Austri - 13.10.1894, Blaðsíða 1

Cppsign
við íacniót, Ogikl nenm
' kouiin sé íii riUtjór»ns fjrir
1. októLer, Augljsiiigar 10
sura línan eða 60 aura liver
þunii. tláiks og liáifu cijrara
á íVrstu síðu.
Kemur út 3 á mánnði eða
36 blöð til nsesta nýárs, og
kostar liér á landi aðeins 3
kr. erlendis 4 kr. Gjalddag
3. júlí.
SV. Au.
SEYÐISFIRÐI, 1?. OKTOBER ',894.
Aiiitsbökasafiiið
á Sej ðisf. er opiðá
laugai’d. kl.4—5e.m.
Spansjcður
Seyðisfj, er opinn á mið-
vikud. kl, 4—5 e. m;
öériuoð bið es viiisaíiilega
alla þ;i, er skulila inér fyrir
fieuuau, eðaJafuvel fyrir Iiina
fyrri árganga Austra, að
liorgíi mér amlvirði biaðslus
n á í iiaustkauptíð.
Seyðistirði 18. september 1894.
Skapti Josepsson.
V rr L E N DAR F1 {É T TIR.
—o—
A111 er'i k a. Siðasta hraðfrétt
fra Daiularikjmmm fullyrðir, aö
Cleveland forseti ætli ekki
ac> skrifa urnlir toll-lögin, en
reyndar ekki lieldur aö banna
ab frumvarp þingsins veröi nð
lögum, og er þvi tollfrumvarp-
ið nú orðiö lög, og í því er
allur innflufningstollur á óunn-
inni ull afmuninn.
Cleveland þykir efri mál-
stofan iiafa dregið aRt of mikið
iir frumvarpi- bans, og er því
hvergi nærri áruegður meö til-
slökun rábherranna, og segist
muni bráölega bera upp á þing-
inu frumvarp ran frekari toll-
lækkun.
Uppreistin t Brasiliu er nú
hérumbil sefuð. AdmiráR Aíello,
sem var foringi uppreistarmanna
og lengi sat um Rio Janeiro,
varö fyrir nokkru frá aö liverfa,
og er nú kominn til Portugal.
Frakklaild. þarhafa lög-
in móti anarkistum fengiö fram-
gang á þinginu, þrátt fyrir
megna mótspyrnu sósíalista, og
una þeir því allilla, og reyndu
þeir fyrir skömmu til þess aö
hefna sín meö aö sýna ráöa-
neytisforsetanum, Dupuy, bana-
tilræði suöur á Sþáni; en þaö
mistökst, sem betur fór.
Arýdáinn er í Lundúnaborg,
groiíillll af París, elzti sonur
Ludvigs Filipps Frakkakonungs,
ríkisarfi Orleaninga. Hann haföi
gott orö á sér fyrir ‘ hugrekki
og aöra mannkosti, en þótti
lítill framkvæmdarmaöur og lítt
nota sér .tækifærið, þá er hans
flokkur hafði afl atkvæða á
þjóöþingi Frakka undir forseta-
tign Mac Mahons, mar
skálks.
vildú þá, að
Konungssinnar
greifintt af París semdi viö son
Karls konungs, greifann af
Chambord, er var barnlatis, ttm
aö bann tæki viö tilkaRi til
konungdóms a Frakklandi aö
honttm látmun, og sameinaöi
þannig tilkall Eourbona og
Orleaninga til rikiserföa á Frakk-
landi. En grei'finn af Cliarabord :
vildi meö engu m<3ti viöurkenna j
liinn þrílita gunnfána stjórnar- j
byltingarinnar miklu, sem nú í j
meira en öld hefir veriö merki j
Frakka, og þvi gat ekki oröiö !
af þessari sameining konungs- j
ættanna, sem hefði getað oröiö
hinti unga lýöveldi Frakka all-
hættulegt.
Sonur greifans af París, er
í Ludvig Filip af Orleans, og
er hann talinn framgjarnari en
faðir hans, og hefst ltann viö í
útlegð á Englandi. Hann er
bræðrnngur viö prinsessu Maríu,
konu Yaldimars Kristjánssonar
! Danakonungs.
Damilörlí. J>ar varö, í
Kaupmannaböfn, í ágústmánuöi
voöalegur eldsvoði, svo þvílíkur
| hefir eigi veriö þar siðan Krist-
I jáiisborgarhöll brann. Eldsvoö-
I inn varö á hirm mikla skips-
byggingaverkstæöi Burmeister &
í Wain á Refshalaeyjunni. Brannu
| þar störhýsi, mörg huudrttö álna
löng, meö mestu sem í þeiin
var, og ýms skip skemmdust er
voru þar til aögjöröar eöa ver-
iö var aö byggja, svo sem
skrautskip lianda Rússakeisara.
j Brann þar fyrir nær 100,000 kr.
j i ýmsnm dýrindisviði o. fl., t-r
: átti að fara í skipiö. Eldurinn
í kom upp um miðnætti og varð
I eigi slökktur fyr en úndir morg-
1 un. Gekk slokkvilið höfuðstað-
. arins vel fram og hætti sér
mjög og sæibust ýmsir úr því,
! en enginn þó hættulega. Her-
j skipaliðib veitti og góða aðstoð
1 til þess að slökkva þetta mikla
! bál, er lýst hafði yfir mikinn
j hluta Kaupmannahafnar. Skað-
! inn er þó eigi metinn nema rúm
j íj2 millión króna, og lendir hann
i á ýmsum ábýrgðarfélögum.
þann 19. ágúst vigði Sjá-
lands biskup Fog, liina lang-
stærstu kirkju, er nokkru sinni
hefir verið reist í Danmörku,
Friðrikskil’kjlllia, sem almennt
er kijlluð Míirimirakirkjan af
því Friðrik konungur fimti, sem
byrjabiá byggingunni, ætlaði að
byggja kirkjuna úv eintómum
marmara. En rikissjóó skorti
fe til þess aö fullgjöra kirkj-
nna, og þannig lá hún ekki líkt
því hálfgjí r og nær því i rúst-
um, um 5 konunga rikisár, þar
til mesti verzlansnillingur og
fr am k \ræ m d ar m aður 1) anm erk u r
á þessari öld, Geheime-etazráð
Tietgeil keypti rústirnar 1866
af ríkissjnði fyrir ‘200,000
kr.hefir honum nú loks tekizt aö
fullgjiira þetta stórkostlega
musteri, hvers gýllta hvelfing
mænir langt upp yfir liöfuö-
borgina, og sest langt tilsýndar,
og er skreytt bæöi utan og inn-
an aí myndastvttum hinna mestu
guðsmanna og mörgum. dýrind-
ismmmm og öll uppljömuð
meö rafurmagnsljósi.
Konungur, konungsættin,
hirðin, ráögjafar, fjöldi aðals-
mannn, embættismenn, stærstu
kaupmenn og yfir 50 prestar
voru viö kirkjuvígsluna og svo
margt fólk er kirkjan gat rúm-
að.
Tietgen för sjálfur fyrst I
kórdyrnar og þakkaöi guði
fyrir, aö sér heföi auðnazt aö
fullgjöra þetta guðshús og baö
guös blessunar yfir þaöog söfn-
uðinn. Síöan vigöi biskup Fog
kirkjuna meö ágætri ræðu, en
beztu söngmenn leikhásanna
sungu vigsluljóðin.
— Flokkur liinna ..hreinu“
vinstrimanna gengur nú stórum
til þurðar á þjóðþingi Dana.
Hörup, ritstjóri stórblaðsins
„Politiken“, liefir aftekið að
taka á móti kosningu, og nú
liefir annar skörungur íiokksins,
doktor Edvard Brandes lagt
niður þingmennsku með þeim
ummælum, að eigi muni siguvs
að vænta fyrir vinstrimenn fyrst
um sinn, enda beri þeir margir
hvorir kápuna á báðum öxlum og
séu jafnvel sumir hverjir hægr,i-
menn innanbrjósts, þó eigi láti
beir á því bera. og se þvílíkum.
| mönnum litt trevstandi til út-
j haldsins,
Stórsvik liafa nýlega kom-
izt upp um aöalgjaldkera f.-. -
| tækrasjöös Eriöriksberginga,
Hasselback. Haföi hann í mörg
ár stoliö af fátækrasjóönum, eu
frændur hans og vínir borga-ö
fyrir hann. En siöasti þjófnað-
urinn var svo mikill, aö þeir
j gátu eigi lengur bjargaö hon-
i nm og situv liann nú í höptum
og bíður dóms. —■ Mest af
hinu stolna fó haföi Hasselback,
er var giptur barnamaöur, —
eytt i bílífi meö einni af laus-
lætiskonum borgarinnar, sem
er sett i fangelsi ásamt friöli
sinum.
Ófriðurimi á Kéreaskag-
anillll. þar uröu um miðjan
september ]iau stórtíöindi, aö
Japaningar unnu störa sigra á
Kínverjum bæöi á sjó'og landi.
Sjóbardaginn stóö í Petshili-
sundinu á inilli margra herskipa
hvoru megin. Sökktu Japaning-
ar algjörlega 4 herskipum fyrir
Kínverjum og nokkrum fiutn-
ingsskipum, en hin sem undan
komust, voru öll meira eða
minna skenimd, svo herfloti Kín-
verja er líklega úr sögunni fyrst
um sinn, og er það mikdl hagn-
j aður fyrjr Japaninga, sem þá
geta skipaö her á land óvina
sinna nálega hvar sem þeir vilja;
enda er sagt, aö Kínverjar séu
j orðnir mjög smeikir um sig, og
j að þeir séu jafnvel liræddir um
j að Japaniugar mnni bráðum
í’áöast á sjálfa höfnöborg Kína-
veldis, Peking, og kvaö sjálfur
keisarinn eigi álita sér óhætt
lengri læimasetu i Peking og
ráögjöra að flytja sig með liirð
j sína lengra upp í landiö.
Landorustan stóð við hina
j fornu höfuðborg á Kórea, Pjöng-
j Yang, þar sem Ivínverjar höfðu
i búizt vel um og höfðu hervirki
k sterk fyrir framan hrjóst liðsins.
1 En hinn japanrki marskálkur
Y a m a g a t a sendi hérsveitir
'báðu mogin fram- hjá viggirð-
ingunum og kom svo Kínverj-
j um í opna skjöldu og þá brast
algjörlega tíótti í liö þeirra, svo
liraðfrettirnar segja, að allj
hafi fallið og verið hertekuir
16,000 hermenn af 20,000, er i