Lögberg - 05.05.1955, Side 3

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 5. MAÍ 1955
3
J ‘ V,
GUÐRÚN FRÁ LUNDI:
DALALÍF
v- —r
„Var það bara gaman?“ endurtók hann áhyggjufullur.
„Nei, það var ekki eintómt gaman. En ég hélt, að þú hugsaðir
ekki meira út í það“, sagði hún.
„Það er nú einmitt það, sem ég er alltaf að hugsa um, hvað
það væri mikið betra fyrií mömmu, ef hún fengi þig. En hún
getur bara ekki trúað því, að þú viljir flytja í kofann til okkar úr
fínheitunum hérna“, sagði Doddi og brosti ánægjulega.
„Ég hef nú lengst af ævinnar verið í torfbæjum og liðið vel“,
sagði Lína.
„Svo kom sú fregn, að þú ætlaðir til Ameríku eða Vestur-
heims. Þá varð mér ekki rótt“, sagði hann.
„Já, ég var nú svo sem að hugsa um það á tímabili, en svo er
víst kjarkurinn alveg að bila“, sagði Lína og hló að svipnum
á Dodda.
„Það var nú þitt vitið meira, að leggja ekki út í það. Það er
víst ákaflega langt þangað og verður víst að fara sjóveg“, sagði
hann fljótmæltur. Hann vissi, að það var þó dálítil von um að
hún færi til sín, ef hún hætti við það ferðalag. Svo bætti hann við:
„Sigþrúður sagði, að sér fyndist það ekkert betra en að sjá á
eftir börnunum sínum ofan í jörðina, að sjá þau fara þangað, og
það er nú ekki svo sem neitt skemmtilegt“.
„Ég er líka alveg hætt við það“, sagði hún.
Doddi iðaði ánægjulega á stólnum.
„Eigum við þá ekki að gera alvöru úr þessu?“ spurði hann.
„Hvað segir mamma þín um það?“ spurði hún.
„Hún verður áreiðanlega ánægð, ef það gengur fyrir sig“.
Lína hugsaði sig um. Hún þekkti þau vel, mæðginin. Hildur
var gæðakona og Doddi var nú bara eins og auðsveipur unglingur.
Henni mundi áreiðanlega líða þar vel og hafa létta vinnu. Varla
þurfti hún að óttast hnýfilyrðin og hornaugun, sem hún fékk
óspart að kenna á upp á síðkastið. En helzt hefði hún þó kosið,
að vera svolítið fjær Nautaflötum. En það varð ekki á allt kosið.
Það var farið að styttast til krossmessunnar, og hún var óráðin
enn. Eitthvað varð hún að gera við skepnurnar næsta haust.
„Það er líklega bezt, að við sláum því föstu. Ég á tólf kindur
og eitt hross, sem þú fóðrar fyrir mig. Við sjálfsagt heyjum nú
eitthvað, Doddi minn“, sagði hún hlæjandi.
Hann hló líka. „Þótt þær væru fleiri, fóðraði ég þær fyrir þig“.
„Þær fjölga nú sjálfsagt með vorinu. Varla verða þær lamb-
lausar hjá Þórði mínum“, sagði hún og roðnaði, þegar hún nefndi
nafn fyrrverandi kærasta síns.
„Er þér vel við hann?“ spurði Doddi.
„Já, það er öllum vel við Þórð. Við erum búin að vera svo
lengi saman“, sagði hún. „Svo drekkurðu nú kaffi hjá mér“, bætti
hún við.
Doddi neri hendurnar ánægjulega yfir voninni um að fá
kaffi til uppfyllingar öðrum höppum þennan dag.
„Gefurðu öllum kaffi, sem koma að finna þig?“ spurði hann.
„Það koma ákaflega fáir að finna mig, en ég má gefa svo
mörgum kaffi, sem ég vil“.
„Kemur ekki pabbi þinn svona stundum?“ spurði þá Doddi.
„Jú, það er helzt hann, sem kemur að finna mig“, sagði Lína.
„Hann býr þarna í kotinu ennþá, sem hann var í, þegar ég
var út frá. Hann er ekki að hafa fyrir því að flytja sig“, sagði
Doddi.
„Já, hann býr alltaf í Háakoti“.
Hún lét bollapör á borðið og brauð á fati, hellti svo kaffi í
ballann og í annan handa sjálfri sér, og settist til borðs með honum.
„Þetta er skárri veizlan“, sagði hann kátur.
„Mig langar til að biðja þig að láta engan vita þessa ráðagerð
okkar, fyrr en á krossmessudaginn“, sagði hún og talaði lægra
en hún hafði áður gert. „Það halda allir, að ég fari vestur; annars
yrði sífellt stagl um að ég yrði kyrr hérna, en ég vil heldur vera í
sveit vegna skepnanna minna“.
„Blessuð vertu“, greip hann fram í, áður en hún hafði lokið
við það, sem hún ætlaði að segja. „Ég skal sjá um, að það fari
ekki langt. Það væri kannske vissara að hún Helga á Hóli fengi
ekki veður af því. Hún yrði ekki lengi að hlaupa með það, en
það er engin hætta, vertu viss. Hún hefur nú svo sem verið að
koma þessa dagana, sem mamma hefur verið í rúminu, og ekkert
gert nema setið og masað og hitað kaffi handa sjálfri sér. Það er
nú kannske dálítill munur eða hún Sigþrúður, sem allt vill fyrir
okkur gera“.
Simmi kom að utan og leit háðslega til Dodda um leið og
hann gekk um eldhúsið. Þegar hann var kominn upp í stigann,
tautaði hann í hálfum hljóðum, sem Lína heyrði þó: „Sá held ég
syngi nú fallega, þessi dalafuglinn!“
„Hvað var hann að tauta?“ spurði Doddi, þegar Simmi var
horfinn úr stiganum.
„Ég tók ekki eftir því“, sagði hún. „Það er sjaldan svo merki-
legt, sem hann þvælir um“. Gremjan var svo mikil í rödd hennar,
að jafnvel Doddi skildi, að hér var ekki um vináttu að ræða.
„Þér er víst ekkert vel við hann, heyrist mér“, sagði Doddi og
brosti sínu einfeldningsbrosi. „Hann er nú heldur svo sem ekki
laglegur“.
„Þó er hann mikið leiðinlegri en hvað hann er ljótur. Alltaf
með einhverja stríðni og ótugtarhátt“, sagði hún.
„Það er nú svo sem engin prýði að haga sér svoleiðis“, sagði
Doddi, og þóttist hafa komið vel fyri^ sig orði.
Lína hellti aftur í bollann hjá honum.
„Ætlar þú ekki að fá þér meíra?“ spurði hann vinalega. „Ertu
ekki mikið fyrir það — kannske?"
„Jú, ég er mikil kaffikona. Þú mátt vera viss um, að ég kem
við kaffið, þegar ég verð orðin vinnukona hjá þér. Ég vandist á
það á Nautaflötum. Borghildur hefur alltaf heitt á könnunni
allan daginn“.
„Ég þekki nú kannske dálítið til á heimilinu því. Það er nú
meiri rausnin og myndarskapurinn“, sagði Doddi og hristi höfuðið
af hrifningu. „En það er líka drukkið talsvert kaffi hjá okkur.
Mömmu þykir það fjarska gott. Það er nú svo sem ekkert kalt í
baðstofugreyinu, það er dálítil eldavél þar, en hún er ekki aldeilis
eins falleg og þessi“. Hann virti fyrir sér glansandi eldavélina.
„Og svo eru nú ekki nema einir hringarnir á henni“, bætti
hann við.
„Þetta verður allt ágætt, Doddi minn. Ég er farin að hlakka til
strax að koma fram í blessaðan dalinn aftur“.
„Já, ég vona, að það gangi allt vel fyrir okkur. Ég fóðra
náttúrlega lömbin fyrir þig líka. Þú þarft líklega ekki að kvíða
því, að þær verði geldar, ærnar þínar. Það þekkist nú sjálfsagt
ekki geldær á öðru eins heimili og Nautaflötum", þrumaði Doddi
upp úr sér, þegar hann var ferðbúinn og vel hress eftir kaffi-
drykkjuna. Svo bætti hann við, þegar hann var kominn fram í
dyrnar: „Þarf ég að koma með fleiri en einn hest undir flutninginn
þinn á krossmessudaginn?Reyndar á ég nú ekki nema tvo klárana,
en Erlendur lánar mér hest, býst ég við. Það dugar ekki annað en
að ráðgera þetta allt núna. Ég er ekki á hverjum degi að þvælast í
kaupstaðinn eins og sumir“.
„Ég vildi helzt að kommóðan yrði flutt á kerru, svo að hún
skemmist ekki“, sagði Lína. „Þú skalt ekki koma með neinn hest
undir reiðingi. Ég ætla að reyna að tala við Sigga Daníels, við
sjáum, hvort hann getur ekki hjálpað mér með þetta“.
„Það er nú drengur, sem um er talandi, hann Siggi minn“,
sagði Doddi, „ef hann hefur ekki breytzt við það að flytja í kaup-
staðinn, sem mér þykir ótrúlegt. Jæja, við höfum það þá svona,
og vertu blessuð“.
Hann kvaddi hana víst í fjórða sinn, og hljóp svo til skíðanna.
Lína veltist um af hlátri. Hún gat ekki við það ráðið, henni fannst
Doddi svo skemmtilega hlægilegur. En hún varð líklega að reyna
að venja sig af því, fyrst hún var búin að afráða að fara til hans
sem vinnukona. Það yrði gaman að sjá, hvað fólkið yrði steinhissa.
Hildur sat uppi í rúmi og las í bók, þegar Doddi kom inn
rjóður og sveittur, með trefilinn bundinn utan um sig.
„Aumingja mamma, þarna situr þú alein, meðan ég er að
ralla á kvennaveiðum", sagði hann og hló ánægjulega.
' „Já, hvað er nú að heyra til þín, góði minn. Mér leiddist víst
ekki, og ég bjóst heldur ekki við þér svona fljótt. Þú hefur svei
mér látið skíðin renna, og svo ertu svo kátbroslegur, alveg eins og
þú hefðir farið í bónorðstúr og fengið jáyrði“, sagði hún og horfði
á son sinn með aðdáun.
„Ojá, ojá, það gekk bærilega“, sagði hann hróðugur. „Hún
Lína kemur reyndar til okkar á krossmessudaginn og segist hlakka
til að koma fram í dalinn aftur. Ég veit, að ykkur fellur vel saman.
Hún er áreiðanlega góð, sú stúlka“.
Ferðuðust 10 þúsund km. leið
innan Bandaríkjanna
Ungir íslendingar koma frá
tækninámi vestan hafs
Síðastliðinn sunnudag komu
þrír hópar íslenzkra náms-
manna heim eftir námsdvöl
í Bandaríkjunum í ýmsum
verklegum greinum. Meðal
þessara námsmanna voru
þeir Eyjólfur Thoroddsen
loftskeytamaður og Þórar-
inn Helgason raffræðingur,
en báðir þessir menn fóru
til Bandaríkjanna í desem-
’ ber s.l. á vegum pípulagn-
inga- og rafmagnsdeildar
Sameinaðra verktaka, til
þess að kynna sér uppsetn-
ingar, viðhald og viðgerðir
á sjálfvirkum olíukynding-
artækjum.
Þeir fyrstu, sem kynna sér
þetta atriði
Fréttamaður Mbl. átti stutta
samræðu við þá félaga 1 gærdag,
en þeir munu vera þeir fyrstu á
vegum Sameinaðra verktaka,
sem kynna sér þessi atriði. Áður
en þeir fóru vestur kynntu þeir
sér sjálvirkar olíukyndingar hér
á landi að svo miklu leyti sem
hægt var, en eru nú fullnuma í
faginu. Olíukyndingar þær, er
hér um ræðir, eru nú að byrja
að ryðja sér til rúms hér á landi,
og komnar á góðan rekspöl.
Þriggja mánaða dvöl
Þeir Eyjólfur og Þórarinn
fóru í byrjaðan desember til
New York og síðan til Wash-
ington, D.C. Voru þeir, meðan á
dvöl þeirra stóð úti, á vegum
F.O.A., sem er deild Bandaríkja-
stjórnar, er sér um erienda náms
menn í Bandaríkjunum. Er til
Washington kom voru þeir á
vegum verkfræðings, er kynnti
þeim starfið, en síðan fóru þeir
til San Francisco. Þar kynntu
þeir sér framleiðslu hinna svo-
nefndu Ray-brennara, sem fram
leiddir eru í Ray-Oil-Burners
verksmiðjunni og eru frægir
orðnir. Hafa þessir brennarar
mikið verið notaðir í Keflavík.
Gafst þeim þarna kostur á að
kynna sér framleiðslu þeirra og
samsetningu.
Næst lá leiðin til Kansas City,
en þar dvöldust þeir félagar um
hríð og kynntu sér hjá fyrir-
tæki þar uppsetningu brennar-
anna. — Þaðan fóru þeir til
Minneapolis og dvöldust þar hjá
tveimur fyrirtækjum, Belden
Porter Company og einnig í
skóla hjá Minneapolis-Honey-
well. Þaðan héldu þeir til Wash-
ington, D.C., og síðan til Boston,
en þar sátu þeir í skóla nokkurn
tíma og útskrifuðust þaðan frá
skóla fyrirtækisins, sem fram-
leiðir hina þekktu Fireys stjórn-
tæki fyrir olíubrennara.
10 þúsund kílómetra innan
Bandaríkjanna
Auk þess fór Þórarinn í
tveggja daga kynnisför til Titus-
ville í Pennsynvaníu og einnig
til Cleveland combustion instru-
ments and controls. Áður en
þeir félagar héldu heimleiðis
sátu þeir fund F.O.A. í Wash-
ington og gáfu skýrslu um dvöl-
ina. — Sögðu þeir að nærri
mundi láta að þeir hefðu ferðazt
um 10 þúsund km. leið innan
Bandaríkjanna.
Seklir liggja við, ef rýkur
úr strompi
Aðspurðir, hvort þeir álitu
þetta fyrirkomulag myndi eiga
framtíð hér á íandi, svörðuðu
þeir Eyjólfur og Þórarinn ját-
andi. — Kváðust þeir telja að
hér væri stórt skref stigið hvað
viðkæmi t. d. hreinlæti, og ekki
sízt hvað snerti öryggi gagnvart
brunahættu í húsum, en eins og
fyrr segir vinna tæki þessi sjálf-
virkt. í Bandaríkjunum kváðu
þeir mikið og strangt eftirlit
með upphitun húsa, og lægju til
dæmis sektir við ef sæist rjúka
úr strompi. Má geta þess að
Washington, D.C. er öll hituð
upp með þessu kerfi og þar af
leiðandi „reyklaus“ borg, en
hreinlegri borg mun vart að líta
í Ameríku.
Róma góðar viðtökur
Þeir félagar rómuðu mjög við-
tökur allar og fyrirgreiðslu þar
vestra, og kváðu fyllstu ástæðu
til þess að þakka forvígismönn-
um F.O.A. greiðasemi og vel-
vild. Þá kváðust þeir einnig
vilja flytja þeim Grími Bjarna-
syni og Jþhanni Rönning bezta
þakklæti fyrir þann undirbún-
ing fararinnar er þeir áttu hlut
að máli og fyrirgreiðslu þar að
lútandi hér heima.
—Mbl., 8. marz
Business and Professional Cards
Phone 74-7855
ESTIMATES
FREE
J. M. Ingimundson
Re-Roofing — Asphalt Shingles
Insul-Bric Siding
Vents Installed to Help Eliminate
Condensation
632 Simcoe St.
Winnipeg, Man
Gilbart Funeral Home
Selklrk, Manitoba.
J. Roy Gilbart
Licensed Embalmer
Phone 3271 Selkirk
Dr. ROBERT BLACK
Sérfræðingur I augna, eyrna, nef
og hálssjúkdömum.
401 MEDICAL ARTS BLDG.
Graham and Kennedy St.
Skrifstofuslmi 92-3851
Heimasími 40-3794
Dunwoody Saul Smith
& Company
Chariered Accounianis
Phone 92-2468
100 Prlncess St. Winnlpeg, Man.
And offices at:
FORT WILXIAM - KENORA
FORT FRANCES - ATIKOKAN
Hofið
Höfn
í hugo
Heimili sölsetursbarnanna.
Icelandic Old Folks’ Home Soc.
3498 Osler St., Vancouver. B.C.
ARLINGTON PHARMACY
Prescripiion Specialisi
Cor. Arlinglon and Sargeni
Phone 3-5550
We collect light, water and
phone bills.
Posi Office
Muir's Drug Store Ltd.
J. CLUBB
FAMILY DRUGGIST
SERVING THE WEST END FOR
27 YEARS
Phone 74-4422
EUice & Home
Thorarinson & Appleby
Barristers and Solicitors
S. A. Thorarinson, B.Sc.. L.L.B.
W. R. Appleby, B.A., L.L.M.
701 Somerset Bldg.
Winnipeg, Man. Ph. 93-8391
Phone 92-7025
H. J. H. PALMASON
Chartered Acca'mtant
505 Confederation Llfe Bullding
WTNNIPEG MANITOBA
PARKER. TALLIN. KRIST-
JANSSON. PARKER AND
MARTIN
BARRISTERS — SOLICITOR8
Ben C. Parker, Q.C.
(1910-1951)
B. Stuart Parker, Clive K. Tallin.
Q.C., A. F. Krisýansson, Hugh B.
Parker, W. Steward Martin.
5th fl. Canadlan Bank of Commerce
Building, 389 Main Street
Winnipeg 2, Man. Phone 92-3581
G. F. Jonasson, Pres. & Man. Dir.
Keystone Fisheries
Limited
Wholesale Distributors of
FRESH AND FROZEN FISH
60 Louise Street Slmi 92-6227
EGGERTSON
FUNERAL HOME
Dauphin, Maniloba
Eigandi ARNI EGGERTSON Jr.
Van's Electric Ltd.
636 Sargent Ave.
Authorized Home Appliance
Deálers
GENERAL ELECTRIC — ADMTRAL
McCLARY ELECTRIC — MOFFAT
Phone 3-4890
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
St. Mary’s and Vaughan. Winnlpeg
PHONE 92-6441
J. J. Swanson & Co.
LIMITED
308 AVENUE BLDG. WINNIPEG
Fasteignasalar. Leigja hús. Út-
vega penlngal&n og elds&byrgð,
bifreiðaábyrgð o. s. frv.
Phone 92-7538
SARGENT TAXI
PHONE 20-4845
For Quick, Reliable Service
DR. E. JOHNSON
304 Eveline Street
SELKIRK. MANITOBA
Phones: Office 28 — Residence 230
Office Hours: 2.30 - 6.0t p.m.
Thorvaldson, Eqgertson,
Bastin & Stringer
Barristers and Solicitors
209 BANK OF NOVA SCOTIA Bldf.
Portage og Garry St.
PHONE 32-8291
CANADIAN FISH
PRODUCERS LTD.
J. H. PAGE, Managing Dlrector
Wholesale Distributors of Fresh and
Frozen Fish
311 CHAMBERS STREET
Offlce: 74-7451 Bes.: 72-3917
Offlce Phone
92-4762
Res. Phone
72-6115
Dr. L. A. Sigurdson
528 MEDICAL ARTS BUILDING
Office Hours: 4 p.m.—6 p.m.
• and by appointment.
A. S. BARDAL LTD.
FUNERAL HOME
843 Sherbrook Street
Selur likkistur og annast um flt-
farir. Allur fltbúnaður s& beztl.
Stofnað 1894
SlMI 74-7474
Minnist
BETEL
í erfðaskróm yðar.
S. O. BJERRING
Canadian Stamp Co.
RUBBER & METAL STAMPS
NOTARY & CORPORATE SEALS
CELLULOID BUTTONS
324 Smith Sl. Winnlpeg
PHONE 92-4824
Creators of
Distinctive Printing
Columbia Press Ltd.
695 S&rgenl Ave. Winnipeg
PHONE 74-3411
SELKIRK METAL PRODUCTS
Reykháfar, öruggasta eldsvörn.
og ávalt hreinir. Hitaelningar-
rör, ný uppfyndlng. Sparar eldl-
við, heldur hita frá að rjúka út
með reyknum.—Skrifið, simið til
KELLY SVEIN8SON
«25 Wall St. Winnlpeg
Just North of Portage Ave.
Slmar 3-3744 — 3-4431
J. Wilfrid Swanson & Co.
Insurance in ail its branches
Real Egtate - Mortgages - Rentala
210 POWER BUILDING
Telephone 93-7181 Res. 46-3488
LET US SERVE YOU