Austri - 18.01.1894, Blaðsíða 4

I simlla'kKÍr íichierhr(u- f«kk <-kki ftipts- |
ylliia'knisemhættið i klpum á Jótlandi, sem 1
lui.nn hafði |.ó gjiirt sór góða von um og því !
selt íliúðarhús sitt í Hevkjavik bfpjarfógfta |
Halldóri Daníelssyni. En likléga verður þess
eigi la.ngt að bíða nð lierra Sclierliec-k fái lækn- j
isembætti í D.uimörku. i
j- Dáinn er sýslnmaðnr Signrftnr Jónsson,
svstur- og fóstursonur Jóns sál. Kígnrðssonar.
Signrðnr var maður jirýðilega vel gefimi til
sálar og 1 kama, drengur góflur og liiim me;ti
íoðurlandsvinur.
Seyfl sfivfli 18. jun. lfí -!
• Tíðin liefir úr nýárinu verið m jög frosta-
]ft.il og ojit liiti, en úikoina, ti'dmerð. Hnjór er
ini mikið tekir.n sf li'gler.di. cg jfij.ð ct.ð, cn
töluveið SM-dlívUig.
„Vaagea" fór l.éðr.n siicut á firði Jann 11.
]■. m. og átti að taka }rr s Id til útkr.da.
Með skipinu fór verzlnnarmaður Stefán
Siejántson snöggva ferð til Norvcgs'.
„Yaagen“ kemnr að öllmn likindum u])])
með timburíarm seint í febrúar.
..Jmlereu" gekk vel að ná vörunum á Yojma-
firði og kom Iiingað þaðan a])tiir 11. þ. m. Tók
ber tiiluvert af vörum lijá Gránufélagi og kau])-
mamii Tmsland, og allskonar jióstflutning til út-
landa, og fór suður A lirði áleiðis til Kau])-
inannaliafnar }). 17. þ. m.
Skipstjóri P. Freclr-iJfsen fór með skipinu
liæði norður á Yopnafjörð og suður A firði sem
liafiisögumaður þess.
GuYskijiinu „Hafnia", sem strnndaðí á Karl-
skálnskerjum í sumar, liefir nú I rimið skolað
Joksins af skerinu, og liggur skipið nú þar j
botninum við skerið.
Snemma í desembermánuði kom dálítill
Jtafhhrcði að Síettu í stórbríðum, er þá gengu
þ.nr um það levtið.
..Iiiflaeiiza“-veikin liefir að mun stungið ser
niður hér í kaupstaðnum pessa síðnstu daga
síðan „Yaagen“ kom hingað frá Kaupmanna-
liöfn, þar sem þessi veiki var þá a.ð ganga, enda
var eíttliva.ð lasið af skipsböfniuni á „Yaagen“,
og hélt lœknirinn það vera Influenza-söttina.
Mys. Milli jóla og nýárs vildi það voða-
lega slys til, að unglingspiltur, sem ætlaði að
skjóta rjúpur i Egilsstaðaskógi, skaut sig voða-
skoti til bana. Pilturinn iiét Einar Sveinn, son-
ur Jóns bónda Guðmundssonar i ‘Ekkjufellsseli.
J>að er nú í ráði að ,, Vaagen“ dragi verzl-
u arskipið ,, Diana“ — er getið var hér í blað-
inu um að töluvert hefði skemmst — suður á
Papó.3 með öllum vörunum í, er „Yaagen“ liefir
tekið fullan farm á Suðurfjörðunum.
Yerzlunarstjóri Eggert BenediJitsson kom
horðin* og tók þetta til bragðs, sem mun vera
snjiillræði. Yæri óskandi að „Vaagen“ yrði
nú i ins liepj)in með veðrið eins og hún opt hefir
verið síðan Enclrcsen tók við skipstjórn, svo
i'áðiii yrði bót á hinuni mikla vöruskorti í
A isii r-Skaptafellssýslu.
Allt.tf n >g síld ogfisliafli. á Suðurfjiirð-
unúrn.
Jiu&in Anabrekka í Borgarltreppi í
Mýrasýslu 34,9 hndr. aö dýrleika og ný-
lega virt á 8500 kr. er strax til siJn
fvrir 7—8000 kr. Jöröin er veösett
landsbankanmn fvrir 3500 kr.. Henni
tilhe; rir laxveiöi i Langá, sem jörðin á
land aö frá ósi og svo langt sem lax
gengur 11]>j> í ána, og hefir veiöin i mörg
undanfarandi ár verið leigö Englending-
um fyrir 450 kr. á ári, og eru öll útlit
fvrir að sami leigumáli náist framvegis.
Túniö gefnr af ser 180—220 hesta. eng-
ið gefur af sér 3—400 hesta, og stendur
mjög til böta. IJtbeit ágæt og penings-
hús i bezta lagi fyrir 400 fjár, aðdrætt-
ir luegir. — Yfir liöfnð er jörðin með
lieztu bújörbum og einkar vel lögnb ti!
sauðfján æktar.
Menn snúí sér sem fyrst til mála-
flutaingsmanns Eggerts Briem í Reykja-
vik, sem gefttr allar frekari npjilýsingar.
Lampagl ö s a 1 o a u ra.
og úi' bezta Jcrysfal á 30 aura. Einuig ágæt rasla-
ítr og margskonav vaudaðar vörur; eru í verzlan
Magnúsar Einarssonar á Seyðisfirði.
Eg undirsktufaður tek að mér að bæt.i. eða
fella síldarnet. fvrir hæfilega borguii.
Hvólfi við Seyðisíj.
Arni Pálsson.
S A TT M A É L
mjög vöiiduð — eiukanlega löguð til að sauma
í leður sem fyri-r þrem Arum var keypt,
spáný, fyrir 140 kr. og er enn þá óskemmd, — er
til sölu fyrir aðeins '90 J>r. Lystha-fendur r.núi
sér til herra veitingain. fírn ’ l/ÍJs þórar/ussonar
A Vo])iiafirði.
Áb y r (f i) a r ín a ð u r o o” r i t s t j •> v\
Cand. phil. Skapti Jóss'psson. ___________
l’i eirtnn S i g. G r i m s s o n.
242
,.JA, við urðum að hinda þau“ sagði Wegrer og stökk af haki
,.Ividdaraforinginn er ekki góður viðureignar1
„Ö, herra riddaraforingi! JA, þér verðið að afsnka ef sendi-
menn mínir liafa verið miður kurteysir við yður! En þegar þér
komuð sem koiiuræiiiiigi . . . • , Hvar voruð þið svona lei.gi? Hvar
hittuð þið þau?“
„Já náðugi lierra! [>au komust dálitlu á undan okkur ogn'ðrihjá
Hertogasteininum beið maður með hestana þeirra. Unt stund
röktum við sló'ina þeirra. en þegar við komum til Warmhrunn. þá
íör allt út um þúfur. Við þorðum ekki að skipta okknr, og
eptir nokkurt umtal, fórum við inn & Hjartarfjalls-veginn, og í það
gekk um hálfur tími að minnsta kosti. Svo urðum við að snúa npt-
nr og liéldum til Kemnitz. [<A konuim við auga á. að Ijfs var í
kirkjunni, og þar náðum við þeim, rétt um leið og þau gengu út úr
fordyrinu“.
„Guð komi til!“ hljóðaði greifinn. „Fyrst þcgar þan koinu
út?“
„Eu þá eru þau vist bjón? Svaraðu Wegrer!“
,.Birgitta er eiginkona mín“, mælti Pritwitz ,,og eg vona að
þér virðið þau Guðs lög, er hafa sair.einað okkur“.
„Kaþólskur klerkur, ímynda eg mér! En Birgitta er mót.mæl-
enda trúar, herra foringi. Eg lýsi hjónavígsluna ógilda.“
„Birgitta er horfin aptur til hinnar eínu og sönnu kirkju, og
hefir afneitað öllum lúterskum villikennitrgunt. Eg sór yður við
drengskap ntir.n að Birgitta skyldi verða konan min, og það er nú
orðið, og verður ekki aptur tekið. Eg bið yður því að gjöra enda
á, þessu, því ef keisarinn fréttir þetta ofbeldi
„Keisarinn!“ hrópaði greifinn, frl súr numinn af reð;. „A
Kynast hold eg hirðskrá, og ekki keisarinn. Og ef þér, herra ridd-
araforingi, hafið efnt yðar heit, þá skal eg sýna, að eg skal einnig
efna mitt. Parið með þau í turninn!“.
,,-Já, niðugi herra!“ svaraði Wegrer. „I riddarafattgelsið?“!
„O nei, mælti Hans Úlrik háðslega. Kiddaraforingjann lAtið
þið i norður-kjallarann, og frúna í þann syðri, það er reyndar
nokkuð þtkkur múr á milli herrans og frúarinnar; en ef eg man
243
rétt. þl er ofurlitill. ferhyrntur glucgi ii, milli. Ef frúin stingur
handlegcriuut þnr inn. þá lield eg næstuni. nð riddnrnloringipn geti
kysst á liönd hcnnar; n.ð minnsta kosti getm' liann í gegiiuin gluggann
frætt hana á kenningum ltinnar eitiu og sönrm kirkju með ullum
muukaJygumtni og dýrðlingasöguiinm, sem frúín varla ennþa tnun
vera svo fróð um“.
Og svo var gjört eins og Schaffgotsch greifi bauð. Gamlar
sagnii' segja, að fangelsi hjónaima ltaíi verið fjórtán faðma djúpt í
jörðu.
Nú liðu tvö Ar. þann tiinn liélt greifinn optast tii í höllinni
í Kemnitz. og kom einungis stöku siitnum að Kynast. Rétt fyrir jól-
in 1033 liélt haint þar stórar dýraveiðar, og hauð til þeirra ntörgum
aðaismönnnnt úr nágrenninu og einttig mörgum lierforingjum, Höll-
in A Kynast var fitll með gesti, og á hverjum degi heyrðist lúðra-
liijómur, jódymir, skothvellir og liúrra-óp i skóginum. og á hvtrju
kvöldi vnr gleði og skemmtui) í hölliuni.
þegar greifiun kom á Kynast, var þegar sent eptír prestinr.m
Thieme. og hafði liamt þar sérstakt iierbergi beint a móti dagstoíu
greifans. Næst seinasta dag dýraveiðanna unt hattatiiiia voru greifinn
og presturinn staddir þar inni, hafði greifinn sjalfur f.vlgt gesti sínum
til lierhergis lians.
„Eg ætlaði að eins að segjayðurí einrúiui'1, mælti greifinn, þeg-
ar þjónninn var genginn burt.u, „að cg í dag liefi feugið hréí fra
liertogannm“.
„Frá Wallenstein?11 spurði herra Jóhann.
Greifinn játaði. „tíann boðar mig á fund í Pilsen strax eptir
ii ýár, og eg ætla að fara þangað“.
Presturinn stóð nokkra stund þegjandi. „Mér lízt ekki vel á
það boð. það kentur nú sjálfsagt tíl einhverra úrslita; en vísast cr
að réttara va'rí fyrir jður að fara á fund keisarans11.
„Hvað ætti eg að gjöra þangað?-1
,,Ef að Wallenstein nú gjörir opinbera uppréist gegn keisaran-
unt, þá æt tuð þ(r að hjóða keisaranum a? fara með lter á móti
Wallenstein; svo ættuð þér að'sigra liann og síðan að minna keis-.
aranu á að vcr Lútherstrúarmenii crum jafitgóðir þegnar hans og