Austri - 29.02.1896, Blaðsíða 1

Kemur út 3 á múnuöí eða
3G bVóð til lucsta nýárs, og
lcostar hér á landi aðeins
3 l;r., erlendis 4 l;r.
Ojalddagí 1. jidí.
Upps'ógn slrifleg bhndin rið
áramót. Ógild nema l;om-
in sé til ritstj. fyrir 1. oldö-
ber. Aughjsingar 10 aura
'línan, eða 60 a. hverþuml.
dállíS og hálfu dýrarci á 1.
síðu.
VI. ÁR BEYÐISFIRÐI, 29. FEBRÚAR 1896.
AMTSBÓKASAFNIÐ k Seyðisfirði
er opið á laugard. kl. 4—5 e. m..
SPARISJÓÐUR Seyðisfj. borgar
4°/0 vexti af innlögum.
ÚTLBNDAR FRÉTTIR,
-—o—
Damnörk. Kokkru fyrir
jól í vetur skaut greifi Frede-
rik Vilhelni Steen Danne-
skjold Samsöe sig til bana í
rúmí sínu í Kaupmannahöfn, og
haföi hann hitt rétt í hjartastað,
og dáib strax.
Danneskjold Samsoe var af
hinum tignustu ættum, og að
langfebgatali kominn af Kristjáni
konungi 5. og Sophie Moth; eru
jjeir Danneskjoldarnir einir ab-
alfmenn í Danrnörku, „fæddir
sem ,Exellenceu, og hafa einir
rétt til pess að láta þjóna sína
bera hinn rauða klæðalit, sem
konungsþjóna.
þessi Danneskjold Samsöe
var og sæmdur öðrum nafnbót-
um, Og landsþingismaður og
ríkur landeigandi, einsog ílestir
ættmenn hans.
Ilann var giptur systur hins
nafnkunnadanska stjórnfræðings,
Holstein Ledreborg, er barð-
ist drengilega með vinstrimönn-
um gegn bráðabirgöarlögum
ráðaneytis Estrups, en lagði svo
niður þingmennskuna, er ekkert
vannst á, og flokkur vinstrimanna
klcfnaði.
Danneskjold Samsöe var vel
gefinn maður, og segja dönsk
blöð, að það hafi jafnvel komið
til orða, að láta hann taka við
forsætinu í ráðaneytinu eptir
Estrup. En hann var þá orðinn
svo hneigður til di’ykkjar og
annarar lausungar, að það mun
eigi hafa þótt sæma, þö bæfi-
leikar hans væru góðir.
Á seinni árum var honum
settur meðráðamaður og honnm
skammtaður árlegur lífeyrir,
1800 kr. af tekjum hans, og
flutti liann þá frá konuogbörn-
unj og lifði sér lausu lífi útí bæ
með drykkjubræðrum sinurn. Og
siöasta daginn drakk hann heinxa
hjá sér 12 bjóra og 2 brenxxi-
vínsflöskur, og skaut sig svo
urn nóttina, er hann hafði tæmt
það allt. Er haldið að hann
hafi óttast fyrir að verða gjörð-
ur ómyndugur, og þá vanvirðu
hafi lxann eigi þolað, og kosió
heldur að ráða sjálfum sér bana,
enda var greifinn mjög þrotinxx
að heilsu, sökum margvíslegrar
og langvarandi óreglusemi.
Spilling' nútímans.
þvílikur lífiferill og þvílík
æfilok jafn hágöfugs manns og
Danneskjold Samsöe var, þykir
bera vott um, að Jiað þjóðlíf,
sem hefir alið liann, sé eigi alls-
kostar heilbrigt. Enda úa og
grúa hin útlendu blöð af svika-
og prettasögum, fjárdrætti, laus-
ungar- og siðleysisfi’egnum,
slarksögum og sjálfsmorðum,
sem enda þvílíks lífernis.
þjóðlífið hixei.gist alltaf
meira og meira að fullliæg-
ingu hinna holdlegu girnda og
óæði’i fýsna mannlegs eðlis, og
flokkur þeirra manna fer sorg-
lega vaxandi, er þar til álíta öll
meðöl leyfilog. Einkum fer
þjófnaðurinn úr sjálfs hendi
svo lxroðalega í vöxt, og er opt
samfara hinni svívirðilegustu
hræsni, er gjörir glæpi þessa
ennþá viðbjóðslegri.
Fýknin í anðfenginn auð
fer nú sí-vaxandi hjá alþýðu
manna. G ullþorstiixn er nú hinn
ákafasti.
1 Lundúnum er nýstofnað-
ur banki uppá 36 milliónir kr„
til þess að grafa upp gull og
gersemar norður af Kaplandinu.
Annar banki er nýstofnaður í
Parísarborg til þess að grafa
gull xxr jörðu við Transvaal,
og eru í hann lagðar 36 milli-
ónir króna. Hafa mai’gir spar-
saxnir luisfeður lagt sinn sxðasta
eyri í þessi fyrirtæki x þeirri
von, að verða á svipstundu ríkir,
því dagblöðin eru mörg keypt
til þess að telja almenningi trú
um það, einsog í Panamafélaginu
forðum. Og þeir sem ekki hafa
fé til að leggja fram í þessi of-
lofuðu fyrirtæki. þeir leggja
sjálfa sig til og fara sjálfir til
gulllanda þessara, til þess að
vinna þar að námugreptri og
þeir vona að verða þar brátt
auðugir.
Auðkýfingarnir taka hönd-
um samon, um heim allan, til
þess að kúga miskunarlaust hin-
ar fátækari stéttir, og halda
vei'kmönnum sínum í mesta vol-
æði, en lifa sjálfir hvern dag í
vellystingum og hverskonar bý-
lífi; en þeirhljóta hatur og öfund
þjóna sinna og allrar alþýðu, svo
mannkærleiki fer óðum þveri’-
andi í öllu viðslciptalífi, en höf-
laus nautn og hatur sezt í mann-
kærleikans göfuga sæti.
Sem dæmi uppá það, hve
nútíðarmenn eru gjörsamlega
sviptir allri sómatilfinningu, setj-
um vér hér eptirfarandi sögu
frá Ameriku:
það er almannadómur, að
Abraham Lincholn hafi verið
einhver sxx \andaðasti foi’seti,
er Bandaríkjamenn lxafi átt, og
því álcvað þjóðin að reisa hon-
um skrautlegan minnisvarða í
fæðingarbæ lians, Springfield í
fydkinu lllinois.
Mvndastytta, afarstór, var
síðan steypt af Abraham Lincoln
úr málmblendingi, og hún sett
uppá háan stall úr forngrýti
(Granit). Yið fætui'na á sjálfri
myndastyttunni sitja tveir svert-
ingjar, karl og kona, og um-
hverfis minnisvarða þennan eru
4 ákafiega stórir steinstöplar úr
forngrýti. Iléldu Ameríkumenn,
að þessi minnisvarði mundi aö
minnsta kosti standa eins lengi
og þeir á Egyptalandi.
En fyrir skömmu tóku menn
eptir þvi, að steinsúlurnar í
kringum minnisvarðann og stall-
urinn undir líkneski Linc'olns,
fór að rifna og karl að hallast
á stallinum. Yar þá farið að
rannsaka þetta betur, og kom
það þá upp, að livorki stallurinn
né súlui’nar voru byggðar xír forn-
grýti, einsog um var samið, held-
ur xxr einföldum múrsteini og
þakiö yzt með þunnum skífurn
úr forngrýti og hafði bófi sá, er
byggði stallinn undir minnisvarð-
ann og lxixxar 4 súlur umlxverfis
rninnisr.icrkið, prettaö voðalega á
þessu, en líkneski Líncolns liggur
nú við falli og verða Baxxdaríkja-
menn að taka það sem bráðast
xxiður og byggja aptur nýja
undirstöðu og nýjar og varan-
legri steinsúlur. En sá níðingur,
er gabbaði þannig landa sína,
er trúðu lxonum til að vanda
senx bezt minnisvarða þann, er
NR. 6
þeir reistu yfir einhverjum sínum
mesta og bezta manxxi, var þá
allur á brottu með rxinsféð, er
svik lxaixs komust upp.
Hinn stórvitri fornfræóingxxr,
sögumaður og skáld Svia, Yik-
tor Rydberg, er dó í vetur,
ritaði rétt fyrir dauða sinn um
fraixxtíð kaukasisku kynkvíslar-
innar ogafdrifhexxxxar.
Segir Rydberg í því riti
sínu, að hiixar miklxx liöfuðborg-
ir hvítra manna séu vagga spilí-
ingax’iixnar, þær spilli siðxxnum og
eyði kröptunx þjóðaixna, ogsarna
sporið feti hinir nxinni bæir í,
eptir því sem stóriðxxirnar vaxi
í þeim, því það eru órækar
sannanir fyrir því, að því meiri
framförum og útbxeiðslu sem
stór-iðnirnar taka í borgunum,
þess færri verða þar hæfir til
hernaðar.
það telur Eydberg og vott
xxm mikla apturför hins livita
kynþáttar, að viðkonxan fer æ
minnkandi. Nú fœðast varla í
stórbæjunum 2 böru í hverju
lxjónabandi til jafnaðar, og ef
þessu haldi svona jafnt áfranx
með mannfækkuoina hjá hvítum
mönnurn, þá muni Kínverjar
verða til þess að fylla ujxp í
skarðið.
Spilling og siðleysi nxann-
félagsins fari soi’glega vaxandi
dag frá degi hjá hvíta kynþætt-
inum. Og það sé kvartað yfir
því, bæði í Evrópxx og Ameríku,
hve siðgæði manna fari lxrið-
vesnandi, sern sé svo miklar
ástxeður til, þar senx sanxlceppnin
í öllum íðnaði keyrir svo langt
fram úr öllu hófi og ö 11 nieðöl
eru álitin leyfileg til þess að
ná i auð og býlífi, re standi
nú sem æðsta sæla fyrir aug-
um hvitra manna.
„Nú lýgur hver sem betur
getur að hinuxn á kaupmanna-
fundum í stórborgunum, nxenn
svikja út siðasta eyri fátæklings-
ins meö góöri samvizku, rnenn
falsa allskonar varnxng og svilcja
liver annan í kaupnm og sölum,
án þess að þvílík aðferð sé álit-
in óheiðarleg — einkum þó ef
hún heppnast vel.
Banka-, hlutabréfa- og drott-
inssvik vaxa nú óðunx dag frá
degi, er á sína rót að rekja til