Austri - 10.11.1900, Side 2

NTL 39
A IJ R T I! I .
142
pví að verzlunin og rzlnnarstjórinn
sýnclu mer pá makalausu velvild að
lofa mér að hafa petta ópantsett.
Slíkt mundu fáir kaupmenn aðrir hafa
gjört.
6. Hugsar hann að mér sé svo
mikill skaði að verzla við optnefnda
verzlun.
J>vei t á móti, eg stór græði á. að
vérzla við hana; í samanburði við að
verzla á Seyðisfirði græði eg 400—500
kr. á ári.
7. Hugsar hann að eg geti ekki
fiutt mig neitt burtu úr Yopnafirði.
fvert á móti, pað eiga fáir eins hægt
með að fiytja burt einsog eg, pví og
parf ekki annað enn segja lánardrottn-
um, mínum að hirða sitt veð. Enginn
kálfur, hyað pá • fjósadrengur, mundi
hafa haldið ritstjðra „Bjarka“ svo
grænan sem hann auglýsir sig í pess-
um klafagreinum; og ráðlegast væri
lionum að hætta við pær, en gá vel að
sínu ferkantaða höfði, að pað sé ekki
uð skreppa í klafann bjá Garðar.
Hámnndarstöðum, 10. oktbr. 1900.
Bjern Jónasson.
' ííes, einhver bezta jörðin í Loð-
mundarfirði, stendur nú í eyði, bænum
lokað, taðan af túninu öll seld í burtu,
tún og engjar í niðurníðslu, og sum
hús fallin inn, en önnur komin að falli.
pað væri varla vanpörf á pví fyrir
landsstjórnina, að ;b'ta hér eittbvað
éptir pví að landssjóður bíði hér ekki
fjártjón, svo mikið sem jörðin hlýtur
pógár að vera gengin úr sér.
puð er og eigi lítill óhagnaður fyrir
jafn litla sveit og Loðmundarfjörð, að
ein af beztu jörðum sveitarinnar sé
látin standa í eyði.
Póststjórninni máog benda
á páð, að lítið gagn mun vera að pví
' að láta póstinn koma við á eyðijörðinni
Nesi. Hius vegar væri nauðsyrlogt
að láta póstinn koma við á Dallandi í
Húsavík, en engin pörf á fleiri við-
komustöðum í Loð mundarfirði en
Stakkahlíð.
líýr markaður
fyrir íslenzka hesta?
—- o—
í Kaupmamiahafnarblaðinu „Yort
Lahd“ vekur nafnkunnur danskur
liestakaupmaður raáls á pví, að Danir
fari að kaupa hesta fiá Islandi í stað
hinna rússnesku hesta, er mikið hefir
ve>-ið keypt af að undanförnu. Segir
hann íslenzku hestaná fullt eins
góða og hentuga að öllu leyti, en tals-
vert ódýrari en pá rússnesku, og eldi
peirra kosti einnig minna. Segir hann
frá manni einum í Höfn, er í sumar
hafi pantuð 50 íslenzka hesta, og
kVeðst hann hafa skoðað pá, og séu
pað beztu gripir. Hvetur hann landa
sína mjög til að byrja á hestakaupum
á íslandi, og telur rangt að seilast út
fyrir takmörk rikisins eptir lakari
kaupum. Segir hann pað opt hafa við
borið að hrossasótt hafi borizt með
rússnesku hestunum til Danmerkur,
en engin hætta sé á pví með íslenzku
hestana, og sé pað eigi lítill kostur.
Utan úr heimi.
—:o:—
Eoberts lávarður og frú Botha,
Eyrir skömmu bað lioberts lávarð-
ur frú Botha að fá mann sinn til að
leggja niður yopnin, og hét henni 10
pús. pd. sterl. handa honum um árið,
| ef hann gjörði pað. En frú Botha
| svaraði liönum á Búuraáli pessu: „Ga
| jy met jou geld en al na jou moér!-1
(snáfaðu heim rneð peningana og allt
saman til móu pinnar), einsog hún
væri að tala við óvandaðan strák-
hnokka.
Eœnsku- og lirekkjabrögð De Wets.
Einhverju sinni taldi Methuen lá-
varður sér pað alveg víst að koma
De Wet alveg á óvart í herbúðum
hans. Englendingar læddust með
mestu varkárni að herbúðunum og
lundu par — strámann(!) á verði fyrir
framan tjöldin, og var fest við hann
bréf til Methuens lávarðar, og hljóðaði
bréfið pannig:
„Leyfið mér að fela yður pessa
tjaldaræfla. Eg hefi núna rétt í vik-
unni komizt yfir ágæt ný tjöld og annan
forða frá Englendingum, sem mér kom
rnjög vol. Fyrirgefið mér pað, að eg
að pessu sinni beið yðar ekki, en seinna
vonast eg eptir að fá að hitta yðnr
í góðu tömi.
De Wet“.
— Oðru sinni lék De Wet illa á
Roberts lávarð.
De Wet hafði í grennd við bæinn
Heidelberg náð fréttapræðinura á sitt
vald, og fékk pá hraðskeyti frá Hunter
hershöfðingja, er ekkert vissi að frétta-
práðurinn var í höndum De Wets,
og hélt að hann sendi hraðskeytið
beint til Roberts; hraðskeytið hljóð-
aði pannig:
„Eg er á næstu grösum við De
Wet; sendið mér strax meiri liðsaflu.
Hunter“
De Wett svaraði Hnnter pegar:
„Liðsaukinn er á leiðir.ni.
Roberts“.
Litlu síðar sendir De Wett Roberts.
lávarði svo hljóðandi braðskeyti:
„Eg parf ekki liðsaukans með. Eg
hefi tekið De Wet og 5000 manns;
höndum.
Hunter“.
f>essi hraðfrétt kom seint um kvöld-
ið til Prætoriu, og fögnuðu foringjar
Englendinga par pessari gleðifregn
með heljarmiklu kampavínspjóri. Eo
morguninn eptir kom hraðfrétt um pað
til Prætoriu frá Bloemfontain, að
Hunter væri í miklum nauðum stadd-
ur, pví J)e Wet veitti honum hina
hörðustu atlögu. De Wet hafði fært;
sér hin fyrri hraðskeyti í nyt og ráð-
izt á Hunter fremur fáliðaðan.
Fangbrugð. Danir eiga marrgæ
sterka menn, en peirra langsterkasfur
mun Bech Olsen, sem hefir áður
verið getið hér í Austra.
I fyrra vetur fór hann til Ameríka
til pess að reyna sig par við mestu.
kraptamenn Yesturheims, og hét sá.
R o e b e r, er par varð Bech
Olsen örðugastur, enda hafði hanni
makað allan skrokkinn í steinolíu
og sápu, svo liann var æði afsleppur.
I>ó prýsti Olsen svo fast að síðum
Roebers, að brotnuðu í honum 2 rifin,,
og skildu peir að pví, svo að hvorugurr
bar sigurorð af hólmi.
I haust kom Roeber til Kaupmanna*-
hafnar og skoraði Bech Olsen á hólmý.
enda póttist hann eiga rifjaDna í að
hefna. Bech Olsen tök hólmgönguimb
og glímdi tvisvar við Roeber að miklurus
j mannfjölda viðstöddum. Fyrri glím-
J una skildu peir slétt, svo að hvorugur
j felldi annan, og glímdu peir pá í */»
í klakkutíma. En í seinni glímunni
! féll Roeber; og er nú Bech Olsen fræg-
] astur allra glímumanna í heimi.
] Eins og áður er getið í Austra,
] eru glímutök pessi kölluð „g r í s k
glíma“, og mega menn ekki bregða
hver öðrum með fótunum, og fall er
pví aðeins talið lögmætt, að herðar
nemi við gólfinu.
Seyðisfirði, 10. növember 1900.
Stórhríð og ofsareður af
norðaustri hefir gengið hér tvo síðustu
dagana. Mest var veðrið í fyrrinótt,
tók pá út no’ kra báta, og mikið
af bryggju Gránufélagsins brotnaði
í brimi pví og stórflóði er gjörði um
nóttina. Með því petta var bleytu-
hrið í fyrstu, mun hér nú nær jarðlaust.
„R o y n d i n f r i d a“, er flest gufu-
skipiu hafa forgefins verið að reyna til
að ná út, tóku þeir Jón Lúðvíkssan og
Sveinn Jónsson á Eiríksstöðum út með
pví að lypta skipinu með tunnum.
Reru þeir skipið síðan inn að Liver-
potlsbryggju, par sem á að leggja pví
svo að hvert hafskip geti lagzt par að
því.
Jarðarför óðalsbónáa Ólafs
Sigurðssonar er ákveðin á fimmtud.
15. þ. m. frá heimili hins látna.
Nýjasta og bezta mjölkurskilviadan
sem er til, er:
„Perf ect“,
j smíðuð lijá BURMEISTER & WAIN, sem er stærst og frægust
5 verksmiðjan á Norðurlöndum.
i „PERl> ECT“-SKILYINDAN skilur mjólkina bezt og gefur pví meira
j smjör en nokkur önnur skilvinda; hún er sterkust, einbrotnust og ódýrust.
í
„PERFECT “ - SKILYINDAN fékk h æ s t u v e r ð I a u n,
„grand p r i x“,
á heimssýningunni í Parrsarborg sumarið 1900.
„PERFECT“-SKILYINDAN nr. 0, sem sldlur 150 mjólkurpnnd á
klukkustund, kostar aðeins 110 króntir.
„PERFECT“-SKILV1NDAN er nú til sölu hjá:
Herra Frederik Möller á Fáskrúðsfirði.
----Stefáni Steinholt á Seyðisfirði,
----Sigvalda porstoinssyni á Akureyri,
•---Gunnari Gunnarssyni í Reykjavík,
Fleiri útsölumenn verða auglýstir síðar.
EIKKAÚTS0LU til íslands og Færeyja hefir:
Jakob Gunnlögsson.
Kjöbenhavn K.
Höfuðbólið
\ Á r n a n e s
til sölu.
f Til kaups og ábúðar fæst I næst-
j komandi fardögum 1901. 17 hndr. 18
ál. (pví nær hálflendan) í jörðunni
Árnanesi í Nesjahreppi í Austur-
Skaptafellssýslu.
Jörðunni íylgir nýbyggt íbúðarhús
! úr timbri, járnvarið 14 + 9 ál. að
stærð. Kjallari er undir öllu húsinu.
j Með au nari hlið fmssins er skúr, 5 ál
: breiður. Húsið var hyggt 1 fyrra og
er reisulegt og vel vandað. pai að
auki fylgir hálflendu pessari um 30
útihús.
Tún jarðarinnar er rennislétt, gefur
af sér um 200 hesta. Engjar miklar
og góðar. Heyfall ágætt. Útbeit er
hin bezta og nög landrými. Jörðinni
fylgir afrétt og skógarítak.
Jörðin hefir ýnrs hlunnindi, §vo sem
æðarvarp og reka- rétt í Hornafirði á
peim stöðum, er hvali hefir opt fest á.
Fyrir fám árum komu 3 hvalir á land
jarðarinna.r sama árið.
Á jörðinni má hafa mjög stórt bú.
Menn semji við
i Einar Stefánsson
bónda í Arnanesi.
Jorð til S0lu.
Hérmeð auglýsist, aðjörðin Hrafna-
bjerg i Hjaltastaðaþinghá í Norður-
■ múlasýslu, 6 hndr. að fornu mati, er
til sölu og laus til ábúðar frá næstu
fardögum 1901, með pægilegum borg-
unarskilmálum.
Gagnstöð 2. október 1900.
Magnús Vtlhjálmsson.
Eg hafði í mörg ár pjáðst mjög
af taugaveiklun og slæmri meltingu,
og hafði eg reynt ýms lyf en allt
árangurslaust. En cptir að eg nú
eitt ár hefi brúkað hinn heimsfræga
Kína-lífs-elixír sem herra Valdimar
Petersen í Friðrikshöfn býr til, er
mér pað sönn ánægja að geta vottað
pað, að Kína-lífs-elixír er hið bezta
og óbrygðulasta meðal við allri
taugaveiklun og slæmri meltingu, og
eg mun framvegis takaa pennnan
ágæta bitter fram yfir alla aðra
bittera,
Reykjum.
Rósa Stefánsdóttir.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaUp-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P
F
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverjj með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J Q. Skaptasonar.