Austri - 12.10.1893, Page 4

A U S T II I.
108
Nr 27
c
CJ3
c
p
s
*í
p
-Jj
Si
p*
—
c*
p
a>
<v<
-l~,5
»c
rt
—
—
(35
se
el'
6S*
c:
vanda þœr sem bezt. enda sé naum-
ast hægt að selja í'raniai* óvandaðar
íslenzkar vörur; ekki. einusinni fyrir
allra læasta verð“.
INNLENDAR F11ETTIR.
—o—
Vestmnnnaeyjum 10. sept. 1893.
Hór hefir verið bezta tíð í ár til
lands og sjávAr. A vetrarvertíðinui
var hæstur hlutur 500, og svo hafði
talsvert fiskast fyrir vertíð.
Hér voraði snemira, varð grasvöxtur
pví pinn bezti og nýting ágæt. Einn-
ig var í fyrsta lagi sáð til gulrófna
og kartöplur settar niður; garðupp-
skera verður pvi einnig hin agætasta-
Lundaveiðin hefir verið með arð-
sanmsta móti og meir en mörg und-
anfarin ár; aptur var fýlungi með
fæsta móti. Fiskiafii hefir verið mjög
rýr hér í sumar. Sumarið hefir ver-
ið í heitasta lagi einkum í Agústmán-
uði; pá var mjög opt 16—18° dags-
hiti og pann 10. varð hann 18,8°.
Urkomnn var nærri engin í ágúst um
allt Suðurland, svo flest fióð, lækir og
keldur var upppornað, og menn urðu
að vatna öllum skepnum.
Menn vonast eptir góðu skurðar-
ári eptir svo gott sumar.
Yerðið á ísl. varningi er pví mið-
ur lágt. 320 pd. af saltfiski nr. 1.
36 kr. r.r. 2.25 kr. af smáfiski 35 kr.
löngu 36 kr. ýsu 28 kr. Ull hvít 0,60
-}- 5 aura i ferðakostnað, mislit 0,35.
Sundmagi nr. 1, 0,35 nr. 2 0,25.
Harðfiskur 320 ])d. 60 kr. J>oiskalýsi
ljóst 1,50 fyrir 8 pt. dökkt 1 kr.
Riigur 200 pd. 16,00, mjöl, 200
pd. 18,00. Bbygg, tunnan 25,00,
baunir: tunnan 24 kr., hrísgrjón 12—
13 aura, kaffi 1,25, kandís 0,36, melís
0,34, ofnkol 320 pd. 5 kr., salttunnan
4 kr: 75 aura.
Maftur hrapaði hér til dauðs við
fýlungaveiðar 26. f. mán. Engar aðr- i
ar slysfarir, og heilbrigði hin bezta.
Seyðisfirði 12. október 1893-
Tíðarfarið er alltaf mjög óstöð-
ugt, stormasamt og snjókoma töluverð,
svo sumar sveitir hafa ekki getað kom-
ið enn sláturfé í kaupstað.
En ekki hefir til spurzt, að fé
liafi fennt til nokkurra muna, hvorki
fram til afrétta eða í fjöllum heima
í liéraði.
Fiskiafli væri nú víst gúður á
Austfjörðum ef gæfi til að róa, pví
pegar róið verður vegna storma, pá
aflast víðast vel, enda er nóg síld til
beitu.
Fjártaka er nú að enda, og lief-
ir fé reynzt í betra lagi, l>a;ði á kjöt
og mör, sem von var til undan liinu
hagstæða sumri. Yerðlag á, sláturfó
lxefir verið 16 a. pd. fyrir skrokka, er
vógu 48 ])d. og par yfir, 14 a. fyrir
pá er vógu frá 34—48 pd. og 12 a.
par fyrir neðan. Mör 18 a. pd..
Gærur nr. 1, 2,50, nr. 2, 2,00, nr. 3,
1,75 nr. 4, 1,50. nr, 5, 1,25.
þann 3. f. m. kom gufuskipið
„Creole11 frá Englandi eptir lifandi fé
frá pöntunarfélaginu og kaupmönnun-
um Sig. Johansen og Jóni Bergssyni á
Egilsstöðum. Alls fór skipið með rúm
5000 fjár til Englands, og átti stór-
kaupmaður Zöllner að selja pað.
Hex’ra Coghil var með skípinu til pess
að yfirlíta féð, og hrósaði liann pví
fyrir vænleika.
J>ann 3. p. m. kom gufuskipið
„Jæderen", skipstjóri Larsen sunn-
an úr lleykjavík. Hafðiskipinu geng-
ið ferðin vel og sett fólkið i land á
Yestmantiaeyjum, Keflavík, Hafnarfirði
og Reykjavík, par sem skipið hreppti
' norðanveður töluvert og siðan mót-
vind á. austurleiðinni, en gat pó vel
haldið áfram, pxir eð pað er ágætt
sjóskip, sterkbyggt og liefir töluverðan
krapt.
„Jæderen11 liitti „Thyra11 í Reykja-
vík, sem kom pangað samdægurs og
„Jæderen"; hafði lirepjit storm og
stórsjó fyrir norðan land.
„Thyra átti fyrst að fara. frá
Reykjavík 3. p. m. og getur pví eigi
komið hingað fyr en á eptir áætlun.
Herra Stefiín Tli. Jónsson er
settur hreppstjórií Soyðisfjarðarhrepp
í stað hins frávikna hreppstjóra,
Bjarna Siggeirssonar.
kj>á sem hefir týnt peningum á Odd-
skarði, sem fundust 25. fyrra mán..
má vitja peirra liingað, en sanni eign-
arrétt sinn og borgi pessa auglýs-
ingu.
Skrifstofu Suðurmúlasfslu 2. oktobor 1893.
Jón Jolinsen.
erme
að nú á komandi vetri geta. menn fengið
saumaðan allskonar fatnað eins og að
undanförnu, fyrir minna verð en nokkru
sinni áður:
Heilan vaðmálsklæðnað fyrir að elns
8 krðiiuT,
og legg eg sjálfur tíl allan tvinna.
Yissa er gefin fyrir að fötin fari vel-
Seyðisfirði.
Eyjó 1 í'ur Jónsson.
!ylincléí-úr
steinum, 16—20 krónur. Cylinder-
úr með nýsilfurkassa 10 kr. Bænda-
úr 12 krónur. Allskonar viðgjörðir á
úrum eru mjög ódýrar.
Allt er selt með 2ja ára ábyrgð
og sendist, livort sem um er beðið.
S. R a s m u s s e n.
Stfýertegrade 7.
Kjöbfiuhavn K.
„pað sem lier gjörið einum af
rnínum minnstu brœðrum
það gjörið þér mér-‘. .
Eg finn mér ljúft og skylt að
votta lierra lækni G. B. Scheving
og hans elskulegu frú, mitt innilegasta
hjartans pakkl.æti fyrir pað inikla
kærleiksverk peirra, er pau tóku af
mér og ldæddu alveg upp dóttur
mina, sem einsog eg, livergi liafði
liöfði sími að að halla og var alls
purfi, og liafa síðan farið með barnið
einsog pað væri peirra eigið.
Bið eg algóðan guð að launa
pessum liöfðingshjónum hjartagæzku
peirra og góðverk sitt við mig o°'
barn mitt.
Seyðisfirði 2ö. september* 1893.
Jón Arnljótsson.
úr silfri með ekta gullrönd, 20 krón-
ur, Ankergangs-úr, sem ganga á 15
J>etta Margarin-smjör, er al-
menut erlendis álitið hin bezta teg-
und pessa sinjörs, og er í pvi 25°/0
af bezta lireinu smjöri.
Áby r g ð ár m a ð u r og r i t st j ó ri
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Frentari: 8 i g. Grímssoii.
198
„Mér líkar pað ekki, pú veizt pað sjálf, að eg hef aldrei verið
hrifinn fyrir kvennfrelsi og að mér gazt ekki að stöðu peirri, sem
pú vildir velja pér“.
„Eg bjóst við betri víðtökum, Jón; eg ætlaði að pú værir horf-
inn frá pínum úreltu skoðunum. En eru pað ekki margar konur,
er sýna meir en meðal hæfilegleika • við ritstjórn, embættisstörf,
kennslu og lækuingar? Hversvegna eigum víð konurnar ekki líka að
geta gergið lagaveginn? Eg treysti k pað, að fleiri séu viti bornir
en karlmenn einir“.
„Gefist pér vel fyrirætlun pin, Grace; en eg get ekki ætlað að
bún takist vel; starfsvið konunnar er í húsinu og heimilislífmu, en
nær elcki til opinberra sýslana né dpmsalsins".
Grace kipptist nú við og mælti með sorgarsvip:
,,í heimilislifinu? En ef konan á nú ekkert heimilí, ef hún er
einstæðingur og alin upp meðal vandalausra, og ef hún verður að
treysta á sig eina, ef enginn maður vlll henni vel“.
„J>ú gleymir ást mínui, Grace, og að eg hefi heitið pér
heimili11.
„Já, heitið; aptur á móti hefir pú ekki gjört ráðstafanir til að
efna heit pitt; pú hugsar ekki um annað en að eta pinn litla arí'
upp og berast mikið á í stað pess að gjöra nokkuð11.
„Hef eg ekki opt sagt pér, Gráce, að Ensleyfrændi minn liefir
arfleitt mig, að hanr. er svo gamall og hrumnr, að hann getur farið,
er mínnst varir? Og pá erfi eg alla fjármuni hans, sem ekki eru
svo litlir11.
„Treystir pú stöðugt pessu? J>að kalla eg mjög ódrengilegt.
Haltu áfram iðjuleysi píiiu. eg ætla ekki að binda mig við pað,
eg er orðin sjálfstæð kona og- pá get eg komist ein áfram gegnum
lííið. Vertu sæll, Jón“.
|>etta voru pung og pó sönn orð íýrir Jón Abery, sem fann
ekki svo lítið til sjálfs sin, hann hlaut að hugsa um petta. J>eSar
hann pví næst leit út um gluggann eptir hinni ungu stúlku, sagði
harm við sjálfan sig:
„Mikill letirigi ertu, Jón. að hafa ekki fyrir löngu gengið að
eiga svo kjarkmikla og fríða stúlku; enn kann pað að vera ekki um
seinan. Hún* er og vel nráli farin, og murr pað létta henni mál-
199
færsluna og hjálpa lienrii áfram. það er eim tinii til pess, Jón,
pótt pú hafir 8 umtvitugt. Biddu pví ekki lengur og ílýttu pér að
fcsta pér liana.
Á gistískálanum: „Rauðakýrin11 sátu að drykkju ýmsir embætt-
ismenn og „ræddu um daginn og veginn11. Eyrir drykkjunni stóð
borgineistari Short, niaður lítill vexti, fjörugur. Gagnvart honum
sat lögreglustjóri Sandwich, grarmur niaður fölleitur í andliti, mjög
ólíkur hinum feita dómara Cambridge með búldu andliti rauðgljá-
andi. [>aff vot’u og brunamálastjóri, lyfsali, umsjármaður húsgjörða
og fleiri merkir nienn bæjarins. J>eir voru að tala unr ungfrú
Bishop.
Borgmeistarinn mælti við Cambridge:
„það horfir illa fyrir yður, eptir pví senr mér er sagt, er ekki
við lambið að leika sér par sem pilsklæddi málflntningsmaðurinn er“.
„Hafi eg getað ráðið við nokkura lagasnápa, pótt karlmenn
væru, parf eg ekki að skelfast eina blásokku. Menn segja nú lrka að
borgmeistarafrúiu hafi munninn fyrir neðan nefið“.
Allir fóru að hlægja dátt og hringdu glösum við dómarann;
horgmeistarinn ætlaði að svara, en kom engu orði upp, pvi að hurð-
inni var hrundið upp unr leið af lítlum rnarmi, gildum, kafrjóðum í
andliti, hann rasaði inn um dyrnar og kallaði upp i einni lotu:
„Maður hefir verið myrtur, góðir herrar. Gamli Ensley hefir
verið skotirm11.
Allir stukku upp og pyrptust umhverfis fregnberann; um leið
flýtti lögreglustjóri sér heim.
„Segðu frá atvikum“, köllaðu allir í einu hljéði.
Jafuskjótt sem fregnberinn kom upp öndinni og liaföi hresst
sig á einu konjaksstaupi, mælti hann:
„Hvaða úrræði mundi heimurinn liafa, ef prentlistin væri ekki
til? Situr* ekki lögreglustjóri hér við drykkju, og á móðan eru mestu
úbútaverk frainin í bænutn?
„Fyrir einni stundu fannst sérvitringurinn hann Ensley gamli í
Konungsgötu myrtur í stofu sínni, lnifði verið skotinn kúlu gegnurn
liöfuðið. kúian var úr fornri byssu, er lá i stofunni; par eð enginu
var heima nema Ehsley, veröur íjarska erfitt að finria yeganda.