Reykvíkingur - 01.04.1897, Qupperneq 1

Afgreíðslustofa Reyk-
vikings er hjá útgef-
anda. Aðalstræti nr.
8, opin hvern virk-
an dag allan. Nýir
kaupendur gefi sig
fram.
Reykvíkingur.
Blaðið kemur út einu
sinui i hverjum mán-
uði og kostar j Rvik
t kr. um árið, út um
land og triendis burð.
argj. að auki 25—50 a.
Borgist fyrir lok júlí.
VII, 4.
apríl
1 897.
Númerið
kostar 1 O a.
Gangstígir meðfram götunum.
Það er nú loksins ákveðið að gjöra skuli
gangstíg — »Fortog« — en þó einungis með-
fram nokkrum hluta af Bankastræti, en vjer
vonum þó, að mjór og stuttur — f þessu
efni, verði að miklum vísir —. það erj að
auga veganefndarinnar opnist nú svo, við
þessa litlu byrjun, að hún sjái nú það, sem
allir vakandi borgarbúar hafasjeð fyrir laungu,
að það er stór sparnaður við vegaviðhaldið
hjer í bænum, auk þess sem það er stór-prýði
að hafa vel gjörða gangstígi með fratn öllum
götum, því þá þarf ekki að bera eins opt
ofaní göturnar og svo þyrftu bæjarbúar og
aðrir sem eiga gangandi leið hjer um bæinn,
ekki lengur að þvælast innanum hesta, kýr,
sauðfjenað og griðunga í leðjunni a götunum,
eins og stundum, og eklíi allsjaldan hefur
átt sjer stað hjer.
Það er ekki einungis bráða nauðsynlegt,
að leggja gangstíg með fram öllu Banka-
stræti, og einnig gangbrú yfir lækinn ofan á
Lækjargötu, heldur einnig halda gangstígn-
um afram inn Laugaveg inn að Rauðará fyr-
ir það fyrsta, asamt að setja þar bekki hjer
og hvar með fram gangstígnum fyrir þreytta
að setjast á, til þess að hvila sig. Því það
er ekki neinni framsýni' eða fyrirhyggju að
þakka, þó ekki hafi orðið slis fyrir gangandi
fólk a þeim vegi þegar hann hefur verið
troðfullur bæði af ríðandi og gangandi kön-
um og körlum og klyfjuðum hestum, enda
hafa hinir gangandi, ekki ósjaldan orðið að
bjarga sjer fra líftjóni eða limlestingum á
götunni, með því að hrökklast út af vegin-
um út í urðina, setn cr öldungis oboðlegt
hinum ungu dömum og piltum, sem leita
þangað til þess að lyfta sjer upp, á þessari
Reykjavíkur Laungu-línu, og til þess aðsýna
sig og sjá aðra, en þó eru slík urðar-hlaup,
óaðgengiiegri fyrir hinar eldri frúr og »gentle«-
menn bæjarins, sem ganga þar um til þess
að njóta útsjónarinnar yfir höfnina og eyj-
arnar og anda að sjer hinni heilnæmu haf-
golu. Skal svo ekki farið hjer um fieiri orð-
um fyrst um sinn, en einungis bent á það,
að ótilhlýðilegt virðist oss, að láta grjótið
l'ggja upp á miðjan véginn eða næstum yfir
um hann, svo umfarendur komist varla leiðar
sinnar eins og opt er á veturnar, og sjer-
staklega nú í velur.
Vegur suður melana
Með enga bæjarbúa hefur hin fyrverandi
veganefnd farið eins afar i’lla, eins og suður-
búendur hjer við skerjafjörðinn Árum
saman — ár eptir ár, hafa þeir beðið um
veg til sín suður melana, og þeim verið lof-
að honum, enn ávalt til þessa sviknir um
hann. Nú í ár 1897 hefur hin fráfarandi vega-
nefnd, enn sem fyrri, og þrátt fyrir st'n mörgu
áður gefin loforð, ekki sett þessa vegagjörð,
á vega áætlun sína fyrir þettað árið og verð-
ur því engin bót á þvi ráðin í ár, því hin
gamla veganefnd, ákvað hvernig verja skyldi
mestu af þessa árs vegafje, áður en hún vjek
frá völdum svo það er ekki hinni nýju vega-
nefnd um að kenna, þó vegur þessi fáist ekki
lagður suður melana á þessu ári. En von-
andi er að hin nýja v.eganefnd taki tillit til
þarfanna, með veginn suður melana, við
næsta árs vega áætlun sína.
Verkstjóri veganefndarinnar.
Bæði oss og fleslum af bæjarbúum, sem
gefið hala því gaum, liafa undrað stórum yf-
ir þvi hvað hinn heiðraði fyrverandi vega-
nefndar formaður, hefur verið fast heldinn
við þennar Páljónsson vegfræðing, sem þann
eina ákvæðismann um kostnað allan, við
vega-aðgjörðir -— og eins vega-aðgjörðir hjer
í bænunt, já og það þratt fyrir það þó völ
hefði verið hjer á mörgum vel nýtum veg-
fræðing. En nú hefur eitt ljóst dæmi lypt
frá skýlunni og sýnt bert, hvað þessi Páll
Jónsson mun hafa \etið nákvæmur i vega-
kostnaðar ákvörðunuhi sínum að minnsta
kosti við vegagjörðir hjer í bænum.
Sem eitt dæmi; Viðgjörðin við Bók-
hlöðu-stiginn aætlaði Pall þessi, að kosta
myndi, yfir hálft fjórða hundrað krónur. En,
nú liefur vegfræðin'gur Einar Finnsson, tekið
að sjer aðgjörðina á stíg þessum, fyrir 150
kr. þannig sparaðist a þessutn eina vegar-
spotta, yfir 200 kr., við það aö leita til ann
ars vegfræðings en Páls. — Kptir þessú að
dæma er vonandi að hin nýja veganefnd verði
sjer út um áreiðanlegri áætlanir um vegagjörð-
ir framvegis hjer í bænum, en gamla vega-
nefndin gjörði stundum. Þeir sem vilja halda
hlífðarskyldi, fyrir Páli vegfræðing, munu segja
að hann hafi ætlað að gjöra við bókhlöðu-
stíginn, langtum betur og kostbærara, en vega-