Austri - 29.04.1899, Blaðsíða 1

Kemur út 3 á m&nuðí eðu
36 bJöð til næda nýárs, ng
kostar hér á landi aðeins
3 kr., erlendis 4 kr.
G/alddayí 1. júlí.
Uppsögn skrifieg luv.din vii
áramót. Ógild nema Jcom-
in sétilritstj. fyrir t.oJdó-
ber. Auglýsingar 10 aura
línan, eða 70 a. Jiverþuml.
dáUis og hálj'u dýrara á 1.
síðu.
IX. ÁR.
Seyðisfirði, 29. apríl 1899.
Þareð eg hefi fengið ver/.lun mína hér á Seyðisfirði í hendur 0. Wathnes
Arvingers A otieselskab, verður verzluninni framvegis haldið áfram með því
nafni. Bið eg hérmeð alla pá, er skulda mér, að semja um skuldirnar við
verzlunarstjóra félagsins hér, herra Jóhann Vigfússon.
Seyðisfirði, 24. apríl 1899.
Carl Wathne.
MS. 12
Samkvæmt ofanritaðri auglýsing, leyfi eg mér hérmeð að skora á alla pá,
er skulda við verzlun pá er eg veiti forstöðu hér, að vera búnir að semja við
mig um borgun skuldanna innan 14. júlí n. k.
Seyðisfirði, 24. apríl 1899.
Jóhann Yigfússon.
Y e r z 1 a n
o,
á Seyðisfirði,
selur allar vörur mjög lágu verði gegn peningum eða vörum. Ailar pœr vör-
ur, sem voru fyrir í búðinni áður en hinar nýju komu nú með „Agli“, verða
seldar með 30—50°/0 afslætti.
Mikið úrval af hvítum léreptum, tvisttauum, bömullartaunm og skyrtutauum, allt
mikið niðursett, hvítir borðdúkar, 6 tegundir, serviettur, margar tegundir, borð-
dúkaefni al. breitt, aðeins 90 aura alinin. Hattar, skófatnaður og tilbúin
barnaföt, seít með allt að 50°/o afslætti, einnig kvennkápur, karlmannayfir-
hafnir, margar tegundir. Elórmél (Kjærnemel, miklú betra en „Alexandra
flórmél“), aðeins 13 aura pundið.
Hafragrjón völsuð, aðeins 15 aura pundið,
Melís höggvinn 24 aura pundið.
Yerðið er sett á vöruna hið lægsta að unnt er gegn peningum, pví engar
procentur gefnar.
Verzlanin kaupir í sumar bæði fisk úr salti, vel verkaðan og eins verkaðan
fisk gegn peningum og gefst mönnum pví færi á að koroast að peim kjörum
er verzlanin býður.
Seyðisfirði, 24. apríl 1899.
Jóhann Vigfússon.
Magasin du Yord.
Kj0benliavn, K.
Stærsta Tefnaðarvöruforða-
búr a Norðurlönduni. Bæði
stórkaupskapur og smásala.
Gufuvélaverkstofur, gluggatjalda- og
húsbúnaðarvefnaðarstofur. Útibú og
útsala í 54 borgum landsins, og í
Málmey.
Nœgtir af allskonar vörubyrgðum
i hverri grein, allt frá hinum óbrotn-
ustu vörutegundum til hinna dýrustu.
Af vörum peim, er eiga við vort hæfi,
hefir Magasin du Nord miklu meiri
byrgðir, en nokkurt annað verzlunar-
forðabúr í öðrum löndum. Vöruverð-
ið er ætíð ódýrt og fastákveðið.
Þegar vorurnar eru sendar til
útlanda, erhinn danski tollur bættur
upp.
. Herra verzlunarmaður Ounn-
lögur Jónsson gegnir í fjærveru minni
pöntunarstjórastörfura við Pöntunar-
félag Fljótsdalshéraðs.
Seyðisfirði, 18. apríl 1899.
Jón Jónsson.
Áugnalækniiiga-
ferðalag 1899.
Samkvæmt 11. gr. 4. b. hinna gild-
andi fjárlaga og eptir samráði við
landshöfðingjann, fer eg að forfalla-
lausu til Austfjarða með Hólum, sem
leggja af stað frá Reykjavík 11. júní.
og kem til Seyðisfjarðar 16. júní. Á
Seyðisfirði verð eg svo um kyrt til 30.
júní og sný pá heim aptur sömu leið
með Hólum. Á Seyðisíirði verður
tími til allra augna aðgerða, ef menn
koma pangað strax í byrjun dvalar
minnar par.
Reykjavík 13. apríl 1899.
Björn Ólafsson.
Til almennings.
Skipstjórinn á stiandferðagufuskip-
inu „Hólumu hefir beðið oss að aug-
lýsa paft í Austra, að pegar skipið
hefði 2 fiögg á fremra mastri, er pað
sigldi framhjá einhverjum stað, pá
væri pað merki um, að skipið vildi fá
sem fyrst lá i.t til sín úr landi.
Gjörir skipstjóri petta til pess að
gjöra farpegjum sem hægast fyrir með
að komast í land nærri heimilum sín-
um, pegar hann vegna tíma og reðurs
getur gjört peim pann greiða.
JRitstjórinn,
p<jir sem ekki hafa borgað okkur
einn eða fleiri af 4 fyrstú árgöngum
„Framsóknai'“, eru vinsamlega hér
með beðnir að gjöra pað sem fyrst,
og helzt i peningnm
Seyðisfirði 29. apríl 1899.
Sigríður Þorsteinsdóttir
Ingibjörg Skaptadóttir.
~CÖn^uíl~¥riÍAVSTÉBF
Oddeyri i Gijord
anbefaler sm vel assorterede Handel
til Skibe og Seisende.
er ímidid í íidskn á
haíYsjaka framnnd-
an ííili á Melrakka-
slettu snemma í þ. m.
—o--
Herra kaupipaður S ve inn E in ar s-
son á Raufarhöfn skrifar oss 5. p. m.
á pessa leið:
„Nii befi eg nýja frétt a.ð segja þér,
sem Austra mun pykja kærkomin, pað
er fregn frá Andrée:
Jóhann Magnússon, bóndi á Rifi,
var út á ís einn dag á selveioi, og
fann hann pá á einum jáka fiösku meö
bréfi í frá Andrée.
Bréf þetta er stilað til Polarex-
peditionen i Coteborg, Sverige, með
Ándróes eiginn stimpli undir, og beð-
ið að koma pví til næstu póststööva.
Eg ætlaði að reyna að koma bréf-
inu á „Egil“, en nú kemur „Egill“ hér
líklega ekki við, vegna íllveðurs og íss,
svo ekki mun pað hægt“.
Bréf kaupmanns Sveins Einarssonar
mun skrifað með Vopnatjarðat'pósti
peim er fer milli Skinnastaðar og
Yopnafjarðar, og hefir svo beðið par
Yopnafjarðarpóstsins 'héðan.
Hve gamalt skevti petta er, er eigi
hægt að segja, pareð euginn veitinni-
hald pess, en líkindi virðast fyrir pví,
að Andrée hafi verið búmn að senda
frá sér allar bréfdúfur sínar, er hann
fleygði pessari flöf ku í hafið; og í öðru
lagi er eigi ólíklegt, að Andrée hafi
pá annaðhvort verið kominn niður á
loptfari sínu, eða pá svifið all-skammt
frá sjávarfleti.
f-’areð „Thyra“ hitti engan ís fyrir
Horni, og nú hafa gengið austan- og
norðaustanvindar miklir í vetur, er
líklegt að flaskan hafi horizt að Rifi
norðaustan úr íshafinu, og í þeirri átt
sé peirra félaga að leita, annaðhvort
dauðra eða lifandi.
Bréf Andrées hefir líklega verið sent
til útlanda með „Thyru“, annaðhvort
frá Yopnafírði eðaHúsavík; væri ósk-
andi, að pað hefði góð tíðindi að færa
af peim félögum.
j 6 ð b a is. k i.
—o—
Allir peir Islendingar, sem nokkuð
hugsa um aimenn mál og framtíð hinn-
ar íslenzku pjóðar, munu einna tíðast
hafa velt fyrir sér, á hvern hátt yrði
bætt úr hinum óþolandi peningaskorti,
er hindrar allar verulegar framfarir og
aukna framleiðslu í atvinnuvegum lands-
ins, bæði til lands og sjávar. En
einkum hindrar pessi dæmalausa peit-
ingaekla landbóndann í pví, að rækta
jarðirnar, svo pær gefi vissari og meiri
heyforða en verið hefir, og bændur séu
ekki í bersýnilegum voða með skepnur
sínar á fyrsta harða vetrinum, er ætíð
má búast við að fyrir kunni að koma
hér á landi af og til.
Landsbankinn í Reykjav.ík átti að
bæta úr pessum tilfinnanlega peuinga-
skorti í landinu; en nú undanfarandi
hefir verið rnjög örðugt að fá par
nokkurt lán til muna, jafnvel móti
beztu tryggingum. Enda hefir láns-
frestur bankans reynzt bændum of
skammur til pess að framkvæma pær
jarðabætur, er gætu borgað lánið og
vöxtu af pví.
Til pess að bæta úr þessurn galla
á bankalánunum, hefir gjaldkeri bank-
ans, herra Halldór Jónsson, í hir.ni
ágætu ritgjörð sinni í Andvara lagt
pað til, að mynduð verði, í sambandi
við liankann, lánsstofnua, og lánstím-
jnn lengdur. En bæði hankinn og
lánsstofnunin kostar landssjóð nokkurt
fé, og yrðu pó varla fullnægjandi fyrir
hina ákatiega miklu peniugapörf pessa
óræktaða lands.
Til pess að koma á fót svo öílugri
innlendri peningastofnun, sem stutt
gæti með fuiluin krapti verzlun, fram-
leiðslu og atvionuvegi Islands, hefir
niönnum pá hugsast að fara líkt að
og Danir fóru að hjá sér í peninga-
prönginni miklu 1813, að ieggja veð-
band á allar fasteignir í landinu fyrir
nokkrum hluta peirra, og gefa jarð-
eigendum hlutabréf í pjóðbanka peim,
er pá yrði stofnaður um leið.
Reyndar kunnu sumir bændur pessu
eigi vel í fyrstu. En brátt fóru menn
að sætta sig við það. Og nú hefir
petta fyrirkomulag Dana gefizt svo
vel, að Rjóðbanki Dana (National-
banken) er talinn einhver áreiðanleg-
asta peningastofnun í heimi. Og eig-