Austri - 01.03.1900, Síða 1

Kcma iit 3ljs0lað á niáu. < ð .
42 arkir minnst IH ;imöa+
nijárs; kostar hér á iandi
aöeirts 3 Jcr., erlendis 4 kr.
Qjalddagí 1. júií.
X. AB.
AMTSBÓKASAFNIÐ á Seyðisfirði
opið á laugardögum frá kl. 4—5 e. m.
Til skiiídugra
kaupeuda Aiistra.
feir, sem skulda mér fyrir fyrir-
farandi árganga Austra, eru hérmeð
vinsamlegast beðnir áð borga mér n ú
s e m fyrst audvirði bluðsins í pen--
Wgum, innskript, eða annari vandaðri
gjaldgengri vöru. Einkum skora eg
hérmeð á pá, er skulda mér fyrir
lu a r g a árganga blaðsins, að láta
nú ekki lengur dragast að borga mér
bað, pví annars neyðist eg til að inn-
heimta skuldirnar á annan bátt.
Seyðisfiiði, 17. janúar 1900.
Skapti Jésepsscn.
Otto Wathnes minnisvarðinn.
Hérmeð er skorað á alla pá, er
sendar hafa verið áskoranir um sam-
skot til minnisvarða yfir Otto Watbne
að gjöra nú svo vel a.ð sjá um, að
samskotunum verði lokið, og pau send
kjaldkera nefndarinnar, kaupm. Sig.
Jobansen á Seyðisfirði, fyrir 1. apríl
Þ- á.
Fors töði vn efn din.
Sökum infiuenzunnar befir nú um
tíma eigi verið unnið hér á prent-
smiojunni, og pví hefir petta númer
Waðsins eigi komizt út fyr en nú.
Ritstj.
Utleudar fréttir.
Babmerk. |>ann 20. janúar felldi
Jödirrétturinn í Eriðrikshöfn d ó m
ffirsökudólgunum af „Roy-
a-1 i s t“. Yill Austri gefa lesendum
c°st á að lesa pennan merkilega dóm
1 heild sinni, sem bljóðar á pessa leið:
>,Eptir skipun frá Hjörring-amti
'’av sakamál höfðað gegn skipstjóra
^arlAugust Nilsson samkv.
finum ísl. begningarlögum 25. júní
1869, 99. og 100. gr., og auk pess
eptir lögum 12. febr. 1872 og 17. des.
1875 um veiðar útl. við ísland og lög-
ani 0. apríl 1898 um botnvörpuveiði
°8 5. april 1888 um fiskiveiðar við Han-
^örku, og eptir almennum hegningar-
^gum 10. febr. 1866, 146. og 147. gr.>
5n gegn C a r 1 E m i 1 T h e o d o r
o 1 m g r e e n stýrimanni eptir h. ísl.
gningarl. 99. gr. og h. dönsku hegn-
lngarl. 146 gr., og loks gegn mat-
Ieiðslumanni IIugaard eptir h. isl.
^egningarl. 99., 230. eða 249. gr.
Hndir rannsókn málsins er pað sann-
x^> að sakborningurinn Hilsson, skip-
s!jóri á botnverpingnum „Royalist“
^rá Hull, bafi í nokkra daga rekið
notnvörpuveiði á Dýrafirði á íslandi,
5r allur liggur í landhelgi, par hann
1Vergi er míla á breidd. þá hafði og
Sakboinin gur verið í landi til að kaupa
Seyðisíirði, 1. marz 1900.
ýmislegt, en ekki blýtt peirri skyldu,
samkv. ísl. lögum 12. febr. 1872 og 17.
desbr. 1875, að sýna skjöl skipsms um
boðsmanni sýslumanns.
Um morguninn pann 10. okt f. á.
kom ísl. bóndi út á skipið, og sagði
frá pví, að sýslumaður væri væntan-
legur, og seinna samdægurs kom líka
Hafstein sýslumaður í ísafjarðarsýslu
1 til Dýrafjarðar og lét róa sig á svo
nefudu fjögramannafari af fimm mönn-
um út að „B,oyalist“, er var að veiði
með stjórborðsvörpu skammt irá landi.
J>egar báturinn nálgaðist skipið,
skipaði Hilsson, sem var við stýri í
lokuðu stýrihúsi miðskipa, allri skips-
höininni, sem var að matast, að verja
bátmnn skipið. með bverju pví verk-
færi er peir næðu í. Kokkur bluti
skipshafnarinnar preif pá handspíkur
(Haandspager) og aðrar verjur og ógn-
uðu með peim að bátnum, sem nálg-
aðist að stjórborða með sýslumann, er
ekki bafði einkennishúfu og var í al-
gengri yfirhöfn utan yfir embættisbún-
j ingnum. Sýslumaður krafði skipstjóra
i viðtals, en bann kvaðst ekki vilja tala
við nokkurn, og sagði peim að gæta
sin fyrir botnvörputaugunum og koma
eigi of uálægt skipinu. Eptir pvi sem
verður séð af útskript af rannsókn
1 málsins á íslandi, pá reyndu hásetar
\ sýslumanns að ná í taug, er békk utan
borðs á „Eoyalist“, en mistókst pað,
einsog pað líka virðisi? að básetarnir
hafi hikað sér við að leggja strax að
skipinu eptir boði sýslumanns.
J>areð „Eoyalist" hélt áfram með
| 2—3 rnílna hraða, renndi bátnum aptur
| með skipinu og komst pannig hm und-
ir botnvörputaugarnar, er lágu aptur
af stjórborða, Hásetarnir í bátnum
gripu nú um taugarnar frá báðum
stöfnum bátsius, og nú hrópaði sak-
borningurinn Holmgreen, sem eptír
skipun Nilssons stóð albúinn til pess
að boga vatni á bátinn, — að stöðva
skyldi skrúfuna, pví bátnum væri að
í hvolfa, og um leið stökk Nilsson, sem
enn var við stýrið og pykist hafa skip-
að að stöðva skrúfuna, — að gufuspili,
rétt fyrir framan stýrihúsið, og setti
pað í gang og gaf eptir á botnvörpu-
taugunum, en pær stöðvuðust allt i
einu, er eptir áliti Hoimgreens kom af
pví, að vindan hifnaði; bátnum hvolfd.i
nú og 3 af hásetunum drukknuðu, en
sýslumanni og 2 öðrum varð bjargað
upp á „Royabst*1, og voru peir svo
bráðum fluttir í land af bátum, sem
1
i
korou úr landi. Sýslumaðurinn var
mjög pjakaður og leið í ómegin, er
hann kom upp á skipjð. par sem bann
raknaði við. Hann hafði, rétt áður
en bátnum bvolfdi, hneppt frá sér
yfirböfninni og sýnt einkennisbúning
sinn, en eptir sögusögn skipverja var
pá eigi hæet framar að forða bátnum
frá að hvolfa. Eöt sýslumannsins eiga
að liafa rifnað pegar skipverjar voru
að reyna tii að fá bann úr yfirliðinu,
og pá datt líka hnífur, er virtur er á ■
kr. 1,50 á pilfarið, par sem sakborn- j
ingurinn Eugaard síðan segist bafa j
fundið baun og stungið bonum á sig. j
Hnífurinn er skemradur, en verður j
sondur eigandanum.
Nilsson hefir kannast við, að skips-
höfnin hafi talað um pað, að par mundi
sýslumaður koma, er báturinn nálg-
aðist, að hann hafi sjálfan líka grun-
að að svo mundi vera, en liann var j
peirrar skoðunar, að hann pyrfti ekld
að skeyta pví, er sýslumaður bar ekki
eínkennisbúning, einsog hann líka kaun-
aðist við pað, að samdægurs bafi ís-
lendingur haft pað við orð, að sýslu-
maður mundi væntanlegur, en pað gæti
pó aregist 1—2 daga að hann kæmi.
En pað væri og opt álit skipverja, er
peir sæju bát nálgast skipið við ólög-
legar veiðar í landhelgi, að par komi
sýslumaður. Er skipstjóri nú var við
ólöglegar veiðar, var honum ekki um
heimsóknir, svo aðkomandi gætu séð
merki og nafn skipsins, sem í petta,
skipti var falsað með pví að málayfir
pað. Einkum rar skipstjóri mótfallinn
pví að hásetar sýslumanns kæmust upp
á skipið, af pví peir voru svo margir.
Með tilliti til skipstjórnarinnar
kvaðst skipstjóri hafa haldið, að pað
mundi bafa. getað bjargað bátnum að
slaka á tauguuum, og pykist hann hafa
reynslu fyrir sér í pví efni, en hefir
pó játað að línurnar, sem voru hnýttar
saman á bverjum 50 föðmum, hafi
runnið út eina 30 faðma, og pá bafi
bnútarnir á peim vel getað hvolft
bátnnm, er peir drógust jfir hann.
Og par eð bið gagnstæða frásögn skip-
stjóra um tilgang bans með stjórn
skipsins eigi vérður sannað, og með
pví eigi var svigrúm til langrar um-
bugsunar, og pað getur verið að skipst.
hafi eigi séð í bverri hættu að bátur-
in var, pá verður bann eigi
sakaðurum pað, að bátnum
h v o 1 d i, sem eigi með vissu verður
sagt að hafi orsakast af pví að botn-
vörputaugarnar voru gefnar eptir, og
hefir bátnum máske verið bvolft áður.
Eptir að bátnum bafði hvolft rak
hann og pá er í honum voru aptur
undan skipinu nokkra faðma, og var
pá reynt til pess á Royalist að setja
út bát, en báturinn var pá fullur af
salti og annari pungavöru, svo pað
tókst ckki, en með pví að hala botn-
vörputaugarnar inn á skipið, varð pví
mjakað aptur að hinum hvolfda bát
og mönnum, og nú heppnaðist Holm-
green með hraðalínu skipsins, er Nils-
son fékk bonurn, að ná í bátinn með
2 mönnnnum í og í sýsluinann Haf-
stein, er hélt sér við rnastur bátsins,
og draga pá alla að skipinu, og síðan
; var peim bjargað upp á skipið.
Eptir vitnisburði peirra er vit hafa
á pessu, hefir par verið gripíð til
heppilegra úrræða á „Royalist“ í
pessu tilfelli til pess að bjarga báts-
böfninni.
UppsÖgn shrjfieg butttvii
áramót. ögild nrmO-
in sé til ntstj. ft'/rir 1 oIM-
I'Cr. lnnl. avgl. 10 aura
línan, eða 70 a. hverþum.
dálks og hálfn dýrara á 1.
síðu.
I NR. 7
Einsog áður er frá skýrt, hafði
Holmgreen, eptir skipun Nilssons, los-
að slönguna frá gutudælunni til pess
að sprauta á bátiun og halda honum
með pví frá skipinu. Hólkurinn var
tekinn af slöngunni, sem hafði verið
notuð til pess að skola með fisk, og
var pví eigi hægt að senda vatn lengra
en um tvær álnir, pö Nilsson befði
reyndar skipað að hreyfa gufudæluna
sem tíðast. J>að var ekki sprautað
vatni á bátinn. Og eptir allri fram-
komu Holmgreens fyrir réttinum, er
pessi vitmsburður hans trúverðugur.
Rugaard hafði náð sér í 14 feta
langa ár, og reyndi með henni að
halda bátnum frá skipinu, en náði eigi
til hans og missti árina i sjóinn. Og
ber petta nokkurn veginn saman rið
skýrslu sýslumanns, er segir, að pað
hafi verið kastað ár að sér. En Ru-
gaard staðhæfir, að bann hafi eigi
miðað árinni á sýslumann.
Bæði Holmgreen og Rugaard játa
að peir hafi heyrt, að sýslumaður væri
á bátnum, er lagði að skipinu.
Að fengnum upplýsingum skal pess
getið, að hið íslenzka fjögramannafar
er fremur lítill bátur, eigi kjölmikill
og er eigi ætlað fleiri en 4 mönnum.
Danskir sjómenn hafa óbeit á pessum
bátum, sem eru valtir. Skynberandi
menn á slíkt bafa sagt, að botnvörpu-
taugarnar vel geti hafa hvolft bátnum,
er slakað var á peim.
Eptir að hiuir björguðu voru komnir
ofan í ísl. bátana, dró „Royalist“ inn
botnvörpuna og skipið fór beiraleiðia
til Hull, en náðist aptur 7. nóvbr. við
Jótlandsskaga við ólöglegar veiðar í
danskri landhelgi, og var pá farið raeð
pað til Eriðrikshafnar, par sem lög-
reglustjórinn lékk hraðskeyti um pað
frá dómsmálaráðherranum, hvað petta
skip befði aðhafzt við ísland. Nilsson
póttist vera lasinn, og bafði pá ný-
lega séð gufuskip, er hann hélt vera
varðskipið, og bauð svo stýrimanni
Holmgreen að mæta fyrir sig og játa,
að peir hefðu kastað botnvörpu í
grenr.d við vitaskipið. Holmgreen
kvaðst líka fyrir lögregluréttinum vera
skipstjórinn. En er bann var parsvo
spurður um aðfarir skipsins við ísland,
pá apturkallaði hann pegar ótilkvadd-
ur að hann væri skipstjórinn, og sagði
skipstjóra vera úti á skipi. ]?á var
Nilsson sóttur og settur í höpt.
Nilsson hefir játað, að haun hafi
veitt ólöglega bæði við íslandog Jót-
landsskaga, og að hann bafi undanfellt
að sýna skipsskjölin umboðsmanni
sýslumannsins.
Reyndar hefir Nilsson haldið pví
fram, að bann hefði ekki neitað »ýslu-
manni .um að koma út á skipið, hefði
hann pekkt hann. En eptir pvf fram-
komna hefði hann átt að vita við hvern
hann átti og engan mótpróa átt að
sýna, og að svo hafi verið, styrkist
mikið við pann mikla viðbúnað, or