Lögberg - 12.11.1953, Qupperneq 8

8
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN, 12. NÓVEMBER, 1953
Úr borg og bygð
Thomas Arnold, sonur Mr. og
Mrs. Sig. Sigfússonar að Lund-
ar, lézt að heimili foreldra sinna
þ. 25. okt., 5 ára og 8 mánaða
gamall. Hann er sárt syrgður af
foreldrum sínum og þrem syst-
kinum: Brian Allan 12 ára,
Kenneth David 9 ára og Ellen
Joan 2 ára. Kveðjuathöfnin fór
fram frá Lútersku kirkjunni á
Lundar þ. 28. okt. Vinir og
vandamenn komu víða að og-
margir langt að til að kveðja
litla drenginn. Kirkjan var full-
skipuð og skreytt fögrum blóm-
um. Það sýnir glögt hvaða ítök
hinir ungu foreldrar eiga í bæn-
um og bygðinni að svo mikill
fjöldi vottaði þeim samúð sína.
Hér vil ég láta fylgja bæn, er
móðirin söng svo oft við vöggu
litla drengsins síns, fylgi sú bæn
barninu í skaut Drottins.
“Gentle Jesus, meek and mild,
Took upon a little child.
Pity my simplicity.
Suffer me to come to thee.
Sáviour, bless a little child.
Teach my heart the way to thee.
Make me gentle, good and mild.
Loving Saviour, care for me.”
Séra Jóhann Fredriksson frá
Glenboro jarðsöng.
☆
— BAZAR —
undir umsjón Kvenfélags
Fyrsta lúterska safnaðar verður
haldinn miðvikudaginn 18 nóv-
ember, í fundarsal kirkjunnar,
Victor St.
Til sölu verður lifrapylsa og
blóðmör, einnig vínartertur og
allskonar heimabakað kaffi-
brauð.
Við handavinnuborðin fást
svuntur, útsaumuð koddaver og
fleira þess konar.
Að kvöldinu verða sýndar
nýjar litkvikmyndir frá Islandi.
Salan hefst kl. 2 e. h. og kl.
8 að kvöldinu. Kaffiborðin eru
í umsjá Mrs. F. Stephenson, en
kjötmatinn annast þær Mrs. S.
O. Bjerring og Mrs. Gunnl. Jó-
hannsson.
Mrs. C. Ólafson sér um sölu á
kaffibrauði.
Mrs. C. Thorlákson lítur eftir
„Parcel Post“, en Mrs. J. S.
Gillies annast „White Elephant"
borðið.
Þess er vænst að sem flestir
vinir og kunningjar heimsæki
konurnar við þetta tækifæri.
Munið stað og tíma! Allir vel-
komnir!
☆
Mr. G. F. Jónasson, forstjóri
Keystone Fisheries Limited, er
nýkominn heim úr ferðalagi til
ýmissa helztu borga í Austur-
Canada og Bandaríkjunum.
— DÁNARFREGN —
Björg Guðmundsson Mýrdal
var fædd í Pipestone, Munici-
pality þ. 11. september 1895.
Hún dó á Almenna spítalanum i
Winnipeg þ. 15. okt. s.l. Foreldr-
ar hennar voru hjónin Albert og
jólína Guðmundsson frumbyggj-
ar í Pipestone héraði. Faðir
hennar dó árið 1910 og móðir
hennar 1938. Stuttu eftir lát föð-
ur síns flutti Björg með móður
sinni til Glenboro og átti þar
heima til æviloka.
Björg heitin var tvígift. Fyrri
maður hennar var Pétur, sonur
Benóný og Margrétar Guð-
mundsson frá Glenboro. Pétur
dó árið 1924. Seinni maður
hennar var Bergsteinn sonur
Bergs og Steinunnar Mýrdals
frá Glenboro, bæði látin. Björg
h. varð fyrir þeirri þungu sorg,
annað sinn, að missá seinni
mann sinn árið 1944. Eina dóttur
átti Björg af seinna hjónabandi,
Margréti Laufeyju, nú til heim-
ilis hjá frænku sinni Mrs. Jack
Gray í Winnipeg. Systkini
Bjargar voru sex. Tvær systur
og bróðir eru látin; lifandi eru:
Nína, Mrs. E. Thordarson frá
Sinclair, Man.; Sarach, Mrs.
McCloy, og Bína, Mrs. L.
Tönneson, báðar í Bandaríkjun-
um.
Björg h. var kona góð, nær-
gætin, hugulsöm, skyldurækin
og með afbrigðum dugleg. Hún
tók mikinn þátt í félagslífi bygð-
arinnar, í kvenfélags- og safn-
aðarstarfi. Það má með sanni
segja, að hún var bygðarstólpi,
og stórt er skarð fyrir skildi þar
sem hún er horfin. Hún ávann
sér hylli og virðingu allra.
Kveðjuathöfnin fór fram þ. 19.
okt. í Lútersku kirkjunni í Glen-
boro að fjölda fólks viðstöddu.
Jarðsungið var í Grundar graf-
reit af sóknarprestinum.
J. Fredriksson
☆
Samkoma í Árborg
Þjóðræknisdeildin Esjan efnir
til samkomu í Árdalskirkju í
Árborg föstudagskvöldið 20.
nóvember kl. 8.30.
Til skemmtunar verður:
1) Keppni í íslenzkri fram-
sögn, börn og unglingar (4
flokkar).
2) Islenzkur söngur, nokkur
ungmenni syngja.
3) Stutt ávarp og myndasýn-
ing (tröllamyndir úr Dimmu-
borgum), Finnbogi Guðmunds-
son.
☆
Þeir Gísli Markússon frá
Bredenbury og John Freysteins-
son frá Churchbridge, Sask., sem
dvalizt hafa í borginni undan-
farinn vikutíma héldu heim-
leiðis á mánudaginn var.
Takið eftir!
Ársfundur Islendingadagsins
verður haldinn í Góðtemplara-
húsinu (neðri salnum) við Sar-
gent Ave., miðvikudaginn þann
25. þessa mánaðar, klukkan átta
að kvöldi stundvíslega.
Ef Islendingum er ant um að
þetta hátíðahald haldi áfram að
Gimli næsta sumar, þá er þeim
betra að koma á fundinn. Ef þeir
vilja það ekki, og óski eftir að
það deyi út eins og allt annað
sem íslenzkt er á meðal íslend-
inga hér í landi, þá er langt bezt
fyrir þá að hýrast hugsunar-
lausir heima eins og að vanda.
D. B.
i ☆
— ÞAKKARORÐ —
Síðastliðið haust, (5. nóv. 1952),
urðum við fyrir því mikla tjóni,
að eldur eyddi húsi okkar og
öllum innanhússmunum. Að
horfast í augu við aðkomandi
vetur, skýlislaus og allslaus,
varð því óhjákvæmilega hlut-
skipti okkar.
Gott fólk, vinir okkar og
vandalausir, gerðu samtök um
að bæta okkur þetta óvænta
tjón. Bárust okkur munir, fatn-
aður og peningagjafir frá fjölda
fólks í Nýja-lslandi, Selkirk,
Lundar og Winnipeg, einnig frá
kvenfélögum í nágranna-
byggðum.
Við erum öllu þessu fólki
innilega þakklát, og biðjum
hann, sem öll góðverk launar,
að umbuna því á þann hátt sem
bezt hentar. Ekki er nauðsyn-
legt að skrá nöfn velgerðarfólks-
ins, því sá sem laununum út-
býtir, þekkir þá sem góðverkin
vinna.
Mr. og Mrs. Eysleinn Borgfjörð,
Riverton, Manitoba
☆
Gefin saman í hjónaband í
Lútersku kirkjunni í Selkirk,
þann 7. nóv. George Gilfred
Walker, Petersfield, Man., og
Helen Elizabeth Sigurbjörg De
Laronde, Selkirk, Man. Vitni að
giftingunni voru Miss Margaret
Elsie Walker og Mrs. Joseph
De Laronde. Ungu hjónin setjast
að í Petersfield, Man. Sóknar-
prestur gifti.
Pjoöminjavoröur . .
Framhald af bls. 1
þessum fjölum, en allar líkur
benda til, að fjalirnar séu úr
þeim skála, sem sagan segir að
hann hafi smíðað í Flatatungu.
Sagan segir, að skáli þessi hafi
staðið fram á daga Egils biskups
á Hólum, með öðrum orðum
fram um 1330—’40. Viðirnir úr
þessum skála hafa síðan verið
notaðir í byggingar í Flatatungu
alltaf síðan, allt til þess að sá
bær var reistur, er rifinn var í
fyrra.
— En þú segir að sögur hafi
gengið um þennan útskurð á
undanförnum öldum, þó ekki
hafi verið hirt um að halda hon-
um til haga.
— Á öldinni sem leið nefndu
þeir báðir þennan útskurð í
Flatatungu í dagbókum sínum,
Jónas Hallgrímsson og Sigurður
Guðmundsson málari.
— Var ekki einkennilegt, að
hvorugur þeirra skyldi hafa gert
neinar ráðstafanir til að skála-
fjalirnar yrðu varðveittar?
— Þess er að geta að Jónas
Hallgrímsson hugaði að forn-
minjum sem umboðsmaður
Finns prófessors Magnússonar í
Kaupmannahöfn. En þegar Sig-
urður Guðmundsson kom að
Flatatungu, var hann ekki byrj-
aður á fornminjasöfnun.
— Hvaða viður er í þessum
fjölum, sem reynzt hefir svona
haldgóður í Flatatungu?
— Ég sé ekki betur en þetta
séu furufjalir, þó ég geti ekki
fullyrt að svo sé, án undangeng-
innar rannsóknar. En svo mikið
er víst, að ég sé enga ástæðu til
að efast um að þessi útskurður
sé frá fyrri hluta 11. aldar, þegar
Hringaríkisstíllinn var í blóma
með nágrannaþjóðum okkar.
—Mbl., 11. okt.
Laugardaginn, 17. okt., voru
þau Mike Husan og Joyce
Jemima Mills, bæði til heimilis í
Brooklands, Winnipeg, gefin
saman í hjónaband að 9 Rosser
Road af séra Rúnólfi Marteins-
syni, D.D. Vitnin voru Hazel
Mills og Arne Anderson. Er
hjónavígslunni lauk fór fram
fjölmenn og tilkomumikil veizla.
Heimili brúðhjónanna er í
Brooklands.
☆
Athygli skal hér með leidd að
því, að hinn 26. þ. m., fara fram
í skólanum í Árborg blóðgjafir
til Rauða kross samtakanna; er
þess að vænta, að sem allra
flestir í bænum og grend, gefi
sig fram og veiti mannúðarmál-
unum með þessu lið sitt.
☆
Á miðvikudaginn hinn 18.
þ. m., verður haldinn Fall Bazar
undir umsjón Kvenfélags lút-
erska safnaðarins í Vancouver,
frá. kl. 2 e. h. til 10 að kvöldi.
Þessi útsala verður í kirkjunni
á nítjáanda og Prince Albert
stræti; meðal annars verður þar
á boðstólum hangikjöt, rúllu-
pylsa, lifrapylsa, skyr og margt
fleira ljúffengra rétta.
Munið stað og stund og fjöl-
mennið!
Viðkomustaðir á
langri leið
Framhald af bls. 4
gluggum stórhýsanna, beggja
megin fljótsins, sem nú líktust
meira álfaborgum en mannahí-
býlum. Yfir og útfrá þeim ljóm-
uðu ljósa-auglýsingar alla vega
litar.
Það var á ellefta tímanum að
aðalræðumaður kvöldsins, Ro-
bert G. Le Tourneau, tók til
máls. Mér hafði verið skipað til
sætis við hlið hans, fyrir aftan
ræðustólinn, og átti ég því
nokkrar samræður við hann.
Le Tourneau er maður mikill
vexti og ber, að því er mér virt-
ist, öll einkenni hins þrekmikla
en lúna áhugamanns. Hann
hallar nokkuð undir flatt og er
eilítið haltur, enda hefur hann
tvívegis lent í alvarlegum slys-
um og var honum í hvorugt
skiptið hugað líf.
Hann talaði um það bil hálfa
klukkustund, blaðalaust, per-
sónulega og af alvörublandinni
gleði. Honum var gefið að hafa
áheyrendur sína algerlega á
valdi sínu, eða valdi þess boð-
skapar, sem hann flutti. Ræðu-
textar voru eiginlega tveir: „Ég
fyrirverð mig ekki fyrir fagnað-
arerindið, því að það er kraftur
Guðs til hjálpræðis hverjum
þeim, er trúir.“ — Og orð Jesú í
Fjallræðunni: „Leitið fyrst ríkis
og hans réttlætis, og þá mun
allt þetta veitast yður að auki.“
Le Tourneau hefði fengið lé-
lega einkunn í ræðugerð hjá
okkar prófessorum, en er þó einn
hinna eftirsóttustu prédikara í
Bandaríkjunum. Til þess að geta
sinnt sem flestum beiðnum hef-
ur hann einkaflugvél. Söngmenn
hefur hann venjulega með sér
og kostar ævinlega ferðalögin
sjálfur.
I sambandi við hann renna
mér í hug einkunnarorð þings
Gideonfélaganna í Seattle: —
„Legg kapp á að sýna sjálfan
þig fullreyndan fyrir Guði,
verkamann, er ekki þarf að
skammast sín ,sem fer rétt með
orð sannleikans." — Slíkur
maður er Robert G. Le Tour-
neau. Slíka menn hefur Guð
gefið Bandaríkjunum marga.
Kann ég ekki aðrar fréttir betri
þaðan.
Hjúskaparauglýsing í dagblaði
í Dansville, sem er í New York
fylki:
„38 ára gamall bóndi óskar
eftir að kynnast þrítugri stúlku
sem á traktor. — Tilboð merkt:
. . . . ásamt mynd af traktornum,
sendist blaðinu, o. s. frv...“
GAMAN 0G
ALVARA
Ungur tannlæknir hafði hengt
upp skilti sitt, en það virtist
eins og engum sjúkling dytti í
hug að leita til hans. En svo var
það dag nokkur, að það var
hringt dyrabjöllunni og unga
fallega tannlæknisfrúin fór til
dyra, og úti fyrir stóð maður
með bólgið andlit og þjáningar-
fullan svip.
— Tannlæknirinn? stundi
sjúklingurinn upp.
— Gætuð þér ekki komið á
morgun?-spurði unga konan.
— Hvers vegna að bíða þang-
að til á morgun. Ég er aðfram-
kominn?
— Það er nefhilega svoleiðis,
að maðurinn minn á afmæli á
morgun, og þér eruð fyrsti sjúkl-
ingurinn sem leitar til hans, og
mig langar til þess að" koma
honum á óvart með eitthvað!
☆
Samtal milli tveggja engla,
sem hittast á flugi sínu um
geiminn:
— Hvernig er veðurútlitið
fyrir morgundaginn?
— Það er útlit fyrir skýjað
veður.
— Guði sé lof. Þá getur maður
loksins sezt niður.
☆
Ungi maðurinn ók í nýja bíln-
um sínum í heimsókn til afa
síns.
— Heyrðu, afi, segðu mér,
þegar þú varst ungur, var þá
ekki miklu erfiðara að fá að
kyssa ungu stúlkurnar heldur
en nú?
— Jú, drengur minn, það var
erfiðara að fá leyfi til þess, en
aftur á móti var það ekki eins
hættulegt og nú.
— Hvað meinarðu, afi minn?
— Þá kyssti maður stúlkurnar
í sófanum heima hjá þeim, og
þurfti ekki að vera með lífið í
lúkunum með að aka á tré eða
símastaur. —
M ESSUBOÐ
Fyrsta lúterska kirkja
Sr. V. J. Eylands, Dr. TheoL
Heimili 686 Banning Street.
Sími 30 744.
Guðsþjónustur á hverjum
sunnudegi:
Á ensku kl. 11 f. h.
Á íslenzku kl. 7 e. h.
☆
Lúlerska kirkjan í Selkirk
Sunnud. 15. nóv.:
Enskar messur kl. 11 árd. og
kl. 7 síðd.
Sunnudagaskóli á hádegi.
Fólk boðið velkomið.
S. Ólafsson
Mr. B. J. Lifman frá Árborg
var staddur í borginni um síð-
ustu helgi.
☆
— Það er allt í lagi. Viljið þér
þá gera mér greiða, því kærast-
inn mmn varð skyndilega
veikur.
Ungi maðurinn átti eftir að
verða enn meira undrandi, þegar
stúlkan nam staðar fyrir framan
hús eitt og sagði:
— Jæja, viljið þér nú gjöra
svo vel og flauta.
Og hann flautaði. Þá stakk
móðurleg hendi litlum böggli út
um gluggann og stúlkan tók
hann upp og út úr honum tók
hún húslykilinn. Stúlkan brosti
um leið og hún fór inn og sagði:
— Þakka yður kærlega fyrir
hjálpina.
IF TOU HAVE NOT YET WRITE TO . . .
RECEIVED TOUR COPY ^'T. EATONC ?|MITID
OF THIS GRAND MAIl ORDER CIRCUIATION DEPT
CHRISTMAS BOOK WINNIPEG, MAN.
**T. EATON C^tto
WINNIPEO CANADA
Vetur er á næstu grösum og þá fer fólk að hugsa um, hvernig
helzt megi spara eldsneyti; reynslan hefir leitt í ljós, að vissasti
vegurinn er að kaupa brenni hjá ábyggilegum eldsneytiskaup-
manni, ódýr kol eru venjulegast léleg og hafa lítið hitamagn, auk
þess sem þau valda miklum óhreiningum í eldhólfi miðstöðvar-
vélarinnar; með því að kaupa góð kol sparið þér hreint ekki svo
litla peninga. Ef þér brennið olíu, veltur mikið á að brennarinn
sé ávalt hreinn. Gerið yður far um að hafa jafnan hita í húsinu
því það kóstar minna.
----------☆----------
Hafið þér hugsað út í alla þá fyrirhöfn, sem því er samfara
að selja „Canada Savings Bonds“, í þeim tilgangi eru haldnar út-
varpsskemtanir, sjónvarp, leiksýningar, auglýsingar og margt
annað, er eigi tjáir tölum að telja. IMPERIAL BANKINN
CANADÍSKI auðveldar yður kaup á „Canada Savings Bonds“.
Skýrið næsta IMPERIAL BANKA-ÚTIBÚI frá því, hve mörg
veðbréf þér ætlið að kaupa og mun hann annast um alt, sem að
því lýtur. Þér getið greitt upphæðina í einu eða gegn afborgunum.
Þessi veðbréf má ávalt selja fyrir peninga.
----------☆----------
Brauðgerð má telja til fornra lista í athafnalífi mannanná. I
gamla daga voru brauðin gerð aðeins úr mjöli og vatni og hnoðuð
í kringlóttar kökur, og ekki er það ótítt enn þann dag í dag, að
námufræðingar, sem ferðast um óbyggðir norðurlandsins, viðhafi
þennan forna sið, er um brauðgerð af þeirra hálfu er að ræða. Nú
er þessu mjög breytt til hins betra, því nú eru brauðin búin til
upp í hendurnar á okkur, svo sem hjá DEMPSTER’S. Gamla að-
ferðin, sem Egyptar beittu, að hnoða deigið undir fótum, er nú
með öllu úr sögunni, einungis nýtízku verksmiðjur í Canada hafa
með höndum brauðgerð til almennings þarfa.
----------•☆•--------
Margir eldri Canadamenn hafa ríkan
áhuga fyrir mataruppskriftum, sem nýir inn-
flytjendur koma með sér að heiman, en hafa
þessir nýju Canada ekki áttað sig á því, hvað
hinn gamli ensk-canadíski réttur, steik og
nýrnaskorpusteik er í rauninni ódýr; 35 centa
virði af nautgripanýrum og 85 centa virði af
steik nægir í góða máltíð handa fjórum. Sjóðið
steikina og nýrun ásamt lauk unz alt er orðið meyrt, látið þetta
svo á disk með brauðskorpu yfir og bakið í 20 mínútur í GURNEY-
OFNINUM. Vissulega reynist GURNEY bezt við alla matreiðslu.