Austri - 29.04.1899, Blaðsíða 4

NR. 12
A U S T R I.
48
OTTO MONSTEDS MAROARINE
ráðleggjura vér öllum að nota. pað er iuð bezta og ljiiffengasta smjörlík
sem mögnlegt er að búa til.
Biðjið því ælíð ixiíi
fpjp* ötto Monsteds Margarine
Fæst hjá kaupmönnunum.
Holmens Mineralvandfabrik
í Stafangri.
Eigandi: Joh. I. Gjemre
býður mönnum bérmeð til kaups sína nafnfrægu gosdrykki: LIMONADE.
SÓDAVATN og SELTERSVATN; og sömuleiðis EDIK. Allar pantanir
frá íslandi verða afgreiddar viðstöðulaust. Einnig tekur hanu til sölu allar
íslenzkar vörum, svo sem: ULL, ÆÐARDÚN, LAMBSKINN, GÆRUR,
KJÖT, SALTFISK, SÍLD o. íi. Ennfremur tekur hann að sér að kaupa
fyrir menn allskonar útlendar vörur, fyrir vörur eða peninga, allt gegn sann-
gjörnum umboðslaunum.
Vottorð.
I rúyi 8 ár hefur kona mín pjáðst
mjög af brjóstveild, taugaveiklun og
slæmri meltingu og bafði hún pess-
vegna reynt ýmisleg meðul, en árangurs-
laust. Jeg tók pví að rey7ia hinn
heimsfræga Kina-lifs-elixír hr. Valde-
mars Petersens í Fnðrikshöfn og
keypti eg pví nokkrar flöskur hjá J.
R. B. Lefoli á Eyrabakka. Og pegar
hún hafði brúkað tvær flöskur, tók
henni að batna, meltingin skánaði og
taugarnar styrktust. Eg get pví af
eigin reynzlu mælt með bitter pessum
og er viss um, ef hún heldur áfram að
brúka petta ágæta meðal, nær hún með
timanum fullri heilsu.
Kollabæ í Fljótshlíð, 26. jan. 1897.
Loptur Loptsson.
Við undirritaðir, sem höfum pekkt
konu L. Loptssonar í mörg ár og séð
hana pjást af ./fannefndmn veikindum,
getum upp á æru og samvizku vitnað,
að pað er fullkomlega sannleikmmm
samkvæmt, sem sagt er i ofanrittiðu
vottorði hinum heimsfræga Kína-lifs-
elixir til meðmæla.
Bárður Sigurðsson, forgeir Gfuðnason;
fyrveran lí bóndi bónfli
á Kollabæ. á Stöðlakoti.
Kina-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lifs elixin, eru kaup-
endur beðuir að líta vel eptir pví, að
V. P.
E.
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðann: Kínverji með glas i
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn, Danrnark.
mjólkurskilvindan er sú bezta hand-
skilvinda sem til er og ryður hún
sér til rúms um allan heim. Danir
nota hana eingöngu og býr engin pjóð
til betra smjör en peir. Hún var
dæmd bezt af öllum skilvindum á
Bergenssýningunni næstliðið sumar.
Hlutafjelaí'ið Separator í Stokk-
hólmi sem hýv til pessa skilvindu
j hefir fengið 450 fyrsta flokks verðlaun
I fvrir ham.t og nú eru meir eu 150,000
' í b úki úti um alian heim.
Alfa Colibri skilvindan skilur við
30 stiga hita á Celcius og 50 snún-
inga með sveifinni á mínútu:
200 mjíílkurpund á klukkustundu,
kostar með öllu tílheyrandi 150 krönur
Leiðarvísir á íslengku um notkun
pessarar skilvindu er sendur öllum
hreppsnefndum á íslandi.
Alfa strokka höfum vér einnig til
sölu.
Aðalumboðsmaður fyrir Separator
er Fr. Creutzbergs maskínuverslun,
en einkaútsöluna til Islands hefir
Jakol) Gimnlögssoii
Niels Juelsgade 14
Kjöbenhavn K.
Skilvindurnar fást hjá pessum út-
sölumönnum vorum á Islandi:
I Reykjavík hjá herra Birni Kristjánssyni
á Ísafirðí — — Skúla Thoroddsen
- Sauðárkrók — — Kristjáni (tíslasyni
- Eyjafirði — — Halld. Gunnlögssyni
Seyðisfirði — — Stefáni Stefánssyni
- Eskifirði — — Eriðrik Möller
- Berufirði, Fáskrúðsfirði, Húsavík, Vopna-
firði og pórshöfn hjá hlutafólaginu 0rum &
Wulff.
Engir aðrir útsölumenn mega selja
pessar skilvindur á Islandi.
Brunaáibyrgðarfélagið
„Nyedanske Brandjorsikrings Selskab“
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital 4,000,000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sór brunaábyrgð á húsum
bæjnm, gripum, verzlunarvörum, inn-
anbúsmunum o. fl. fyrir fastákveðna
litla borgun (premie) án pess að reikna
nokkra borgun fyrirbrunaábyrgðarskjöl
(políce) eða stimpilgjald.
Menn snúi sér til umboðsmanus fé-
lagsins á Seyðisfirði.
St. Th. Jónsson.
Dæmalaust.
Niðursoðið, svo sem:
Ansjovis,
Reyktar Sardínur í olíu,
Reykt Spiksdd - —
Marinered Síld,
Eiskisnúðar í legi,
Kjötsnúðar í legi,
alltbeztu tegundir,fástmeð verksmiðju.
verði hjá
Stefáni í Steinholti.
HALLO!
Ytirfrakkarnir ennpá til. fínar rús-
ínur, kaffi, flórmjöl, svezkjur sodi,
sápa, maskínutvinni, maskínuolía, kína-
bitter, Ijómandí drengjahúfur, sæt
saft á fiöskurn, whisky, . stumpasirts,
kofforts og töskulásar, kvennbolir, og
margt fleira í’æst móti borgun útí
hónd, hjá
Stefáni í Steinliolti.
Beztu
skilvindurnar
pantar
Stefán í Steinlxolti.
-
North British Ropework
C o mp any
Kirkcaldy í Skotlandi
búa til:
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
Manilla og kaðla úr rússneskum hampi.
Allt sérlega vel vatidað.
Einka' uinboðsmaðu’-
fyrir Island og Eæreyjar
Jakob Runnlögsson
Kjöbeahavn K.
AÍfar aðgjorðir
á urum og klukkum
fást mjögvandaðar og óvenjulega íljótt
af hendi leystar
á úrsmiðaverkstofu
Friðriks Gríslasonar.
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Surrogat
er nú drukkið á öllu íslandi, frá norðri
tíl suðurs, austri til vesturs.
F. Hjorth & Go.
Kjöbenhavn K.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsm iðja
porsteins J. O. Shaptasonar.
46
að hún hafði verið að tala við húskennarann í meir en klukkutíma
og benni hafði alls ekki leiðst — en honum —- nei, víst ekki heldur.
Hann talaði hljóðlega við ívar meðan pau gengu upp að svölunum.
„Hefurðu minnzt á trúlofun pina við systur pína?“
„Nei, hamingjan veit að eg hefi látið pað ógjört — nægur er
tíminn — nú vil eg skemmta mér hér í friði.“
„pó ekki pannig, að aorir goti hlotið mein af?“
„Áttu við sjálfan pig?“
„Nei, eg á við fröken Storm. pú veizt víst bve ung hún er,
og að pú ert bundinn annari?“
„Mér pykir pú vera orðinn mikill vandlætari“ sagði Ivar
hlæjandi. „Er pér pað svo á móti skapi pó eg geti látið henni
lítast vel á mig, náttúrlega í mesta sakleysi?“
„Mín vegna er mér pað ekkert á móti skapi, en mér er pað
pvert um geð h e n n a r vegna.“
Ivar horfði lengi á vin sinn grandgæfilega og sagði svo loks:
„pú mátt vera alveg rólegur, Mary og eg erum bernskuvinir, sak-
laust gaman er eðiilegt. og þa* drepur vonandi engann.“
pað v;ir inessað á heimakirkjunni annanbvern sunnudag, og kl.
hálf tíu var vagninum ekið fram fyrir aðaldyrnar á höfuðbólinu
Birkidal, til að flytja pá af heimamöunum til kirkju, sem ætluðu að
sækja messu pann dag.
Kammerherrann var ætíð fyrstur ferðbúinn, og honum mislíkaði
ætíð, ef heimamenn hans ekki fóru til kirkju.
ívar var vanur að koma sér hjá kirkjuferðinni, eu í petta sinn,
fyrsta sunnudaginn sein hann var heima, stökk hann fyrstur uppá
vagninn, og hló að Einari, sem sagðist heldur vilja fara gangandi.
„pér er jáfngott að fara strax ofan úr vagninum11 sagði Einar,
„pú kemst par ekki fyrir bvort sem er.“
„Jú, hann kemst par vel fyrir,“ sagði E/a, liún stóð í dyrunum
og var að bneppa hönzkum sínum. „Eg ætla líka að fara gangandi.
Eiguin við að verða samferða, herra Hvit?“
Einar hneigði sig, og gengu pau síðan af stað, fyrst yfir kál-
garðinn og út um litla Lliðið, útí trjáganginn og yfir steingarðinn,
hjá litlu tjörninni með háa sefinu og vatnsplöntunum
47
Hita-móða lá yfir Jáglendinu og fríður hvíldardagsins ríkti
hvervetna í náttúrunni. Ekkert hljóð heyrðist, riema Idjómur kirkju-
klukknanna við og við.
A sama bletti, sem Einar liafoi numið st iðar fyrir nokkrum
dögum síðan og horft með alvörugefni yfir hina fögru sveit — einmitt
par nam Eva líka staðar og horfði nú lika, alvörugefin sem hann, á
porpið og kirkjuna.
„Herra Hvit, viljið pér verða prestur?“ spurði lnin snögglega
og leit til hans fögru augunum sinum.
„Nei, fröken Winge, og pó pætti mér pað fagurt l.lutverk: að
ganga til kirkju sinnar, pegar klukkurnar kalla, til þ"ss að mæla
kröptugum alvöruorðum til safnaðarius."
„En hversvegna viliið pér ekki verða prestur? Fyrirgeíið mér
pessa spurningu, hún er máske of djörf.“
„Nei, alls ekki, fröken,“ svaraði Einar brosandi. „Eg skal fús-
lega skripta fyrir yður. Til poss að takast á hendur prestsembætti
útheimtist ekki aðeins sterk, óbifanleg og brennheit trú, lieldur líka
ómælanlegur, eldheitur kairleikur. Sá sem ætlar sér að prédika
Guðs fagnaðaxboðskap verður að geta afneitað sjálfum sér og fylgt
Jesú i öllu, en eg finn mig eigi nógu sterkann til að geta það.“
„Haldið pér að peir séu margir sem eru eins sterkir einsog pér
heimtið að prestur eigi að vera?“
„Nei, pvi miður, peir eru altof fáir.“
„Alítið pér manninn sem núna býst til að ganga i kirkju sína
til að flytja Guðsorð — nógu sterkan?"
„Nei, og pó á hann konu, sem getur hjálpað honum til að ná
takmarkinu.11
„Hjálpað! Haldið pér að konan geti bjálpað manni sínum í
peirri baráttu?“
,,Já, fröken, pað er sannfæring mín. En efeg fengi svo sterka
ást á einhverri konu, að eg gæti gjört pað henni til geðs að leita
mér anuarar stöðu, pá hljótið pér að játa, að eg sé ekki hæfur til
að takast prestsembætti á hendur.“
„En pví ætti pað að vera henni ógeðfelt að vera prestskona?6*
„Hversvegna!" sagði Einar, um leið og hann laut niður til