Reykvíkingur - 01.01.1893, Side 1

Afgrei ðslustofa
Reykvlkings er nú
hjáútgefanda, Aðal-
strœti nr. 8, opin
hvem virkan dag
allan. Nýir kaup-
endur gefl sig fram.
Reykvíkingur
B1 aöið kemur út
einu sinni 1 hverjum
mánuði og kostar
1 Rvík 1 kr. um árið,
út um land og er-
lendis burðargj. að
auki25—50 a. Borg-
ist fyrir lok júlí.
III, 1.
Janúar, 1893.
Númerið
kostar 10 a.
Háttvirtu landar, glcðilegt nýár!
„Reykvíkingur" liíir!
Með því jeg enn ekki hef fengið að vita
nöfn þeirra, sem keyptu blaðið fyrra árið,
þar sem hr. Egilsson heldur kaupendalist-
anum, þá eru aílir þeir sem keyptu blaðið
hjá Egilsson og ekki fengu það árið sem
leið, beðnir að láta útgefanda vita það sem
fyrst. Verð 1 kr., póstgjald hjer á landi
25. a. Allir sækjast eptir „Reykvikingi".
Frjálslynd blaðamennska.
Hvorugur ritstjóranna, ísafoldar nje Þjóð-
ólfs, vildu taka ofanritaða auglýsingu. Hinn
fyrri las fyrirsagnirnar, tók svo um ennið,
stundi við og sagði stórt œ — kastaði svo
blaðinu frá sjer og drunaði þá í honum:
„Nei, nei“! Hinn síðari bar sig karlmannleg-
ar, enda voru tvö þar saman á skrifstof-
unni, ogvirtist ritstjórinn „diktera“, eu rit-
arinn reit, enn satt að segja þá sýndist oss
ekki betur, en ritstjóri Þjóðólfs væri í pilsi.
Almenn úsk.
Eptir almennri ósk bæjarbúa hjer, byrjar
nú „Reykvíkingur“ sitt þriðja ár, og er nú
vonandi eptir þeim áhuga bæjarmanna að
dæma, sem fram kom á fundinum 30. des.
f. á. (sem síðar mun nánar getið), að Reyk-
víking sje nú borgið fyrir framtíðina, eink-
anlega, ef kaupendur hans fjölga framvegis,
sem nú um áramótin, og ef þeir standa bet-
ur í skilum en áður. Blaðið heldur því á-
frarn (og eru það gleði-tíðindi fyrir marga)
í söffiii stefnu og undanfarið ár, finnur að
því sem ábótavant þykir vera ltjer í bæn-
um, hver sem í hlut á, og bendir á annað
betra, þá því verður viðkomið rúmsins vegna.
Blaðið fræðir lesendur sína um það sem
hjer við ber í bænum og tíðindi þykja; þess
vegna brýnum vjer enn fyrir bæjarmönnum,
að senda blaðinu stuttar ritgjörðir eður bettd-
ingar um það sem þeir vilja láta blaðið
hreyfa við hjer í bænum, og skal nöfnum
þeirra sem rita blaðinu leynt, ef þess er ósk-
að, en auðvitað setjum vjer ekki annað í
blaðið, en það sem er satt og ekki varðar
við lög, utan undirskriftar höfundanna. Yið-
víkjandi því sem blaðið skýrir frá, aðfram
fari á bæjarstjóruarfundunnm, þá er það al-
veg rjett, þó sumir bæjarfulltrúarnir beri á
móti eptir á, að þeir hafi sagt það og það sem
blaðið segir þá sagt hafa. Þannig sagði
eitt sinn við oss einn úr bæjarstjórninni:
að „eptir því sem blað vort skýrði frá því
sem fram færi hjer á bæjarstjórnarfundun-
um, þá yrðu menn út í frá að ímynda sjer
að helmingurinn af fulltrúunum væru vit-
skertir“. Vitiðþið, háttvirtu lesendur, hverju
vjer svöruðum? — Vjer svöruðum þessu,
að ef svo væri, þá væru það bæjarfulltrú-
arnir sjálfir, en ekki vjer, sem væru orsök
þar í, og færðum þar til fleiri dæmi, sem
sá úr bæjarstjórninni samþykkti, að væru
rjett hermd í blaði voru (þó brosleg væru).
Því er þaunig varið: vjer eruin á hverjum
bæjarstjórnarfundi og ritum málin í röð, sem
þau eru borin upp, og sömuleiðis umræður
hvers fulltrúa í hverju máli fyrir sig og þar
næst úrslit hvers máls, og þar að auki höf-
um vjer fengið (borið upp af einum fulltrú-
anum H. Jónssyni) leyfi hjá bæjarstjórninni
að taka eptirrit úr bæjarstjórnar-fundarbók-
inni, sem vjer höfum til samanburðar við
það, sem vjer sjálfir ritum ræður hvers eins
etc., þá er vjer ritum um bæjarstjórnarfund-
ina í blað vort,. Auðvitað sleppum vjer úr
ræðunum mýmörgu, og þar á meðal öllu
stólsetu gambri fulltrúanna, allra í eiuu,
sem á stundum er nokkuð mikið, og undrar
oss opt, að formaðurinn, sem skýrir ljóst
hvert mál fyrstur, skuli liða fulltrúunum,
sitjaudi hálfbognum, að muldra hver framan
í annan, svo það verður á þá að heyra sem
klið í skeglubjargi, í stað þess að standa
upp einn og einn í senn og ræða svo mál-
in, svo allir skilji.
Nytsemi Reykvíkings.
Það gagn og sú nytsemi, sem blaðið Reyk-
víkingur hefur gjört bæjar-fjelagi voru, er
óteijandi og ómetandi. Enda kannast bæjar-
menn sjálfir fyllilega nú orðið við það, og
vilja fyrir hvern mun ekki missa það; þeir
hafa líka sýnt það, með hinni stóru viðbót
af kaupendum hjerí bænum nú við áramót-
in, og sýnir það Ijósast, að yður, háttvirtu
samborgarar, eru í fersku minni (fljótt frá