Lögberg - 17.09.1953, Blaðsíða 5

Lögberg - 17.09.1953, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN, 17. SEPTEMBER, 1953 5 vvvwvwvvvwwwvvvvvwvvw* VI I I i»UI KVENNA Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON í HEIMSÓKN Þann 30. júlí kom Miss Lilja Guttormsson heim eftir 3 Vz ára fjarvist í Evrópu; hefir hún verið þessi ár í þjónustu canadiska sendiráðsins í Osló. Síðan hún kom heim hefir hún dvalið hjá móður sinni og bróður í Árborg, en kom snögga ferð til bæjarins um helgina og átti ég þá stutt viðtal við hana yfir símann: — Já, ég hefi kunnað ljómandi vel við mig í Noregi; landið er fagurt með sínum skógi þöktu fjöllum, djúpu dölum og löngu fjörðum. Fólkið er vingjarnlegt og á margan hátt líkt íslending- um. Við fyrstu kynni halda sumir Norðmenn að ég sé norsk, vegna þess að ég er ljós yfirlitum og nafnið Guttormsson er al- gengt í Noregi, sagði Miss Gutt- ormsson. — Hefurðu lært tungu lands- ins? — Ég hefi tekið einkatíma í norsku, því mig langaði til að læra málið sem fyrst, ekki sízt stöðu minnar vegna. Norskan er miklu líkari dönsku en íslenzku, því tungan tók miklum breyt- ingum meðan Danir höfðu yfir- ráðin í landinu. Framburður orð- anna er þó ólíkur þeim danska. Norska málfræðin er miklu auð- veldari, að mér finst, en íslenzka málfræðin. Ég get nú lesið norsku og talað hana nokkuð — að minsta kosti bjargað mér, þegar ég fer í verzlanir og í samtali við fólk. Norrænan —1 forníslenzkan er skyldugrein í skólum landsins og námsfólk er hvatt til að leggja stund á þá tungu. — Finna Norðmenn til skyld- leikans við íslendinga? — Já, þeir kalla þá frændur sína, rita um bókmenntir þeirra í blöð sín, ennfremur hafa verið mynduð félög bæði í Noregi og á íslandi til að stuðla að og styrkja menningarsambandið milli þess- ara frændþjóða. Talsvert er um ferðafólk milli landanna; ég hefi hitt allmargt íslenzkt námsfólk ☆ Miss Lilja Guttormsson í Noregi. — Hefir þú heimsótt Island? — Já, ég fór þangað í fyrra sumar og dvaldi þar í þrjár vik- ur; heimsótti móðurfólk mitt í Reykjavík og í Skagafirði; einnig föðurfólk mitt í Reykjavík, á Akureyri og á Austurlandi. ís- land er mjög ólíkt Noregi; ég saknaði skógarins, en hin óvenju lega litfegurð Islands nýtur sín enn betur vegna hinna hreinu, sterku lína náttúrumyndanna. Ég hefi líka ferðast til Svíþjóðar, Danmerkur, Þýzkalands, Hol- lands og Belgíu. — Hefir norska þjóðin náð sér eftir hernámið? — Framfarir í landinu hafa verið mjög miklar síðan á stríðs- árunum. Þegar ég kom þangað var enn skömtun á matvælum og vefnaðarvöru, en nú hefir öll skömtun verið afnumin. Efnaleg afkoma þjóðarinnar fer batnandi með ári hverju. — Ferðu aftur til Osló? — Já, ég er ráðin í önnur tvö ár hjá canadiska sendiráðinu þar; fer frá Winnipeg 25. sept., dvel í viku í Ottawa til að afla mér ýmissa upplýsinga, þaðan fer ég til New York og sigli til ☆ ☆ ☆ Á LEIÐUM LÍFSINS „Kendu mér þetta" — Noregs 7. október. I. Það eru nú nokkuð mörg ár síðan þetta atvik skeði. Kona var að láta litla stúlku lesa kveld- bænir sínar. Hún gerði það með sömu aðferð og henni hafði verið kent það af gömlu lútersku fólki á Islandi. Telpan var háttuð og lögst út af óg mamma hennar sat á rúm- stokknum hjá henni og hélt í hendi hennar, þegar hún var búin að signa sig. Telpan var fjarska amalynd og veiklynd, fjögra ára gömul. Konan lét hana lesa Signinguna, versið: „Vertu Guð faðir, faðir minn“ og „Leyfið börnunum að koma til mín.“ Hún vogaði sér ekki að leggja út í að kenna telpunni drottin- legu bænina fyr en telpan þrosk- aðist betur, fanst það of mikið á svo ungan og veikan huga lagt. Svo var það eitt kveld eftir að þessi sérstaki bænalestur hafði gengið um nokkrar vikur, að telpan stöðvaði mömmu sína þegar hún ætlaði að bjóða henni góða nótt, og segir: „Kendu mér þetta — þetta, isem þú lest á sunnudögunum.“ Konan vissi strax hvað telpan átti við, því við húslestrana á sunnudögununj var Faðir vor og blessunarorðin það eina, sem konan las utanbókar. Hún settist þá niður aftur og lét telpuna hafa það yfir einu sinni. Innan skamms tíma hafði litla stúlkan lært drottinlegu bænina og blessunarorðin, með því að lesa það oftast nær einu sinni á dag, stundum tvisvar. Og hún virtist vera hæst ánægð með þetta. Hitt hefir mér oft orðið að um- hugsunarefni, það að barnið skyldi algerlega ótilkvödd biðja um að kenna sér bænina. Var það máttur og fegurð bænarinnar? Var það þörf sálarinnar? Var það hvorutveggja sam- steypt? R. K. G. S. II. GEISLABJART RIT Úti og inni heitir ljóðaflokkur eftir séra Friðrik Friðriksson, útkominn 1952. Bókagerðin Lilja, Reykja- vík gaf út. Framan við bókina er tré- skurðarmynd af höfundi, gerð af Gunnari Hjaltasyni. Formáli er ritaður með eiginhönd höfundar. Myndir eru fleiri í bókinni. Það er bjart yfir þessu riti, sem vænta mátti, þó það tali aðallega um viss svið þá bíður ekki leiðsögnin. Það eru ritning- arstaðir fyrir hverjum þætti. Ungra manna félagsskapurinn og knattleikurinn vaka sérstak- lega í huga höfundar við samn- ing þessara ljóða og það leika bjartir geislar um það í gegnum huga höfundar. Skilningurinn á Kvennakritur í Kreml Orsakaði keppni milli frú Malenkoff og frú Bería ósamkomulag eiginmanna Þeirra? Það er kunnara en frá þurfi að segja, að konur hafa oft meiri áhrif á stjórnmálin bak við tjöldin en flestir gera sér grein fyrir. Ástmeyjar og eiginkonur þjóðhöfðingja og stjórnmála- manna hafa hvað eftir annað haft hin örlagaríkustu áhrif á gang stjórnmálanna og heims- málanna. Þetta hefir átt sér stað frá fyrstu tíð, gerist enn þann dag í dag, og mun halda áfram í framtíðinni. Óvíða bar jafn lítið opinber- lega á konum stjórnmálamanna og í Sovétríkjunum. Blöðin geta þeirra að litlu og a. m. k. nær aldrei í sambandi við stjórnmálá atburði. Yfir einkalífi helztu stjórnmálaleiðtoganna er haldið huliðsblæju, svo lítið fregnast af því a. m. k. vestur fyrir járn- tjaldið. Helzt berast fregnir af því með mönnum, sem um skeið hafa starfað í Kreml, en strokið úr vistinni eftir að hafa átt þess kost að kynnast högum og horf- um annars staðar. Talsvert er nú orðið af slíkum mönnum. Frá- sagnir þeirra benda til þess, að eiginkonur stjórnmálaforingj- hinum ungu samferðamönnum, samúð og innileg löngun til að leiða þá á sönnum lífsins vegi, Hér eru sýnishorn úr þessum fallegu ljóum: 28. Gleðin beindi ungum anda Upp yfir mold til nýrrar foldar, Bak við geyma Guðs í himin, Góðar verur þar sem eru. Sá hann í myndum lífs á landi Ljóma skýrðar engladýrðir, Son Guðs leit í ljósi hvítu Lýsa sem sól hjá alvaldsstóli. 97. Virka daga ungir eiga Ætlunarverk und skyldumerki. Sýna þá, hvort sönn er trúin, Sem þeir kátir á fundum játa. Þeir, sem styrk og allri orku Að því beina, vel að reynist. Trúleik stunda, verk sín vanda, Verða síðar stéttarprýði. Tvö stórskáld eru tilgreind, sem mæltu með útkomu þessíyra ljóða, þeir Steingrímur Thor- steinsson og séra Matthías Jochumsson, sem báðir eggjuðu höfundinn á að láta ljóðin koma út. Heill og heiður fylgi verkum þessa vinsæla og mikilhæfa leið- toga þeirra ungu. Rannveig K. G. Sigbjörnsson anna í Kreml séu ekkert frá- brugðnar öðrum konum að því leyti, að þær reyni að hafa viss áhrfi á menn sína, og afbrýðis- semi þeirra og metnaður hafi engu minni áhrif á stjórnmálin en kynsystra þeirra annars staðar. Af konum rússnesku stjórn- málaleiðtoganna er kona Molo- toffs langþekktust. Hún er kom- in af úkrainskum bændaættum, tók þátt í byltingunni og hefir annazt ýms stjórnarstörf. Um skeið var hún t. d. framkvæmda- stjóri þeirrar stjórnardeildar, er sá um framleiðslu fegrunarvara. Maðurinn minn fæst við sálirn- ar, sagði hún þá, en ég við and- litin. Síðar varð hún yfirmaður sjávarútvegsráðuneytisins, en var fljótlega látin hætta því starfi, því að Malenkoff gaf Stalín þær upplýsingar, að það væri illa rekið. Gallinn hjá frú Molotoff er sá, er haft eftir Stalín, að í sjónum eru of margir fiskar, sem ættu að vera á borð- um alþýðunnar. Talið er, að eftir þessa frávikningu frú Molo- toffs, hafi alltaf verið grunnt á því góða milli hans og Malen- koffs. Frú Molotoff hefir ekki gegnt neinu opinberu starfi eftir þetta, en hún hefir samt haldið áfram að koma fram opinberlega með manni sínum. M. a. hefir hún ferðazt talsvert með manni sínum erlendis og dvalið með honum bæði í London og Washington. Frú Molotoff hefir fengið orð á sig fyrir að vera smekklega klædd. Orðrómurinn segir einn- ig, að hún spari ekkert við sig í klæðaburði. Síðan Stalín féll frá hefir at- hyglin beinzt í vaxandi mæli að frú Malepkoff, sem nú er sú kona„ sem skipar virðulegastan sess í Sovétríkjunum. Utan Sovétríkjanna vita menn þó lítið um hana. Það hefir því vakið talsverða athygli, að einn af riturum Malenkoffs, Andrey Matinoff, hefir nýlega flúið frá Sovétríkjunum og síðan skrifað nokkrar greinar í ýms blöð um einkalíf helztu manna í Sovét- ríkjunum, en hann hafði um all-langt skeið góða aðstöðu til að fylgjast með því. Á frásögn hans er það byggt, sem hér fer á eftir: Helena Malenkoff er fædd 1916. Faðir hennar var úkrainsk- ur bóndi, allvel stæður. Hann hét Sergei Krushsjeff. Einn af sonum hans, er var 22 árum eldri en Helena, var Nikita sá, sem tók við stöðu aðalritara kommúnistaflokksins, þegar Mal- enkoff varð forsætisráðherra. Þegar Helena var 14 ára gömul, tók Nikita bróðir hennar hana til sín, en hann var þá þegar orðinn mikilsmetinn í kommún- istaflokknum. Dvaldist hún síð- an hjá bróður sínum næstu árin. Fyrir milligöngu hans komst hún í kynni við eina frægustu óperusöngkonu Rússa, er taldi hana hafa mjög góða söngrödd. Varð það til þess, að Helena var sett til náms við helzta söng- skóla ríkisins. Helena tók þar miklum framförum. Það bætti líka fyrir henni, að hún var vel gáfuð og hafði glæsilegt útlit. Strax bar líka á því að hún 'væri metnaðargjörn. Nikita reyndi líka að greiða fyrir frama systur sinnar eftir beztu getu. Hann kom því meðal annars til leiðar, að hún var látin syngja fyrir Stalín. Stalín virtist ekki vera sérstaklega hrifinn, en einkaritari hans, hinn rúmlega þrítugi Malenkoff, varð hrifnari. Malenkoff var þá nýskilinn við fyrri konu sína, er hafði veHð sökuð um „hægri villu“. Kunn- ingsskapur hans og Helenu leiddi til þess, að þau felldu hugi saman. Helena vildi þó ekki gifta sig fyrr en hún hefði lokið námi sínu við óperuskól- ann og hefði unnið sér frama sem óperpsöngkona. Hvort tveggja þetta gekk greiðlega og telja kunnugir, að Malenkoff hafi haft þar hönd í bagga. Árið 1938 var brúðkaup þeirra Malen- koffs og Helenu haldið hátíðlegt í hinni fornu sumarhöll Galitzi- nesfurstaættarinnar, sem er skammt frá Moskvu.. Stalín var þar sjálfur viðstaddur, ásamt öðrum helztu leiðtogum komm- únista og fyrirmönnum ríkisins. Fyrir atbeina Stalíns fengu Malenkoffshjönin þessa veglegu höll til umráða og eyddu þau þar hveitibrauðsdögunum. Þrátt fyrir giftinguna, hélt Helena áfram að starfa sem óperusöngkona og gerði það að minnsta kosti öll stríðsárin. Hún lagði, eins og aðrar söng- konur, mikla áherzlu á að vinna sér hylli Stalíns. En þar var við erfiðan keppinaut að etja. Stalín tók aðra söngkonu langt fram yfir og hún átti ekki síður öflug- an bakhjall. Þar var óperusöng- konan Tamar Beria, kona Lavrentis Beria, yfirmanns leyni lögreglunnar og nánasta sam- verkamanns Stalíns á þeim tíma. Hún var frá Georgíu, og söng georgíska söngva öðrum konum betur. Stalín fékk hana því oft til þess að syngja fyrir sig, en hann var söngelskur að upplagi. Samkeppni þeirra Helenu og Tamar um hylli Stalíns, leiddi brátt til hinnar mestu óvináttu milli þeirra. Þær reyndu að leika hvor á aðra, eins og bezt þær gátu. Tamar gerði Helenu t. d. mjög hættulegan grikk, þegar hún kom því til leiðar, að nýr óperuleikur, sem Helena hafði átt þátt í og lék í aðal- hlutverkið, var dæmdur óþjóð- hollur og andkommúnistískur og sýningar á honum því stöðvaðar. Þetta gerðist veturinn 1942. Helena náði sér ekki niðri á Tamar fyrr en einum fjórum ár- um síðar, þegar þær dvöldu í sumarhöllum manna sinna suður við Svartahaf. Sumarhallir helztu ráðamanna Sovétríkjanna eru þar á svæði, sem engir fá að koma inn á, nema þeir hafi sér- Framhald á bls. 8 Mofómr-LessMom The Gilson "Weather-Maker'’ Is the most modern development in the heating industry. Inside the beautifully styled Steel Cabinet is a leak-proof, welded steel heating unit — a silent automatic fan—long-lasting cleanable filters — and an automatic humidifier. It sends heated, cleaned and humidified air aII through the house — completely changes the air four times every hour. VISIT OR WRITE US TODAY 18" Complete Forced Air Unii Only $299.50 and up. IMMEDIATE DELIVERY AND INSTALLATION at prices that will please you. For DETAILS. FREE ESTIMATES, Write, Pholie or See Us or a “Gilson” dealer today. Here is a big, sturdy, and lower-priced furnace — made to deliver more heat from less fuel — more efficient, radiates faster. One piece radiator cannot possibly leak dust, fumes or gas. 18" All-Steel Furnace with Casing. Only $119.50 and up. Factory Distributors: C.A. DeFefir & Sons Ltd- 78 Princess Street, Winnipeg Phone 93-8654 ÚR SOKKNUM TIL AUKINS ÖRYGGIS Jafnvel enn þann dag í dag ber það við að menn feli peninga í sokknum eða undir dýnunni. En nú hafa flestir sannfærst um það, að tryggast sé að geyma sparifé í bankanum — hagkvæmara, auk þess sem slíkt sé algert einkamól. Um þessar mundir eru sparisjóðsreikningar Canadamanna nálegá 9,000,000 að tölu, sláandi dæmi þess um vaxandi traust hinna löggiltu banka í Canada. BANKARNIR ÞJÓNA BYGÐARLÖGUM YÐAR

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.