Austri - 13.08.1894, Blaðsíða 4

N.I: 23
A U S T R I.
92
Húsinu fylgir útmælcl landspilda
óræktuð og öumgirt fyrir ofan liúsið.
Hin 2 fyrstu uppboðin verða
haldin hér á skrifstofnnni, en liið
síðasta i húsinu sjálfu.
Söluskilmálar verða til sýnis her
á skrifstofunni degi fyrir hið fyrsta
uppboð.
Skrifstofu Suðurmúlasýslu 3. iúlí 1894.
Jön Johnsen.
Xu mecl „Egil“ kom til
Wathnes nye Butik paa Búðareyri
en Masse pene og nyttige Ting,
blandt hvilke kun særlig fremhæves:
Kjoletöjer, Jerseyliv, Stövler og
Dameslips. m. m.
fHlp?*’ A Seyðisfjarðarapotheki fæst
Rauðavín, Sherry, Portvin, Madeira
Sauternes, Moselvín, Samos, og spönsk
klausturvín (messuvín). þessi vin eru
rannsökuð af efnafræðingi ríkisins
og ábyrgist eg pau sem hrein og ö-
menguð lyfjavín. 011 eru pessi vín
mjög svo ódýr. •— Ef veggjatjöld
eru pöntuð hjá mér, pá útv.ega eg
pau með innkaupsprís. Til sýnis eru
hjá mjer yfir 2000 tegundir.—Munn-
tóbak fæst hjá mér fyrir 1, 70 kr.
sem annarsstaðar kostar 2 kr. 20 a.
H. I. Ernst.
Hérmeð tilkynnist vinum og vanda-
mönnum, að Bj'órg Jakobina, von okk-
ar og yndi, andaðist eptir missiris
punga legu 4. júní p. á. Eædd 30.
júní 1885.
Möðrudal 30. júní 1894.
Stefán Einars. Arnfriðuf SigurðarcV
TILKAUPS
eru allt að 25 hestum af töðu í Borgar-
firði. Ritstjórinn vísar á seljanda.
Bililíur og testainenti
fást í bókverzlan L. S. Tomassonai-
|fi§§r*' Nú fyrst um sinn selur Y. T
Tostrupsverzlan á Seyðisfirði mikið
af margskonar sjölum, karlmannsfömm,
skófatnaði, glisvarningi, leikfangi, byss-
um, rekum með skapti, talsvert af
járnvöru og margt fleira, allt fyrir
mjög niðursett verð en aðeins gegn
borgun útí hönd.
Hannevigg-
gigtaburður!
fetta ágæta og einhlíta
gigtarmeðal, ef rétt er brukab,
fæst einungis hjá YK. O.
Breiðfjörb í Reykjavík, sem
hefir á því aðalútsölu-umboð
fyrir ísland. Prentuð brúkun-
ar-fyrirsögn fylgir hverri flösku
Hvergi lier á landi
eru eins ’miklar og margbreytt-
ar fatabyrgðir eins og hjá AY.
O. B r e i ð f j ö r ð í Roykj avík.
B ú g íii j <11 o g li v e i t i m j ö I
frá verzlunarhúsinu „Actieselslcabet,
I)e forenede Dampmöller i Kjöben-
havn“, selur undirskrifaður framvegís
— gegn borgun útí hönd.
Nú kostar ágætt rúgmjöl, 200 pd.
13 kr. 70 a.
Extra Valse Rugsigtemel pd. 9 a.
— Bageri Yalse Florm.— 11 -
Allt selt í heilum sekkjum (20.0
pund).
Seyðisfirði 28. júli 1894.
St. Th Jónsson.
TJndertegnede Agent for Islands
Östlaml for Det Kongelige
Cetroierede Almindelige Brancl-
assurance Compagni
for Bygninger, Varer Effecter Krea-
turer, Hö etc,, stiftet 1798 í Kjöben-
havn, modtager Anmeldelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier etc. og udsteder Policer.
Eskifirði i mai 1894.
Carl I). Tulinius
B r u n a á b y r g ð a r f é 1 a g i ð
„Nye danske Brandf ’orsikrings Selskab“
stofnað 1864, (innstreða félags pessa
er yfir 2,700,000 kr.) tékur að sér
brunaábyrgð á húsum, v’örum, inrian-
lmsmuHum m. m.; tekur enga sérstaka
borgun fyrir brunaábyrgðarskjöl (Pol-
ice) né uokkurt stimpilgjald.
Aðal umboðsmaður fyrir félagið
er St. Th. Jónsson á Seyðisfirði.
A verzlan St. Tli. Jönssonar á
Seyðisfirði eru nýkomnar pessar vör-
ur:
Byssur, bæði fram- og apturhlaðn-
ar, á ýmsu verði.
Reykjarpípur, bæði langar og
stuttar á ýmsu verði.
Barometre, kompásar m. m.
Vasaúr, ódýr, ásamt allskonar
gullstássi, sem og lika ýmsar aðrar
vörur, sem altaf eru til.
gpHT* Komið og skoðið áður en pið
kaupið annarsstaðar.
HALDIÐ ÁFRAM AÐ LESA!
Bókbandsverkstofa Brynj-
ölfs Brynjólfssonar er á }>órar-
insstabaeyrum í luisi Olafar
Bjarnadóttur. Bækur teknar
til hands og a&gjörbar. Vandað
hand, ódýrt og fljótt af hendi
leyst.
I. M. HANSEN á Seyðisfirði
tekur brunaábyrgð í hinu störa „enska
brunaábyrgðarfélagi, „North Britliish
& Merkantile“, mjög ódýrt.
„S kandia66.
Allir, sem vilja tryggja líf sitt
ættu að muna eptir, að „Skandia“
er pað stærsta, elzta og ódýrasta lífs-
ábyrgðarfélag á Norðurlöndum,
Félagið hefir umboðsmenn á:
Seyðisfirði, Reyðarfirði, Eskifirði
V opnafirði, Akureyri og Sauðár-
krók.
þetta Margarin-smjör, er al-
mennt erlendis álitið Jiin bezta teg-
í und pessá smjörs, og er í pví 25%
af bezta hreinu smjöri.
! Abyrgðármaður og ritstjóri
Oand. pH.il. Skapti Jósepsson.
Prentari S i g. Grímsson.
326
Inni í dagstofunni sátu ungfrúrnar, Ingibjörg var að sauma en
Magcl'a að lesa í dagblaði, allt í einu lagði hún pað frá sér.
„Geturðu ímyndað pér hversvegna, Tómas Örn alit í einu hefir
hreytt framkomu sinni gaguvart okkur, eins og hann væri okknr
reiður1, spurði hún systur sína. „Áður var hann hjá okkur allan
daginn aönaðhvort með skemmtandi viðræður eða liann var að lesa
hátt fyrir okkur, og hann var alltaf jafn kurteys, nákvæmur og
alúðlegnr. Og nú sjáum við hann einungis undir borðum, og pá
er hann ætið alvarlegur og fátalaður. Ef pú vissir hvað mér pykir
petta sárt, Ingibjörg. Eg, sem á honum svo mikið að pakka!
Ætli eg feafi óafvitandi styggt hann, hann sein mér pykir svo
vænt um.‘
„Já, hann hefir breytzt — einkanlega í framkomu sinni gagn-
vart pér, Magda“, sagði Ingibjörg blátt áfram. „Eg hefi einnig
verið að hugsa um, af hverju pað gæti komið, en skil pað pó ekki
vel. Ef til vill hefir liann fengið einhver slæm tíðindi með póstin-
um. sem haía ýft npp gömul sár“. þvi pað get egsagt pér Magda,
að Tómas Örn hefir liðið inikið um dagana“. sagði Ingibjörg.
„Er pað satt“? spurði Magda undrandi. „Og eg sem hélt að
hann, svo ríkur, gáfaður og ungur maður, hefði ætíð lifað svo glæsi-
legu og ánægjulegu lífi.
„Gáfaður er liann, pað er sntt“/ sagði Ingibjörg og lagði saum-
ana í kjöltu sér. „Auðæfin komu of seint, fáum dögum seinna en
hann hafði vonazt eptir. En pað varð einmitt til pess að forða
honum frá æfilangri ógæl'u.
Eins og pú veizt, pá var hann lieimagangur hjá okkur, bæði
meðan haiin var í skóla og eins eptir að hann útskrifaðist. Eg var
pa barn að aldri og pú í vöggunni, en samt man eg eptir pví, peg-
ar við einn góðan veðurdag fengum trúlofunarmiða frá honum og
hréí' par sem hann sagði okkur, að hann væri trúlofaður Önnu Bang,
dóttur kaupmanns nokkurs par í bænum. Hún var mesta stássróa,
heimsk og léttúðug, en fríð, ogpabbi hristi höfuðið þegar hannhafði
lesið hið glaöværa bréf Arnar. Siðan heimsóttu pau okkur“.
„Heldurðu að honum hafi pótt mikið vænt um hana“, sagði
Magcla um leið og hún saup á vatnsglasi sem stóð hjá henni“.
327
,.Já, mjög mikið“, svaraði Ingibjörg. „Eins drenglyndur maður
Og Tómas Örn. getur ekki verið tvöfaldur. — Nú nú, pað liðu nokk-
ur ár, hann tök embættispröf sitt, en fékk um sama leyti uppsagn-
arbréf frá Önnu Bang. þannig hafði hún skammarlega dregið
liann á tálar, og tekið í hans stað ómerkilega kaupmanns-nefnu, sem
ekki hafði annað til síns ágretis en að hann greiddi sér vel og skipti
hárinu í hnakkanum, gekk aukanalega búinn og setti stórar auglýs-
jngar í hlöðin. Hinir ómenntuðu og lítilfjörlegu ættingjar liennar
hafa eflaust liaft slæm áhrif á hana í pessu efni; enda held eg að
hún hafi. ekki verið svo vitur að sjá hve drenglyndur og menntaður
Örn var“.
„Og livernig har hann pað fyrst?“
„Hann bar pað pá eins og hann ber pað nú,“ sagði Ingibjörg.
„Og pegar hún á svo svívirðilegan hátt hafði svikið hann, pá sá
hann fyrst hversu ástin hafði blindað augu hans. — Jæja, rétt um
sama leyti fréttist lát hins ríka frænda hans, sem almennt var
kallaður „maurapúkinn11, og erfði Örn allar eigur hans, sem voru
1 % millión. Siðan stakk Örn peningunum í vasa sinn og.fór utan
og ferðaðist í mörg ár víðsvegar um heiminn“.
„Hve-r hefir sagt pér petta, Ingibjörg?“
„Bæði hefir pabbi sagt mér pað fyrir löngu síðan, og svo fræddi
vinur hans, Haraldur Norðri mig um sumt, er liann heimsótti okk-
ur um daginn. — Veiztu pá ekki kæra Magda, að lítgjafi pinn, hefir
flúið burt frá heimsins glaumi, eða réttara sagt hefir flúið kvennfólk-
ið, sem hann hatar og fyrirlitur, og ætlar, pað sem eptir er æfinnar, að
lita sem einhúi hér upp á. milli fjallanna11.
Magda stökk á fætur, blóðrjóð í andliti.
„Hatar og fyrirlítur11, sagði hún með ákefð. „Hvernig getur
faðir minn verið svo sam/izkulaus, að láta oklcur vera hér honum
til ópæginda og gremju! Já, nú skil eg pað vel! ■ Meðan eg la veik
og hjálparlaus, hirti hann um mig bara aí meðaumkvun. Nú telur
hann stundirnar pangað til við förum, og nú er hann allur á nál-
um pangað til við, pessir horium ökærkomnu gestir, erum farnar!
Ö livað pað er sárt, og lægingarlegt að purfa að standa í svo mikilli
pakklaitisskuld einmitt við hann\ —- En við verðum að fara, og pað
strax á morguu!11