Austri - 18.01.1894, Blaðsíða 2

N|> 2
A i; S T R 1
6

lítast- ú blikuiia, og c-rn líiöir pingflokkainir par
nm sanvdóma, að nii dugi ekki annað en auka
horskipaflota Englands .stóikostlega, og ekki
liorfa í, livað miirg lnmdriið millíónir króna, sem
pað köstar, pvi annars geti ].eir ekki staðið hin-
uni sameir.aða heitlc.ta Hússa og Frakka á
sporði. og Jii inuni hrátt úti uin veldi peirra til
sjös og lands og liinar afai miklu njdendur peirra
í iiðrum lieimsálfiim i:m leið í óvinahönduni.
Frakliland. VaiUant sá er fievgði djiifla.
vMinni í pingsal Frakka, er mrrgliegndur pj'ófur.
Hann kom vélimii á ] ann hátt inní ]nng-
húsið, að lmnn l:om lic-nni fvrir i grunmim lok-
uðum potti, er liann bar frainan á sér innan
klmða og líktist J að, sem liann liefði ístru.
Vailhmt fetlaði að senda djiiHavMinni á lmrð
forseta, svo allt yrði snn f.ögulegast, eins og
liji Herostrat gamla. En um leið og hann mið-
aði kastið, rak kona ,sem sat fyrir framan hann
í liann hai.dhf ginn, svo stefnan skekktist og fMl
vMin írnr.st á 1 rjóstiicið á áheyrandajiallinnm
< g sj ial k Jarv — f-essvej.ua eærðust svo marg-
ir af ábeynndvm c g Jirjirn.n fenju flest sár j
hiifnðið, en fáir mei n bafa dáið. og var j <',
djöílavM Jiessi fvllt með naglariisb’, og ]iað p,',
verið lieldur i stieira lagi!
f>að er annálað, ltversu lmgrakkttr pjóð.
J.irgisiöiscti, Uifj vy, la.fl mtið við ] essu illræð-
isverki.
Hann hreyfði sig ekki v'ir forsetastólnum, og
pnunaði ] egar til lífvarða pingsins í gegnum
svíelnna (g rejkirn. r.ð ] tir skvldn loka öllum
ballardyrum á Palais Eourbon, par sem
pingið er liáð. og pegar reykinn dró burtn og
niestu ósköjn.num linnti, ]á bað liann pingmeim
vera stillta og halda i miíeðunum áfram og lji'ika
við mál pað er var á dngskrá.
Eptir petta bryðjnverk befir stjórnin lagt
fyrir Jn’ngið i'nis lög til Jessað uppræta tihemju-
flokkinn á Frnkklar.cli. Ern sum peirra laga all-
úærjiöhgul prentfrelsi og félagsskap, en liafa pó
<ill verið samj.ykkt mer í einu liljóði á pinginu
('ptir stuttar umræður. Síðan íiafa Frakkar rek
ið fjölda af óliemjvmi úr landi. Gengur straum-
ur pessara óaldarseggja mest til Englands og
Svisslands, og pykja ] eir ekki góðir gestir.
Til pess að sýna, hvaða verkun djöflavM
Yaillants hefði liaft í pingsalnum, hefði hún ekki
sprungið áður en til var ætlað, en komið niðnrf
miðjum pingsalnum — gjörði liáskólakennari
Forrant tilraim pá er m'i skal greina:
Prófessor Ferrant fór með 30 sjv'ika lmnda
v'ití skóginn við Clamart og batt héppami par
við tré og staura og áttu peir að merkja ping-
menn og ráðgjafana í pingsalnum, er djöflavéliu
sjiryngi, sem Ferrant liafði búið til alveg í lík-
ingu við pá er Yaillant kastaöi.
Eptir að búið var að biiula hundana, kast-
aði prófessorinn vélimii inní miðjan liópinn og
urðu afleiðingarnar voðalegar, bæði fyrir „ping-
menn“ pessa og ,,ráðgjafa“, sem drápust allir og
suiiiir tættust alveg í sundur.
þvílíkar liefðu afleiðingarmir orðið, liefði
djöflavél Vaillants lent á liorði Dupviy forseta
eius og fúlmemiið hafði til ætlazt.
t»ýzkalaml. þar hefir mest verið talað um
á pinginu í vetur tollsamninga pá, er stjórnin
Vill gjöra við Spán, Rúmeníu og Serbíu. Hefir
allt. bændalið (Agrarar) píngsins barizt ákaft
:'i móti pessum samiiingum, er peir álíta að
nnmi verða. til stórskaða fvrir landbúnaðinn.
Hefir aptuiliiildsflokkiiiinn allur snúizt á móti
stjórninfti, sem ekki hefði komið pessum toll-
samningum fram á pingi, hefðu sösíalistar pings-
ins eigi veitt stjórninni eindregið lið við atkvæða-
greiðsltmá; og er pað íiýlunda, piir á pingi.
þjóðverjum er eiiikar illa við pessa toll-
sanminga, af pví peirálíta pá fvrirrennara sains-
konar sanminga við Iiússa, er peim er meinilla
viö.
Fndirherforingi nokkur, Sacfried að nafni,
strauk i s. 1. desoinberniánuði il lmott með
prhixrssa Elirahrth af Batfftra og giptist henni
suður í Genúaborg; er hún kapólskrar trúnr og
átti að verða keisaradrottning í Austurn'ki, en
maður henmir er mótmælenda t.rúar.
Leo páfi hefir. pó lagt blessun s'na yfir
lijónaband peirra, og eru ættmeim jirinsess'innar
á Eæbeimi peim hjónum og páfa stórreiðir fyrir
pessar tiltektir. Kn eigi verður nú lengur að
pessu gjört, einla num afi priiisessunnar, Aust-
ríkiskeisari, limum imgu bjónum nieðmæltur. f>vi
pá peim víu* stíjað sundur í siimar ogSeefried,
sem er ] ó aðíilsniiiðnr viir sendur vestnr tilMetz,
pá fór prinsessan á fund afa síns og lét svo vel
að karli, að liaim lofaði heimi að vera ekki á
móti ráðphag pessum og dróst jufnvel á pað við
frænku sína að gjöra mannsefni heimar að fursta
og gefa hoiiuin miklar jarðeignir.
L' tinn er Alexamler, prinz af Buttenherg,
er um tínia var fursti í Búlgaríu, og pótti gott
höfðingjaefni og hreystinmður mikill, en var lítt
pokkaður af Riissum, og reíð pað furstatign hans
að fullu.
Hanu mælti svo fyrir á dámirdægri, að hann
skyldi jarða í Sopliia, höfuðborg Eulgariu.
T haust náðu þjóðverjar í tvo sjóliðsforingja
friikkneska, er voru að skoða sig um á enskii
lystiskipi, er peir höl’ðti leigt, í hinum víggirtn
hi'ifnum Prússa við Ai'stursjóiim og tóku par
myndir af víggirðingum.
Eru pessir hermemi orðnir uppvísir að pvi,
iið vera njósiiiirmenn, og voru Jieir dæindiv í
4 og 5 ára fangelsi.
Itnlía. Fjárhagur landsins er mjög bágbor-
inn og a-f pví að ráðaneyti GiolUtis tókst ekki
að koma honum i betra liorf, varð pað að fara
frá völclum.
það er nú uppkomið, iið puð herir verið ein-
hver lagsmennska á milli liins illræmda „Banca
Romana“ og stjórnarinnar, er pvkir ganganæst
svikum og sóun á fé ríkisins, er sí/.t mátti við
])VÍ.
A Sik/Ie/j hafa orðið miklar óspektir, mest
útaf fjárdrætti skattheimtumanna og fát.ækt al-
pýðu, er leið par víða hungur, á pessari frjó-
sömu eyiu, í hinu mildasta og lie.zta löptslagi.
Sýnir pessi lnmgursneyð, að livorki veður-
blíða eða frjósemi landsins er einlilít tíl vellið-
unar innbúanna,xf mannshapinn rantar.
Nánægt borginni Mailantl rákust tvær járn-
brautarlestir á og mölbrotnnðu og fórust par
nær hundrað manns á binn voðalegasta liivtt.
(íl'ikklaml. þar er nú ríkissjóður orðinn
gjalíiþrota, pví Trikupis, ráðaneytisforsetinn,
iiefir lagt píið til á pingi, að færa niður liina
umsömdu, löglegu vexti af skuldabréfum ríkisins,
og liaf'a fiest stórveldi Norðurálfiimiar mótmælt
pvi sem iögleysu, og við pað stóð.
Ailieríka. Clerelaud, forseti Bandarikjanna,
liefir látið liirta boðska]) sinn til pjóðpingsins
til pess iið gefa niönnum færi á í tíma að ræða
tillögur liiins, einkum afnám liins illræmda vernd-
anartolls, sem hann fastlega ræður til að i.if-
nema, pó pað fyrst uni sinn gjöri svo mikið
skarð í tekjur ríkisins að pær iivergi nærri
hrökkvi fvrir útgjöldunum.
lírasilía. þar heldur borgarastríðinu áfram
og viima hvorugir á öðrum, svo yfirtaki með peim.
Stjórnin liefir keypt ný herskip af' Banda-
ríkjunum, en eigi voru pau komin á vígvöilinn
enn sem komið var, en út var uppreistárforing-
inn, Melló, farinn til pess að veita peim liæfi-
lega möttöku, og mun sá sjóbai'dagi allmerkileg-
ur að pví leyti, að par verður í fyrsta sinn
skotið iif’ d/jnami/tfallhi/ssniu.
Brcfkafli frá Kaupmannaht’ifn 19. desbr. 1893.
Hér ganga nú mikil veikindi i bænum svo-
sem I niinenza og skarlagensfeber sem Epidemiur,
en hvorttveggja í mildava lagi. Spítalar peir
sem ætlaðir eru fyrir illkynjaðar sóttir eru al-
veg troðf'ullir. Onnur veikindi eru einnig með
meira móti, svoseiu hrjóstjiyngsli og ýmskonar
vilsa.
þi'ttii hiiust hefir verið nyög stormasamt.
mörg ski]> farizt, einkum við England, og fjöldi
iníinna farið í sjóinn. þú nnint lesa i blöðun-
um um skipskaðana við Yesturjótland. J>ar
drukknuðu í Ringkjöbing og Thistedömtnm 48
fiskimenn og eptiriétu 35 ekkjur og yfir 100 föð-
urhuis liörn. þetta nnm liafa verið eptir miðj-
an nóvember. Undir eins var byrjað að safna
gjöfum iivnda liinum hágstö ldu og eru nú sam-
skotin komin ytír prjúliunduð púsund krónur.
Hafa Danir nú sem optar sýnt að péir eru
drengir góðir, brjöstgóðir og lijálpfúsir í lCg-
indum annara. Konungur og drottning vor og
María prinsessa eiga liér mikinn og góðan hlut
nð máli. Hin s'ðiir nefnda liefir sjilf gengi/.t
fvrir sainskotum og safnað. svo mörgiim tiigiim
púsunda kr. hefir skipt lij I síim konungborna
kunningja- og mágafólki. 8jálfur koniingurinn
er búinn að gef'a 2000 kr. eða meira og liefir á
margan liátt iýst hluttekning sinni.
Menn vita ekki um bvernig pessu mikla fé
verður varið, en stungið hefir verið uppi nö
kaupa lifevri handa ekkjunum og kosta uppeldi
barnanna og 1' ta ailt féð ganga, til að bæta kjör
barnanna og ekkmuma eptir liina drukknuðn.
En auk pess vilja menn nð ríkissjóður lcggi pess-
um fátæku en iiarðgj.'iru jótsku fiskimi'mnum til
betri skip og voiðiihöld, loptþyngdarm el i og
pessk., en peir hafa áður átt að venjnst. það
liefiv nefnil. áðui' verið sótt um fé, til ] ess þeir
gætu fengið betri báta og ídiiild, en pað helir
eigi fengizt. þó fengu peir fyrir mörgum árum
sundbelti, sem kváðu nii vera orðin nilega cmýt
og peh' „heilögu11* nieð.il fiskiimuinanmi notuðu
pau aldrei, pó frelsuðu sundbeltin líf örfirra
tískimamia við petta tækifæri, pví peir sem höfðu
pau skolaði lifandi i land yfir grminboðana. það
er vonandi uð mi gangi betur en áður að útvega
báta og áliöld á kostmvð ríkisins, lianda liimtm
fátæku fiskimönnuin.
það er ekki liægt að minnast svo á pessa
vestjótsku raunasögu, að nefna ekki tvær manu-
skræfur, eu pað eru prestar tveir, sem tillieyra
liinu volduga innra kristniboði (Tndre Mission).
Annar lieitir Madsen og er prestnr í Harboöre,
sem kvað vera feitt prestakall, en liinn lieitir
Moe. þessir prestar töluðu við jarðarfiir fiski-
maiinanna og hugguðn grátandi ekkjur og börn
binna látnu og aðra vini peirra og vaiidainenu
með pví, að fiskimennirnir hefðti gengið n veg-
um Satans og pví niundu peir eílaust hafa farið
beina leið til helvitis, par sem peir nú pyldu
ævarandi kvalir, og ef að hinir eptirlifandi ekki
bættu ráð sitt og iðruðust synda sinna, pá nuimhi
peir allii' fara eins.
En prestunum liafði mislíkað við hina (lámi
að þeir sóttu ekki nógn opt kirkju og voru peim
ekki eins auðsveipir, svo liafði peim pótt gott
að i'á sér í stfiiipinu pegar þeir komu lieim
preyttir af sjónuin, án pess pó að nokkurt orð
færi af pvi að pað liati verið meira en góðu
liófi gegndi. Rœður pessara, trúarofsamanna haf'a
mælst illa fyrir og verið fyrirdæmdar af ölliim
blöðunimi uiidantekningailaust, bæði hægri og
vinstri blöðum. Kkki ein einasta röchl hefir tal-
að máli klerkanna og sýnir pað bezt að þjóðin
aðliyllist ekki hinar andstyggilegu ræður peirra
við þetta tækífæri; enda munu pað vera að eins
sárfair meðal liinna betri og upplýstari
manna hér sem leggja nokkurn trúnað, yfir liöf-
uð, á kenningnna um eilífa útskúfun.
það hafa verið sagðar ýmsar sögur uni
presta pessa sem ekki líkjast svo litið sögum
peiin er fóru af prestum pegar klerkavaldið var
í algleymingi sínum á iniðöldiinum. þaimig er
sagt að peir lia.fi látið sókuarböru síu skripta
fyrir sér allar syndir sínar og sinna og slett sér
fram í pað sem þeim kom ekki við, peii' hafi á
allan hátt reynt að ía sér vopn í bendur til
pess að hræða og kúga sóknarbörn sín. sem peim
mun hafa tekizt turðanlega, pvi Vesturjótar munu
vera fáfróðir almennt og nijög afskekktir og hafa
mikið strit og stríð til Jjess að geta lmft ofan
*) ,,Hellige“ eru Jieir almennt kallaðir sem
prestar hins ínnra kristniboðs liafa klófest.
«