Lögberg - 07.10.1948, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 7. OKTÓBER, 1948
3
Œttmaðurinn
\
Eftir
THOMAS DIXON Jr.
Innan klukkutíma eftir að dómþing-
inu var frestað voru leiðtogar, eða ráða-
menn sækjenda málsins búnir að fá
vitneskju um, að sjö Republikan Sena-
torar væru eitthvað veikir í trúnni á
Stoneman, og að þeir hefðu sameinað
sig undir leiðsögn tveggja þjóðkunnra
stjórnarskrár lögfræðinga, sem enn
tryðu á helgi dómara-eiðsins — Lifmans
Trumbull frá Illinois og William Pitt
Fessenden, frá Maine og í fylgd með
þessum mönnum höfðu nú skorist
Grimes frá Iowa, Van Vinkle frá Vestur
Virginia, Fowler frá Tenessee, Hender-
son frá Missouri og Ross frá Kansas.
Ráðamenn Stonemans voru í mestu
vandræðum. Ef að þessir menn allir
skyldu dyrfast að halda saman og
greiða forsetanum atkvæði, ásamt tólf
demokrötum, sem í dóminum áttu sæti,
þá yrði hann fríkendur með einu at-
kvæði. Þeir vissu að óhætt var að reiða
sig á þrjátíu og f jögur atkvæði, sem
greidd yrðu á móti honum.
Byltingamennirnir sleptu nú allri um-
hugsun um sóma, eða sómatilfinningu
og tóku ráð sín saman um, hvernig að
þeir gætu neytt þessa dómendur til að
hlýða fyrirskipunum Stonemans og
þeirra í sambandi við atkvæðagreiðsl-
una. —
Þeim Fessenden og Trumbull var hót
að að þeir skyldu verða klagaðir, eða
reknir úr Senatorstöðum sínum. Blöðin
réðust á þá með ofsa og frekju, og köll-
uðu þá landráðamenn, “fyrirlitlega, og
fráhrindandi, eins og broddgöltu í villi-
dýrabúri umferðasýninga mangara”.
Almennur fundur var haldinn í Was-
hington, þar sem samþykt var:
“Við ákærum þá Fesseden, Trumbull
og Grimes um landráðog brot á móti
almennu siðgæði, og almennri réttvísi,
og að hin alræmda framkoma Bemdikts
Arnolds verður himinborin í sambandi
við sektarþunga þeirra”.
Forsprakkar málsins sendu símskeyti
og bréf til allra þeirra ríkja sem Sena-
torar, er ekki varu háðir valdsstjórn
Stonemans, komu frá:
“Voða hætta á uppreisn í landinu, ef
forsetinn verður fríkendur. Sendið
Senator ykkar álit fólksins með sam-
þyktum, í bréfum og sendisveitum”.
Maðurinn, sem þessir athafnamenn
voru gramastir út í var Senator Ross
frá Kansas. Að Kansas-menn skyldu
hafa sent svikara á þing, það fanst þeim
að væri höfuðsvívirðing og til þess að
reyna að bæta úr þessu ofurlítið, þá
var almennur fundur haldinn í Leaven-
worth og eftirfarandi símskeyti sent til
Senator Ross:
“Kansas hefir frétt um öll málsgögn
og krefst þess, að forsetinn sé sakfeld-
ur.
D. R. Anthony og -000 aðrir”.
Senator Ross svaraði:
“Eg hefi svarið að vera þjónn réttlæt-
isins í þessu máli. Eg vona aö mér veit-
ist þrek og manndómur til þess, að
greiða atkvæði í því eins og mín eigin
samvizka býður mér og að ég, eftir
minni beztu vitund álít hollast fyrir
land og lýð”.
Senatorinn fékk þetta sVar um hæl:
“Þrá samvizku þinnar eru vinnusamn
ingar í sambandi við Indíána og pen-
ingar. Kansas afneitar þér, eins og það
gjörir öllum meinsærismönnum og
“skunks” — alþekt dýr í Ameríku.
Forgöngumenn í fjandmannaflokki
forsetans tóku sig saman og settu á
fót nokkurskonar áreitnisfélag til þess
að vinna á stífni og mótþróa Senator
Koss, því það var nú atkvæði hans eitt
sem stóð í veginum.
Þeir gerðu aðsúg að stúlku sem
Vinnie Ream hét, hún var leirmeistari,
og hafði fengið umboð til þess að gjöra
standmynd af Lincoln forseta, og var
starfstofa hennar í dálitlum afkima í
þinghúsinu. Þeir hótuðu þessari konu,
sem þekti Senator Ross, að afturkaila
samninginn um verk þetta, sem við
hana hafði verið gerður, og eyðileggja
framtíð hennar, nema hún fyndi ráð, til
að fá Ross til að greiða atkvæði á móti
forsetanum.
Slík tilraun til þess, að reyna með
svikum að hafa áhrif á ákvæðisvald
opinbers réttar hefði í flestum tilfellum
meint fangelsisvist manna þeirra sem
í því athæfi gjörðu sig seka. En forgöngu
menn þessa máls fyrir æðsta rétti ver-
aldarinnar, létu sig ekki aðeins hafa,
að gjöra það, heldur formæltu öllum,
sem sýndu þá dyrfsku, að efast um inn-
ræti þeirra og brennimerktu þá sem
landráðamenn.
Eftir því sem nær dróg deginum sem
atkvæðin um mál forsetans áttu fram
að fara, hélt Senator Ross sig meir og
meir frá óvinum sínum, jafnt og vmum
— fór veg sinn einn og orðfár. — Blaða
mennirnir eltu hann á röndum. Augu
þúsunda hvíldu á honum. Hann var um
umkringdur af æsmgamonnum sem
sóttir hofðu ven£ til Kansas, tu aö reyna
að hafa áhrif á hann — hans eigin hjós-
endum. Menn höföu augun á öllum hans
hreyfingum, þegar að hann for tn mái-
tíða, á fötunum sem hann var í, á vm-
um hans og óvinum, og lýsmgin á ohu
þessu var send oft á dag í sima út um
bygðir landsins.
Yfirdómarinn boðaði alia dómarana
í kærumálinu á móti forsetanum, til
fundar að greiða úrskurðaraikvæoi um
málið. Stoneman gamii natði aftur
verið borinn inn í dómsalinn af sumu
Negrunum og fyr og sat þar og hvesti
augun á dómarana.
Spenningur fólksins hafði náð há-
marki sínu. Það var eins og aö emhver
óheilindakend grúfði yfir ónu í salnum,
og tilfinningm fyrir því að orlagastund
væri runnin upp, fór vaxanai — þar
sem úr því yrði skorið, hvort mennirnir
væru þess megnugir aö mynaa og
þroska varanlegt lýðveldi.
Þingritarinn las upp ákæruskjalið. —
Elleftu grein sem Stoneman nafði
samið. —
Þegar því var lokið, stóð yfirdómar-
inn á fætur, studdi höndunum á raðirn-
ar á skrifborðinu fyrir framan sig eins
og hann væri að styðjast við þaö, rauf
þögnina sem grúfði eins og farg og
sagði:
“Kallaðu nöfnin”.
Hver Senator, þegar að nafn hans
var kallað, svaraði annaðhvort “sekur”
eða ekki sekur. Nákvæmlega eins og
forgöngumennirnir höfðu sagt fyrir,
þar til kom að Fessenden, þá varð of-
urlítil bið; hann reis á fætur og sagði í
ákveðnum, hreinum og hvellum rómi,
sem hlómaði eins og puritaniskur
kirkju-klukkna hljómur á sunnudags-
morgni:
“Ekki sekur!”
Hlóð, sem í senn var stuna,
andvarp, fagnaðar hlóð, urr, barst um
salinn.
Hin atkvæðin öll féllu eins áætlað var
nema atkvæði Edmund G. Ross. Engin
maöur gat vitað hvað bjó í huga þess
mans, enginn nema hans eigin innri
maður.
bpp úr þungri, titrandi þögninni
heyrðist málrómur yfirdómarans sjálfs:
“tíenator Ross, hvað segir þú? — Er
Andrew Johnson sekur um hmar alvar-
legu misgjörðir sem hann er kærður
um í þessu kæruskjali?”
Dómarinn laut áfram; og svipur hans
var mjög alvarlegur.
Ross reis á fætur. Augu allra Sena-
toranna hvíldu á honum, auk þúsunda
annara manna og kvenna á áhorfenda
pöllunum. Stoneman gamli hleypti brún
um, og starði á hann, eins og naðra sem
er í þann veginn að stinga; neðri vörin
á honum stóð nokkuð fram, munnurinn
lokaöur eins og stállás og hann var
ýmist að sleppa, eða grípa utanum á
bríkina stóinum sem hann sat í.
Allir lögðu hlustir við og héldu niðri í
sér andanum, þangað til að svarið frá
hinum hugprúða Skota hljómaði líkt'
og lúður-hljómur:
“Ekki sekur!”
Fjöldinn dregur andann þungt — svo
varð þögn, hljóðskraf og tak þúsund
fóta. —
Forsetinn er fríkendur, lýöveldið
lifir! —
Þingið kom saman til að taka á móti
dómsúrskurðinum. Stoneman gamli
staulaðist á fætur og studdist við skrif-
borð sitt, ávarpaöi þingforsetann og
flutti annað ákærufrumvarp á hendur
forsetanum og féll í yfirlið í armana á
varðmönnunum svörtu.
XII. KAPÍTULI
Sigur mitt í ósigri
Þegar ekki tókst að sakfella forset-
ann, þá sagði Edwin M. Stanton af sér
hermálaritara embættinu, féll í örvænt
ingu og dó, og maðurinn sem tók við
Íslenzk stúlka
sigrar í samkeppni
Það var sumarið 1898 að bygð
hófst fyrst í Swan River dalnum
í Norður-Manitoba. Það var ekki
árennilegt að setjast þar að; land
ið var þakið þéttvöxnum skógi,
langt frá járnbraut og öllum
samgöngum við umheiminn. Nú
er það eitt með fegurstu og frjó-
sömustu héruðum 1 Manitoba. —
Nokkrir íslendingar fluttu héð-
->.n, sem ég þekti, og voru þar í
Crumherjahópnum, og var að þvi
komið að ég slæist í för þangað,
?n það varð ekki af því. Eg var
vel kunnugur þeim Gottskálki
Pálson og J. J. Hrappsted, sem
héðan fluttu; eru þeir nú fallnir
frá, en afkomendur þeirra marg-
ir eru enn á þessum slóðum.
Einn af þeim mönnum sem
tóru héðan og ég þekti aðeins í
sjón, var hr. J. A. Vopni, sem
íafði verið um nokkur ár nálægt
Baldur og unnið þar algenga
bændavinnu. Honum hefi ég
kynst nánar á síðari árum; hann
var mikill dugnaðar maður, varð
þar í Swan River dalnum merk-
ur héraðshöfðingi og óefað einn
af hinum merkari frumherjum
þess bygðarlags. Margir og fá-
heyrðir voru erfiðleikar frum-
herjanna þarna framan af ár-
um, og óhemju vinna sem þeir
lögðu í það að ryðja skóginn, og
byggja upp héraðið, sem nú mun
í flestu tilliti standa jafnfætis
hinum beztu héruðum hvar sem
er í Manitoba. Átti herra Vopni
eins og aðrir hart undir högg að
sækja í lífsbaráttunni, er hann
en uppistandandi og á sérlega
merkilega sögu, sem ekki verður
hér sögð. Nú hefir Swan River
dalurinn með miklu hátíðahaldi
minst 50 ára afmælis bygðarinn-
ar, og fór sú athöfn fram í Swan
River bænum 21. júlí.
í sambandi við þetta hátíða-
hald er vert að minnast þess, að
íslenzk stúlka Andrey L. Vopni,
sonardóttir hr. Vopni, sem hér er
áður getið, vann $70.00 verðlaun
fyrir beztu ritgjörð, sem skrifuð
var um fyrirkomulag þessa há-
tíðahalds. Var þessi ritgjörð
prentuð í Swan River blaðinu
og vakti allmikla athygli. —
Var stofnað til þessarar sam-
kepni af hálfu félagsskapar sem
nefnist “Home Making School
Committee” og íslenzka stúlkan
varð hlutskörpust.*)
Verðlaun þau sem hún hlaut
skyldi styrkja hana á 10 vikna
námskeiði í Brandon, sem hún
tók s. 1. vor. Það ætti að vera
hlutverk íslendinga að minnast
þess sem einstakir menn eða
konur vinna fér og þjóðflokkn-
um til sæmdar, og af þeim ástæð-
um skrifa ég þessar línur, því
ég hefi ekki séð þess minst í ísl.
blöðum. íslendtngar í Swan
River dalnum áttu sinn þátt í að
byggja upp það fagra hérað, og
þeir eiga þar sína sögu, sigurljóð
og raunasögu eins og í öllum
bygðum, og þetta atriði sem ég
mintist á, er einn þáttur í þeirri
sögu. Hamingjuóskir til íslend-
inga sem enn lifa í Swan River
og til þess fagra héraðs sem um
aldaraðir beið sem konungsdótt-
ir í álögum, eftir því að manns-
höndin og hugvitið breytti ó-
bygðinni í fríðann reit og stofn-
aði fagurt og friðsælt mannfélag.
Eins og svo víða annarstaðar í
þessu fagra og frjóvsama gæfu-
landi.
G. J. Oleson,
Glenboro, Man.
* Hún mun vera hérlend í
móðurætt.
Minnist
BETEL
í erfðaskrám yðar
Business and Professional Cards
SELKiRK METAL PROÐUCTS LTD. I Reykháfar, öruggasta eldsvörn, j og ávalt hreinir. Hitaeining, ný uppfynding, sparar eldiviS, heldur hita. KIiLLY SVEINSSON Simi 54 358. 187 Sutherland Ave., VVlnnipeg. JOHN A. HILLSMAN. M.D.. Ch. M. 627 Medical Arts. Bldg. Office 99 349 Home 403 288
S. O. BJERRING Canadian Stamp Co. RUBBER & METAL STAMPS NOTARY & CORPORATE SEALS CELLULOID BUTTONS 324 Smith Sl. Winnipeg Phone 94 624 PHONE 87493 Dr. S. J. Jóhannesson SUITE 7 VINBORG APT8. 694 Agnes St Viðtalstfmi 3—5 efttr hádegl
Office Ph. 95 668 Res. 404 319 NORMAN S. BERGMAN, B.A., LL.B. Barrister, Solicitor, etc. 411 Childs Bldg, WlNNIPEG CANADA DR. E. JOHNSON 304 EVELINE STREET Selkirk, Man. Offiue hre. 2.30—6 p.m. Phones: Office 26 — Reg. 280
Aiao Éros™ tenth st. Office Phone Res Phone 94 762 72 409 Dr. L. A. Sigurdson 528 MEDIC4-L ARTS BLDG. Office Hours: 4 p.m.—6 p.m. and by appolntment
BRAN00N 447 Porlage Ave. Winnipeg
Drs. H. R. and H. W. TWEED Tannlœknar 406 TORONTO GEN. TRUSTS 1 BUILDING Cor. Portage Ave. og Smlth St. PHONE 96 952 WINNIPEG
Manitoba Fisheries WINNIPEG. MAN. T. BercoiAtch, framkv.at]. Verzla f helldsölu með nýjan og frosinn fisk. 303 OWENA STREET Skrifst.sími 26 356 Heima 66 462
DR. A. V. JOHNSON Dentiat 606 SOMERSET BUILDINQ Telephone 97 932 Home Telephone 202 398 Dr. Charles R. Oke Tannlœknir For Appointments Phone 94 908 Offíce Hours 9—6 404 TORONTO GEN. TRUST8 BUILDINQ 283 PORTAQE AVE. Winnipeg, Man.
Talslmi 95 826 Heimilis 53 893 DR. K. J. AUSTMANN BérfrœOingur í augna, eyma, nef og kverka sjúkdómum. 209 Medical Arts Bldg. Stofutlml: 2.00 til 5.00 e. h. SARGENT TAXI Phone 76 001 FOR QUICK RELIABLE SERVICE
DR. ROBERT BLACK BérfrœBingur i augna, eyrna, nef og hdlaajúkdómum. 401 MEDICAL ARTS BLDG Graham and Kennedy St. Skrifstofusími 93 861 Heimasfml 403 794 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 308 AVENUE BLDG WPG- Fasteignasalar. Lelgja hús. Ot- vega peningalán og eldsábyrgð bifreiðaábyrgð, o. s. frv. PHONE 97 538
EYOLFSON’S DRUG PARK RIVER, N. DAK. islenzkur lyfsali Fölk getur pantaC meCul og annað með pösti. Fljöt afgreiðsla. Andrews, Andrews, Thorvaldson and Eggertson L ögfrœóingar 209BANK OF NOVA SCOTIA BQ Portage og Garry St. Sfml 98 291
.
A. S. B A R D A L 848 SHERBROOK STREET Selur lfkkistur og annast um Ot,- farir. AHur útbúnaður sA bezti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina. Skrifstofu talsíml 27 324 Heimilis talsimi 26 444 GUNDRY PYMORE Limited Britiah Quality Fish Nettinp 68 VICTORIA ST„ WINNIPEQ Phope 98 211 Manager T. R. THORVALD80N Your patronage will be appreclated
CANADIAN FISH PRODUCERS, LTD. J. H. PAOE, Managinq Director Wholesale Distributors of Fraeh and Frozen Flsh. 311 CHAMÖERS STREET Offlce Ph. 26 328 Res. Ph. 73 917
Geo. R. Waldren, M. D. Physician and Burgeon Cavalier, N. D. Office Phone 95. House 108.
Q. F. Jonasson, Pres. & Man. Dir. Keystoríe Fisheries Limited 404 SCOTT BLOCK SIMI 95 227 Wholeaale Diatributora of FRESH AND FROZEN FISH
PHONE 94 981 H. J. H. PALMASON and Company Chartered Accountanta 219 McINTYRE BLOCK Winnlpeg\ Canada
Bus. Phone 27 989 Res. Phone 36 151 Rovalzos Flower Shop Our speclalties WEDDING CORSAGES COLONIAL BOUQUETS FUNERAL DESIGNS Mrs. S. J. Rovatzos, Proprietres. Formerly Robinson & Co. 253 Notre Dame Ave. WINNIPEG MANITOBA
Phone 49 469 Radio Service SpeciaUsts ELECTRONIC LABS. H. THORKELBON, Prop. The most up-to-date Sound Equipment System. 130 OSBORNE ST„ WINNIPEO
i