Austri - 27.02.1897, Page 4

NR. 6
AUSTBI.
24
0. C. Drewsen.
Elektroplet yerksmiðja.
84 östergade 34 Kjebenhavn K.
frambýáur borðbúnað, í liigun einsog danskur silfurborðbúnaður, úr
bezta nýsilfri, með fádæma traustri silfurhúð og með þessu afarlága verði:
Köröna og turnar.
t
Árni Árnason.
Hann fæddist 20. jan. 1867 á Grrund
í Mjóafirði, og ólzt þar upp hjá for-
eldrum sínum, J>ar til hann vorið 1888
fluttizt með móður sinni að Asknesi,
og var hann par með henni í eitt ár.
taðan fluttist hann að Kolableikseyri,
til merkisbóndans Sveinbjarnar Sveins-
sonar, og var hann hjá honum sem
vinnumaður og formaður, par til um
haustið 1893, að hann fór til Noregs.
Stundaði hann ytra fiskiveiðar í Hauga-
sundi um veturinn. Yorið 1894 kom
hann aptur upp til Mjóafjarðar, og
réðst á ný sem formaður til Svein-
bjarnar bónda Sveinssonar. Vorið
1895 keypti hann timburhús á Kola-
bleikseyri, og stundaði fiskiveiðar og
útgerð á egin kostnað, par til hann,
h. 23. okt. síðastliðið ár, drukknaði í
fiskiróðri á Mjóafirði, með tveim há-
setum sínum.
Árni sál. var ókvongaður. Dugnað-
maður var hann hinn mesti til lands
og sjávar, en einkum var hann mjög
laginn til fiskiveiða og næsta fengsæll.
Hann var efnismaður að öllu leyti,
trúr og húsbóndahollur, sparsamur og
reglusamur, og hefði efnazt vel, ef
honum hefði endzt aldur til. Hans
er sárt saknað af öllum peim, sem
honum kynntust.
Hvað er æska, ungdómsfjör,
afl og próttur harði?
Allt pað fellir feigðin snör
fyrri opt en varði.
Hér varð petta atvik eitt,
— Árni hlaut að falla—.
Sverðið Heljar hjó hann beitt.
Harmur greip oss alla.
Legstað á hann ekki’ í mold,
Ægir geymir náinn,
en hin bjarta englafold
önd pess, sem er dáinn.
Ritað í febrúarm. 1897.
Einn af vinum hins látna.
Einkennileg skemmtnn.
pann. 7. þ. m. hélt leikfélagið á Nesi í
Norðfirði sjónloiki og síðan skemmtan fyrir
fólkið með danzi á eptir.
Eptir að leikið hafði verið svona upp og
ofan „Fólkið í húsinu, Dalbæjarprestssetrið
og Heyrnarleysingjarnir“, — tóku þeir, sem
keypt höfðu sig inná sjónleiki þessa, til að
danza og átti sú skemmtun að vera innifal-
in í inngöngueyrinum.
En eptir að danzað hafði verið á að gizka
í einn klukkutíma, þá var allt í einu slökkt
á lampanum, og er danzendurnir kveyktu
aptur á honum, þá var fortjaldi leilcsviðsins
lypt lítið eitt upp, og þaðan helt úr vatns-
fötu ofaná danzsviðið, er spilagosar nokkrir
höfðu komið uppá leiksviðið meðan ljóslaust
var í danzsalnum.
pó mér sé vel kunnugt um, hverjir stóðu
fyrir þessari aukaskemmtan fyrir fólkið, þá
hirði eg eigi um að nefna þá að svos töddu,
en mun gjöra það, ef þeir aptnr sýna sig í
þvílíkum strákskap og spilla þannig saklausri
skemmtan alþýðu.
Staddur á Vestdalseyri 11. febr. 1897.
Brandur Jónsson
frá Barðsnósi í Norðfirði,
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Snrrogat
er hinn ágætasti og ódýrasti kaffibætir
sem nú er í verzlaninni.
Fæst hjá kanpmönnum á íslandi.
P. Hjort & Co.
Kaupmannahöfn.
Brúkuð íslenzk frímerki
verða jafnan keypt. Yerðlisti sendist
ókeypis.
Oiaf Grilstad.
Trondhjem.
Matskeiðar eða gafflar tylftin kr.
Meðalstórar matskeiðar
eða gafflar ..... —
Dessertskeiðar og Des-
sertgafflar ...... —
Teskeiðar stórar . . .- —
-----smáar . . . -—
Súpnskeiðar stórar . . stykkið -
----minni . . —
Pull ábyrgð er tekin á að silfrið
við daglega brúkun endist . . .
ú með „Vaagen“ er nýkomið í
verzlun C. Wathnes á Búðareyri:
ágætar kartöfínr,
steinolía, hey
og margt fleira.
Hannevigs gigt-áburður.
fcessi ágæti gigt-áburður sem hefir
fengið hér maklegt ómótmælandi lof,
pannig, að öll Islenzk blöð mætti
með bví fvlla, fæst einungis hjá
W. Ó. Breiðijjörð í Keykjavík.
V, ICCD II CCD III CCD IV COD
12 15 18 21 25
10 13 16 18 22
9 12 14 16 18
6 7 8,50 10 12
5 6 7,50 9 11
5 6 7 8 9
3,30 4,50 5,50 6,50 , 7,00
10 ár 15 ár 20 ár
Augu. — Eyru.
Almenningi gefst til vitundar, að
eg, auk hinna venjulega læknisstarfa
hér eptir sórstaklega tek að már
lækningar á öllum hinum algengari
augna og eyrna sjúkdómum.
Seyðisfirði. h. 20. okt. 1896.
Scheving.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Júsepsson.
Prentsmiðj a
porstems J. G. Skaptasonar.
Á einstök stykki fást nöfn grafin fyrir 5 aura hvern staf. Á minnst 6
stykki fást nöfn grafin fyrir 3 aura hvern staf.
Hlutirnir eru sendir strax og borgunin er komin. Menn geta einnig snúið
sér til herra „stórkaupmanns Jakobs Gunnlögssonar Cort Adelersgade 4 Kjöb-
enhavn K., sem hefir söln-umboð vort fyrir ísland. Yerðlisti með myndum
fæst ókeypis hjá ritstjóra pessa blaðs.
24
og aptur, pví parna hafði Suslowski ágætt tækifæri til pess að sýna
hina göfugu sál sína, bæði sem borgari, emliættismaður, faðir og
afsprengur hinna fornu rómversku ráðherra. Orðin: hörn, foreldrar,
skylda, framtíð, blessun, pyrnar, góð samvizka — putu suðandi um
eyru mér sem hunangsflugur, settust föst í höfuð mér og stungu mig
bæði í ennið og hnakkann.
Mig væmdi við öllu pessu orðagjálfri. Eg heyrði skælurnar úr
frú Suslowska og kenndi eg í brjósti um hana, af pví eg víssi að
hún yar í rauninni góð kona, og eg heyrði trúlofunarhringana daDZa
á diskinum af og til, er frænka Kazíu tók sér dálítið hopp með
hann.
Guð komi til! Hvernig ætlí Swiatecki hafi litið út í framan,
undir pvilíkri ræðu!
Loks stóðum við upp og frænkan rak diskinn rétt framani okkur.
Við Kazía skiptumst á hringum. — Eg hélt að nú væri allt búið;
en nú sagði Suslowski mér að biðja um heillaóskir allra kerlinganna.
Svo réðist eg til peirrar pílagrímsgöngu og kyssti á allar kruml-
urnar, er minntu mig á storkatær . . . Og allar vonuðust pær eptir
pvi, að eg hrjrgðist eigi pví góða trausti, er pær bæru til mín!
Pjárinn má vita, hvaðan peim hefir komið pað traust; Jaczkowiez
faðmaði mig að sér. Eg ætlaði að fara að gubba!
Til allrar hamingju, var nú hið verzta úti. J>að fór að dimma
og okkur var boðið te.
Eg sat við hliðina á Kazía, og lét sem eg sæi ekki Swiatecki.
Garmurinn sá arna kom mér ennpá einu sinni til að skammast
mín fyrir hann, er hann svaraði pví góða tilboði, að fá dálítið Arrak
útí teið, með pví að skýra boðsgestunum frá pví, að af Arraki drykki
hann aldrei minna í einu en heila flösku! Að öðru leyti gekk
kvöldið stórslysalítið.
|>ogar við komum út, andvarpaði eg og var sem eg ætlaðl að
kyrkjast.
Swiatecki og eg gengum pegjandi, sem mér pótti ópolandi til
lengdar. Eg fann til pess, að eg átti að byrja samtalið og segja
honum frá pví, hvað allt hefði núfarið vel og hvað mikið eg elskaði
25
Kaziu. En eg kom mér einhvernveginn ekki að pví að byrja, par til
við vorum nærri pvi komnir heim til okkar, pá sagði eg:
„|>ú verður pó að játa pað, að ástalífið er sæluríkt!"
Hann gaut öfrýnilega hornauga til mín og svaraði:
„Og að pú ert lindýr!“
Eleira töluðum við ekki saman pað kvöldið.
VIII.
Viku eptir trúlofunarveizluna komu ,,Gyðíngarnir“ mínir á
myndasýninguna. Málverkið var hengt npp í sérstökum sal, og pað
var tekinn sérstakur inngangseyrir fyrir að fá að skoða pað, og fengu
hinar fögru listir helminginn af ágóðanum, en eg sjálfur hinn helm-
inginn. Prá morgni til kvölds var salurinn troðfullur af áhorfeudum.
Eg kom par aðeins einu sinni, pví pareð gestirnir horfðu meira
á mig en málverkið. varð eg strax dauðleiður á að koma par.
J>ó að málverk mitt hefði verið pað afbragð, er hvergi ætti sina
líka í öllum heiminum, pá var pað pó aðeins forvitnin, sem rak fólk
pangað, en eigi fegurðartilfinningin, sem sást bezt á pví, að menn
horíðu meira á mig en málverkið, og ergði pað mig stórum.
IX.
En pað gremst mér pó mest, að pessar „ókunnu“ stúlkur skuli
ætlast til pess, að eg fari að sinna peim. Fagra óknnna mær, lyptu
fyrst upp andlitsblæjunni; pað má pó ekki minna vera, en eg fái að
sjá pig áður en eg svara! Hvað er eg að rugla! eg heíi hana Kazíit
mína, og srara hinum engu! . . .
Eg hefi líka fengið bróf írá einhverri „gamalli vinkonu“, er
kallar mig meistara, en Kazíu gæs.
„Meistari! Er petta kona við pitt hæfi?“, spyr hin gamla vin-
kona. „Er pvílík gipting samboðin peim manni, er öll augu pjóðar-
innar mæna upp til. J>ú ert heillaður o. s. frv“.
En pað pykir mér pó nokkuð skrítin krafa, að eg skuli láta al-