Sunnanfari - 01.06.1895, Blaðsíða 6

Sunnanfari - 01.06.1895, Blaðsíða 6
94 Til Jóns Jónssonar í Húsey, hér um bil jafnaldra míns. Ort eptir fótbrotið 1888. Býsna máður orðinn er æfiþráður spunninn og hjá báðum okkur hér út mun bráðum runninn. Við höfum leingi saman sveizt, sopið, geingið, riðið, vatnastreingjum rönd við reist, reyndar eingu kviðið. Nú er eg kall og förlast fiest. feta um pallinn skakkur; eg kemst valla upp á hest án þess hallist hnakkur. Páll Ólafssnn. Merkilegt cr það, að rétt um sama leyti sem Sunnanfari útskúfar guðleysisgreinum, kvað vera stofnað nýtt tímarit hér í borginni, sem heiti »Eimreið«, og sagt er að byrji gaungu sína með rammasta guðleysiskvæði. KaupeDdnr Sunnanfara í Múlasýslum eru leðnir að borga andvirði hans til Magnúsar kaupmanns Einarssonar á Seyðisfirði, eða ]>ess er hann tiltekur. Kaupendur blaðsins í Dala og Barðastrandar- sýslu eru beðnir að borga það til Björns kaupmanns Sigurðssonar í Flatey. Sunnanfari lýkur nú með þessu blaði 4. ári sínu og hefir þá flutt 91 mynd af íslenzkum mönn- um frá því hann hófst og þessutan nokkrar myndir af útlendum mönnum og mannvirkjum. Blaðið var stofnað hér á miðju sumri 1891 af milli 10 og 20 manns, en náði strax á fyrsta ári þeirri útbreiðslu, að það hefði vel mátt borga sig með góðri skil- semi á andvirði þess. Síðan hefir útbreiðsla þess altaf farið smávaxandi, og nú hið síðasta ár hefir kaupendum fjölgað svo, að upplag fyrstu númer- anna var gjörþrotið áður en árgangnum væri lokið, og þó ekki öllum fullnægt, er um blaðið höfðu beðið. Verður því upplag næsta árs stækk- að að mun. Abyrgðarmanni Sf. dettur ekki i hug að þakka sér það, að blaðinu hefir fárnast svona vel, heldur því, að margir góðir menn hafa stutt það bæði sem útsölumenn og með því að rita í það og má nú finna í Sunnanfara spor margra rit- færustu mannanna okkar og nefnum vér þar til hin formætustu skáldin Dr. Grím, Bened. Grön- dal, Pál Olafsson, Steingrím, Matthías, Valdimar Briem, þorstein Erlingsson, Einar Hjörleifsson, Hannes Hafstein, Einar Benediktsson, og teljum vér þá eptir aldri þeirra, auk margra annara góðra manna, sem sýnir sig og enn munu rita í blaðið. Mun því verða framhaldið í sama horfi og hingað til, og hafi allir þeir góða þökk og guðs vináttu, gem hafa verið og enn verða því til liðs. Dppseld eru 3 fyrstu blöðin af IV. ári Sunn- anfara. þeir, sem kynnu að hafa eitthvað óselt af þeim og ekki hafa von með að koma þeim út eru beðnir að senda þau sem allra fyrst til ábyrgð- armanns blaðsins. Myndir af ýmsum merkum bændum og af hinum konungkjörnu þingmönnum er ætlazt til að komi út í blaðinu i sumar. Sendið þið Sunnanfara myndir af merkum ís- lenzkum mönnum með æfiatriðum þeirra. Gamlar myndir af islenzkum mönnum ættu þeir, sem kynnu að eiga þær, að ljá Sunnanfara til afnota. Fornbréfasafnið. I skýrslu þeirri, er stendur í ísafold 11. Mai (41. bls.) þ. á., um samninga Hafnardeildar Bókmentafélagsins við Jón þorkels- son um útgáfu Fornbréfasafnsins, er slept, án efa af ógáti eða ókunnugleika, einu ekki álveg óverulegu atriði, sem sé þvi, að Jón, fyrir tilleitan félagsins tók því að eins að sér prófarkalesturinn á safninu, að styrkurinn til þess af Ríkisfé Dana væri hækkaður um 200 kr. árlega og styrkur sá héldist framvegis og vitanlega borgaðist hindrunarlaust, sem þingið veitti síðast. Af því að Kenslumálastjórnin tók strax vel í málið að sínu leyti, þegar það var nefnt við hana, liðkaðist það og af Jóns hendi, svo að hann tók að sér prófarkalesturinn til bráðabyrgða uppá væntanlegan veitingarauka. En um borgun fyrir þann prófarkalestur, sem unninn er hefir ekkert verið samið enn milli Jóns og félagsins. Próf- arkalestur við fyrsta bindi safnsins var borgaður af félaginu, og Jón telur sér þvi bera hann líka þaðan fyrir það, sem hann hefir gefið út, en fé- lagið heimtar að Jón gefi sér það starf. Forseti félagsins lítur eins og áður yfir eina próförk, en ber hana aldrei saman við frumritin. En alt hvað meiri rekagátt verður út úr þessu máli, eru öll líkindi til að Jón verði svo leiður á þvi, að hann vilji ekkert eiga við útgáfu safnsins framar. Tim- inn er dýr, góðir menn, og ekki vert að eyða meira i þras af honum en þarf. Fundur í íslenzku stúdentafélagi var haidinn hér á sumardaginnfyrsta(25. Apr.)eptiráskorun nokk- urra manna til þess að ræða um það, hvort ekki skyldi félagið senda áskorun til alþingis í sumar um að krefjast lagaskóla; fylgdi þvi einkum fram Bogi Th. Melsteð, Helgi Jónsson o. fl. Tillaga sú var feld, en samþykt tillaga J>orsteins Gislasonar um það, að félagið sendi einga áskorun um hin æðri kennslumálefni landsins í þetta skipti, því að þingið mundi taka þau fyrir hvort eð væri. Einn af fundarmönnum, ýngismaður Bogi Th. Melsteð, var svo æfur á fundinum út í háskólasjóðinn, að hann lýsti því yfir, að sinu nafni væri stolið undir stofnunar- áskorun sjóðsins, oghafði hann þó undirskrifað hana í eitthvað 30 manna viðurvist og varð feginn að fá að mega gera það. Danskur innliraunarhugsunarháttnr er það ó- neitanlega, sem kom fram hjá Dr. Valtý Guð-

x

Sunnanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sunnanfari
https://timarit.is/publication/140

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.