Austri - 11.11.1899, Qupperneq 4

m. 31
AUSTEI.
124
Til verzlunar
0. Wathnes
Arvinger
Aktieselskab
er nú komið að nýju mikið af
allskonar olíulömpum og lampaglösum,
steinolíu,
öllum matvörutegundum,
kaffi og sykri,
völsuðu haframjöli á kr. 0,15 pd.,
fínu hveiti á kr. 0,13 pd.,
spilum á kr. 0,25,
jólakertum
o, fl. o. fl.
Seyðisfirði, 5. nóv. 1899.
Jóhann Vigfússon.
Við verzlun
O.Wathneserflngja
a Reyðarfirði
er verð á flestum vörur sett niðurum
30—50°/0 frá 1. p. m..
par á meðal:
mikið úrval af hvítum léreptum
og skyrtutauum aðeins á kr. 0,14 al..
Margar tegundir af
borðdúkum, hvítum og mislitum,
rúmteppum, handklæðum og
gluggatjaldatauum, hvítum og mislitum.
Treflar, bæði handa konum og körlum;
margar tegundir af
sjölum og borðdúkum.
Drengjaföt á 7—10 kr.,
karlmanna alfatnaður á 12—35 kr.,
yfirfrakkar á 15—30 kr.,
regnkápur á 11—20 kr.
Miklar byrgðir af mjög laglegum
bollapörum, diskum, skálum, krúsum
og margt fl.
Búðareyri við Keyðarfjörð, 2. nóv. 1899.
Jón Ó, Finnhogason.
TTmboðsmenn á íslandi
fyrir lifsábyrgðarfélagið
Thu.le:
Hr. Einar Gunnarss.. cand. phil.,
Reykjavík.
— 0. Tulinius, kaupm. Hornaf.
— Gustav Iversen, verzlunarm.,
Djúpavog.
— Guðni Jónsson hreppstjóri,
Eskifirði.
— Stefán Stefánsson, kaupm.,
Seyðisfirði.
— Ólafur Metúsalemsson, '
verzlunarm. Vopnafirði. (
Síra Páll Jónsson, Svalbarði í
fistilfirði.
Hr. Jón Einarsson, kaupm.,
Kaufarhöfn.
Síra Árni Jóhannesson, Grenivik.
Hr. Baldvin Jónsson, verzhm.,
Akureyri.
— Guðm. S. Th. Guðmundsson,
kaupm. Siglufirði.
— Jóhannes St. Stefánsson,
kaupm. Sauðárkrók.
— Halldór Arnason, sýsluskrif.
Blönduós.
— Búi Ásgeirssou, póstafgr.m.,
Stað í Hrútaíirði.
— Jón Einnsson. verzlunarstj.
Steingrímsfirði.
— Björn Pálsson, myndasm.
ísafirði.
— Jóhannes Ólafsson,
póstafgr.m. Dýrafírði.
Síra Jósep Hjörleífsson, Breiða-
bólsstað á Skógarströnd.
Aðalumboðsmaður
fyrir ,THULE‘:
Bernharð Laxdal,
Patreksfirði.
i-3
§
t—*
p
tá
Cíq
c-P
cr*
*-á
CD
í=aí
^ o
t a
éi
5’
<g B
p-
CJq
P'
**
td
o
p
p
w
Munið eptir að ullarvinnuhúsið
„HILLEVAAG F ABRIKKER“
við Svangur Norvegi vinnur bezta, fallegasta, og ódýrasta fataefnið, sem
hægt er að fá úr íslenzkri ull, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; pví ættu allir
em ætla að senda ull til tóskapar, að koma henni sem allra fyrst til ein-
hvers af umboðsmönnum verksmiðjunnar.
Umboðsmennirnir eru:
íReykjavík herra bókhaldari Ólafur Runólfsson.
- Stykkishólmi — verzlunarstjóri Armann Bjaruarson,
- Eyjafirði — verzlm. Jón Stefánsson á Svalbarðseyri.
- Vopnafirði — kaupmaður Pétur Guðjohnsen,
- Breiðdal — verzlunarstjóri Biarni Siggeirsson,
Aðalumboðsmaður SIG. JOHANSElí, kaupm. á Seyðisfirði.
Rorth British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
búa til:
rússneskar og ítalskar
flskilínur og færi,
Manilla og kaðla úr rússneskum hamp
Allt sérlega vel vandað.
Einka- umboðsmaðm
fyrir ísland og Pæreyjar
Jakob Gunnlögsson
Kjöbenhavn K.
Til heimalitnnar
viljum vér sérstaklega ráða mönnum
til að nota vora pakkaliti, er hlotið
hafa verðlaun, enda taka þeir öllum
öðrum litum fram, bæði að gæðum og
litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má
öruggur treysta pví, að vel muni gefast.
I stað hellulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldui vort svo
nefnda „Castorsvart“, pví pessi litur
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur.
Leiðarvísir á íslenzku fylgir hverj-
um pakka.
Litirnir fást hjá kaupmönnum al-
staðar á íslandi.
Buchs-Farvefabrik,
Studiestræde 23,
Kjöbenhavn K.
Nýar bækur
hjá Rrmólfl Bjarnasynl, Hafrafeli b
Bjarnasaga Hítdælakappa . kr. 0,50
Gislasaga Súrssonar ... — 0,80
Fóstbræðrasaga .... — 0,60
Vígastyrssaga.................— 0,50
Sálmabókin nýja .... — 2,00
pjóðsögur og munnmælí . . — 4,00
Sjö sögur ....................— 1,00
H. Ibsen. Brandur ... — 2,50
Aldamót VIII..................— 1,20
Æmásögur P. P. IX . . . — 0,50
Heima og erlendis ... — 0,60
Barnalærdómur Klaveness . — 0,40
pjóðvinafélagsbækur 1899 . — 2,00
Almanak pjóðvinafélagsins . — 0,50
Mánaðarritið „Eir“ o. fi.
AUGLÝSIKG!
í priðju gauugum nú í kaust, fannst
í Ósafrétt hvíthníflótt ær veturgömul
(meinuð.) Mark á ánni var: stýft
hægra, sýlt vinstra fjöður framan.
petta mark er ekki til hér í marka-
bókum og getur réttur eigandi að
kind pessari vitjað andvirðis hennartiL
undirskrifaðs og um leið borgað aug-
lýsingu pessa.
Unaósi 10. október 1899.
Sigurður Jakobsson.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Pre ntsm ið ja
porsteins J. G. Skaptasonar.
122
„Eya, Eva!“ Hann reyndi að lypta henni upp aptur, en nú lét
hún ekki undan.
„Eva!“ Hann laut ofan að henni, en hún grúfði sig niður;
hann lagðist við hlið hennar og hvíslaði: „Eva, elskan mín — elskan
mín!“ Hún heyrði pennan ástblíða málróm og gráturinn stöðvaðist.
„Eva, ástin mín eina.“ Hann höf upp höfuð hennar og lagði
pað blíðlega að brjósti sér. Hún fann varir hans brennheitar koma
við tárvotar kinnarnar sínar, hún hóf upp löngu augnahárin og dökku
brýrnar hifuðust.
Hann starði í hið hreina og glitrandi djúp pessara yndislegu
augna, og nú skalf karlmennið einsog hrísla. Hún fann vald ástar
hans og blíðu, og nú vafði hún örmum sínum um háls honum og:
grúfði andlitið fast að brjósti hans.
„En hvar ætli hún Eva hafi falið sig?“ sagðí aðmírálsfrúín
geispandi eptir að allir höfðu lengi pagað, en við og við heyrðust
hrotur frá kammerherranum er báru vott um pað, að hinn mjúki
hægindastóll hafði óvart svæft hann. „Hún er ætíð vön að spila og
syngja svo skemmtilega fyrir okkur í rökkrinu.
„Máske yður póknaðist að eg spilaði á hljóðfærið í hennar stað?“
sagði Helga, sem ætíð dekraði fyrir frænku ívars.
„jþakka yður kærlega fyrir pað, pað væri skemmtilegjtilbreytni.“
Kammerherrann vakDaði og reis upp, pegar Helga fór að spila.
„Er pað Eva?“
„Kei faðir minn,“ svaraði Nancy, er sat í legubekknum, „pað
er Helga sem leikur á hljóðfærið. Yið höfum alveg týnt Evu, en
máske hún sé uppi hjá karlmönnunum í reykingaherberginu. Æ, Ove
minn, hlauptu nú upp og segðu Evu að honum pabba leiðist eptir
henni.“
„Eg held eg fari útí reykingarherbergið til að reykja smá--
vindla,“ sagði aðmírálsfrúin, „til pess að láta mér síðurleiðast par
til við borðum kvöldverð.“
„Ekki held eg að aðmírálnum mundi lítast á pað, ogkarlmenn-
irnir vilja helzt eiga sjálfir pann tímann,“ sagði Nancy hlæjandi.
' 123
„Eva er ekki hjá karlmönnunum.“ sagði Ove, er nú kom aptur.
„Og heldttr ekki á herberginu sínu. jþjónninn segir að hún hafi
pegar eptir miðdegisverð farið um litlu dyrnar útí aldingarðinn.11
„Guð komi til! Ætli hún hafi par ástamót,“ hrópaði aðmíráls-
frúin sem af eigin reynslu var grunsamt um pvllíkar einfarir.
Nancy skellti upp irr, svo kammerherrann hrökk aptur upp.
„T»að er ekki henni líkt“, sagði Nancy.
„Hún er ekki öll, par sem hún er séð.“
„Um hvern eruð pið að tala?“ sagði kammerherrann geispandi.
„En um hana Evu, kæri mágur. Yið erum svo hrædd við fjær-
veru hennar. Yið skulum fá okkur sjöl yfir okkur og fara svo að
leita að henni. Yeðrið er hið inndælasta. Yiljið pér vera moð
barnið roitt ?“ J>að var Helga. sem frún ávarpaði svona blíðlega.
Helga stóð nú upp frá hljóðfærinu; hún hafði reyndar fyrir
löngu uppgötgvað pað að heldri menn kærðu sig engu meira um
hljóðfæraslátt en foreldrar hennar.
Aðmírálsfrúin rak pá Löwenhjelm og ívar á fætur og fór nú
á undan hinum út um litlu dyrnar, er minntu hana á leyniganga
miðaldanna.
J>að var hannað að tala saman, pví allt var nú ónýtt nema
komið væri Evu á óvart.
1 minna aldingarðinum var enga manneskju að finna en íllt að
ganga um hann, par sem greinarnar lömdu ósvikið í andlit frúar-
innar.
„p>á hlýtur hún að vera í stóra aldingarðinum. Leiddu mig
Ove litli, pví pú ert pessu völundarhúsi lcunnugastur.“
Ove dróg frænku sína á eptir sér og hin komu svo á eptir
peim. p>au leituðu um allan aldingarðinn, en fundu hvergi Evu, og
pareð pá var skjallabjart tunglskin, pá stakk aðmírálsfrúin upp á
pvi, að pau skyldu lika leita að Evu í trjágarðinum.
En á meðan pau voru í pessari æfintýraleit, komu pau Eva og
Einar inn í dagstofunna, par sem kammerheriann gekk nú um
gólf, eptir að búið vai að kveykja.
Hann sneri sér við, er hann pekkti fótatak Evu og stóð stundar-
korn agndofa og horfði á hin rjóðu andlit peirra. En loksins komst