Austri - 10.09.1898, Blaðsíða 4

NR- 25
AUSTRI,
98
Dálítil kraptaverk.
Frá Laven er ritað í „Silkeborg
Avis“ á pessa leið:
„Hinn aldraði bóndi Andrés Ras-
mussen í Laven. sem í 3 ár hefir
verið heyrnarlaus, hefir nú fengið
heyrnina aptnr á undarlegan hátt.
Kona hans hafði heyrt sagt frá pví,
að Voltakrossinn bætti mönuum heyrn-
ardeyfð, og keypti hann pví, og eptir
að maður hennar haiði horið hann í
24 tíma, fór honum að hatna. Og að
þrem sólarhringum liðnum gat hann
heyrt allt pað er talað var í kring
um hann, ef menn tala í hærra lagi.
J>að má svo sem geta pví nærri, að
Andrés Rasmussen er harla glaður
yfir hatanum, og kona hans og hörn
engu síður, er eigi hafa nú getað tal-
að við hann í 3 ár.
Frú Clara Bereim, dóttir hins frr.cga
læknis, prófessor dr. med. Boeck, rit-
ar oss meðal annars pað sem hér fer
á eptjr.
1 tvö ár kvaldist eg af prautum í
taugum og flug-gigt, sérstaklega á hand-
leggjunum og höndum, enufremur af
suðu fyrir eyrum og í 6 mánuði var
annar fóturinn stokkbólginn af gigt.
í 5 vikur bar eg uppgötvun yðar, og
hún hefir losað nxig við allar pjáning-
ar: sömuleiðis er fötur minn, sem eg
var alveg örvæntingarfull yfir, algjör-
lega læknaður. Eg sendí yður pví
mitt innilegasta pakklæti.
VOTTOBÐ: Eyrir guðs náð hefir
mér loks lilotnazt að fá blessunarríkt
meðal. p>að er Voltakrossinn, sem
pegar er eg hafði brúkað hann í tæpan
klukkutíma, fyllti mig innilegri gleði.
Eg var frelsuð, hugguð og heilbrigð.
Eg hafði polað miklar kvalir og
pjáningar í hinum prálátu veikindum
mínum og finn skyldu rnína til að láta
yðnr í ljósi hjartanlegustu pakkir mínar.
19. ágúst.
Frú Therese Kretzchmar.
Þvaglát í riimið.
Eg keypti Voltakrossinn stóra
handa dóttur minni, sem pjáðist af
pví að væta rúmið; og eptir að hún
setti krossinn á sig, hefir algjörlega
tekið fyrir pennan leiða kvilla.
Breiðaváðsmyllu við Hrossanes.
J. V. Jensen.
herra A. van der Wynkel
skrifar meðal annars:
Mínir kæru bræður og systur, út-
vegið yður, einsog eg hefi pegar gjört
pað, pennan undrafulla kross, og pið
munið finna meinabót pá, er pið práið,
og pá hefi eg náð tilgangi mínum með
pessum línum.
Hinn stóri, keisaraleg'i, konungl.,
einkaleyfði Voltakross, læknar tauga-
kvalir í öllum líkamanum, gigt, mátt-
leysi, krampa, veiklun, punglyndi, hjart-
slátt. svima, suðu fyrir eyrum, höfuð-
verk, svefnleysi, andprengsli, heyrnar-
deyfð, influensu, húðsjúkdóma, maga-
veiki, veikleika í pvagganginum, innan-
tökur, ófrjóvsemi og allskonar veikun
(einkum leiðandi af sjálfsflekkun')
Voltakross prbfessor Heskiers kost-
ar 1 kr. 50 au. hver, og fæst á eptir-
fylgjandi stöðum:
í Reykjavík hjá lir. kaupm.
Á ísafirði
- Eyjafirði
- Húsavík
- Raufarhöfn
- Seyðisfirði
- Reyðarfirði
- Eskifirði
B. Kristjánssyni
G. Einarssyni.
S. Thoroddsen.
Sigf. Jónssyni.
S. porsteinssyni
J.Á. Jakohssyni.
Sv. Einarssyni.
St. Stefánssyni.
Fr. Wathne.
Fr. Möller.
Einka-sölu fyrir ísland og Færeyjar
hefir stórkaupmaður Jalcoh Gunnlsgs-
son, Cort Adelersgade4Kjöbenhavn K.
pggT* Hver egta kross er áumbúð-
unum merktur með „Keisaralegt, kon-
unglegt einkaleyfi“, að öðrum kosti
er pað ónýt eptii'stæling.
VHT TIL POEHANDLDÍG
anhefales til hillige Priser fra lste
Klasses Export Firmaer, nemlig fol-
gende:
Aflagrede rpdé og hvide Bordeaux-
ri; e; rode og hvide Bourgognevine;
Mosel- og Ehinske Vine; orginale.
mousserende Rhinskvine, Opartomne,
Madeiravine, Samos, Sherry og Amon-
tillado; Jamaiea- Cuba- Martinique-
og St. Croix Rom; alle bekendte
Champagnemærker; hollandsk og
fi-anske Likprer; ægte hollandske Ge-
never; alle beJcendte Cognaesmœrker,
orginale og egen Aftapning; Vermouth,
Absinth, orginale Bittere, Coloric
Punch; alle bekendte skotske og irske
WhisJcymœrlcer i orginal eg i egen Af-
tapning.
Det bemærkes, at Firmaet i en
meget lang Aarrække har staaet i
Forbindelse med Forretningsetablisse-
menter paa Island, og er som Fdlge
deraf npje kendt med de Fordringer,
der stilles til promte Udfprelse af
indlobende Ordre.
Priskuranter sendes „paa Forlan-
gande.
H. B. Fogtmanns Eftf.
Vin- og Spirituosaforretning.
(udelukkende en gros).
Fredericiagade 13.
______________Kpbenhavn, K._____
Eg hefi lengi pjáðst af óhægð fyrir
brjóstinu og óreglulegri meltingu, en
er eg hafði tekið inn2 flðskur af Kína-
lífs-elixír frá hr. Waldemar Pet-
ersen í Frederikshöfn, get egmeð
ánægju vottað, að upp frá pví hef eg
ekki kennt fyrgreindra veikinda. í sam-
bandi við petta vil eg geta pess, að
gömul kona nokkur hér á bænum (Sig-
ríður Jónsdóttir) hefur n ej t K í n a - lífs-
elíxírs með bezta árangri gegn illri
meltingu, er stafaði af ofmiklum kyr-
setum innanbæjar, en hafði áður vanizt
vinnu undir berum himni. Sömu reynslu
hafa einnig ýmsir fleiri hér um slóðir,
er hafa neytt og onn neyta bittersins
gegn ýmskonar lasleika. Eg get pví
með öruggri sannfæríngu veit Kína-
lífs-elízírnum meðmœli mín sem
læknislyfi gegn fyrgreindum sjúkdómuim
og pvl fremur sem auðvelt er að liafa
hann fjanan við hendina, með pví að
hann er ódýr í sa-nanburði víð pað,
sem önnurlæknislyfoglæknishjálpkosta..
Grafarbakka
Astríöur Jónsdóttir.
Kína- lífs- elixírinn
fæsthjá flestum kaupmönnura á Islandi.
Til pess að vera vissir um að fá
hinn ekta Kína- lífs- elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta vel eptir pví, að
V. P.
F.
standi k flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið,
Valdemar Petersen,
Frederikshavn, Danmark.
Crawfords
Ijúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWFORD & SOKS
Edinburgh og London.
Stofnað 1830.,
Einka-sali fyrir Island oq Færeujar
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
FJÁRMAEK undirritaðs er: sýlt
hægra og lögg aptan, lögg aptan vinstra.
Fjarðarströnd 3. sept. 1898.
Guðmundur Jónsson.
FJÁRMARK undirritaðs er: Hvatt
hægra; geirsýlt vinstra. Brennimark:
f>. Br.
p. t. Seyðisfirði.
_______porvarður Brynjólfsson._____
Fineste Skandinavisk
Export Xaffe Snrrogat.
F. Btíorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðj a
porsteins J. G. Slcaptasonar.
96
hér ekki hafa verið jafntefli við herra Merton, pví að pessír pen-
ingar eru falskir!“
„J>rælmennið pitt!“ öskraði Standford upp yfir sig. „Meturðu
líf pitt svo lítils!“ og rauk á mig um leið til pess að ná í falspen-
ingana. En eg var ekki seinni á mér en hann, og stillti marghleypa
mín á honum ferðina. Hinir flykktust utan um okkur. Merton hljóp
viti sinu fjær á milli bófanna og skildi ekkert í pví er fram fór.
„Takið seðlana af honum!“ öskraði Standford aptur. „Takið
hann — myrðið hann!“
„Yarið ykkur nú allir!“ hrópaði eg eins hátt og eg gat. „Hegn-
ingin er nálæg. — Til hjálpar!“
Á svipstuudu fylltist salurinn af lögreglupjónum, og pað kom
pvílíkt fát á bófana, að peir reyndu ekki að verja hendur sínar, pó
flestir peirra væru vopnaðir, og við komum fyrirhafnarlítið fjötr-
unum á pá og færðum pá í fangelsi.
-— f>rír af pessum óaldarflokki voru dæmdir í æfilangt fangelsi,
og var Standford eða Cardon einn af peim.
* *
*
Eg hafði lokið starfi mínu. Allir hinir æðri embættismenn í
lögregluliðinu óskuðu mér til hamingju með afdrif málsins, og eg gat
gjört mér góðar vonir um að ná í betri stöðu.
Herra Merton fékk skuldabréf sín, víxla, gimsteina og peninga
aptur, og hefir aldrei spilað síðan; og launaði bæði hann og móðir
hans mér vel uppáhjálpina.
'EáfsSf'
D r a u m s j ó n i r.
tÞýtt).
Einn fagran sumardag sátum vér í viðkunnanlegu lystihúsi úti
á Friðriksbergi í einum af hinum gömlu veitingagörðum í Allégöt-
unni. Áður en vér komum pangað, höfðum vér verið á gangi í Frið-
riksbergsgarðinum og hinn fagri garður og hið fagra veður hafði gjört
sitt til að gjöra oss glaða og káta.
f>að voru ekki margir á gangi par. Við og við sáust karl og
kona er leiddust og auðsjáanlega vögguðu sér í sælum draumum um
ókomið yndi í ástum og hjúskap; eða pá uppgjafa embættlingar, er
nú lifðu á eptirlaunum sínum. En klukknahljómurinn frá litlu kirkj-
unni og gargið í krákunum í trjátoppunum hljómaði á vixl í eyrum
peirra og barst út yfir garðinn.
„Nú er eg orðinn svacgur41, sagði vinur minn, digri málarinn, —
en enginn svaraði.
„Já, glorhungraður", öskr tði hann. En pað hafði ekki önnur
áhrif en að einn í hópnum sagði háðslega:
„Trúi pví vel. |>ú sem ert málari!“
Vér pokuðumst hægt og liægt áfram. og fórum nú að pjarka unr
hvar vér ættum að kaupa kveldverð. Digri málarinn vildi fyrir hvern