Reykvíkingur - 01.02.1898, Blaðsíða 2

6
margföld klæðning átti að vera á skólanum
og m. m. annað fleira, og hljóta því slík til-
boð að hafa verið alónákvæm og út í hött.
Sagt er, að nefnd sú, sem kosin var til
að sjá um byggingu þessa, sje fráhverf sam-
ningsvinnu, og ætli að láta setja skólann upp
í daglaunum, og er útaf fyrir sig að svo
komnu, ekkert við það að athuga, ef viðun-
anleg samningsvinna gat ekki íengist, en eng-
um skynbærum manni getur blandast hugur
um það, að við svona byggingu er þó nauð-
synlegt að hafa einungis vel æfða fullkomna
smiði, og góðan, ötulann og aðkvæða mik-
inn yfirsmið, sem kann að segja skynsam-
lega og vel skipulega fyrir verkum, því ann-
ars er daglaunavinna á svona miklu verki
hreinasta blóðsuga.
Sú fregn gengur nú hjer um bæinn, þó
fáir geti en trúað slíku, að skólabyggingar-
nefndin hafi kjörið Jón þennan Sveinsson til
að standa fyrir því verki að setja upp skól-
ann. Að svo komnu trúum vjer því öldung-
is ekki, því nefndin átti kost á að fá til þess
starfa reyndann hæfileikamann, sem vanur var
að hafa marga smiði undir hendi sinni [sem
kallað er] og segja þeim fyrir verkum, en Jón
þessi er al-ókunnur hjer, enda mun hann aldr-
ei hingað til hafa sagt öðrum fyrir verkum,
en sjálfum sjer, og mun því al-óvanur því
starfi að standa fyrir stóru verki, enda hefur
heyrst að fáa trjesmiði fýsi að standa
undir þessa Jóns »Komando«, að undantekn-
um Sveini trjesmið Sveinssyni: Vjer, sem
aðrir hjer, þekkjum ekkert Jón þennan, en
persónu-gjörfugleiki hans og málrómur, virðist
ekki benda á, að hann sje vel kjörinn til þess
starfa, og ef skólinn á svo að setjast upp,—-
því sem nær, með tómum viðvaningum, þá
fær nefndin að sjá meðal annars hvað slíkt
kostar, auðvitað súpa bæjarmenn sjálfir hið
beiskasta af því seyði, og mun það þá lítið
milda remmu þess, þó að þeir, sem kusu M.
Ben. í bæjarstjórnina í fyrra, verði sjer þess
meðvitandi að hafa um leið útvegað lector
Þórhalla vísir á úrið sitt.
Kosning tveggja endurskoðara,
Eins og til stóð, voru kosnir þ. 5.janúar
tveir til þess starfa að endurskoða bæjarreikn.
ingana. Þessir hlutu kosningu: landritari
Jón Magnússon með 27 atkv. og Björn augna-
iæknír 20 atkv. Chr. Ziemsen konsúll hlaut
7 atkv. fleiri voru ekki í kjöri. Eins og vant
er, þá var kosning þessi afar illasótt. „Fram-
farafjelag Reykjavíkur", sem tekur sig sem
vora ber, töluvert af bæjarmálum — þvíþað
telur hátt á annað hundrað kosningarbæra
meðlimi, kom sjer saman um á fundi að
kjósa landritura Jón Magnússon og Chr. Ziems-
en, en er á kjörfundinn kom, mættu einung-
is 5, og vonum vjer fastlega að það verði í
seinasta sinni, að það fylgi svo sljólega fram
málefnum þeim, er það samþykkir á funduin.
Það bætti heldur ekki úr þessu, að
„Reykvíkingur", sem átti að koma út fyrsta
nýársdag kom ekki út fyr en eptir kjörfund-
inn og var sá meinlegi og skammarlegi drátt-
ur á útkomu hans einungis prentsmiðjunni að
kenna, því vjer afhentum handritið á þriðja
í jólum og samkvæmt skriflegum samningi
átti hann að vera fullprentaður eptir 2 daga,
en nú tók það tíu daga að setja hann og
prenta, og verðum vjer því að biðja kaup-
endurnar innilegrar afsökunar á drætti þess-
um, en þó sjerstaklega kaupendurna úti um
landið, því allir póstar voru farnir, er blaðið
kom út.
Endurskoðunarmennirnir voru nú kosnir
til 5 ára, því að rjettu lagi áttu þeir að kjós-
ast í fyrra, — sama ár og kosning fer fram
til bæjarstjórnar, en sökum óreglu, sem komst
á kosning þessara manna fyrir mörgum ár-
um til baka; þar sem ckki voru þá kosnir
endurskoðunarmenn í 7 ár, þá stafaði þessi
glundroði á kosningu þeirra frá þeim tíma.
En þótt bætt sje nú úr þessu, þá þarf samt
nauðsynlega að breyta því lagaákvæði, að
kjósa báða endurskoðunarmennina í einu,
þannig: að annar þeirra sje jafnan kosin, þá
er kosning fer fram til bæjarstjórnar, yrði þá
ávallt annar þeirra vel kunnugur málunum,
sem er mjög nauðsynlegt. -— Það er vonandi
að þingmaður okkar taki málefni þetta til
meðferðar á næsta alþingí.
Almennt eru bæjarbúar vel ánægðir með
kosningú þessa, sjerstaklega vona menn að
landritarinn geti komið því til leiðar, að það
verði nú ekki lengur einungis „próforma" að
hafa endurskoðunarmenn til að athuga bæj-
arreikningana. — Björn augnalæknir er einn-
ig sagður vel fallinn til þessa starfa, bæði
hvað tíma og hæfilegleika áhrærir
Hin lengsta líkhrínging í heimi.
Það voru allt annað en huggulegir dagar í
höfuðstaðnum fyrir jólin, hvar sem tveir lúttust,
var þetta fyrsta ávarpið: Hvað er þettað, hvað
getur þettað verið, er kominn sá manndauði í
bæinn að það þurfi að vera að jarðhringja líka á
næturna? Jeg veit ekki, jeg skil ekki hvað þett-
að ógnar bam, bam og bim, bim getur boðað,
það getur engum dulist, að það er líkhringing, og
angistarsvitinn pípti niður af hinum hjartveiku í
borginni, og enginn var svo hraustur, að honum