Austri - 01.06.1901, Side 3

AUSTBÍ.
és
NR. 20
Ullar verksiiiidjurnar
„HILLEYAAGr FABRIKKER“
í Stafangri.
Eins og peim er kunnugt er reynt hafa, vinna pessar verksmiðjur
fallegasta, hezta og ódýrasta fatadúka sem hægt er að fá úr íslenzkri ull,
einnig kjóJatau, sjöl, rúmteppi og gólfteppi.
Ennfremur taka verksmiðjurnar á móti heimaofnu vaðmáli til að þæfa,
pressa og lita
Byrgðir af sýnishornum hjá umhoðsmönnum verksmiðjunnar.
Eljót afgreiðsla. Yandaðverk.
Sendið pví ull yðar til mín eða undirritaðra umboðsmanna verk-
smiðjunnar, sem eru:
í Reylíjavík herra bókhaldari Ólafur Runólfsson.
Stykkishólmi — verzlunarstjóri Armann Bjarnarson
í s a f i r ð i herra kaupm, Arni Sveínsson,
Blönduós herra verzlunarmaður Ari Sæmundsen
Ska»gaströnd herra verzlunarm. Halldór Gunnlö gsson
Sauðárkrók herra verzlunarm. Óli P. Blöndal,
Oddeyri herra verzlm. Jón Stefánsson
■—t- herra kaupm. Asgeir Pétursson,
Norðfirði herra Uaupm. Gísl|i Hjá 1 marsson
Breiðdal herra verzlunarstjóri Bjarni Siggeirsson,
Umboðsmenn óskast á peim stöðum par sem enginn er áður.
Seyðisfirði, 30. marz 1901.
BOLF JOHANSEI.
Aðalumboðsmaður á íslandi.
UUarverksmfðjurnar á Jaðri i Aoryegi
(Jædevens Uldvarefabriker) hafa reynzt svo vel, að engar verksmiðjur vinna
betri dúka úr íslenzkri ull. — Afgreiðsla er nú mjög góð. fannig komu
dúkar úr ull peirri, er send var héðan í ágúst, aptur í október og úr peirri
ull, er send var í október, aptur í desember. — Borgun fyrir vinr.u er tekin
með ávisunum frá Kaupfélögum og Pöntunarfélögum, og í ull og öðrum góð-
um vörum, og viðskiptamönnum gjört allt sem hagfeldast. — Sendið pví ull
yðar til aðalumboðsmannsins, JÓns pöntunarstjóra JÓnssonar á Seyðisfirði
eða til:
Herra Helga Eiríkssonar á Eskifirði,
----Pálma Pálmasonar í Norðfirði,
---Kristjáns Guðnasonar á Yopnafirði,
----Björns Guðmundssonar á f>órshöfn,
---Arna Kristjánssonar á Lóni,
----Friðbjörns Björnssonar á Grýtubakka,
----Jóseps Jónssoriar á Mclum í Hrútafirði.
Umboðsmenn verða teknir með góðum kjörum við Húsavik, Akureyri,
Sauðárkrók og Blönduós.
- -■ ..... —
Til de Döve. Eu rig Hame, som
er bleven helbredet for Dövhed og
Öresusen ved Hjælp af Dr. Nicholsons
kunstige Trommehinder, har skænket
hans Institut 20,000 Kr., for at fattige
Döve, som ikke kunnekjöbe disse Trom-
mehinder, kunne faa dem uden Betaling.
Skriv til: Institut „Longcott“ Gun-
nersbury London, W., England.
SUNDMAGAR verða keyptir við
Wathnes verslan.
Jóhann Yigfússon.
FiT
hæði hvít og raislit verður keypt í
sumar með hæsta verði við verzlun
Andr. Rasmussens á Seyðisfirði ínóti
vörum og p e n i n g u m.
ljósmySdTE
Undirskrifaður tek'ar nú myndir á
hverjum degi frá kl. 10—6. Auk
venjulegra ljósmynda fást teknar
„Platinotypier“ sem pjrkja, mjög fínar
myndir. Eins og áður mun eg afgreiða
myndirnar svo fljótt og vel sem hægt
er.
Ljósmyndastofu H. Einarssonar.
Yestdalseyri 31. mai 1901.
Brynj. Sigurðsson.
Rlp'*’ Alla pá heiðruðu skiptavini
sem skulda mér, bið eg vinsamlegast
að borga mér skilvíslega nú í sumar-
kauptíðinni.
Seyðisfhði 29. marz 1901.
Andr. Rasmussen.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige ectroje-
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Yarer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
'■avn, modtager Anmelaelser omBrand-
forgikring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 18g9 .
Carl D, Tulinius.
E g O
óunguð, eða vel útblásin, með einu
gati á miðju egginu, kaupir undir-
skrifaðnr með hærra verði en uokkur
annar hér t. d. hvert <st.: arnar á
3—4 kr., va 1 s 4—5 kr., h r a f n s
40 a., s m i r i 1 s 25 a., h i m b r i m s
1 kr., stórutoppandar 40 a.,
selnings 40 a., p ó r s h a n a 1 kr.,
rauðbrystings 1 kr., t j a 1 d á r
og t i 1 d r u 30 a., einnig kaupi eg
flest mófuglaegg, enaf smáfugla-
eggjum einungis s n j ó t i 11 i n g s eða
sólskrikju með hreiðrinu hvert
egg á 15 a., m ú s a b r ó ð u r s (riudill)
hvert egg á 75 a.
Yelskotna sjaldgæfa fugla kaupi
eg einnig, og e r n i, ljósgráa og livíta
vali, himbrima, flórgoða,
stóru t o p p a n d i r o. tl. fugla
Oddeyri, 9. marz 1901.
I. V. Havsteen.
S JÓA7EIKI.
Eg hef lengst æíi minnar verið
mjög veikur af sjósótt, en hefi opt
orðið að vera á sjó í misjöfnu sjó-
veðri; kom mér pví til hugar, að
brúka Kína-lífs-elixír herra Valde-
nntrs Petersens í Eriðrikshöfn, sem
hafði pau áhrif, að eg gat varla sagt,
að eg fyndi til sjósóttar, pegar eg
brúkaði pennan heilsusamlega bitter.
Vil eg pví ráðleggja öllum, sem eru
pjáðir af veiki pessari, að brúka
Kína-lífs-elixír pennan, pví hann er
að minni reynslu áreiðanlegt sjósóttar-
meðal.
Sóleyjarbakka.
Br. Einarsson.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestura
kaupmönnum á íslandi án nokkurrar
tollhækkunar og kostar pví eins ®g
áður aðeins 1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, ern kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
y. p
F
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanura: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
52
hjónin, sem öJl fylgdin fór með tii iundsins, en sjálfur varð Yolhortli
peim Boris og Ilmu samferða.
Yegurinn út pangað frá járnbrautiimi var eigi langur og bráðum
voru menn koranir inn í hinn svala skógarlund, er lögregluliðið hafði
áður nákvæmlega kaunað, og aðeins fundið par gamlan prest, er
sat hjá myndinni af dýrðlinginum. pá er^keisarahjónin og Lobanof
fursti komu pangað.
Bresturinn virtist eigi að pekkja keisarahjónin, pví hann hélt
áfram að binda saman rósir, er hann lét í smákörfur, en eptir að
keisarinn hafði vingjarnlega yrt á hann, pá stóð presturinn upp og
laut keisarahjónunum auðmjúklega.
Klerkur svaraði siðan greiðlega öllum spurningum viðvíkjandi
myndinni af dýrðlinginura, og sagðist selja körfurnar með rósunum
til pílagríma sem kæmu pangað. Hann leitaði svo uppi fallegustu
rósirnar lianda keisaradrottniogunni, er hann kvaðst gefa henni í
lotningarskini
Rétt í pví að keisaradrottningin ætlaði að grípa um haldið á
körfunni, kom Lobanof og bauðst með venjulegri kurteisi að bera
hana með rósunum til járnbrautarinnar.
»Nú viti menu!“ kallaði hann kátur; „rósirnar klerksins hafa
pá líka pvrna. Svo mér veitist sú virðiug á gamals aldri að hella
út blóði mínu fyrir yðar hátign,“ sagði hann um leið og hann benti
á blóðdropa á peirri Iiendi, er hann hafði gripið um körfu-
haldið með.
Klerkur tautaði pakkir fvrir gullrogn pað, er féll í skaut
honum, en keisarabjónin fylgdin sneri aptur til járnbrautarinnar.
En pá er pau nálguðust járnbrautaistöðina rasaði Lobanof
tvisvar og hefði dottið til jarðar í seinna sinn, hefði eigi keisarinn,
er gekk við hlið honum, náð í hann og haldið honum uppi. Líf-
lækuir keisarans var par nær staddur og menn báru hinn sjúka
fursta til vagns hans; en áður að par væri búið að hagræða honum
heyrðist h\íslað, að furstinu hefði allt í einu orðið bráðkvaddur og
dáið af — hjartalagi.
í öllum ósköpunum yfir pessu hafði Volboith náð í körfuna
jneð rósunum og laumaðist náfölur með hana til Restofski, sem
4ð
Hann hítti hann svo á afviknum stað, og farð pðsS pegar vísari,
að hann hafði ekki orðið var við Sarjow. Erammistöðumaðurinn
hafði sagt honum, að pessi pjónn hefði verið tekinn daginn áður,
og að euginn vissi nein deili á honum, en að öðru leyti sagði
Restofski, að ekkert grunsamt hefði átt sér stað meðan lestin stóð
parna við.
Volborth sagði nú Restofski frá pví, sem gjörzt hefði inn í
borðsalnum og flýtti sér svo á leið til Boris, er hann sá að var nú
að lesa bréf sitt við eitt af ljósunum á vagnbrautarstöðinni; vonaðist
hann til að honum dytti enn ráð í hug til að ná í bréfið, en pá var
tekið í handlegg hans og Lobanof fursti spurði hann að, hvert hann
væri nú að flýta sér.
„Eg á mjög annríkt nú,“ sagði Yolborth og benti furstanum
á Boris.
„Hafið pér komizt að nýjum sviknm af honum? En eg vil
ekki tefja yður“, sagði forstinn og fór leiðar sinnar.
Hinn aldraða fursta grunaði pá sízt, hve pýðingarmikið pstta
stutta sámtal peirra Yolborths átti að verða fyrir hann; pví pá
er Volborth sneri\sér að Boris, var hann búinn að lesa bréfið, og
var að rífa pað sundur, og hafði óðar fleygt snipsunum í glóandi
ofn par á járnbrautarstöðinni, svo enginn fékk framar að sjá
pað.
|>ó að svona hefði illa tekizt til fyrir Yolborth með að fá að
sjá hvað í hréfinu stóð, pá var hann enn pá eigi vonlaus um að fá
veitt pað upp úr Boris. En til allrar óhamingju hafði Boris fengið
sér svo ríflega í staupinu raeð miðdegisverðinum, að honum pótti
miklu meira gaman af að spjalla við jafnaldra sína af fylgd keisarans
en sitja á eintali við Yolborth, er ekkert hafði haft upp úr honum,
er farið var að sofa.
Liðlanga sumarnóttina paut eimreiðin yfir hin frjóvsömu slétt-
lendi Galiciulands, kom snöggvast við í Jaraslaw og var um
sólaruppkomu í Lemberg, og læddist pá Yolborth útúr vagni sínum
til pcss að tala nokkur orð við hinn árvakra Restofski á meðan
fylgdarmenn keisara væru eigi komnir á fætur.
Sögusafn Austra: „Kússakeisari á ferðalagi-“