Austri - 18.02.1898, Blaðsíða 4

NR. 5
AUSTft!.
20
The
Edinburgli Roperie
& Sailcloth Company Limited
stofnað 1750,
verksmiðjur í LEITH & GLASGOW
búa til:
færi, kaðla, strengi og segldúka.
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land. _
Umboðsmenn fyrir ísland og Fær-
eyjar:
F. Hjorth & Co.
Kaupmannahöfn.
Heimsins ótiýrustu og vönduðustu
orgel og fortepíanó
Jást með verhsmiðjuverbi beina leið frá
Cormsh & Co., Washington,
New lerseij, U. S. A.
Orgel úr hnottré með 5 octövum,
tvöföldu hljóði (122 fjöðrum), 10 hljöð-
breytingum, 2 hnéspöðum, með vönd-
uðum orgelstól og skóla, kostar í umbúð-
um c. 133 krónur. Orgel úr hnot-
tré með sama hljóðmagni kostar hjá
Brödrene Thorkildseu, Norge /
minnst ca. 300 hr., og ennpá meira
hjá Petersen & Steenstrup. Öll full-
komnari orgel og fortepíanó tiltölu-
lega jafn ódýr og öll með 25 ára á-
byrgð. Flutningskostnaður á orgeli til
Kaupmannahafnar ca. 30 krónnr.
Allir væntanlegir kaupendur eiga
að snúa sér til mín, sem sendi verð-
lista með myndum osf. Eg vil biðja
alla sem hafa fengið hljóðfæri frá
Cornish & Co. að gera svo vel að
gefa mér vottorð um, hvernig pau
reynast.
Einkafulltrúi félagsins hér á landi.
Eórsteinn Arnljótsson.
Sauðanesi.
EJARMARK mitt er: Blaðstýft
apt. hægra og stig apt. vinstra. Brenni-
mark: Ó. O. S.
Yopnaíirði 2. febr. 1898.
Ólajur Oddsson
Jerð til sölu.
Hérmeð auglýsist, að jörðin Brúna-
vík í Borgarfjarðarhreppi er til sölu.
Jörðin er 23 hndr. að dýrleika.
Túnið fóðrar 4—5 kýr í meðalári.
Útheyskapur mikill, 300 hestar í með-
alári. Afréttarland gott fyrir 400—
500 fjár. Utbeit ágæt, bæði fyrir
hesta og fé.' Útræði hið bezta, er
getur verið.
JSTotið nú tækifærið! pið eigið
ekki opt kost á öðru eins happa-
kaupi.
Brúnavik 2. febr. 1898.
Arni Steinsson.
Til hcimalitunar
viljum vér sérstaklega ráða mönnum
til að nota vora pakkaliti, er hlotið
hafa verðlann, enda taka peir öllnm
öðrum litum fram, bæði að gæðum og
litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má
öruggur treysta pví, að vel muni gefast.
í stað hellulits viljum vér ráða
mönnum til að 'nota heldur vort svo
nefnda „Castorsvart!í, pví pessi litur
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur.
Leiðarvísir á íslenzku fylgir hverj-
um pakka.
Litirnir fást hjá kaupmönnum al-
staðar á íslandi.
Buchs-Farvefabrik.
Studiestræde 32.
Kjöbenhavn K.
Crawfords
ljúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWFORD & S0NS
Edinburgh og London.
Stofnað 1830.
Einka-sali J'yrir ísland og Fœreyjar
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Opið bréf.
Herra P, Nilsen Majbölgaard, skrif-
ar meðal annars: Jeg hefi fengið bæði
frá Danmörku og pýzlalandi ótal með-
ul, sem voru ráðlögð, en sem að mestu
leytí var ekki ómaksins vert að panta
og enn siður gefa út peninga fyrlr pau.
Síðan las eg um „Sybilles Livsvækker“;
og par sem ag hafti heyrt og lesið um
pennan undursamlega elixír, fékk eg
mér tvö glös af honum.
Jeg get með sanni sagt, að mér
brást hann ekki. Jafnskjótt og eg
var búinn að brúka hann fáeinum sinn-
um, frískaðist eg og mér leið svo vel,
að eg í mörg ár hafði ekki pekkt slíkt.
Kæru meðbræður! Allir pér sem
parfnist pess, óska eg að mættu eign-
ast pennan undursamlega elixír, eins
og jeg.
Menn ættu ætíð að hafa glas af
„Sybilles Livsvækker“ við hendina og
mun pað reynast vel.
„Sybilles Livsvækker'- er búinn til
í „Friðriksbergs chemiske Fabrikker“
undir umsjón prófessor Heskiers.
„Sybilles Livsvækker“, sem með
allrahæstu leyfi 21. mai 1889 er leyft
að kaupmenn selji, fæst á pessum stöð-
um, á 1 kr. 50 au. glasið;
í Reykjavík hjáhr. kaupm. B. Kristjánssyni
(í. Einarssyni.
— S. Thoroddseu,
(rránnfélaginu.
— Sigf. Jónssyni.
— S. porsteinssyni
-— J.Á. Jakobssyni.
-— Sv. Einarssyni.
— St. Stefánssyni.
(fránufélaginu.
— Fr. Wathne.
— Fr. Möller.
Einka-sölu fyrir ísland og Færeyjar
hefir stórkaupmaður Jahob Ounnlogs-
son, Cort Adelersgade4Kjöbenhavn K.
Biðjið ætíð um:
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Surrogat,
ódýrasti og bezti kaffibætir.
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Vottorð.
í full 8 ár hefir kona mín
pjáðst mjög af brjóstveiklun, tauga-
sjúkdómi og illri meltingu, er hún
hafði reynt ýras meðöl við, en pó
árangurslaust. Eg fór pá að reyna
hinn heimsfræga „KINA LIFS-
ELIXIR“ frá Valderaar Petersen
i Friðrikshöfn, og keypti mér pá
nokkur glös af honum hjá J. R. B.
Lefolii á Eyrarbakka, og er kona mín
hafði brúkað 2 glös af „Kina Livs-
Elixir“ pessum, fór henni að batna.
Meltingin varð betri og taugarnar
styrktust.
Eg get pessvegna af eigin reynslu
mælt fram með pessum Bitter, og er
viss um að henni batna veikindin með
tímanum, haldi hún aðeins áfram að
nota petta afbragðs meðal.
Kollabæ í Fljötshlíð, 26. jan. 1897.
Loptur Loptsson.
* *
Við undirskrifaðir, sem liöfum pekkt
konu Lopts Loptssonar í mörg ár, og
höfum séð hana pjást af fyrgreiridum
sjúkdómum, getum með beztu samvizku
vitnað nm að lof pað, er ofangreint
vottorð ber Kina Livs Elixirnum, er
satt hermt og verðskuldað.
Bárður Sigurðsson,
fyrrum bóndí á Kollabæ.
porgeir Guðnason,
bóndi í Stuðlakoti.
Kína- lífs- elixírinn
fæst hjá flestum kaupmönnum á ís-
landi.
Til pess að vera vissir um að fá
liinn ekta Kína- lífs- elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta vel eptir pví, að
V. P.
F.
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumorki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið,
Valdemar Petersen,
Frederikshavn, Danmark.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðj a
porsteins J. G. Shaptasonar.
Á ísafirði
- Eyjafirði
- Húsavik - -
- Raufarhöfn - -
- Seyðisfirði - -
- Reyðarfirði - -
- Eskifirði - -
18
Reinert skipstjóri gat pá ekki grunað, að hið austræna verzlunarfélag
purfti eigi lengur á skipstjórum að halda.
En bráðum fengu menn petta að vita og margt fleira, sem drógu
pungar blikur yfir hinn heiðskýra vonarhimin, sem hin unga
mær og Reinert skipstjóri höfðu eygt frá tollhúsinu í Luciuhöfn.
VL.
Nokkrum dögum eptir skipstrandið við Einarsnes urðu bæjar-
búar hræddir við að sjá kveikt á vörðunni á vörðufelli í Ár-sókn,
sem á pessum friðartímum hlaut að vekja undrun manna; en pað
átti ekki að líða á löngu áður en ströndungar vendust pessum varð-
eldum og merkjum um daga, er boðuðu peim nærveru óvina; en
ennpá vissu menn ekki annað í Luciuhöfn og par fyrir norðan, en
að á væri enn góður friður.
J>að var p. 19. september 1807, að kveikt var fyrst á vörðunni
á Á, og pá heyrðust líka fyrstu fallbyssuskotin vestan við Nesið,
sem hoðuðu ströndnngum að nú væri úti um friðinn, og nú skyldi
byrja hið merkilegasta tímabil í sögu strandbyggja, er breytti algjör-
lega högum manna, sem nú stóðu með miklum blóma eptir hinn
langa friðartíma.
Bráðum fengu Luciuhafnarbúar að vita pað, hvað pessi vörðu-
blys og fallbyssuskot boðuðu, pví morguninn eptir kom jakt van
Beuchs inná höfn, og fjórir menn báruvan Beuch mjög særðan heim
til sín.
Van Beuch var svo veikur og skelkaður,að hann kunni lítt frá
tíðindum að segja, en af skipshöfninni urðu bæjarbúar pess bráðum vís-
ari, að stór-miklar breytingar hlytu að vera á komnar og ófriður
kominn upp við nágrannapjóðirnar, pví enskir herskipabátar höfðu
ráðizt á jaktina,
Jakt van Beucli hafði fyrir straumi og mótvindi legið í Svín-
eyrarhöfn sunnan við Nesið í viku, án pess að hafa fengið nokkra
vitneskju um pað, sem hafði að borið í Kristjánssandi pá dagana,
par sem Sir Robert Stopford hafði komið með nokkurn hluta hins
enska herflota og hótað að skjóta á bæinn. Lét jakt van Beuchs
svo úr Svíneyrailiöfn, að hún vissi ekkert nm pessi tíðindi.
19
Útundan Líðandisnesi hafði eitt af herskipum Sir Stopfords komið
auga á jaktina og elti hana, en hafði ekki nógan byr til pess að ná
henni og porði heldur ekki að veita henni eptirför innanum skerin
við Krosshöfn, pangað sem hún flýði. En pegar lygndi, eltu bát-
arnir jaktina og náðu henni í Krossafirði og tóku hana að herfangi.
Herskipið hafði nýlega tekið pátt í skothríðinni á Kaupmanna-
höfn, og daginn áður sprengt vígið í Kristjánssandi í lopt upp, og
gáfu pví yfirmenn skipsins lltinn gaum að pvi, pó van Beuch inót-
mælti í nafni pjóðarréttarins, en gjörðu sér í mestu ró til góða af
vistum og vínum van Beuchs.
En síðan árið 1801 var til nokkurskonar strandvörður i Norvegí
og Danmörku, einskonar landvarnarmenn, er héldu heræfingar eptir
messu á sunnudögum, og áttu peir að sjá um vörðurnar og dagmerk-
in, og höfðu verðirnir séð frá vörðunni, hve nauðlega jaktin var
stödd.
J>að voru hraustir menn, er síðar urðu frægir af að reka strand-
höeg Englendinga af höndum sér — og landvarnarmennirnir í Ar-
sókn, áttu heiðurinn af pvi, að verða fyrstir . til að pora að bera
vopn móti hinum drambsömu fjandmönnum.
J>eir mönnuðu 2 karfa, er seinna skyldu skjóta verzlunarskipum
Englendinga svo mjög skelk í bringu, og reru útað jaktinni, og neyddu
Ijandmennina til pess að leggjast á árar til pess að koraast undan
með herfang sitt, sem peim pó misheppnaðist.
Jaktin fór uppá sker við Herrahólma og stóð par svo fóst, að
ræningjar urðu að skilja par við bana, en skemmdu samt áður rár
og reiða, en urðu svo frá að hverfa, pvi nú voru karfarnir komnir
svo nærri, að peim pótti okki ráðlegt að dvelja lengur.
En landvarnarmönnunum pótti ekki nóg aðgjört með pví að
ná af peim jaktinni, er sendu peim kveðju frá tinnubyssum sínum,
sem ræningjar svöruðu með nokkrum skotum af naglarusli, er særði
van Beuch töluvert í annan handlegginn og fótinn.
I pessu bága ástandi var hann róinn í land, og borinn heim til
sín, par sem kona hans tók að stumra yfir og hjúkra honum.
Hinn pýzki lyfsali og sáralæknir bæjarins var söttur, og eptir
að hann hafði bundið um sár vanBeuchs, leið honum bærilega. En