Austri - 29.10.1898, Side 4

NR. 30
AtJSTEI.
120
6. Að allri verklefrri kennslu væri
hapiað. kannipr, að 'piltar fengju sem
meit’á, æííngu í peim störfum, sem
peir pyrftu nauðsýnlega að kunna við-
víkjandi jarðrækt og meðferð búfjár,
en gætu síðan lært heima fyrir. lJá
yrðu piltar að gegna nauðsýnlegustu
heimilisstörfum á skólanum.
(híiðurl. næst.)
•j* J>. 20. október andaðist að Nesi
í Noröfirði húsfrú Helga Jónsdóttir,
kona timburmeistara Ólafs Ásgeirs-
sonar, og höfðu pau verið gift í 16 ár
og átt 5 mannvænleg börn.
Helga heitin var fædd að Gröf Gfufu-
dalssveit 6. ágúst 1853 og var faðir
hennar raerkismaðurinn JónThorsteins-
son. Hún var ágætum mannkostum
búin. gáfuð kona, trygglynd og hjarta-
góð, oet eiginmanni sínum og börnum
hin ástríkasta eiginkona og móðir.
■f Nýdáinn er merkishóndinn Sig-
urður Björleifsson á Egilstöðum í
Eljótsdal.
f Nýcláin er Járngerður Eiríks-
dóttir, móðir séra Einars prófasts
á Kirkjubæ, 87 ára gömul. Hafði
hún verið hin mesta sóma og dugnaðar
kona.
rncð frú sinni, sem heflr fengið mjög
svo góðan hata við siglinguna.
Málfærslumaður Einar Benediktsson
var og með Vestu. Með skipinu tók
sér héðan far norður á Vopnafjörð
óðalsbótidinu fórarinn Hálfdánarsori.
„Egill“ kom aptur sunnan af fjörð-
um 26 p. m. og með honum kora frú
Eriðriks Wathne með dóttur sinni, Kar-
en, og Randúlf kaupmaður af Hrút-
eyri til jarðarfarar Otto Wathne.
„Egill“ fór norður að afstaðinni
jarðarför 0. W. og með skipinu fór
Pétur JJónsson verzlunarmaður og Carl
Iiilljendahl með unnustu sinni frökeu
Ágústu Jónasdóttur.
„Inga“ kom hingað að norðan pann
26. p. (m., og tók hér kjöt og fisk
frá Gránufélaginu, og fór héðan pann
28. áleiðis til útlanda. Með skipinu
tók sér far héðan læknir Kristjáu
! Kristjánsson
j 22. p. m. andaðist hér í hænum
Friðrika forláksdóttir Ijósmóðir,
71. árs að aldri.
Bókband.
Á jfirstandanni vetri tekur undir-
skrifaður “að sér að hepta og binda
bækur fyrir almenning.
fórarinstaðaeyrum, 25. okt. 1898.
J. G. Jónsson.
Seyðisfirði, oetbr 29. 1898.
Tiðarfar er alltaf milt, og fyrst
frost í byggð núna á fimtudaginn.
Fiskiaíli alltaf fremur göður á djúp-
miðum.
„Moss,“ kom hingað p. 23. p. ra.
og fór aptur til Borgarfjarðar með
vörur til þorsteins kaupmanns Jöns-
sonar 25 p. m.
„Vesta“ kom hingað 26. p. m, Hafði
legið í 4 daga í Leith fyrir ofviðri, er
hafði vuldið miklum sldptöpum við
strendur Englands. Einkum var sá
við Lizardhöfðann sunnantil á Eng-
landi sorglegur, par sem stórt fólks-
flutningsgufuskip fórst og drukknuðu
par á annað hurdrað manns, og vilja
sum blöð kenna pví um að skipstjórnar-
raenn hafi eigi verið allsgáðir.
Með Vesta kom nú upp aptur sýslu-
maður og bæjarfógeti Klemens Jónsson
Ný bökbandsverkstofa
á Fjarðaröldu.
Heiðrnðu bæjarbúar og nærsveita-
menn!
Eg undirskrifaður tek bœkur i band
og allt er að bókbandi lýtur fyrir svo
lágt verð sem unnt er Eg mun leysa
pað svo vel af hendi að pið fáið hvergi
botur innbundnar bækur á Austurlandi
en hjá mér.
Seyðisfirði, 12. okt. 1898.
Sigurður Sigurðsson.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Catid. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. O. Skaptasonar.
UUNDVÆRLIG
I ENHVER
HUSHOLD-
NIN6,
Modellen for 1898 er: steifc,
varíð, usæbvanlíð Ietðaaenbe, abso^
lut rcnöbummenbe, ^erst enbel
samt meðet let at bolbe ren.
Altsaa den værdifuldeste Skummemaskine.
Forsœlges hos:
Einar Hansen,
Lille Strandgade 4
Kristiania.
Alle sorter Smorbjærner leveres.

jBSfT" Samanburður á smjörlíki (margarínsmjöri) og mjólkurbúsmjöri.
Prá EFNARANNSÓKNASTOENUN BÆJAREFNAFBÆÐINGSINS.
Christiania 28. maí 1897.
Hr. Aug. Pellerin fils & Co
Ohristiania.
Eptir tilmælum yðar hefir stofnunin l.itið kaupa á ýmsum stöðum í bæn-
um sýnishorn af smjörlíki yðar (gæðin S. O. M.) og af mjólkurbúsmjöri.
Niðurstaðan af rannsókninni:
Smjörlíki. Mjólkurbúsmjör.
Lykt, bragð,..............................nýjabragð
Feiti..................................... 86,47°/0 86,37%
Ostefni.................................... 0,75— 0,59—
Mjólkursykur........................... 0,96—- 0,76—
Efni úr steinaríki (aðallega matarsalt) 3,83— 2,28—
Vatn....................................... 7.99— 10,00—
100,00— 100,00
L. Sclimelk,
118
urinnar, pví „hann var nógu upp með sér samt“; en pó leyfði hún
honum að lesa bréfið.
Hún hafði byrjað bréfið á pessa leið:
„Kærasta mamma!
I gær höfðum við verið gipt í 6 vikur, og pví ættu bveitibrauðs-
dagarnir að vera úti og búnir — en pví fer svo fjærri. Eiríkur
minn er bezti eiginmaður á jarðriki og — — —“.
„Nei, hlanptu yfir petta, annars verður pú alltof uppmeðpér!"
Hann bélt pó áfram lestrinum, er allt var lof og dýrð um bjóna-
bandssæluna og endaði loks á hinum sjálfsagða eptirmála, er hljóð-
aði pannig:
E. S, En svo pú ekki móðir mín góð skulir halda að eg sé
ábyggjulans, pá ætla eg að trúa pér fyrir pví, að eg á dansleiknum
bjá borgmeistaranum öfundaði mjög konu nokkra af undurfallegu
perluhálsbandi. Og í gær sá eg annað ennpá fallegra i búðarglugga
pað var gjört af 5 perluhlekkjum. eins stórum og bnotur og læst
með demöntum! En pað er svo voðalega dýrt, 3000 krönur, Okkur
líður reyndar í alla staði vel; en til að kaupa pvílíkan óparfa höf-
um við ekki ráð, að minnsta kosti ekki fyr en að nokkrum árum
liðnum.
En eg ætti ekki að vera að hugsa um petta, Eiríkur er sro
góður við mig, eg hefi allt sem eg parfnast.
Vertu sæl elsku niamma! eg sendi þér púsund kossa
pín lukkulega, lukkulega,.
Marta.
„Jæja heimskinginn minn, pig langar pá til að eignast pvílík-
an skrautgrip. Við verðum að hngsa um pað að íimtán árumliðn-
um!“ sagði Eiríkur í spaugi.
fau borðuðu kvöldmatinn með gleði og ánægju, og síðan fór Eirík-
ur að lesa kvöldblaðið, en gat pó ekki að sér gjört að skotra aug-
unum við og við til liinnar yndislegu konu sinnar, sem var að taka
af borðinu, og hugsaði hann pá með sjálfum sér, að hann' hefði að
öllu vel að gættu pó unnið hæsta vinninginn í hlutaveltu lífsins.
Hann hló að pessari hugsun, pví meðan hann var að lesa í
blaðinu rak hann augun í dráttarskýrslu frá hlutaveltu peirri sero
119
hann hafði átt einn fjórðungsseðil f. „fað er ekki að undra, pó
eg ekki vinni, prí máltækið segir: Heppinn i ástum og óheppinn f
spilum! Nú pað var betra heldur en hið gagnstæða hefði átt sér
stað með mig.“
Allt í einu hrökk hann við: Nr. 1161,; seðillinn hans? Unnið
15,000 krónur! J>að var ómögulegt. Hann stökk á iætur og hélt blað-
inu upp við ljósið til að fullvissa sig um að honum hefði ekki mis-
sýnzt. Noi, pað var enginn missýniiíg. Nr. 1161 bafði unnið
15,000 krónur!
Honum var svo mikið niðri fyrir, að hann varla gat sogt, konu
sinni skilmerkilega frá pessu happi. Hún starði fyrst á lionn efa-
blandin, en hann var svo himinglaður á svipinn að hún sá að hann
mundi bafa satt að mæla, klappaði hún saman lófunum og dansaði
af iögnnði í kring um borðið. Hann varð hrifinn með afkætihenn-
ar og pustu bæði í gleði dansi hringinn í kring í stofunni pangað til
pau uppgefin fleygðu sér niður í hæginda stój. |>egar Marta liafði
varpað mæðinni, spurði húnloks:
„Hvað mikið höfum við unnið?“
Yfir prjú púsund kyónur!“ „þrjú púsund krónur!“
Svo stóra peningaupphæð höfðu pau aldrei séð í einu í peirra
litla búskap.
„Yið erum pá orðin ríkisfólk. Hvað eigum við að gjöra við
alla pessa peninga?“
„J>ú parft ekki að hafa svo miklar áhyggjur út af pví!< sagoi
hann hlæjandi, „við getum farið að spara.“
„Spara! pví pá pað?“
„Elónið pitt litla; Náttúrlega til að eiga eitthvað til“
„Eiga eitthvað til! En pá ert pú líka maurapúki!
„Svo, heldurðu pað?“ spurði hann hlæjandi. „Og hvað vildir
pú gjöra við peningana?“
Hún hugsaði sig lítið eitt um.
Eg mundi brúka pá til pess að kaupa eitthvað sjaldgæft, eitt-
hvað fagurt, sem við annars ekki gætum fengið, og sem maður aldrei
hefir porað að hugsa til að fá sér.“
Hann horfði á hana með spyrjandi augnaráði. Hún átti auð-