Austri - 22.06.1896, Blaðsíða 4

XsK. 17
A U '8 T R I,
G8
finna rr.ig á þessum tiíteknu
linur
stoðum eða. senda mér
þangað. Áætlunin er þannig:
18. júlí á Eiðum.
19. — um Kirkjubæ og V á Yopnafirði.
20. —-
21. — - Skeggjastöðum,
22. — - Ytralóni.
23. — - Sauðanesi.
24- — - Gunnarsstöðum.
25. — - Svalb. og Sjóar
26. — - Itaufarhöfn.
27. — - Presthólunr.
28. — - Skinnastöðnm,
29. — - Yíkingavatni
30. — - Héðinshöfða
31. — - Húsavík.
1. ag. do
- Laxamýri.,
3. — - Greniaðarstað.
velli.
Á leiðinni til baka kem eg
við í Mývatnssvéit og á Fjöll-
unum, j>ar eb eg fylgi póstleið-
inni.
jSeyðisfirði 17. júní 1896.
Virðingarfyllst.
St. Tli. Jónsson.
Nú fást aptur hinar ágætu, en
um leið billegn, skozku
„Gummi Galloscher“
hjá Andr. Rasnmssen á Seyðisfirði.
Hjálpræðisherinn
heldur samkotnu í bindindishúsinu á
Fjarðaröldu, laugardaginn 27. ]>. m.
Inngangseyrir 10 aur.
Samkomau byrjar kl. B‘/o e. m.
Fjarðaröhlu 20. júní 1896.
þorsteinn ,7. Davíösson.
Nýtt kvennmannsúr hefir
tapazt á Fjarðaröldu 18. p. m. Finn-
andi er vinsamlega beðinn að skila
pví á skrifstofu Austra, gegn góðum
fundarlaunum.
Bjá Jakobi Jónssyni í Sjólyst á
Eyrum fást ágætar skinnbræknr til
kaups.
í*akkarávarp.
}>ess skal getið sem gjört er.
Fyrir fjórum árum síðan fluttist eg
undirskrifuð ásamt manni minum Guð-
mundi Sighvatssyni að Vallanesi til
heiðurshjónanna séra Magnúsar Bl.
Jónssonar og frú Ingibjargar Péturs-
dóttur, og höfuin við verið lijá peim
í pessi 4 ár, Guðmundur maður minn
sem vinnuroaður peirra, en eg sem hús-
kona; og finn eg mér skylt að votta
pessum lieiðurshjónum mitt innilegasta
pakklæti fyrir pað mikla örlæti og
hjálpsemi sem pau liafa auðsýnt mér
á nefndum tíma, pví pegar við fóruin
til peirra, átti eg enga búshluti og
kveið fvrir að verða að liggja á bón-
björgum með allt ev eg partnaðist og
einkum og sérílagi jók pað lcvíða hjá
mér að purfa að sækja pað allt til
peirra, er eg ekki áður hafði haft nein
kynni af, en sá kvíði livarf fljött peg-
ar-ég var komin á heimili peirra hjóna,
pví frú Ingibjörg sýndi mér strax svo
gott viðmöt og lipurleik og lét allt í
té við mig sem mig vantaði og eg bað
hana um, og hefir hún ávallt síðan
verið mér eins og móðir; Irið sama
má eg líka segja um séra Magnús;
pað, sem «g hefi purft að biðja hann
um, hefir óðara verið í té. En svo
var áforin okkar hjóna að fara burtu
frá Vallanesi næstliðið vor, með pví
við liöfðum pá hug á að byrja búskap,
en urðum pó kyrr, sem orsakaðist af
nrinum völdum og fyrir minar fortölur
við mann minn; sagðist síra Magnús
skvldi í einhverju láta mig njótapess.
Hann sveikst héldur ekki um pað,
pví 2. p, m. leiddu pessi heiðurshjón
mig með sér út í fjósið og gáfu mér
eina kúna, hvar fyrir eg finn mig
knúða til að votta peim nritt innileg-
asta hjartans pakklæti og bið guð af
heilum huga að launa peim sína göð-
vild og velgjörning við okkur, peim
óvandabundin.
Væri óskandi, að sem flestir menn
í Vallanessprestakalli tækju sér dæmi
síra Magnúsar Bl. Jónssonar til lofs-
verðrar eptirbreytni í góðum verkum
og siðprýði.
Tunghaga 4. maí, 1896.
GuðVóg Bjamadóttir.
Breitt hæjarnafni.
Bærinn Ásmundastaðastekkur í Breið-
dal verður hér eptir nefndur og rit-
aður — „Hlið“. — J>inglýst 4. júni
1896 á Eydala-manntalspingi.
' Hlíð 6. júní 1896.
JúUus ísleiýsson.
Lesið! Lesið! Lesið!
Hér með auglýsist almeuningi
að herra L. J. Imsland á Seyðisfirði
er frá pví í dag að telja aðal um-
boðsmaður vor á Islandi.
Sandnæs 6. dag maímán. 1896.
Tóvöruverksmiðjan í Sandnæs
í Norvegi
❖ *
*
Samkvæmt ofanrituðu umboði
leyfi eg mér að mæla fram með hér
neffidri verksmiðju. við pá heiðruðu
tilvonandi skiptavini, er æskja að
senda ull út til að láta vinna úr
lienni, og skuldblnd eg nrig jafnframt
til að sjá nm, aðpeir fái aptur paðan
útlitsgóða og velunna tóvöru, fijótt af
hendi leysta. Til sýnis hefi eg í
höndum meðmæli hérverandi manna
sein hafa látið verksmiðju pessa vinna
fyrir sig.
Sýnishorn af ýmsum vefnaði vænti
eg að fá með næstu póstskipsferð.
Seyðisfirði 26. mai 1896.
L. J. Imsland.
Congo Lífs-Elixír. er nú aptur
kominn og fæst hjá kaupm. L. T. Ims-
land og Sig. Johansen.
Seyðisfirði 26. mai 1896.
L. .7. Imsland.
Marklýsing.
Svört ær. Hálft af apt. h., sneitt
fr. vinstra.
Hvítur lambhrútur, Sneitt fr.
biti a. h,, stíft og gat v.
Ath.: f>essar kindur komu
fyrir, löngu eptir allar leitir
i haust, og þar lýsing á þeim
er eg sendí í eitt dagblabið, er
ekki komin i ljós, þá óska eg
hérmeð að þér takið þessa mark-
lýsingu og athugasemd í yðar
heiðraða blað.
Breiðdalshreppi í maí 1896.
Ari Brynjólfsson.
Undertegnede Agent for Is-
lands 0stland for det konge-
lig-e octrojerede almindelige
Brandassurance Compagni.
for Bygninger, Var’er, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn,modtager Anmeluelser om Brand-
fors’kki'ing; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í mai 1896.
Carl D. Tulimus.
Undirskrifaður býðst til að útvega
með fyrstu ferð þakpapp og veg'gja-
papp með verksmiðjuverði frá Munk-
sjö- pappverksmiðju í Jönkjöbing í
Svípjóð.
Verðlistar og sýnisborn eru hjá
mér til eptirsjönar.
Seyðisfirði 26. mai 1896.
T. 1 j. Imsland.
Kaupmaður Jakob Gunnlögsson
er fluttur frá Nansensgade tiL
4 CORT ADELERSGADE 4
Kjöbenhavn K.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
TJreTitsmiðja Jlustra.
66
.,. það er leiðinlegt að frökenin ber epgan hr:ng!“ bætti reiknings-
kennarinn við. ,.Eg heli einhverstaðar lesið uin pað, að liriugurinn
á svona ljósinynduðum fingri liti út fyrir að hanga í lausu lopti.“
„Frökenin getur enn pá fengið hringinn“, svaraði sögukennar-
inn glottandi. „pá tekur víst Möller með ánægju enn pá eina
rayud af hendinni'"
Clara flýtti sér út úr stofunni, psr sem gestirnir sátu enn pá
góða stund og töluðu um hve nrikilvæg pessi uppgötvun væri og
hvaða pýðingu hún mundi hafa fyrir visiiuþn.
Morguninn eptir, meðan Bergmann yfirkennari var að kenna á
latínuskólanum, drap Möller kennari á dyr heima hjá honum. Clara
kom til dyranna og opnaði, en skipti litum, er hún sá hver gestur-
inn var. „Faðir ininn er ekki ennpá Kominn heim úr skolanum,“
mælti hún og var mikið niðri fyrir.
„Eg veit pað, elskulega fröken“, svaraði Möller kennari. „En
sem stendur er mér eigi svo aunt um að ná tali af föður yðar,
sem við yður. Hafið pér tínia til að veita inér áheyrn svo litla
stundV“
Algjörlega utanvið sig bauð Clara honum inn í borðstofuna.
Hún veitti pví nú eptirtekt, hvað vel liann var til fara, og fyrir-
varð sig dálítið fyrir, par sem hún sjálf var í hversdagsfötunum
sínum. Hún bauð honum strax sæti, og spurði hann dálítið skjálf-
rödduð hvert erindið væri.
það var eins og hann i fyrstu eigi gæti komið orðum að pví,
er hann ætlaði að segja, en rjálaði vandræðalega við hattinn sinn.
Að lokum hert’ hann pó upp hugann og tók til máls:
„Heiðraða fröken! í gærkveldi talaði eg við yður um Itina ó-
sýnilegu geisla, er prengja sér í gegnum fasta líkanri. En pað eru
einnig til aðrir undrageislar, sem augað ekki sér.“
„Hverjir eru peir?“
„Jú, eg á við pá geisla sem stafa frá persónu sem maðiÉ' elsk-
ar, og sem mótar u'ynd hennar 1 sálu elskandans".
67
Olara kafroðnaði og leit pegjandi undan.
Ivennarinn varð pessa var sér til mikillar ánægju og hélt á-
fram: „Vitið pér fröken Clara, af hverju mig langar svo mjög til
að taka mynd? Af hjarta yðar, til pess að sjá hvers mynd pér í
pvi berið. Eg hefi borið í lijarta mínu slíka mynd um langan tima,
siðan í sumar að við ferðuðumst sama.n, og pessi mynd er myndin
af yður, sem mér er svo einkar kær. O, livað eg væri bamingju-
samur, ef einnig niynd af mér hefði fengið dálítið rúm i hjarta yðar“.
Clara leit stöðngt niður fyrir sig, blóðrjóð í andliti og dróg
pungt andann.
„Ó, elskulcga Clara“, liélt liann áfram og greip hönd hennar,
„Má eg vona að hin sæla von er hjá mér lifnaði í gærkveldi, ætli
að verða að vissu.“
Hún kippti eigi að sér hendinni, leit á hann tárvotum augum
og sagði lágt:
„það megið pér rona!“
því na^st flýtti hún sér inní vinnustofu föður síns, hneig par
mður á stól og grét fögrum gleði- og hamingjutárum.
það liðu aðeins fáar mínútur. Svo kom Bergmann yfirkennari
heim. Hann varð næsta hissa, er liann sá hinn unga embættisbróð-
ur sinn.
„Hvernig víkur pví við, að pér heimsækið nrig svona snemma 4
degi, ungi einbættisbróðir?“ spurði hann.
„það skal eg segja yður herra yfii'kennari“, mælti Möller. „Eg
er bér kominn til að skýra yður frá merkilegri uppgötvun sem eg
gjörði í gærkveldi.“
„Nei, talið pér í alvöru?“ hrópaði yfirkennarinn. „Hafið pér
eiunig fundið eitthvað nýtt?“
,,Já, og par á ofan næsta mikilsvert, að minnsta kosti fyrir
mig.“
„Eg óska yður til hamingju. Og hvað er pað sem pér liafið
fundið upp?
„Eg liefi komizt að peirri niðurstöðu, að einnig á meðal vor
mannanna eru ósýnilegir geislar, — geislar, sem framleiða langt um
fullkonnnni myndir en Röntgens geislarnir geta framleitt. Eg hefi