sem mað-
ur hafði e. t. v. *aldrei tækifæri
að sjá nema á þessum eina degi,
Islendingadeginum, því þangað
kemur fólk úr öllum áttum og
sumt lengst að. Og nú heyrði
maður allstaðar: “Nei, komdu
blessaður og sæll. Nú er langt
síðan við höfum sést.” “Heyrðu,
er þetta virkilega þú, Hildur
mín?”
“Þetta er nú sonur minn, hvernig
lýst þér á hann?^’ “Komið krakk-
ar og heilsið upp á hann Sigga
frænda ykkar.” “Hvað það er
gaman að sjá þig Rúna, þú lítur
út eins og kornung stúlka.” o.
s. frv.
Og þannig leið dagurinn að
kvöldi og loks fórum við heim,
þreytt en ánægð, en dagurinn
lifði í minningum okkar
Næsta mánudag. 6. ágúst, höld-
um við enn einu sinni íslend-
ingadag á Gimli. Eins og undan-
farin ár mun fólk úr flestum ís-
%
lenzkum byggðum sækja hátíð-
ina frá Winnipeg, Nýja íslandi,
byggðunum við Manitoba vatn,
Vatnabyggðum, Argyle, Dakota
og jafnvel New York,
Enn, sem fyr, munu börnin
hlakka til að koma þangað. Unga
fólkið mun skemta sér betur
en í mörg undanfarin ár, því
nú eru margir ungu mannanna
komnir heim aftur, eftir langa
fjarveru, og mun það sitja sér-
stakan fagnaðarblæ á hátíðina.
Eins og auglýsingin á öðrum
stað í blaðinu gefur til kynna.
hefir verið vandað mjög til
skemtiskrárinnar. Það er ekki
oft á æfinni, sem manni gefst
tækifæri að hlusta á aðra eins
söngkonu eins og frú María
Markan Östlund er. Nú er hún
ásamt manni sínum komin alla
leið frá New York til þess að
skemta okkur á Islendingadag-
inn með sínum yndisfagra söng.
Karlakór íslendinga í Winnipeg,
sem hefir veitt okkur svo marg-
ar ánægjustundir, syngur þar
líka. Þar verða og ágætir ræðu-
menn og skáld. Þar verða skemt-
anir við hæfi allra yngri og
eldri. Þangað skulum við því
oll leggja leið okkar næstkom-
andi mánudag. Við komum þang
að í hátíðaskapi því dagurinn
mun verða merkur og minni-
stæður.
23 konur kosnar á þing
í nýafstöðnum kosningum á
Bretlandi voru 83 konur í kjöri
og 23 voru kosnar á þing. Óvíst
er um 3 konur, sem sóttu í kjör-
dæmunum, þar sem atkvæða
talning hefir ekki enn farið fram.
21 af þessum konum tilheyra
verkamannaflokknum og unn.i
þær 10 ný sæti fyrir flokk sinn;
ein, Viscountess Davidson, er
Conservative og önnur, Lady
Megan Lloyd George, er Liberal.
Ýngsti þingmaðurinn á næsta
aingi í neðri málstofu Breta er
kona; hún heitir Mrs. Barbara
Gould og er 33 ára gömul.
Ráðuneytið er ekki fullskipað
ennþá. Margir telja líklegt að
tvær konur verði skipaðar í
ráðuneytið. Önnur er Miss Ellen
Wilkinson; hún var ein af brezku
fulltrúunum á San Francisco
stefnunni og hin er Dr. Edith
Summerskill.
Þessi mikla þátttaka kvenna
á Bretlandi í stjórnmálum hlýt-
ur að vera konum yfirleitt fagn-
aðarefni. Konur munu vitanlega
aldrei taka eins víðtækan og
virkan þátt í opinberum málum
eins og karlmenn, vegna þess að
mestur hluti þeirra er bundinn
mikinn tíma ævinnar við móður
starfið. En þegar þær hafa haft
tíma og tækifæri til þess að
gefa sig að pólitískum málum,
hafa þær sýnt að þær hafa hæfi-
leika til þess að beyta sér fyrir
þeim málum, engu síður en karl-
menn.
í neðri málstofu brezka þings-
ins eru 640 þingmenn. Hinar fáu
konur, sem sitið hafa á þingi
hingað til, hafa jafnan látið nokk
uð til sín taka, og er líklegt þeg-
ar þær eru orðnar 23 að áhrifa
þeirra munu gæta talsvert og
er eg ekki í efa um það að þau
áhrif munu verða þjóðinni holl.
MARÍA SIGURÐSON
1854—1945
María Sigurðson
... Sá er ei liðirin, sem innvaf-
inn er
í æfiþátt lifandi vina.
St. G. St.
Þann 3. júní s. 1. andaðist að
heimili dóttur sinnar, Mrs. E.
Shulmier, Blaine, Wash., ekkjan
María Sigurðson, rúmlega 90
ára. Hún hafði fengið slag, og
legið veik aðeins nokkra daga.
Útförin var í Blaine, 7. júní.
María sáL var fædd 25. nóv.
1854, á Ingjaldsstöðum í Bárðar-
dal, Suður-Þingeyjarsýslu á ís-
landi. Foreldrar hennar voru þau
hjónin Sigurður Eiríksson og
Guðrún Erlendsdóttir, bónda á
Rauðá, Sturlusonar. Sigurður
var bróðir Önnu móður Finns
prófessors Jónssonar og Klemens
ar sýslumanns. — Móðir Guðrún
ar Erlendsdóttur, var Anna
Sigurðardóttir frá Gautlöndum,
systir Jóns alþingismanns. —
María ólst upp hjá foreldrum
sínum til 16 ára aldurs. Þá dó
faðir hennar, og hún fór að heim-
an til að vinna fyrir sér. Árið
1877 giftist hún Hirti Sigurðs-
syni, og þau byrjuðu búskap
sinn í Mjóadal. Foreldrar Hjart-
ar voru Sigurður Hallgrímsson
og Málfríður Marteinsdóttir, frá
Kálfaströnd við Mývatn.
Þau Hjörtur og María fluttu
til Ameríku árið 1883, með tvær
ungar dætur, og móður Hjart-
ar, sem var ekkja. Fyrsta land-
nám þeirra var í Argyle nýlend-
unni. Þar bjuggu þau í 27 ár.
Saga þeirra ára er saga land-
nemanna hvar sem þeir settust
að á þessu tímabili, og hefur
svo oft verið endurtekið. Næsti
áfangi þessara góðu hjóna var
vestur á Kyrrahafsströnd árið
1911. Þar höfðu sezt að tvær
elztu dæturnar, sem komu með
þeim frá Islandi. Nú var að nýju
reist bú, í öðrum stíl, og við
betri skilyrði en áður.
Hjörtur dó árið 1919. Þá
flutti María til barna sinna, sem
önnuðust hana ,af mestu alúð
tíl hins síðasta. Börn hennar
voru sex — einn sonur, Óskar,
do fyrir nokkrum árum. Eftir-
lifandi eru Mrs. Sigrún Runólf-
son í Seattle, Mrs. Málmfríður
Shulmier, Blaine, Sigurður,
Sask., Canada, Mrs. Kristín Lín-
dal í St. Helens, Oregon, og Mrs.
Hólmfríður Lindal, í Portland,
Oregon. Barnabörnin eru 9, og
barnabarnabörnin 4. Einn bróð-
ir Maríu sál., Björn Dalman, býr
í Riverton, Man.
María sál. var greind kona og
gætin og ágætlega vel verki
farin. Heimili hennar var ætíð
með gestrisnis brag, og veitti
hjálp og aðstoð bæði einstakl-
ingum og öllum góðum félags-
legum samtökum. Þess minnast
allir, sem voru henni samferða
á hennar löngu vegferð hér,
hver stilling og öryggi einkendi
hana hvað sem að höndum bar.
Hún hélt sér vel að öllu leyti,
og hafði áhuga fyrir því, sem
var að gerast á þessum örlaga-
ríku tímum, fram til þess síð-
asta. Börn hennar og vinir nær
og fjær minnast hennar með
ástuð og þakklæti fyrir langa
og nýta æfi. — Þakka samvistir
í sorg og gleði. Þakka lausn og
líkn lífsins drottni.
Jakobína Johnson,
Seattle, Wash.
Hann: — Hvað mundirðu
segja ef eg kysti þig?
Hún: — Eg mundi ekkert geta
sagt á meðan.
— Munduð þér kalla á hjálp
ef eg reyndi að kyssa yður?
— Getið þér ekki kysst hjálp-
arlaust.
Innilegar hátíðakveðjur!
/
Starfsfólk og stjórnendur
CENTRAL DAIRIES LIMITED
121 Salter Street, Winnipeg. Sími 57 237
E. A. ÍSFELD, forstjóri.
Hugheilar árnaðaróskir til íslendinga á Þjóð-
minningardegi þeirra á Gimli, 6. ágúst 1945
og þökk jyrir góð og vinsamleg viðskipti
<KCrXi(K=>0
JACK ST. JOHN
894 SARGENT AVE, WINNIPEG
SÍMI 33110
Reykháfarnir hans Kelly Sveinssonar fá víðtækari og meiri viðurkenningu, með hverjum líðandi degi. Þeir
eru varanlegir, fallegir og hin uruggasta eldsvörn.

SELKIRK METAL PRODUCTS
LIMITED
868 ARLINGTON ST. WINNIPEG, MAN.
SIMI 23 471
*
Peggy’s Catering Service is designed to make your social
obligations a pleasure to yourself as well as your guests.
PRACTICAL AND ECONOMICAL
Peqqus Pantrq
942 Portage Avenue
<3P]
inue J
Phone 33 060

Innilegar hamingjuóskir
til Islendinga
Á ÞJÓÐMINNINGARDEGI ÞEIRRA
Á GIMLI 1945
Canada Bread
Company Limited
mwmmmwMj'AtmmmmjmMJwmwmmmwmM
mjm