Austri - 02.08.1894, Blaðsíða 4

scjinni tíð; og er pað mikið moin uð
útvegsmenn skuli eigi koma sér sam-
an um að eignast dálítinn gufulnit til
pess að nálgast síld, som optast er
pó að fá á einhvorjum firði hér anst-
anlands A. sumrin.
Grufuskipið „Egiil“ skipstj. Ga-
hriAsen (i forföllum herra Tönnes
Wathne) kom hingað pann 29. júli.
Með sldpinu kornu: kaupmaður C.
Wathnemeð frú sinni, frökenarnar ('hr.
Thnmscn og Guðrún Borafjerð, úr-
smiður Jón Hprmannssou og nokkrir
Norðmenn.
Með ,,Agli” fréttist, að Litiun sé
suður í Parisarborg forstjóri hins
konunglega leikhúss í Kmph., Kamm-
orhorra FnUrsuu.
Norsk fiskiskúta, „CJalla.the:i,‘,
strandaði k Gerpi 2H. f. m.
þar sem okkur hjönnm hefir eigi
verið unnt að kveðja persónulega alla
hina mörgu og góðu vini okkar á
Austurlandi. langar okkur til nieð lin-
um pessum að fiytja peim, nú við
burtförina, hjartanlega kveðju okkar
og pakklæti. Blessan Drottins veri
með peim!
Valpjófsstað 19. júlí 1804.
Sophia Emilia Einarsdóttir.
Sigurður Gvnnarsson.
V pp fooðsau g lýsi n g
Eptir kröfu landsbankans og að
undangenginni fjárnámsgjörð hinw 8. p
m.. verður jörðin Hamragerði í Eiða-
hroppi i Suðurmúlasýslu, 6 hndr. að
dýrleika, með öllu. tilheyrandi, seld,
samkvæmt lögum 16. des. 1885 með
hliðsjón af opnu bréíi 22. apríl 1817..
við :i o]'íiiber uppboð, soin haldin
verða 2 lvin fyrstu á skrifstofu Suður-
múlasýslu á Eskifirði laugardagana
1 og 25. yfirstandandi águstmánaðar
og liið priðja á jörðinni sjálfri laugar-
cbiginn 8. september, til lúkningur á
veðskuld landsbankans að npphæð 202
kr. aulc vaxta og alls kostnaðar.
Sá sejn liæst býður — pó svo að
bankiiin verði skaðlaus — má ef
hann borgar áfallna vexti og kostnað
vænta pess, að lánið fái að standa
allt að 10 áruin með veði í sömu
eign, pnnnig, að auk vaxta verði greitt
t. d. %„ i afborgun árlega.
Uppboðin byrja kl. 12 á liádegi
dag hvern sem uppboðin verða hald-
! in.
Skrifstofu Suðurmúlasýslul. águst 1894
Jun Johnsen.
Ii ú i> m j o 1 o g li v e i t i ni j o 1
frá verzlunarhúsinu „Actieselskabet.
De forenede Dainpmöller i Kjöben-
havn“, selur undirskrifaður framveg’s
— gégu borgun útí liönd.
Nú kostar ágætt rúgmjöl, 200 pd.
13 kr. 70 a.
Extre Yalse llugsigtemel pd. 9 a.
— Bageri ValseElorm.— 11 -
Allt selt í lieilum sekkjum (20Í)
pund).
iSeyðisfirði 28. júli 1894.
St. Th .Jónsson.
1» Niii a á li y r g ð ii r fé 1 a g i ð
„Nyedanske BrandforsikringsSelskab“
I stofnað 1864, (innstirða íela'gs pessa
| er yfir 2,700,000 kr.) tekur að sér
S brunaábyrgð á liúsum. vörum, innan-
j liúsnnuium m. m.; tekur enga sérstaka
j borgun fvrir brunaábyrgðarskjöl (Pól-
iee) né uokkurt stinijiilgjald.
Aðal umboðsmaður fvrir félagið
er St. Th. Jonsson á, Seyðistírði.
/ I
I verzlan St. Tli. Joiissonnr á !
Seyðisfirði eru nýkomnar pessar vör- 1
ur:
Bvssur, bæði frarn- og apturhlaðn-
ar, á ýmsu verði.
Reykjarpípur. bæði langar og
stuttar á ýmsu verði.
Barometre. kompásar m. m.
Vasaúr, ódýr. ásamt allskonar
gullstássi. sem og Jdca ýmsar aðrar
vörur. sem altaf eru til.
IWT Komið og skoðið áður en pið
kaupið annarsstaðar.
Hérineð er skorað á alla er
stánda í skuld við liinu gamla Seyð-
isfjarðarhrepp, livert lieldur eru
grunnleigur, húsaleigur, útsvör eða
annað, aé' borga petta tafarlaust inní
reikning hreppsins fvrir 10. ágúst n.
k.; að öðrum kosti verða upphæðinar
strax eptir pann tíma, heimtar iun
með málsóku eða lögtaki eptir pví
sem við á.
Oddvitjnn í Tniu’ahreppi í Seyðistirði,
St. Th. J óussou.
Hérmi’ð tilkynnist ölluin peim er
skuldir eiga að lúka til Einars sýslu-
manns Thorlaciusar, að eg liati að
mér tekið að innheimta pær. og verða
peir sem skulda liomim. annaðhvort
að liafa borgað mér skuhlirnar c;ða
samíð við mig um pær fvrir lok águst-
mánaðar. Annars mun eg neyðast
til að ganga eptir skuldunum með
málsókn.
Seyðisfirði 27. jiilí 1894.
Stefán Th. Jónsson.
Jiautt vakurt merfolald tapaðist á
Seyðisfirði. þeir semverða varir við
pað láti mig sem fyrst vita að Staf-
felli. þorkell Jónsson.
T. M. IIANSEN á Seyðisfirði
fekur brunaábyrgð í hinu stóra euska
brunanbýrgðarfélagi, „North Brithish
& Merkantile", rajög ódýrt.
„S kandi
Alli r, sein vilja tryggja l:f sitt
ættu að muna e])tir, að „Skandia“
er pað stærstn, elzta og ódýrasta lífs-
ábyrgðarfélag á Norðurlöndum.
Félagið liefir umboðsmenn A:
þetta Marsrarin-smjiir. er al-
nieiuit erlendis álitið hin hezta teg-
und pessa smjörs, og er í pví 25%
af bezta hreinu smjöri.
Abyrjfilármailur o g r i t s t j ó r i
Oand. phil. Skapti Jósepsson
Preutari S i g. G rímsson.
322
fullu ráði og r.rnu. f»að mun verða lieimi ógnar gleði og ánægja
að sji ykkur hjá sér. — eptir f'áar vilcur verður liún orðin jafngóð
— m»ð guðs hjálp“, bíftti liann við alvarlega. „Eg hefi sent boð
til næsta bæjar. og bráðum inun koma paðan stúl.<a. et' getur verið
yður til aðstoðar, ungfrú Brún, pví kveinim.iður er enginn hér á
Norðlieimi -— nema. liinn h'urruverðngi kvenuöliluugur, sem sýður
grautinn fyrir pá vinnumenn mína“, bætti hHiui við hrosandi. ,.Má
eg ekki lijálpa yður úr reiðfötunum, ungfrú? ()g gjöril pér svo
vel og komið að liorða, víð liöfuni pörf á að fá okkur eittlivað til að
nrera, okkur á. Nú heyri eg að vinur minn kem ir; gjörið pér svo
vel!“.
það voru liðnar nokkrar vikur. presturinn var aptur tekimi víð
binum ganila starfa sinum niðri I dalnum. og Haraldnr Norðri
eiiniig kominn lieim til sín, en kvennhatarinn Tómas Orn sat heima
með tjóra kvenm.ienn i kringum sig. Opt brosti hann yíir pessum
forlögum sinuni. hryggur gat hann ekki leugur verið yfr peim nú
pegar hann purti að vaka ytir sjúkliugi sínum, og í henuar friðu
og Ijómandi augum las hann vinalegt pakklæti fyrir hjálp sína. —
Likt og hin unga grenieik hristir snjóinn af greinunum. pegar vor-
sólin fer að senda sína heitu geisla —- líkt h.ifð’i hin nnga likams-
hrausta Magda sigrað atleiðingar hinnar voðalegn bylt'.i.
Engin móðir inundi hjúkra barni sinu með meiri nákvæmni og
alúð, eíi Tómas hjukraði sjúklingi sínum. f>egar hún vakuaði á
morgnana,, hress aí liinum langa væra svefni, var liann ætið við rúm-
stokk hennar, bliður og nákvæmur, kátur og skemmtandi, allt öðru-
vísi enií hinn cluli inannóvinur. einbúinn. sem hafði 1 ,tið byggja
Norðheim, og par stjórnað. Biðan skipti haim um umbúðir með
h.jálp Tngibjargar, gekk s.o út meðan pær voru að pvosér oy grei ,a.
Svo var rúminu ekið inn í næstu stofu. par sem morgunverðuriiin
var á borð borirm, og þar skiptust pau á, Tug.björg og Tómas, að
mata hinn hjálparl.uisa sjúkling, og tók haim pakklitlega hjálp
peira eius og eptirlætísbarn. þegar búið var a,ð borða, settist
lngibjörg hjá Mögdu og i'ór að sauma, eu Tómas las upphátt fyrir
prer á meðan. þrisvar í viku kom pósturinn neðan úr dalniim, og
323
með liomim fékk Tómas mikið aí hieði innlembim og iitlendmii
blöðum og bókum. svo pær húf'ðu núsr til nð lesa. ()g til pess að
Ivpta sér upp gekk Tómas daglega, langt upp á heiðar nieð kiilu-
byssuna siua á öxlimii og veiðihunda sínn á eptir. En pessar gi'mg-
ui' urðu alltaf styttri og styttri, og s ðast ekki iiemu að mestu
seljum til þess að s|iyrja. Iivort smalarnir heí'ðu ekki séð bjariidýr.i -
spor nýlega. ()g ef liami svo gekk í pönkuin leimra álniin. ])á
sneri liami ósj'llritt heimleiðis og vissi ekki at |>vi fyrr en lianú
kom ol’aná brúnina á hálsinum. sciii Norðheimur stóð undir. Og
pá vöknuðu hjá lionum margar uýjar og ánægjulegar huusinir og
tiltimiingar. þarna i liúsinu fyrir neðau var einhver sein vonaðist
eptir honum, purl'ti hjálpar hans við. og et til vill beið eptir hon-
um með eptirpr'i, og par var tekið á, móti iiomim með liýru hrqsi
og timlrandi augum. Nú var tómleikiim horliun úr Imga, hans og á-
nægjan komiu í stoi'ur hans, nú hafði haim viss störf fyrir hemli,
nú var Norðlieimur orðinn saiinarlegt heimili.
Haim gat ekki aimað en kaimast við pað. að petta var
skemmtileg tilbreytni á eiuveru hans. pó ekki skyldi leugi standn.
Eptir litinn tima, táar viktir, væri Mögdu allmtnað, og pá y!irg;eh
],ú11 og systir hennar. ásamt laufimi og hlómskrúðinu. Norðheim,
og pá yrði dyrunum á Norðheimi harð-læst aptur og liairn sjállur
lýlgdi lílsreglum Dol'ra trölls:
„Tröllkarl, vertu sjáU'um pér nógui'!“
O hvað haim hafði' nýlega hlakkað til einsetmmar par uppí
f.jöllunum, fjærri öllum mannahyggðum! Og nú. —" Svo liuggaði
haim sig við. að pað væri aðeins litilfjörlegur apturkippur, se.n liði
svo hráðum frá. Tlætti svo að liugsa meira úti pessa ráðgátu,
blistraði til veidihundini.ua, hleypti úr byssunni uppi loptið og labb-
aði svo í hægðiim sinuii) heini að Norðheimi.
Miðdegismáltiðin gekk líkt og morguiiverðurinii; á, eptir niatiiuni
skröfuðu pau saman eða lásu hátt. svo bjuggu þau Tóme.s og Ingi-
björg tíiuaiilega um Mögdu <>g geugu svo aimaðhvort uiður a, >
Frestasteininuiii e'a reru útá liið lygna stöðuvatn. Jxuimi Tómas
inikið vel við prestsdóttur, sem var hæg og stillt og svipuð iöður
sínum, og svo djúphyggi'i og skarpgi'oind, að Tómas opt turðaði á