Lögberg - 27.04.1950, Side 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 27. APRÍL, 1950.
7
Úr galopnu bréfi til Davíðs Björnssonar
bóksala fró Ármanni Björnssyni
Ólrúlega satt
í bréfi þínu biður þú mig bón-
ar, þeirrar, að senda þér „tíu ein-
tök complete" — af „Voröld“
litlu — og ekki nóg með það,
heldur bætir þú „gráu á svart
ofan“ með því að heimta öll
fundaboð, auglýsingar og yfir-
leitt allt, sem við, ströndungar
látum á þrikk út ganga. Já, góði
minn; ég veit þú átt hönk upp í
bakið á mér — og okkur öllum.
Fyrst og fremst mér, fyrir band
þitt á mínum gamla Geir, sem
svo er frá þinni högu hönd úr
garði gert, að hann geti, sem
hinir gömlu ísl. draugar, fylgt
ættinni í ófyrirsjáanlegar kyn-
slóðir — og okkar allra fyrir
band þitt á bókum „Hafnar“,
sem eins mun endast. En að þú
gerðir kröfu til hrygglengjunn-
ar allrar, hafði mig ekki órað
fyrir. Þessi krafa þín kom mér
á svo óvart, að ég neyddi mig
til að lesa bréfið þrisvar, í þeirri
von, að mér hefði mislesist. Nei
ó ekki; þar var engan bilbug á
þér að finna. Ekki um að villast,
þér var fúlasta alvara. Þótt mér
væri þvert um geð, vildi ég þó
reyna að verða við, kröfu eða
bón þinni, vegna þess, að mér
duldist ekki þitt takmarkalausa
traust á mér fannst ég ekki
skammlaust geta virt að vett-
ugi, enda ekki trútt um, að mér
findist úr mér togna og ekki ó-
verulega — svona okkar á milli.
Hefir og margur af minni ástæð
um hækkað í lofti. Nú sem ég
hafði hreint ekkert þarfara með
tímann að gera, en að drepa
hann, skaust ég yfir á skrifstof-
una. Þótti mér nú bera vel í veiði
ei ég fyrirfann þá alla þar. Rit-
stjóra, ráðsmann, prentara, út-
gefanda og ábyrgðarmann. — Jú,
ekki bar á öðru — hér var ekki
um að villast, en til vonar og
vara, taldi ég þá alla á fingrum
annarar handar og stóð heima.
Ég kastaði á þá kveðju, sem þeir
svöruðu allir einum munni, enda
allir í einum og sama manni! Nú
sé ég í gegnum holt og hæðir að
þú ert orðinn óþarflega langleit-
ur, en láttu þér ekki bregða,
kannske sé ég skakkt, sé þig í
spéspegli? Satt er þetta þó eigi
að síður, og ekki athugavert sem
eins dæmi. í stjórnartíð Jónasar
frá Hriflu, skipaði einn og sami
maður þrjú ef ekki fleiri ráð-
herraembætti! Þótti sumum
þingmönnum sem þeir hefðu slit
ið skóxn sínum fyrir lítið, haft
hlaup en ekki kaup. Lakara þó,
að vera vændur um getu, til að
fylla stöðuna. Það er: Ekki álit-
inn vaða í vitinu, enda spurðust
þessar tiltektir Jónasar misjafn-
lega fyrir og sem von var, þótti
þeim hjásettu hart að bíða ekki
fisk úr roði, frekar en heima-
mönnum að Fróðá forðum tíð.
En við þessu varð ekki gert.
Mussulini íslands — sem hann
var kallaður af Stjána X. — hélt
fast á sínu, gaf ekki skrattann
fyrir véfengda skömm, en hékk
á heiðri þriggja embætta meðan
tími vannst til, enda áreiðanlega
þriggja húskarla maki. En
sleppum því. „Áfram með smér-
ið“.
Ég hugði nú gott til glóðar og
bar upp erindi okkar. En viti
menn! Það var engu líkara en
að ég hefði sýnt honum banatil-
ræði, svo brá honum. Hann
rauk upp af ásetunni, barði sér
í bak og fyrir og hrópaði:
„Minnstu ekki á það maður,
minnstu ekki á það!“ „Blaðið er
fyrir löngu „uppselt". Fyrstu
blöðin verið ófáanleg síðan
dögum Nóa, — eða sama sem —
þú skilur“. Ég kinkaði kolli til
samþykkis. — Hvað annað gat
ég gert, en að skjóta þannig skýli
yfirgorgræningjann í mér? —
Nei; hann skyldi ekki vaða o’ní
mig með.........löppunum. Ég
innti hann eftir hvort ástandið
væri virkilega svona slæmt. „Já;
því er nú ver sagði hann“. „Upp-
lagið hvarf eins og dropi í sjóinn
og ekki eitt blað, ekki eitt, fæst
þún ætti ekki afturkvæmt upp
á pallborðið. En þetta varð til
þess, að nú vill enginn selja, en
allir kaupa“. „Hefir þú heyrt síð-
ustu bæjarfréttirnar?“ Nei; ja
nú er ég hlessa: Það hvað vera
myndað hlutafélag sem hefir í
hyggju, að fara að fordæmi pá-
pískunnar. Þeir kváðu ætla að
rista blaðið í ræmur — eina línu
í hverri — og selja sem hár af
höfði? Ja Gabríels líklega. Þess
verður nú naumast langt að
bíða, að menn hætti að kaupa
stjórnarband og er það illa far-
ið, nú í hallærinu". Ég hafði set-
ið hljóður undir þessum Jóns
bókarlestri, en gat nú ekki orða
bundist og sagði: Heldur þú að
nokkur trúi þessu? „Trúi!
Hverju trúa menn ekki? Hafa
þeir ekki keypt hluti í gull-
námu, jafnvel þó þeim hafi ver-
ið sagt að hún væri sölt. Hafa
þeir ekki gerst hluthafar í alls-
konar poolum, bara af því, að
þeim var talin trú um, að á þann
hátt, yrðu þeir ríkir á annara
kostnað? En þó skömm sé frá
að segja, gæti ég bezt trúað, að
þetta væri skynsamlegasta og á-
hættuminnsta fyrirtækið sem
landar hafa stofnað til. Eða held
ur þú að Davíð viti ekki sínu
viti?“ Ég hafði gapandi ginið yf-
ir tækifærinu til að grípa orðið
til andmæla, þegar hann léti það
laust, en þessi síðasta athuga-
semd sló mig út af laginu. Við
henni var ég ekki búinn. Kom
til kaups, gildir einu hvað í boði hið fornkveðna: „Sá er
ekki all heimskastur sem þegja
kann“ og „Enginn má við margn
um“. Greip hatt minn og rauk
er. Fari það allt í logandi....*
— Fyrirgefðu, ég vil síður hafa
nafnið eftir, ef þér er sama. —
Blaðið hvað hann hafa verið
selt á band-hringlandi-snar-vit-
lausu verði. Hefði átt að vera
10.00 dalir, til að stemma stigu
fyrir þessari gengdarlausu eftir-
spurn, strax í byrjun, hefði farið
framúr allri áður þekktri vit-
leysu. Ég reyndi að vera drýld-
inn dálítið og hafði orð á að
hann gæti gert að gamni sínu
þó illa áraði. Hann glápti á mig
sýnilega móðgaður og sagði:
„Þetta er því miður jafn satt
mörgu öðru sem manni berst til
eyrna. Þó ótrúlegt megi virðast,
réði þessi gífurlega eftirspurn
blaðinu bana. Pappír og — prent
sverta — sem fer öll í skammir á
stjórnina — ófáanlegt í stórum
stíl. Sáum — við, ég — þann
kost vænstan til þess að gera öll
um jafnt undir höfði, að kippa
„Voröld úr umferð. Fýsti oss
ekki, að standa í stórræðum
lengur og bjuggum svo um, að
á dyr.
Seed Treatment
Now is the time to treat your seed. This may be done
during slack periods, as once treated the seed can be stored
until it is ready to sow. Thus, it is not necessary to be treating
when the busy seeding season is in full swing. To obtain
control of smut, barley should be treated at least eight days
before seeding. Treated seed should be stored in a well
ventilated bin.
Ceresan, Leytosan and Panogen will control the covered
or ball smut, and the false loose smut. Loose smut can only
be controlled by hot water treatment. The hot water treat-
ment is a slow and exacting operation, it can only be done
on small amounts of seed and only when the water can be
maintained at a uniform temperature. The mecuric com-
poujids, in addition to controlling the covered and false loose
smuts, will control or reduce other seed-borne diseases and
will also protect the seed from some of the soil-bome disease
such as root-rot. Seed treatment with these compounds has
increased the yield by as much as two to five bushels per
acre. Care must be taken to avoid inhaling the dust. A dust
mask or even a handkerchief tied over the mouth and nose
will give good protection. If a liquid is used, it should not
be allowed to come in contact with the hands or face. Treated
seed should not be fed to livestock.
For further information, write the Barley Improvement
Institute, 206 Grain Exchange Building, for circular on
“Treating Seed Barley”.
Sixth of series of advertisements. Clip for scrap book.
This space contributed by
SHEA'S WINNIPEG BREWERY LTD.
MD-254
Kauplaus hlaup
Á heimleiðinni hugleiddi ég
framanskráð, eins og María orð
Símonar og önnu spákonu forð-
um, hugði ráð fyrir mér og hug-
leiddi málpróf og ályktun fimmt
ardómsins. En hér reyndist úr
vöndu að ráða. Líkum og ólík-
um, gengu svo jafnt vitni, að
ekki varð á milli séð, hvað hafa
skyldi, eða hverju hafna. Komu
mér meðal annars tvö bréf í hug,
sem mér höfðu borist í ritstjórn-
artíð minni hér fyr á árum. —
Nú jæja, allt sýndist nú svo
langt til baka. — Var annað frá
góðvini mínum og gat ummæla
Einars bónda, þeirra, að blaðið
væri alltof dýrt. Hitt var nafn-
laust en hélt því sama fram að
því er mér skildist — var í vand-
ræðum með það. — Já, þú átt
kollgátuna, póstmerkið sagði til,
enda snarvitlaust og að engu
hafandi. önnur tvö höfðu mér og
borist. Fór annað fram á að
verðið yrði hækkað upp í 3.00
dali. Hitt kom seinna og kvað
að ekki væri farandi fram á
minna en 5.00 dali. Gat bréfrit-
ari þess, til sönnunar sinni skoð-
un, að nágrannar hans væru
búnir að lesa blaðið í tuskur —
hafði lánað þeim það — og að
það myndi seljast á þessu verði
eins og „Hot dogs“. Brúnin
hækkaði nú á mér sem Agli forð-
um. Fann þó að ég gat ekki tal-
ist óvilhallur dómari og lagði
bréfin að jöfnu, þó mér bölvað
þætti, enda seig nú önnur brún-
in á kinn niður.
Mér varð nú ljóst, að með til-
styrk eigin dómgreindar, ein-
göngu, kæmi mér seint vitneskja
um, hvað sannast væri í þessu
máli, ákvað því að leggja land
undir fót, ganga fyrir hvers
manns dyr að dæmi Ganglera
forðum. Ólíklega hefði ég þó
ekki lagt upp í þann leiðangur,
hefði mér verið kunnugt um,
hve dreifðir landar eru um borg-
ina. Borgina vissi ég vera 44
ferhyrningsmílur, en hitt, að
landar fyrirfindust ekki nær
hver öðrum en 10—12 mílna
milli, hefði ég fyrir svarið, en
svo reyndist mér það samt. Eld-
hætta er mikil í borginni, sem af
ýmsu stafar og ekki gerandi
leikur til, að auka hana að ó-
þörfu, þar eð ábyrgðarfélög öll
eru á hausnum. Já, ég lagði upp
með nesti og nýja skó — sem
nærri má geta — varð skólaus
þó. Já, þetta var þrælslegur
kippur. Ég otaði tota okkar,
samt mátti eins vel fara úr
rassi skammt.
Jú, kom þaðan snauður og
og slippur. Var ég þó vel úr
garði geröur, með álitlega fé-
fúlgu og Passíusálmana upp á
vasann, sem ég hugðist að bjóða
í kaupbæti ef í það versta færi.
En allt kom fyrir ekki. Þú hefð-
ir átt að sjá framan í þá, suma
hverja, þegar ég otaði að þeim
totanum, kaupbætinum. Las ég
í hug þeirra sem opna bók, sem
þeir vildu spyrja, — þess sem
þeir þó ekki spurðu — hvort ég
hefði ekki lesið grein Páls, sem
ég heyri utan að mér, að teljist
ekki, ja bein meðmæli. Lakara
þó, að síðari villan, virðist verri
hinni fyrri — sem stundum kem
ur fyrir — sú, að menn virðast
heldur hallast að því, að það sé
satt, sem Páll segi núna! Svo
bar og annað til, — óvenjulegt
að vísu. — Þeir reynast nú fleiri
með hverju árinu sem líður, sem
þekkja gullið frá glingrinu og
sem þú getur nærri, var mér
ekki beinlínis til fyrirgreiðslu.
Þriðja og langsamlega mikil-
vægasta ástæðan fyrir gengis-
leysi mínu og úrræðaleysi, við-
leitni minnar, er sú, að svo virð-
ist sem kaupendur blaðsins hafi
tekið í sig — samtakalaust —
að hanga á blaðinu. Vitandi að
það flytur þeim ekki fréttir af
hinum lifandi — í náinni fram-
tíð, hugsa þeir sér að hafa þar
af þeim framliðnu er fram líða
stundir. Þykir þeim sem betri
sé hálfur skaði en allur og verð-
ur það naumast lagt þeim út til
ámælis, sem það er miklum mun
vissari leið og vanda-minni til
viðkynningar en borðdans í
handaskilalausu myrkri.
* Já, satt er það. „Sjaldan er
ein báran stök“, þessi hvolfdist
yfir mig sem holskefla. Eru þær
mótbárur krappastar og háska-
legastar sem á grunnsævi rísa.
Enda spónbraut hún, fley mitt
og farkost við feigsbrjót þann
sem öllum er ægilegri. Á ég nú
að því leyti sammerkt við Sind-
bað farmann, að ég hefi gert
mér fleka úr afhnoðinu og fleyt-
ist á honum inn í ginnungagapið,
með eilífðarvonina í eftirdragi,
þar að „Voröld“ litla mæti mér
við landtöku, skrýdd útfarar-
sálmi Kaldbaks yztum fata. Að
vísu er ég ekki enn risinn úr
rotinu, en þar eð öllu virðist nú
treystandi er ég kvíðalaus. Veit
og enda ekki rjúkandi ráð mitt
frekar en Sindbað, en bíð og sé
hvað setur.
Um sextíu skipulagsskyldir
staðir eru nú á öllu landinu
Heimildir til sögu vesiurheimsk-
íslenzkrar blaðamennsku
Já. Ég er maður óframsýnn,
— eins og prestar vita,
sem og öðrum ósamrínn
eins um spón og bita.
Ja; ég get gjarna viðurkennt
þá skammsýni mína. Hitt veit ég
þá og líka, að ég er maður hóg-
vær, hver svo sem eftirköstin
fyrir þá dygð verða, en því hefi
ég nú gleymt. Þig mun því undra
það þeim mun minna — sem þú
þekkir mig nú betur — að ég
hefi verið að velta því fyrir mér,
nú í fullan mánuð, hvað til
grundvallar lægi fyrir áfergju-
legri græðgi þinni í blaðið. Kom
auðvitað það ólíklegasta fyrst í
hug — ekki svo að skilja að ég
sé beint að hæla mér af því. —
Það, að líf þitt lægi við, en flögr-
aði frá þeii;ri hugsun í bili.
Lagði hana til hliðar til frekari
athugunar síðar. Jú, ég neita því
ekki að mér kom margt í hug,
of margt til að dreifa því öllu
hér. Hér áður þóttist ég slaga
hátt upp í Heiðrek kong ef ekki
jafnsnjall honum í því að ráða
gátur. Ekki rekur mig minni
til — að mig þryti áður vit eða
litum brigði — við ráðning gátu.
„En einu sinni verður allt fyrst“.
Ég er í bobba og mér fer sem
Heiðreki. Ég ætla samt að segja
þér, hver ég hygg að sé ráðn-
ingin, þó ég afsegi það með öllu,
að eiga það á hættu, að verða
drepinn á næstunni, ef tilgáta
mín reynist röng, enda ekki veð-
mál um að ræða. Það sem gerir
gátuna óræðna, er hið sama sem
Heiðrekur flaskaði á. Ekkert við
að styðjast. En hvað um það,
þessi er þá uppágeta mín. Jú ég
Rúmur helmingur hefur
fengið fast skipulag
CKIPULAGSSKYLDIR staðir
Ö eru samtals um 60 á öllu land-
inu, að því er segir í skýrslu
skipulagsstjóra um starfsemi
teiknistofu skipulagsins. Rúmur
helmingur þessara staða hefur
nú þegar fengið fast skipulag, en
skipulagsskyldir eru allir þeir
staðir, er hafa 200 íbúa eða fleiri.
Samkvæmt skipulagslögunum
er verksvið teiknistofu skipulags
ins fyrst og fremst skipulagning
bæja, kaupstaða og sjávarþorpa,
auk staða svo sem skólahverfa,
sveitaþorpa, sumarbústaða-
hverfa, auk þeirra, sem myndast
við orkuver. Er gert ráð fyrir að
endurskoðun uppdrátta fimmta
hvert ár, en ör vöxtur kaupstaða
og þorpa hin síðari ár, hefur
leitt til þess, að endurskoða þarf
skipulagsuppdrætti hinna fjöl
mennari staða oftar en lög gera
ráð fyrir.
Hin síðari ár hafa risið upp
allfjölmenn byggðahverfi víðs
vegar um landið. Hafa þannig 14
skólastaðir og smærri. sveita
þorp verið tekin til skipulags-
meðferðar, og flest þegarTengið
úrlausn. Þó er svo, að enn hefur
eigi tekizt að sinna mörgum
smærri byggðalögum, sökum
skorts á vinnuafli í teiknistofu
Landmælingar er annað höfuð
verkefni teiknistofu skipulags
ins, og undirstaða skipulagsvinn
unnar. 1 lögum er gert ráð fyrir
því, að sveitarstjórnirnar annist
roælingarnar sjálfar, enda séu
þau störf unnin af sérfræðing'
um, er stjórnraráðið samþykkir
Utan Reykjavíkur er eigi
nema takmarkaður kostur
kunnáttumönnum til mælingar
starfanna, enda lætur nærri, að
um helmingur af allri starfsemi
teiknistofu skipulagsins gangi ti
þeirra starfa.
í skjalasafni stofnunarinnar
eru nú þegar til fullkomnir mæl
ingaruppdrættir og kort allra
kaupstaðanna, en vel flest skipu-
lagsskyld kauptún og þorp hafa
verið mæld. Viðbótarmælingar
eru og iðulega framkvæmdar
þar sem þess gerist þörf vegna
framtíðar fyrirætlana.
Frá því skipulagslögin gengu í
gildi árið 1921 og fram til 1938,
höfðu allir kaupstaðirnir, auk
margra kauptúna, fengið stað-
festan skipulagsuppdrátt. Reyk-
javíkurbær var þó undanskilinn.
Síðustu tvö árin hafa þessir
staðir verið mældir og kortlagð-
ir: Reykhólar, Kaldrananes,
Kópasker, Breiðdalsvík, Kirkju-
bæjarklaustur, Vík í Mýrdal,
Hvolsvöllur, Hella, Kópavogur,
Seltjarnarnes, Flúðir, Stokks-
eyri, en um þessar mundir er
unnið að kortagerð fyrir: Flatey,
Hrísey og Reyðarfjörð.
Viðbótarmælingar hafa verið
gerðar af Akureyri, Siglufirði,
Ólafsfirði, Norðfirði, Blönduósi,
Bolungarvík og Selfossi.
Skipulagsuppdrættir hafa ver-
ið gerðir fyrir þessa staði:
Hólmavík, Drangsnes, Hófsós,
Ivammstanga, Skagaströnd,
Egilsstaði, Höfn í Hornafirði,
Hvolsvöll, Hveragerði, Ytri-
Njarðvíkur, Hellissand og
Grindavík. En að sjálfsögðu eiga
margir þessara staða lengri að-
dragnanda en s. 1. tvö ár.
Um þessar mundir eru eftir-
taldir staðir í undirbúningi um
skipulag, og unnið er að korta-
gerð fyrir Brúarland, Reykhóla,
Kaldrananes, Laugaskóla, Vopna
fjörð, Breiðdalsvík, Þorlákshöfn,
Innri Njarðvíkur, Seltjarnes og
Kópavogsland.
Þá eru og til meðferðar endur-
skoðun á skipulagi þessir staðir:
Vestmannaeyjar, Akureyri, Ól-
afsvík, Patreksfjörður, Isafjörð-
ur, Siglufjörður, Húsavík, Nes-
kaupstaður, Selfoss og Keflavík.
Skipulag Reykjavíkur er eitt
höfuðverkefnið og jafnaðarlega
unnið að endurskoðun þess og
nýjum uppdráttum fyrir einstök
bæjarhverfi.
1 teiknistofu skipulagsins eru
starfandi þrír arkitektar, tveir
mælingaverkfræðingar og tveir
aðstoðarteiknarar. Reykjavíkur-
bær hefur starfandi sjálfstæða
skipulagsdeild, er að mestu sér
um uppdráttagerð í skipulags-
málum bæjarins. Alþhl. 19. feh.
Gjafir til
elliheimilisins
„Höfn"
3498 Osler Streei
Vancouver, B. C.
í
N MEMORY OF Mr. John
Christopherson: —
Mr. og Mrs. R. Bushnell
Mr.‘ og Mrs. S.
vil hafa vaðið fyrir neðan mig,
svo ég spyr bara svona hinsegin.
Þú ert þó vænti ég ekki að
semja sögu vestur-íslenzkrar
blaðamensku? Já „grunaði ekki
Gvend!“ Þar beit ég Heiðrek!
Nú fyrst svo er, dettur mér ekki
í lifandi hug að skerast úr leik
eða láta mitt eftir liggja. Það
væri nú ekki annað eftir, eftir
öll önnur mín axarsköft en ég
skyti loku fyrir þá möguleika
að sjá nafn mitt í fullum stöfum
á prenti eftir allt. Nei fari það í,
hum. Nei það happ slæ ég ekki
úr hendi minni. Nei; ég hef
hreint ekkert fengist við sögu-
ritun, og veit þar af leiðandi
ekkert um, á hverjum endanum
— framan eða aftan — þeir
fróðu menn byrja. Get þó til að
þeir fari aftan að siðunum, þ. e.
byrji aftur í.........forneskju.
Veit þó af skáldsagnalestri að
byrjað er á að segja frá ungum
manni, sem verður gamall með
aldrinum — þó óvenjulegt sé —
að hann lifi söguna af. En viti
menn: Þegar manni finnst að
sagan ætli að fara að segja frá
einhverju, dettur úr henni botn-
inn, maður glápir út í bláinn og
undrast yfir hvað orðið hafi af
honum. Ég ætla nú að fara eins
að, en láta þig um að botna sög
una. (Framhald)
Brynjolfson $ 10.00
Port Alherni, B.C. —
Mr. A. Bergman 5.00
Mr. A. Gislason 10.00
Mr. C. M. Gislason 5.00
Mr. L. Kjernisted 5.00
Mr. S. Magnuson 10.00
Mr. J. Sigurdson 5.00
Osland, B.C.
Mr. og Mrs. K. Einarsson 10.00
Mr. og Mrs. G. Jonsson 10.00
Mr. og Mrs. O. V. Jonsson 10.00
Vancouver, B.C.
Mrs. K. Gillis 7.00
Mrs. E. Johannson 3.00
Mrs. John Sigurdson 50.00
Mr. O. Sigurdson 25.00
„Sólskin“ og „Strönd" .... 334.00
„íslendingadagurinn í Blaine, Wash. 200.00
Mr. S. Kristianson 5.00
Mr. Julius Davidson, Winnipeg, Manitoba 10.00
Mrs. F. Sigurdson, Leslie, Sask. 15.00
Mr. D. Kristmansson— Proceeds Dances, Prince Rupert, B.C 379.35
Correction from previous
publication— Mr. and Mrs. Carl
Thorlakson, Winnipeg, Manitoba
$10.00.
Aðrar gjafir:
One case of Sockeye Salmon:
M. Phillipson.
Ice Cream each Sunday for one
year: Mrs. Sigurdson.
3 lbs. Coffee, 51bs. Sugar: Mrs.
Alla Jones.
One autographed copy Rev. J.
A. Sigurdsons Poems: Mrs.
Stefania Sigurdson.
One Oak Library Table: Mrs.
Matthildur Frederickson.
Nefndin vottar innilegt þakk-
læti fyrir allar þessar kærkom-
nu gjafir.
B. T. H. Marteinsson, 925 West
Georgia, Vancouver, B. C.