Austri - 06.11.1896, Blaðsíða 1

Kernur út 3 á m&nuðí eða
36 blöð til næsta nýárs, og
kostar hér á landi aðeins
3 kr., erlendis 4 kr.
Gjalddagí 1. júlí.
Uppsögn skrifieg lundin við
áramót. Ógild nema kom-
in sé til ritstj. fyrir 1. októ-
ber. Auglýsingar 10 aura
línan, eða 60 a.liverþuml.
dálks og hálfu dýrara á 1.
síðu.
VI. ÁR
SEYÐISFIRÐl, 6. NÓVEMBER 1896.
NR. 30
AMTSBÓKASAFNIÐ & Seyðisfhði
er opið á laugard. kl. 4—5 e. m..
SPARISJÓÐUR Seyðisfj. borgar
4°/0 vexti af innlögum.
r
Agæt
bújörð,
Einhver bezta bújörð á Aust-
urlandi, bæði til lands og sjáv-
ar, er nú til sölu með ágætu
verði.
Jörðin befir mikið og gott
tún, og sumarhaga svo ágæta,
sem bezt má verða t-il afdala,
og er f)ví bæði málnyta f)ar
framúrskarandi góð og fé spik-
feitt á baustin. Jörðin hefir til
svo ágæta útbeit og beitifjöru,
að fullorðnu fé frarf þar lítið að
gefa á vetrum, en fiskur liggur
þar uppí landsteinum allar ver-
tíðir.
Að þessi lýsing á jörðu þess-
ari sé sönn7 það ábyrgist undir-
skrifaður, sem gefur allar upp-
lýsingar viðvíkjandi jörðunni,
og semur um kaupin.
Viljirðu verða ríkur á fáum
árum, þá sættu kaupunum í
tíma.
Seyðisfirði 6. nóvember 1896. .
Skapti Jósepsson.
Auglýsing.
Hérmeð leyfi eg mór að tilkynna
mönnum, að eg hefi keypt Prent-
smiðju Austra hór á Seyðisfirði og
einnig ágæta hraðpressu.
Leturbyrgðir eru töluvert miklar og
tilhreytilegar, og enn meira letur hefi
eg pantap nú með fyrstu skipum.
Býðst eg því til að taka að mór
að prenta bækur og blöð, og annað
smátt og stórt, er menn kynnu að
vilja láta prenta, og ábyrgi egmönn-
um góða og ódýra prentun og
fljóta afgreiðslu.
Seyðisfirði 28. október 1896.
forsteinn J. Gr. Skaptason.
Til hreppstjbranna i Austuramtinu.
Eptir beiðni ýmsra fjáreigenda leyf-
um vér oss vinsamlegast að skóra á
alla hreppstjöra í Austuramtinu, að
senda oss sem fyrst auglýsingar um
selt öskilafe til birtingar hér í blað-
inu.
Bitstjórinn,
Sökum övibrábanlegra
forfalla minna síöttri partinn á
þessu sumri. gat eg ómögulega
komizt austnr á Austfjörðu, sem
eg þó endilega bafði ásett mér.
Bíð eg þvi þá, sem mundu hafa
viljað tala viö mig þar, að gera
svo vel og skrifa mér heim til
mín, og skal eg þá svara bréf-
um þeirra strax og eg fæ þau,
og annað hvort senda meðul eða
„Forsögn“ á Apotekið á Seyðis-
firði. ef um sjúkdóma er að
ræða.
Ef Gfuð lofar að eg lifi til
næsta vors, þá kem eg austur
með fyrsta skipi sem fer frá
Reykjavík fyrir sunnan land, ef
að þá ekki sérstök forföll banna
það.
p. t. ísafirði 23. september 1896.
L. Pálsson,
írá Sjónarhól.
Um mannfækkunina á Frakklandi o. fl.
—o--
það hefir valdð mikla eptirtekt og
jafnvel megnan kvíða fyrir ókomna
tlmanum, að á hinum síðustu árum
hefir fólkstalan á Frakklandi aðeins
vaxið um rúm hundrað púsund, og
sumir halda jafnvel, að stjórnin
haíi lagt rífiega í síðasta manntal, til
pess eigi að hræða pjóðina, og mundi
pví rétt manntal enga fjölgun hafa
sýnt eða jafnvel fækkun.
Allir góðir frakkneskir föðurlands-
vinir harrna petta, og álíta, að petta
sé mesta velferðarmál pjóðarinnar, er
piirfi. að ráða böt á sem allra fyrst,
pví sé hinum frakkneska pjóðflokki að
fækka, pá sé hann kominn á verulegt
apturfararskeið og muni með tímanum
deyja út, einsog margar aðrar forn-
pjóðir hafa fyrir löngu gjört.
Föðurlandsvinirnir frakknesku hugga
sig reyndar með pví, að pessi mann-
fækkun lcomi eigi af pví að Frökkum
sé svo apturfarið, að poir geti ekki
átt eins mörg börn og aðrir pjóðflokk-
ar, heldur komi pað af pyi, að peir
vilji ekki eiga eins mörg börn og aðr-
ar pjóðir, og pví hafa Frakkar verið
að hugsa upp ýms meðöl til pess að
örfa viljann til mannfjölgunar.
þannig hefir verið stungið uppá pví,
að breyta erfðalögunum og erfðagjald-
inu í pá stefnu, að pað yrði upphvatn-
ing til mannfjölgunar, pað heíir verið
stungið uppá pví. að leggja all-háan
skatt á pá karlmenn er lifa ógiptir,
en létta sköttum og skyldum á kvong •
uðum barnamönnum, og sæmapájafn-
vel verðlaunum er frjóvsamastir væru.
Líka hafa menn gengið í félag til að
afstýra fólksfækkuninni.
En pó pessi meðöl séu all-álitleg,
pá er mjög vanséð, að pau dugi, pví
pessi óbeit á að eiga mörg börn, hefir
nú vaxið á Frakklardi í heila öld, og
pví pyrfti sjálfur hugsuuarháttur pjóð-
arinnar í pessu efni að brevtast, en að
koma peirri breytmgu á, pað er prautin
pyngri, pví petta er orðið að pjóðar-
lesti, pjððarmeini.
í fyrstunni var pað í Parísarborg
og hinum stærstu borgum landsins,
sem pað var altítt, að hinir efnaðri
menn vildu helzt ekki eignast nema
eitt eða tvö börn, og var pá enn um-
bótavon í pessu efni, meðan sýkin
var eigi orðin útbreidd meðal bænda-
lýðsins. En pví miður hafa bændur
nú tekið pennan löst eptir stórborg-
um og stórborgurum landsins, og er
mjög hætt við, að hin fastheldna bænda-
stétt verði treg til pess að leggja
pennan löst niður, úr pví hann einu
siuni komst inn hjá henni. Bændur
vilja og siður láta eigur sínar skipt-
ást milli margra erfingja, og álíta
peir, að pá vegni afkomendunum betur,
það er -pví von að Frökkum ógni
pessi fólksfækkun, pví ef eigi verður
ráðin hót á henni von bráðar, pá er
hin frakkneska pjóð vígð til eyðilegg-
ingar og til að veslast upp og deyja
út með tímanum, par pað mun eigi
verða hrakið, er frakkneskur rithöf-
undur liefir nýlega sagt: „pað stoðar
ekki að neita pví, að á ári hverju
eru smiðaðar fleiri líkkistur en barna-
vöggur á Frakklandi“.
Nýlega hefir læknir nokkur í París-
arborg, að nafni Canu, komið upp hinu
svívirðilegasta athæfi, bæði lækna og
annars fólks, sern er hinn voðalegástí
glæpur, og sýnir pað, hvað /spillingin
á hinu menntaða Frakklandi er komin
á hátt stig, svo að vér pekkjum ekk-
ert dæmi í veraldarsögunni, er sé jafn
viðbjóðslegt.
Œæpurinn ec i pví falinn, a.ð lækn-
irinn gjörir konuna ófrjóva með skurði.
þessi skurður á ekki að vera svo örð-
ugur, og hefir hann verið viðhafður
bæði til pess að koma í veg fyrir, að
kvennmaðurinn geti framar orðið barns-
hafandi og til pess að svíkja fé undir
sig.
Dr. Canu sannar pað með tölum,
að nú sé pað yfir
liálf millíón kveruia,
sem læknar og karlmenn hafa pannig
niðst á, peim konum opt og einatt
óafvitandi. þær eru svæfðar, og svo
skornar upp meðan á svefninum stend-
ur, og svo snildarlega húið um skurð-
inn, að pær fiuna eigi á sér.
I Parísarborg einni fullyrðir Dr.
Canu, að pessi glæpur hafi á síðasta
10—15 ára tímabili verið framinn á
um 40,000 konum, og margar af peim
liafi eigi vitað um pað.
Til samanburðar við önnur lönd,
fullyrðir Dr. Canu, að í Parísarborg
séu pað 3 konur í hverju húsi, sem
pannig eru ræntar getnaðar-möguleg-
leika, en pað sé pó ekki nema 250.
hver kona í öðrum löndum, sem pessi
skurður hafi verið framinn á, og dokt-
oi’inn telnr engan vafa á pví, að pessi
glæpafulli uppskurður (Operation) á
konum, hafi kostað Frakkland miklu
fleiri mannslif, heldur en hinn voða-
legi ófriður milli þjóðverja ogFrakka
1870—71.
þessar fullyrðingar Dr. Canu, hafa
vakið hina mestu eptirtekt á Frakk-
landi, og ræða nú öll frakknesk blöð
petta voðalega nýja frakkneska hneyxli
í ákafa. Auðmannablöðin fullyrða, að
ástandið sé ekki jafn hroðalegt og Dr.
Canu lýsir pví, en mótstöðumenn peirra
segja, að pað hafi sannazt, að pað
mundi reynast ennpá verra, en dokt-
orinn segir frá, ef pessi svívirðing væri
duglega rannsökuð, en hvað margir
ríkismenn og pjóðskörungar Frakka
mundu pá eiga vísa vistina i tugthús-
inu, kæmi pá fyrst í ljós! þessvegna
eru pvi miður líkur til að petta hneyxli
verði, einsog svo mörg önnur hneyxli
í hinu glæsilega pjóðveldi Frakklands,
paggað niður.
En saga Dr. Canu og rannsöknir
hans, hafa pó óefað gjört lýðveklinu
mikið gagn og opnað augu margra
fyrir pví, að Frakkar væru staddir
bókstaflega á grafarbakkannm, ef peir
tækju hér eigi alvarlega í taumana og
hegndu öllum, er væru riðnir við pvi-
líka glæpi, sem morðingjurn eða sam-
verkamönnum peirra.
En petta sýnir oss óhrekjanlegt
hroðalegt dremi pess, livað pessi
óseðjandi gull- og rnunaðarþorsti
nútímans, samfara trú- og siðleysi,
hefir leitt langt til eyðileggingar og
glötunar einhverja hina menntuðustu
pjóð heimsins.
þessi fólksfækkun á Frakklandi
hryggir Frakka pví meira, sem peir
verða alveg að hætta að hugsa um að
ná sér nokkurn tíma niðri á þjóðverj-
um, fvrir ófarirnar miklu 1870—71,
ef fóiksfækkuninni heldur pannig áfram
eptirleiðis, pví þjóðverjar hafaeinmitt
síðan í ófriðnum fjölgað um nokkrar
millíónir manna, og pað tekur Frökk-
um sárast.
í sumar stóð snarpur bardagi milli
Englendinga og Frakka umpað, hvern
skyldi velja sem aðal-forstöðumann
Suez-skurðarins. Hinn mikli Fransk-
maður, Ferdinand de Lesseps, var
pað fyrst, síðan Guichard, einnig
frakkneskur maður, og nú seinni part-