Austri - 28.06.1893, Blaðsíða 3

Nr. 1S
A U S T R I
71
3. Kom til umræðu um byggingu á
brú yfir Slenju og ákvað sýslu-
nefndin að fela sýsluuefndarmanni
Reyðaríjarðarhrepps. Fr. Möller
á Eskifirði að sjá. um bygging-
una og skal því verki vera lokið
fyrir lok næstkomandi septem-
bermánaðar.
4. Viðvíkjandi plógi þeim, er sýslu-
rnaður tók upp í skuld Páls á
Stuðlum við sýslusjóð Suðurmúla-
sýslu, ákveður sýslunefndin að
hann verði seldur við uppboð sem
fyrirfélli í Reyðarfirði og gjöra
skólastjóra á Eiðum aðvart uni.
5. Sýslunefndarmaður Mjóafjarð-
arhrepps, bar upp pá beiðni
lireppsnefndarinnar i Mjóafirði, að
nefudinní leyfist að leggja fram
allt að 140 kr. til þess að styrkja
Pál Eiriksson með konu og tveim
börnum til Ameriku á pessu
sumri. Var beiðni þessí sani-
pykkfc með öllum atkvæðum gegn 1.
Eleira kom ekki til umræðu og
var pví fundi slifcið.
Jón Johnsen, Guttormur Vígfússon,
L. Guðmundsson, Bjarni þórarinsson
Benidikt Eyjólfsson, Guðni Arnason,
þ. Halldórsson, Jónas Eiriksson.
Saineinaður sýslufundur.
Árið 1893 þann 5. júni, var sam-
eiaaður sýslunefndarfundur fyrir Múla- j
svslur, haldinn að Eiðum. Mættir j
voru allir sýslunefndarmenn Norður- i
Múlasýslu og eins sýslunefndarmerm i
Suður-Múlasýslu nema prir. Sýslu- |
rnennirnir stýrðu iundinurn að helmingi j
hvor og tóku sér fyrir skrifara sýslu- j
nefndarmana Guttorm Vigfússon á j
Strönd.
Mál pau er til urr.ræðu komu |
voru pessi: i
1. Rætt um livort samcina skyldi '
hina núverandi búnaðarsköla í einn
eða tvo skóla, eða láta pá frarnvegis
lralda sér eins og nú er. Eptir
nokkrar umræður var samþ. með
öllum atkvæðum. að leggja ekki
Eiðaskólann niður.
2. Sýslunefndin mælir með pvi í einu
hljóði, að búnaðarskólanum á Eií'-
uni verði veittur 4000 kr. árleg-
ur styrkur úr larrdssjóði; eins
og bænaskrá lrá stjórnarnefnd
búnaðarskólans dags. 5. júuí p. á.
fer i’rarn á.
3. Var rætt um að bæta nýrri deild '
við Eiðaskólann er nyti par 'aðeins
alpýðumenntunar. Var með öllum
atkvæðuin sainp. að kjósa þriggja
manna nefnd til pess að íhuga
mál petta. Kosningu í nefndina
hlutu: Jönas Eiriksson skólastjóri.
þorvarður læknir Kjerúlf og sira
Einar Jónsson á Kirkjubœ, og
skulu peir hafa lokíð starfi pessu
fyrir næsta saineiginlegan sýslu-
nefndarfund.
4. Var athuguð reglugjörð skólans og
fyrirkumulag hans. Eptir nokkrar
uínræður var sampykkt svo hljóð-
andi tillaga með öllum atkvæðum.
Sýslunefndin leggur pað til, að
landsstjórnin gjöri ráðstefun tii
að komið verði sem bezt samræmi
á bóklega og verklega kennslu í
öllum búnaðarskólum landsins og
á allt fyrirkomulag þeirra.
5. Sýslunefndin sampykkti pá tillögu,
að 17. gr. reglugjörðar Eiðasköl-
ans væri breytt pannig, að skóla-
stjóri bafi fæði ókeypis á skólan- :
um auk launa peirra er greinin j
ákveður.
6. Var talað um kaup á 4 hndr. úr ^
Hálslijáleigu í Hjaltastaðapínghá, !
er sira Einar Jónsson á Kirkjubæ
hafði umboð til að selja.
Var ákveðið að sýslníélögin keyptu
pessi fjögur liundruð fovnúrHáls-
bjáleigu fyrir fjögurhundruð og
fimmtíu krónur. Skyldu sýslu-
neíndirnar borga petta ekki seinna
en vorið 1894; en landskuld af
jarðarparti pessum fyrir yfirstand-
andi ár fellur til sýslufélaganna.
7. Lagt var fram yfirlit yfir viðskípti
sýslufélaganna út. af Eiðaskölan-
um frá sýslumanni -Suður-Múla-
sýslu og Norður-Múlasýslu. Til
pess að yfirlita reikninga pessa
voru kosnir, þorvarður Kjerulf,
Jönas Eiriksson, Gutíormur Vig- !
fússon.
8. í stjórn Eiðaskólans til næstu
priggja ára voru kosnir, sira j
Einar Jönsson Kirkjubæ, Eiríkur j
Einarsson Bót og Einar sýslumað-
nr Thorlacius.
9. Tíl pess að endurskoða reikninga
búnaðarskólans nsestu prjú reikn-
ingsár voru kosnir, Sigurður Ein-
arsson Hafursá og Jón Bergsson
á Egilsstöðum.
10. Samþykkt var að gjöra við brúua
á Eyvindará á jafnan kostnað
beggja sýslufélaganna, og er Lár-
nsi Eirikssyniá Hallormsstað falin
aðgjörð á brúnni. A.ðgjörðin skal
tekin út og borguð eptir gefmira
og úrskurðuðum reikningi.
Skal verki pessu lokið fyrir 15.
júlí næstkomandi. TJttektarmeun
á verkinu eru tilnefndir, JónBergs-
son á Egilsstöðum og Halldór
Benidiktsson á Klaustri.
11. Eptir nokkrar umræður viðvíkj-
andi gufubátsferðum á Austfjörð-
um og einkum Lagarfljótsós var
samkykkt svolátandi tillaga með
11 atkvæðum gegn 5.
Eundurinn skorar á alping, að
veita rífiegan styrk tií gufubáts-
ferða á Austfjörðum með sérstöku
tilliti til Lagarfljótsóssins,
12. Borin var fram tillaga um að setja
lögferju að Asi í Fellum móti
Vallanessferjunni, og var hún felld
með 5 atkv. gegn 3.
13. Akveðið var að fyrir fundarhaidið
hér í dag til búnaðarskólans að
borga 50 kr.
Eleira kom ekki tíl umræðu og
var því fuudi slitið.
Jón Jolmsen, Einar Thorlecius, Ein-
ar Vigfússon, Guttormur Vigfússon,
Valdimar Magnússon, B. Jóhannes-
son, Jón Jónsson, I. Sigfússon, Sig-
mundur Jónsson. Halldör Magnús-
son; Seheving, Halldór Benidiktsson
þ. Kjerúlf, Jón Eiríksson, L. Guð-
mundsson, Bjarni J>örarinsson, Guðni
Arnason, Jónas Eiríksson, Benidikt
Eyjólfsson.
Eg skrifa undir fundargjörðina
að undantekinni 11. gr.
Halldórsson.
In fulem. Jön Johnsen.
Seyðisfirði 28. júní 1893.
|>ann 24. p. m. fór gufuskipið
„Vaagen“. skipstjórí Endresen, héð-
an með fullan farm af íiski til Leith
á Skotlandí.
þann 27. p. m. kom gufuskipið
„Stamford “, skipstjóri (rjenime,
hingað með yörur tíl pöntunarfélags-
ins, Sig. Jóhansens og Jóns Bergs-
sonar á Egilsstöðum.
Stórkaupmaður Zöllncr er nú
sjálfur lúeð skipinu.
Fiskur og ull í fremur göðu
verði, kaffi að falla, en sykur stiginn.
Heldur betri horfur á sauðasölu, en í
fyrra.
I dag kom herskipið ,(Diana“,
skipstjóri. líolm, frá Færeyjum.
164
lievra pað. Hún reiddist við sjálfa sig og ásetti sér að |:agga nið-
ur tiliinningar sínar. Hún íieygði liinuin löngu ljósu hárlokkum
aptur á bak sér, og lék og söng einfaldan spánskan pjóðsöag, er
eitthvert gamalt ástaskáld hafði ort um dýrð Malagaborgar.
„jþetta var mjög fallegur endi á söngnum. ungfrú“, sagði greif-
inn. er söngurinn var á enda.
„Hveruig ætti læknirinn að geta neitað sjúklingnmn um lifið?
I>etta er hjartans ineining mín“.
„Tað verður máske hætt við pví, að pað verði meira lagt í
sönginn, en skáldið liefir ætlazt til“, sagði María.
„jpað er og fyllilega leyfilegt11 sagði greitinn, „En nú verð eg
að fara, herra Kirk-I atrik,. til pess að lita eptir, hverrrig bjónn minn
hefir komið olckur fyrir“. Hann kyssti kurteislega á hönd Maríu
og kvaddi kaupnianninn ástúðlega og för út úr aldingarðinum.
„þú ættír að geta uppá, hvaða skemmtilegur niaður hefir heim-
sótt okkur“, sagði Maria við yngri systur sina Carlottu, er hún kom
beim utan úr bænum stundu síðar. „það var greifinn af |>t-bu!“
„Núnú!“ sagði systir lienuar hliejandi. „Var liann enn þá
skemmtilegri en hann Georg frændi okkar? það lítur út fyrir að
pú sért orðinn ástfanginn i þessum ókunna manni“.
„Ekki ber á því!“ ansaði María. en roðnaði sarnt um leið.
„Hann er 20 árum eldri en eg, og par á ofan afilaus öðru megin“.
jpegar greifinn var koininn til gistingaherbergís síns, kallaði
hann á pjón sinn og sagði: „Við dveljum hér í nokkra daga, pú
getur tekið út úr ferðakistunum“.
„Svo skal vera“, svaraði pjónninn glaður, pví honunr hafði peg-
ar litizt prýðilega á matreiðslustúlkuua og var pegar byrjaður á að
reyna tíl pÖSS að koma sér í injúkinn hjá henni.
* * *
Greifinn af þebu liafði fyrir nokkrum dögum aflokið erindum
sinum í Malaga, en gat pó ómögulega slitið sig paðan. Hann korn
nærri pví a hverjum degí á hið gestrisna heimili Kirk-Patriks og
liann atti pví örðugra með að slíta sig þaðan burtu, pess optar sem
hann kom par.
Einn góðan veðurdag heimsótti ungur herforingi frá Gibraltar
Kirk-Patrik, er var móðurbróðir hans. Hanu hét Georg Elvert;
Sinásaga
eptir
Rod. Trenlíhorst.
Gamli Kirk-Patrik var einhver auðugasti kaupmaðurinn í
Malaga. Einn góðan veðurdag sat liann undiv laufríku fikjutré og
drakk par ósvikið Mokka-kaffi. Hann horfði með ánægjusvip yfir
iiið stóra dimmbláa haf við fætur sér og peytti stórum reykjarhring-
uin uppi loptið fra hinni vel búnu pípu sinni. HanU var að hugsa
um, að hingað liefði hann komið bláfátækur fyrir 40 árum frá Slcot-
landi, og að hér hefði hann fyrst orðið að vinna baki brotnu þang-
að til að honum saínaðist svo fé, að hann gat gengið að eiga hina
friðu Franzisku Grivigne, sem liann hafði lifað sanian víð í lukku-
legu hjónabandi i 25 ár, pá dauðinn sleit sambúð þeirl’a.
Hann hrökk upp af þessum hugsunum við fótatak er færðisfc
nær, og strauk sér um enr.ið. til þess að ranka við sér aptur. Sú
sem kom var elzta dóttir lians, er kölluð var „rósin í Malaga“.
Enda var hún kvenna fríðust og kurteisust, bjartleit, með dimmblá
augu, sem lýstu sem undurfagrar stjörnur undir hinum löngu og
mjúku augnahárum. Hún gekk léttilega tíl föður síns og rétti hon*
um heimsóknarmiða.
„Hér er kominn lröfðingi með voðalega löngu nafni“, sagði hún
brosandi. „Cípriano Palafox ofursti, greifi aí J>ebu, herra af Mon-