Austri - 29.10.1900, Blaðsíða 4

NR. 37
A U S T It I.
136
nsen
Ágætt
v. danskt
Ma,ga,h,« Itedste.
l86
MARGARINE
9den|^^ í stað smjörs.
Merkt
T sraáum 10—20 pd. öskjum (öskjurnar fá menn ókeypis) hentugt ti
heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margarinc. Fæst innan skamms
í öllura verzlunum á íslandi.
H. Steensens Margarinefabrik,
Yejle.
Rejnid hin nýjn ckta litarhiéf fra
Rli 11 LITARVERKSMIÐJU
líýr egta demantssvartur litur | líýr egta dökkblár litur
— — hálf-blár — | — — sæblár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,heitze“).
Til heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu öflugu og fögru litum, sem til eru í alls konar litbreytingum.
Fást hjá Kaupmönnum hvívetna á íslandi.
Buch’s litunarverksmiðja,
Kaupmannaliöfu V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
Sundmagar
vel verkaðir eru keyptir hæðstu yci ci
móti vörum og peningum við
verzlan Andr. Rasmussens
á Seyðisfirði.
Saltfiskur
vel verkaður er keyptur móti vörum
og peningum við verzlan Andr. Ras-
mussens á Seyðisfirði.
Fiskinn má leggja inn á Markhellum
og við verzlanina á Fjarðaröldu.
The
North British
Ropework Company
Kirkealdy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa til: rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörk
Island og Færeyjar:
Jakob Gunnlögsson
Kjöbenhavn K.
Crawfords
Ijúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbuið af CRAWFORD & ONS,
Edinb irgh og London
tofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeyjar
P. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Edinburgh Roperie
& Sailclotb Limitod Company
stofnað 1750.
Verksmiðjur í LEITH& GLASGOV
búa til:
færi, kaðla, strengi og seglduka
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land.
Umboðsmenn fyrir ísland og Fær-
eyjar:
F. Hjorth & Co
Kaupmannahöfn.
Eg undirskrifaður hefi næst undan-
farin tvö ár reyut Kína-lífs-elixír
Valdemars Petersens, sem herra H.
Johnsen og herraM. S. Blöndal kaup.
menn hafa til sölu, og hefi eg alls
enga magabittera fundiðjafn góðasem
áminnstan Kínabitter Valdemars og
skal pví af eigin reynslu og sannfær-
ingu ráða íslendingum til að kaupa
og brúka pennan bitter við öllum
magaveikindum og slæmri melting
(dispepsi), af hverri helzt orsök sem
magaveikindi manna eru sprottin, pví
pað er sannleiki, „að sæld manna
ungra sem gamalla er komin undir
góðri meltingu-11 En eg hefi revnt
marga fleiri svo kallaða magabittera
(arkana), og tek pennan bitter langt
fram yfir pá alla.
Sjónarhól,
L. Pálsson,
praktisérandi læknir.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flespuu
kaupmönnum á íslandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P
F
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
e sen, Frederikshivn Danmark.
Lifsábyrgðarfélagið
„S t a r46
heíir hagkvæmara og betra lífsábyrgð-
arfyrirkomulag en önnur lífsábyrgð-
arfélög og hefir pví unnið sér meiri
útbreiðslu um öll Norðurlönd en nokk-
urt slíkt félag.
Allir sem tryggja vilja líf sitt ættu
að gjöra pað í „Star“
Umboðsmaður félagsins á Eskifirði
er:
Arnór Jöhannsson,
verzlunarmaður.
P r j ó n a y 61 a r
með innkaupsverði
að viðbættum flutningskostnaði, má
panta hjá:
Jóh. Kr. Jónssyni
á Seyðisfirði
jOrgel-
Rfilii
Har
rmomum,
heimasmiðuð, verðlaunuð með heið-
urspeningi úr s i 1 f r i í Málmey
1896 og í Stokkhólmi 1897. Verð
frá 125 kr. -5- 10°/o afslætti. Yfir
4 0 0 kaupendur hafa lokið lofsorði
á Harmonia vor, og eru margir
peirra á íslandi. — Við höfum líka
á boðstólum Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í Ameríku. Af
peim eru ódýrust og bezt Need-
‘ hams með 2 r ö d d u m og K o p-
lers með fjórum, í háum
kassa af hnotutré með
standhyllu og spegli á kr.
257,50 au. „netto“. — Biðjið um
verðlista vora með myndum.
Petersen & teenstrup,
Kjöbenhavn V.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porstiens J G. Shajptascnar.
120
í tu nglskininu til pess að geta við og við kallað út uin gluggann, og
get (g eigi neitað pví, að mér pótti ekkert að pví, pó turnvörðurinn
heyrði ekki til míu, pvi nú hafði mér gengið að óskum heitasta
eptirprá allra elskenda, og var parna lokaður aleinn inni með peirri
stúlku, er eg unni hugástum. parna átti eg að vera hjá henni ein-
samalli nokkra klukkuiíma, og hét eg að sýna henni alla umhyggju
og lotningarfyllsta ást, og vonaði að geta nú loksins yfirstígið tor-
tryggni bennar; mér fannst eg geta treyst pví, að hún fengi aptur
fulla viiðingu fyrir mér, pó eg eigj næði nú fullri ást hennar.
Eg haíoi sökkt mér niður í possa sæludrauma, er máske hafa
endurskinið á andliti mínu, er eg heyrði kallað af mikilli geðshrær-
ingu:
„Herra markgreifi de Champcey, hafa raörg varrcenni verið í
ætt yðar á undan yður?“
Eg spratt upp úr gluggakistunni og horfði forviða inn í myrkrið,
par rsem eg rétt eygði hina ungu stúlku. Mér flaug fyrst í hug sú
voðalega tilhugsun, að sorgin á undan og hræðslau nú hefði gjört
hana vitskerta.
„Marguerite!" varð mér ósjálfrátt að hrópa. En petta ávarp
virtist að æsa hana enn meira.
„ Guð komi tii! hvað petta getur verið svívírðilegt. Hve petta
er ódrengilegt, já, ( g endurtek pað: ódrengilegt!“
Nú fór eg að sanza mig á pessu og gekk nú niður til hennar og
sagði kuídalega:
„Hvað gengur að yður?“
„J>að eruð pér“. sagði hún í bræði, „sem hafið keypt turnvörðinn
til };ess að loka okkur Jiér ínni. A morgun hefi eg misst mannorð
mitt — og svo á eg einkis annars úrkosta en að giptastyður. — fetta
æthiðuð pér yðui? En eg skal fullvissa yður urn pað, að petta
kænskubragð yðar skal ekki takast yður betur en hin fyrri. J>ér
pckkið mig pá illa, ef pér efizt um pað, að eg muni heldur kjósa
hverja smán, klaustur, dauða. allt heldur en að giptast yðui. Og eí
petta kænskubragð yðar liefði nú heppnazt yður, og eg hefði nú verið
yður eptirlát, — sem er fjarri skapi mínu — og pér náð í eigur
mínar. sem er aðaleptirprá yðar, — hve svívirðilegur maður hlytuð
121
pér pá eigi að vera, að geta fengið af yður að kaupa mig og auð
minn pvíliku verði! Nei, pér ættuð að vera mér pakklátur fyrir að
eg læt ei eptir girndum yðar, pví pér megið reiða yður á pað, að pó
blygðun mín og háð annara neyddi mig til að giptast yður, pá mundi
eg merja hjarta yðar með fyrirlitningu minni. Já, pó pað værijafn
hart pessu forngrýti, pá skyJdi eg pó kreista blóðið út úr pví — og
tár af augum yðar!“
„Fröken“, sagði eg með allri peirri stillingu sem mér var auðið,
„eg bið yður að stilla yður og hugsa yðurj betur um, og pá hljótið
pér að kannast við pað, að mér hefði ekki verið mögulegt að drýgja
glæp pann, er pér sakið mig um; og pó eg hefði getað komið pví
við, pá verð eg að spyrja yður að pví, hvenær eg hefi gefið yður
ástæðu til pess að drótta pvílíkri svívirðingu að mér?“
„Allt, sem eg veit um yður, staðfestir petta álit mítt á yður“,
æpti hún og sló frá sér með svipunni. „]?að er bezt að eg segi yður
pá frá hugsunum mínum. í hvaða erindum komuð pér liingað í
fölsku gerfi og undír fölsku nafni? Móðir mín og eg undum vel hag
okkar--------En pér hafið fært okkur áhyggjur og sorg. Til pess
að rétta við fjárhag yðar hafið pér kostað kapps um að ná traustí
okkar,-------pér hafið rofið heimilisfriðinn og ánægjuna og leikið
yður að dýpstu og helgustu tilfinningum okkar, eða að minnsta kosti
reynt til pess, og pað hefir pví miður tekizt yður. Eg álít míg pví
hafa fyllsta rétt til pess að hata yður og fyrirlíta; og pó pér nú
sverjið við drengskap yðar og æru, pá get eg ekki trúað yður, pareð
pér hafið svo mjög svívirt yður í mínum augum, — eg get ekki reitt
mig á yður eða drengskap yðar“.
]?etta gekk fram af mér, eg greip fast um hendur honnar, svo
hún pagnaði, og mælti:
„Marguerite, vesalings bamið, takið nú vel eptir orðum mínum!
]>að er satt, að eg elska yður, og aldreí hefir helgari, einlægari og
óeigingjarnari ást búið í nokkurs manns hjarta. En pér elskið mig
líka. ]>ér elskið mig, vesalingur! Og pó eruð pað pér, er neyðið
mig til pess að ganga nú út í opinn dauðann! ]>ér eruð að tala um
að eg hafi sært hjarta yðar---------En hvernig hafið pér pá farið með
hjarta mitt? En pað er nú yðar eign, og pví hafið pér allt vald