Lögberg - 20.12.1956, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 20. DESEMBER 1956
5
y v v w v^w
4Hl)(3AMAL
rVENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Gullofni dúkurinn
— SMASAGA —
Á jólum koma menn saman
í ölliun kristnum kirkjum til
þess að minnast enn á ný
mesta kraftaverksins, sem
gerzt hefur á þessari jörð.
í>að sem hér segir frá gerð-
ist einnig um jólaleytið, en
það var ekkert kraftaverk. —
Eða var það kannske einmitt
kraftaverk!
Sá sem -skýrir frá þessum
atburði, er ungur, amerískur
prestur, en kirkjan, sem hann
þjónaði, var aftur á móti mjög
gömul. — Hún hafði löngu
lifað sitt fegursta.
Frægir menn höfðu flutt
prédikarnir af stóli hennar og
beðið við altari hennar. —
Ríkir og snauðir höfðu hér
staðið frammi fyrir Guði sín-
um og höfðu lagt hönd að
hinni fögru skreytingu kirkj-
unnar. — En miðdepill bæjar-
ins hafði færzt úr stað, og nú
var kirkjan utan við umferð-
ina, — var orðin dálítið ein-
mana.
Presturinn og kona hans
unnu þessari gömlu, hrörlegu
byggingu. — Þau fundu, að
þau gátu reist hana við aftur
með málarapensli, sög og
hamri, ásamt traustri trú. —
Þau tóku því höndum saman
og byrjuðu ótrauð á verkefni
sínu.
En seint í desembermánuði
gerði ofsaveður. — Rok og
rigning riðu yfir bæinn, og
versta útreið hlaut kirkjan
gamla. — Stór stykki úr múr-
húðuninni innan á kórgaflin-
um gegnblotnaði og féll niður
bak við altarið.
Presturinn og konan hans
sópuðu brotunum saman döp-
ur í bragði. En ljótu skelluna
á bak við altarið gátu þau
ekkert gert við. — Prestinum
varð hugsað til þess sem skrif-
að stendur í Faðirvorinu:
„Verði þinn vilji“. — En
prestskonan gat ekki tára
bundist og sagði: „Og hugsa
sér, það eru aðeins tveir dagar
til jóla.“
Seinna um daginn fóru þau
á uppboð, sem haldið var til
ágóða fyrir ungmennafélagið.
— Uppboðshaldarinn opnaði
kassa, tók upp úr honum
MANITOBA
FRAMLEIÐSLA
FÆRIR ÚT KVÍAR
Manitoba er á hraðri leið til að verða
meiriháttar iðnaðarfylki; ný fyrirtæki benda
í þá átt, að traust iðnrekenda á framtíð
fylkisins fari vaxandi jafnt og þétt.
Fyrir þessu eru góðar og gildar ástæður;
stöðvar fyrir verksmiðjur eru hinar ákjósan-
legustu, fjölhæfur verkalýður og greið
markaðsskilyrði — alt þetta bendir til
bjartrar framtíðar í Manitobafylki.
Kynnið yður þessar staðreyndir vegna
framtíðarinnar. Iðnaðar- og verzlunarmála-
ráðuneytið veitir með glöðu geði fullnaðar-
upplýsingar varðandi framtíðarhorfur í
iðnaði. Skrifið:
DEPARTMENT OF INDUSTRY
AND COMMERCE
LEGISLATIVE BLDG. WINNIPEG
Hon. F. L. Jobin
Minisler
R. E. Grose
Depuly Minisier
kniplingsdúk og hélt honum
upp, svo menn gætu séð hann.
— Dúkurinn var forkunnar-
fagur, með fílabeinslit, gull-
ofið glit, fjórir metrar á lengd,
—óvenjulega glæsileg handa-
vinna. — En það var með
hann eins og kirkjuna, hann
tilheyrði liðna tímanum. Hver
þurfti á slíku að halda nú á
dögum! — Það var lítið boðið
í dúkinn. — Þá datt prestinum
allt í einu ráð í hug. — Hann
bauð í dúkinn og fékk hann
fyrir 20 krónur. — Hann fór
svo með dúkinn til kirkjunnar
og bar hann við skelluna yfir
altarinu. Hann huldi hana
gersamlega. — Gullþræðiifnir
í dúknum glitruðu og vörpuðu
hátíðablæ yfir alla kirkjuna.
Hvílíkt happ! — Glaður í
huga braut presturinn dúkinn
saman og hélt heimleiðis til
þess að skrifa jólaræðuna.
Um hádegisbil á aðfangadag
jóla, þegar presturinn opnaði
kirkjuna, tók hann eftir konu,
sem beið eftir strætisvagni. —
„Vagninn kemur ekki fyrr en
eftir 20 mínútur,“ sagði hann.
„Viljið þér ekki koma inn í
vlinn í kirkjunni meðan þér
bíðið?“ — Hún þáði boðið, og
tókst tal með þeim. — Hún
sagði honum, að hún ætti
heima í öðrum bæ, en hefði
komið til bæjarins um morg-
uninn til þess að hafa tal af
auðugri fjölskyldu, sem hefði
auglýst eftir barnfóstru. —
Því miður hefði hún ekki
íengið starfið.
Hún settist í einn kirkju-
bekkinn, til þess að láta þreyt-
una líða úr sér. Hún neri sam-
an köldum höndunum. —
Framhald á bls. 7
28. NÓVEMBER
í fréttabréfi frá Stykkis-
hólmi segir að sauðfjáreign
hafi aukizt þar mjög á síðari
árum. Frystihús Kaupfélags-
ins á staðnum er nýbyrjað að
taka aftur við fiski; miklar
endurbætur voru gerðar á
því í sumar.
Þökk fyrir siðast
HOTEL WOODSTOCK,
127 West 43rd St.,
New York 36, N. Y.
8. desember 1956
Kæra sr. Valdimar J. Eylands,
Ég hefi ekki komið því í
verk fyrri að senda þér línu
og þakka þér og öðrum lönd-
um í Winnipeg fyrir ágætar
viðtökur og ánægjulega daga
þar. Ekki er það svo að skilja,
að „gleymt sé þegar gleypt
er,“ því að heimsóknin til
Winnipueg verður mér ó-
gleymanleg og þá einkum
fyrir þá vinsemd og hlýju,
sem ég naut af þinni hálfu og
annara landa, sem ég hitti þar
öllum ókunnugur. Bið ég þig
að bera þeim öllum kveðju
mína, því að ekki mun mér
vinnast tími til bréfaskrifta,
eða senda línu til blaðanna,
sem hefði þó verið meira en
maklegt. En það er nú svona
þegar maður er á sífeldu
ferðalagi, þá er eins og hugur-
inn fái varla staðnæmst við
að skrifa bréf hvað þá meira.
Ég er nú á förum heim eftir
tvo daga, og hefir alt ferða-
lagið gengið að óskum.
Óska ég svo ykkur hjónun-
um og öllum íslendingum
norður þar gleðlegra jóla, árs
og friðar.
Með kærri kveðju,
Steindór Steindórsson
KAUPIÐ og LESIÐ
— LÖGBERG!
We extend to all our customers
A iHrrrtj (Ebrtsímas
attö
A l|apjjtj anii praaprrnua Sírm frar
We are now, as always, ready to serve you with
READY-MIXED CONCRETE, BUILDERS' SUPPLIES,
COAL AND COKE
SUnset 3-7251
MCf URDY ^UPPLY f 0. LTD.
lf J. BUILDER'S k3 SUPPLIES \J and COAL
«
1
ERIN AND SARGENT AVENUE WINNIPEG. MANITOBA
0 SAND AND GRAVEL PITS — BIRD’S HILL, MANITOBA