Austri - 20.08.1898, Qupperneq 4

NR. 23
A U S T R I.
92
VOTTORÐ: Fyrir guðs náð hefir
mér loks hlotnazt að fá hlessunarríkt
meðal. fað er Voltakrossinn, sem
þegar er eg hafði hrúkað hann í tæpan
klukkutíma, fyllti mig innilegri gleði.
Eg var frelsuð, hugguð og heilbrigð.
Eg hafði polað miklar kvalir og
pjáningar í hinura prálátu veikindum
minum og fiun skyldu mína til að láta
yður í ljósi hjartanlegustu pakkir mínar.
19. ágúst.
Erú Therese Kretzchmar.
hefir stórkaupmaður Jakób Gunnlfigs-
son, Cort Adelersgade4Kjöbenhavn K.
Hver egta kross er áumbúð-
unum merktur með „Keisaralegt, kon-
unglegt einkaloyfi“, að öðrum kosti
er pað ónýt eptirstæling.
SiM6. Einsog að undanförnu tekur
undirskrifaður að sér að sníða og
sauma báta segl.
Mjóafirði 10. ágúst. 1898.
Kristinn Erlendsson.
Hvernig fá menn
bragðbeztan kaffibolla
Með |»yí að nota
Fineste Skandinavisk
Bxport Kaffe Surrogat,
sem engfir búa til nema
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Þvaglát í rúmið.
Eg keypti Voltakrossinn stóra
handa dóttur minni, sem pjáðist af
pví að væta rúmið; og eptir að hún
setti krossinn á sig, hefir algjörlega
tekið fyrir pennan leiða kvilla.
Breiðavaðsmyllu við Hrossanes.
J. V. Jensen.
herra A. van der Wynkel
skrifar meðal annars:
Mínir kæru hræður og systur, út-
vegið yður, einsog eg hefi pegar gjört
pað, pennan undrafuila kross, og pið
munið finna meinabót pá, er pið práið,
og pá hefi eg náð tilgangi mínum með
pessum línum.
Hinn stóri, keisaralegi, konungl.,
einkaleyfði Voltakross, læknar tauga-
kvalir í öllum líkamanum, gigt, mátt-
leysi, krampa, veiklun, punglyndi, hjart-
slátt. svima, suðu fyrir eyrum, höfuð-
verk, svefnleysi, andprengsli, heyrnar-
deyfð, influensu, húðsjúkdóma, maga-
veiki, veikleikaí pvagganginum, innan-
tökur, ófrjóvsomi og allskonar veikun
(einkum leiðandi af sjálfsflekkun-)
Voltakross prófessor Heskiers kost-
ar 1 kr. 50 au. hver, og fæst á eptir-
fylgjandi stöðum:
í Reykjavík hjáhr. kaupm. B. Kristjánssyni
Gr. Einarssyni.
S. Thoroddsen,
Sigf. Jónssyni.
S.,porsteinssyni
J.A. Jalcobssyni.
Sv. Einarssyni.
St. St.cfánssyni.
Er. Wathne.
Fr. Möller,
Á ísafirði
Eyj afirði
Húsavík
Ranfarhöfn
Seyðisfirði
Reyðarfirði
Eskifirði
Einka-sölu fyrir ísland og Eæreyjar I
Samanburður á smjörlíki (margarínsmjöri) og mjólkurbúsmjöri.
Frá EFNARANNSÓKNASTOFNUN BÆJAREFNAFRÆÐING SINS.
Christiania 28. maí 1897,
Hr. Aug. Pellerin fils & Co
Christiania.
Eptir tilmælum yðar hefir stofnunin látið kaupa á ýmsum stöðum í bæn-
um sýnishorn af smjörlíki yðar (gæðin S. 0. M.) og af mjólkurbúsmjöri.
liðnrstaðan af r a n n s ó k n i n n i:
Smjörlíki.
Lykt, bragð,.....................nýjabragð
Feiti.......................
Ostefni.....................
Mjólkursykur..................... 0,96—
Efni úr steinaríki (aðallega matarsalt)
Vatn........................
100,00-
L. Schmelk,
Smjörlíki. . nýiabragð Mj ólkurbúsmj ör.
. 86,47°/0 86,37o/0
0,75 — 0,59—
0,96— 0,76—
) 3,83— 2,28-
. 7,99— 10,00—
100,00— 100,00—
Holmens Mineralyandfabrik
í Stavangri.
Eigandi: Joh. I. Gjemre
hýður mönnum hérmeð til kaups sína nafnfrægu gosdrykki: Limonade, Soda-
og Seltersvatn; og sömuleiðis Edik. Allar pantanir frá Islandi verða afgreidd-
ar viðstöðulaust. Einnig tekur hann til sölu allar íslenzkar vörur; svo sem
Ull, æðardún, lambskinn, gærur, saltfisk, síld o. fl.
OTTO MOJÍSTEDS MAROARINE
ráðlegg,jum vér öllum að nota.
sem mögulegt er að búa til.
Biðjið því ælíð nm
J>að er hið bezta og ljúffengasta smjörlíki
Otto Monsteds Margariiie
Fæst hjá kaupmönnunum.
Eg hefi lengi pjáðst af óhægð fyrir
brjóstinu og óreglulegri meltingu, en
er eg hafði tekið inn2 flöskur af Kína-
lífs-elixír frá hr. Waldemar Pet-
ersen í Frederikshöfn, get egmeð
ánægju vottað, að upp frá pví hef eg
ekki konnt fyrgreindra veikinda. í sam-
bandi við petta vil eg geta pess, að
gömul kona nokkur hér á bænum (Sig-
ríður Jónsdóttir) hefur nejt Kína-lífs-
elixírs með bezta árangri gegn illri
meltingu, er stafaði af ofmiklum kyr-
setum innanbæjar, en hafði áður vanizt
vinnu undir berum himni. Sömu reynslu
hafa einnig ýmsir fleiri hér um slóðir,
er hafa neytt og enn neyta. bittersins
gegn ýmskonar lasleika. Eg get pví
með öruggri sannfæríngu veit Kína-
lífs-elízírnum meðmœli míu sem
læknislyfi gegn fyrgreindum sjúkdómum,
og pví fremur sem auðvelt er að hafa
hann fjanan við hendina, með pví að
hann er ódýr í samanburði víð pað,
sem önnur læknislyf oglæknishjálp kosta.
Grafarbakka
Ástríður Jónsdóttir.
Kína- lífs- elixírinn
fæst hjá flestum kaupmönnum á Is-
landi.
Til pess að rera vissir um að fá
hinn ekta Kina- lifs- elixír, eru kaup- *
endur beðnir að lita vel eptir pví, að
V. P.
' F.
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið,
Valdemar Petersen,
Frederikshavn, Danmark,
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skaptl Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. G. Skaptasonar.
90
ast að skúroaskotum peirra, og ná par í óræk vítní gegn peim, svo
peir verði dæmdir. Hingað til hafa peir sloppið úr greipum vorum,
að eg held fyrir pað, að embættisbræður yðar hafa verið of veiði-
bráðir. Yarist að brenna yður á sama soðinu. fetta eru gamlir
bragðarefir. svo pér purfið á polinmæði og mestu lagkænsku að halda
til pess að ná í pá. Sá, sem peir hafa síðast rúið, er Merton nokk-
ur, sonur lafði Everton, sem er nú ekkja. Hún hefir snúið sér til
okkar og beðið okkur að frelsa son sinn úr höndum pessara bófa.
Jpér skuluð fara til hennar kl. 5 e. h., til pess að fá allar upplýs-
ingar hjá henni, er hún getur gefið yður.
Munið eptir pví, að leita hvergi annarsstaðar ráða en hjá mér,
og öll sú mannhjálp og aðstoð, sem pér kunnið að purfa með, skal
yður ríkulega í té látinn“.
Með pessum orðum lét leyndarlögregluliðsforinginn mig íara til
að fást við petta hættulega mál; en sem mér pótti pó skemmtileg
dægrastytting og tilbreyting frá mínu venjulega starfi.
Eg fór heim og bjó mig vel uppá til pess að heimsækja lafði
Everton. Mér var fylgt inní dagstofuna til lafði Everton og dótt-
ur hennar, er pótti víst búningur minn helzt til joi tígulegur, en við-
mót hennar breyttist fljótt, er hún hafði lesið miða lögreglustjórans.
„Setjið yður niður, herra Waters“, sagði lafðin og benti mér
til sætis. „J>essi miði skýrir mér frá pví að yður sé ætlað að frelsa
son minn úr peim kröggum, er léttúð hans hefir komið honum í“.
Mér pótti kerling nokkuð stórlát við mig, og var að mér komið
að segja henni, einsog var, að mér væri falið að ná í illpýði nokk-
uð, er hefði rænt son hennar, og að eg væri hingað kominn til að
fá allar upplýsingar er hún gæti gefið mér. En eg gáði í tíma að
mér, og mundi eptir pví hver eg var, pó eg væri nú vel búinn, og
lét mér nægja að játa pví er lafðin sagði.
Fékk eg svo pessar upplýsingar:
Fáum mánuðum eptir að herra Oharles Merton var orðinn fjár
síns ráðandi, höfðu pessir bófar náð í hann. Hann var orðinn vit-
laus í spil, og spilaði bæði dag og nótt. Fyrst hafði hann verið
heppinn, en síðar fór hann að tapa, og hann hafði nú spilað út öll-
um arfi sínum og miklu fé par á ofan, er hann hafði fengið hjá
91
móður sinní, og auk gefið út skuldabréf, svo hann var nú kominn í
botnlausar skuldir. Formaður pessara svikara og falsspilara var
Standford nokkur, laglegur maður og skemmtilegur, sem herra Mer-
ton trúði einsog sjálfum sér. Jafnvel eptir að Standford hafði rúið
hann allri aleigu hans og meiru til, treysti Merton honum manna
bezt til að koma sér úr klípunni. Jarðir Evertonættarinnar, höfðu
lent hjá fjærskildum, og pareð lausaféð var nú protið, lá ekki ann-
að en mestu bágindi fyrir peim mæðgum, of mér ekki tækist að
frelsa son lafði Everton,
Eg tók nákvæmlega eptir sögu lafði Everton, og mér datt fleir-
um sinnum t hug er frúin lýsti pessum Standford, er herra Merton
hafði koroið heim með til peirra mæðgna—að eg mnndi kannast við
manninn. Eg hafði pegar um morguninn fengið einhvern grun af
pví, er eg las málskjölin yfir, og ef svo væri að sá væri maðurinn
sami, er mér sagði hugur um, pá átti eg honum miklar hefndir að
gjalda. Enn eg gat eigi um pennan grun minn við pær mæðgur, og
bað pær að leyna heri a Merton pessu samtali okkar, og kvaddi pær,
en hafði pegar með sjálfum mér hugsað hvernig eg skyldi haga mér.
Eg sagði peim líka að eg mundi ekki heimsækja pær, heldur skrifa
peim til, svo engan skyldi gruna, hvað í ráði væri.
„Ef eg væri nú svo heppinn, að pessi bófi væri hann!“ hugsaði
eg með mér, er eg gekk ofan strætið. ,,Ef að pcssi Standford er
sá sami maður og fúlmennið Cardon, pá skyldi eg hefna mín, og
lafði Everton pyrfti ekki að örfa mig, par sem eg á að hefnaáhon-
um ógæfu minnar og konu minnar, er hann hefir iéflett mig í spil-
um áður“.
Eg hafði hoyrt, að Standford væri vanur að horfa á danzleik-
inn i ítalska leikhúsinu, og hafði íögreglustjórinn visað mér á stúku
pá, er Staudford var vanur nð sitja i. Af auglýsingunni sá eg að
pað kvöld átti að leika nýjatt danzleik, og pvi afréði eg að fara í
leikhúsið um kvöldið.
Rétt eptir að klukkan var orðin 10 fór eg inni leikhúsið. Danz-
leikurinn var nýlega byrjaður, og horfði eg allt í kring um mig í
leikhúsinu. Stuka sú, er mér var vísað til að Standford væri vanur
að sitja í, var ennpá auð. En pað leið ekki á löngu par til eg sá