Austri - 01.06.1901, Side 4

NR. 20
A I) B T R I.
♦
66
0
A algaards Dllarverksmiðjiir
vefa margbreyttari, fastari, og fallegri dúka úr íslenzkri ull en
nokkrar aðrar verksmiðjur í Norvegi, enda hafa alltaf hlotið
hæstu verðlaun *Í|lfg
á hverri sýningu.
NORÐMENN sjálfir álíta Aalgaards ullarverksmiðjuv langbeztar af öllum
samskonar verksmiðjum par í landi.
Á ítíLANDI eru Aalgaards ullarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar og
fer álit og viðskipti peirra vaxandi árlega.
AALQAARÐS UIjLARVERKSM 1Ð J U R hafa byggt sérstakt
vefnaðarhús fyrir íslenzka ull, og er afgreiðsla paðan langtum
fijötari en frá nokkurri annari verksmiðju.
VERDLISTAR sendast ókeypis, og sýnishorn af vefnaðinum er hægt
að skoða hjá uniboðsmönnum.
SENDIÐ p VÍ ULL YÐAR til umboðsmanna verksmiðjunnar, sem eru:
1 Reykjavík herra kaupm. Ben. S. pórarinsson,
á Akranesi
B o r ð e y r i
Blöndnós
Sauðárkrók
Akur eyri
H ú s a v í k
Rórsliöfn
E skifir ði
Eáskrúðsíirði
Djúpavog
Hornafirði
búfræðingur A r n i Ö T h o r 1 a c i u s,
verzlunaramður Guðm. Theodorsson,
J> ó r ð u r GuSmnndsson þorkellshóli,
verzlunarmaður Pétur Pétursson,
verzlunarmaður M. B. Blöndal,
Aðalsteinn Kristjánssan,
verzlunarmaður Jón Jónsson,
úrsmiður Jón Hermannsson,
ljósmyndan Asgr. Yigfússou, Búðum,
verzlunarmaður Pá!l H. G í*e 1 a s o n,
hreppstjóri J>orl. Jónsson, Hólum.
eða aðalumboðsnmnnsins
Byj. Jónssonar
Seyðisfirði.
JSTýir umboðsmenn í Yestmanneyjum, Stykkishólmi, Isafirði og Yopnafirði
verða teknir með góðum kjörum.
Reynið hin nýju egta iitarbréf fra
BU< H’S LITIRYERKSMIÐJU.
Nýr egta demantssvartiir litur | Nýr egta dökkhlár lítur
— — kálf-blar — | — — Bæhlár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,beitze“).
Til heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður
kenndu öílugu og fögru litura, sem til eru í alls konar litbreytingum.
Eást hjá Kaupmönnnm hvervetna á Ísíandi.
Buch’s litimarverksmiðja,
Kaupmannaliöfíi V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
Tii
Watlmes verzluiiai*
e r n ý t o m i ð
Margar sortir af álnavörum svo sero
kjólatau, svuntutau, horðdúkadregill,
handklæðadregill, livi't lérept, stumpa-
sirts. heil- og hálfklæði. Sjaikíútar
af ótal tegundura. Blúndur, Milliverk,
Sportskyrtur, Hattar og húfur eptir
nýjustu týzku. Allt petta með mjög
lágu verði eptir gneðurn.
Allar matvörutegundir mjög vand-
aðar. Steintau af ótal sortum. Yíu-
föng hvórgi eins góð og ódýr eius og
við AYatbnersverzlan, Cognac 1,20 ptt.
B,om 1,10 ptí. Whisky 2 tegundir.
Sherry. Portvín og margt fleira.
Kvennslipsi af 3 tegundum mjög
falleg og vöndnð.
Kranar í olíutunnur frá 0.20 pr. stk.
Sem borgun eru allar vandaðar isl.
vörur teknar.
Seyðisfirði 8. mai. 1901.
Jöh. Vigfiisson.
Kreósolsápa.
Tilbúin eptir forsknjjt frá hinu kgl.
dýralækningaráði í Kaupmannahöfn,
er nú viðurkennd að vera hið áreiðan-
legasta kláðamaurdrepandi meðí>l.
Eæst í 1 punds pökkum hjá kaup-
mönnum. A hverjura pakka er nið
innskráða vörumerki: AKTIESEL-
SKABET J. HÁGEN8 SÆBEEA-
BRlK. Helsingör. Umboðsmenn fyrir
ísland: E. Hjörth & Co. Kjöben-
havn K.
The
Eumhurg'Ii Soperie
& Sailcloth. Limitod Company
stofnað 1750.
Verksmiðjur í LEITH& GLÁSGOV
búa til:
færi, kaðla, strengi og segldúka
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land. _
Umboðsmenn fyrir ísland og Eær
eyjar:
F. Fjorth & Co
Kaupmannahöfn.
Heimsins vönduðustu og odýrustu
orgel og fortepíanó
fást með verksmiðjuverði beina leið frá
Beethoven Piano & Organ Co.,
og frá Cormsh & Co., <Washmgton,
New Iersey, U. S. A.
Orgel úr hnottre með 5 áttundum
(122 fjöðrum), 13 tónfjölgunum, 2
hnéspöðum, með vöuduðum orgelstól
og skóla, kostar í umbúðum ca. 125
krónur (Orgel með sama hljóðmagni
kostar í hnottréskassa hjá Petersen
& Steenstrup minnst ca. 840 krónur
og lítið eitt minna hjá öðrurn orgel-
sölum á Norðurlöndum). Plutnings-
kostnaður frá Ameríku til Kaupmanna-
hafnar er frá 26—40 krónur eptir
verði og pvngd orgelsinfc. Oll full-
komnari orgel og fortepíano tiltölu-
lega jafn ódýr og öll með 25 ára
ábyrgð.
Allir ' væntanlegir kaupendur eiga
að snúa sér 1il undirritaðs. Einka-
fulltrúi félaganna hór á landi:
í’órsteina AriAJ .itsson.
Sauðanesi.
Agíst vasaúr og úrfestar
fást hjá
Stefáni I. Sveinssyni.
á Yestdalseiri.
Til gamle og unge Mænó!
anhefales paa det bedste det nyliiíl
i betydelig udvidet Udgave udkomnc-f:
Skril't af Med,-Raad Dr. MúUet|
om et
forstyrret Nerve- og
Scxual-Systeíu
og oíh dets radikale Helbredelse.
Priis incl. Eorsendelse i. Kon-
volut 1 kr. i Erimærker.
Curt Röber, Braunschweig.
Abyrgðarriu 'iur og ritstjóri:
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
I’ re n t s m i ðj a
porsteins J. O. Skaptasonar.
50
í Lemberg fékk hann hraðskeyti um pað frá Pétui’sborg, að
söngkennarinn við keisaraleikhúsið par hefði eigi ritað meðmæd pau
til söngstjórans í Vínarborg, er Anna Tchigorin hafði notað.
Klukkan 7 um morguninn kom lestin til Radziwillow á landa-
mærum Rússlands og paðan var svo haldið áfram til Sdolbunow,
par sem átti að boiða morgunverð í vögnunum og skipta um
lest.
Allir voru nú komnir á fætur, kvennfólkið í skrautbúningum og
karlmecn í einkennisbúningi til pess að vera undirbúnir að koma til
Kiew, er á daginn leið.
|>að sást ekkert á Yolborth að honum hafði varla komið dúr
á augu alla nóttina, hann lék nú við hvern sinn fiogur, eu aptur
var Boris purlegur og pegjandi, svo ekki hafðist orð úr honum.
En með sjálfum sér var Volborth mjög áhyggjufullur, og hann
hefði feginn geíið aleigu sina til pess að vera korninn með keisara-
hjónin með heilu og höldnu til Kiew.
Yolborth hefir síðar sagt, að haun hafi pá verið svo hræddur
um að einhver ógæfa vofði yfir, að haun hefði óðara látið taka
Boris og setja í varðhald, ef að nokkur hætta hef'öi verið sýnileg.
En pað var eigi gott viðfangs, að setja einii at' lífvörðum
keisarans í höpt, pó nokkur grunur lægi. á honum, og með pví
gjöröi Volborth sér miklu örðugra fyrir rneð að ná í alla pessa
illræðismenn í einu. En pað gat eigi hjá pví farið, að keisarahjónin
tækju sér pað mjög nærri, að pungur grunur skyldi hvíla á eiuum
af lifvarðarforingjum peirra.
En eptir morgunverð á leiðinni frá Sdoibunow til Scheptowka
glaðnaði yfir Boris, sem Yolborth pótti góðs viti, og hélt að deyfð
hans um morguninn stafaði af eptirköstum víndrykkjunnar 1 Krakau
eða að hann hefði verið að hugsa um eitthvað, sem hann nú hefði
ráðið fram úr, hugsaði nú Yolborth með sjálfum sér.
|>egar eimlestin hafði numid staðar við Scheptowka fór Boris
pegar út úr vagni sínum og gekk nú í'ram og aptur með Hmu á
jámbrautarpallinum, en Yolboxfch liélt sér i greund við pau.
Scheptowka liggur í hinu kornuuðugasta héraði Rússlands, en
skammt Irá járnbrautarstöðinni var lítill skógarlundur; er Boris
51
benti Ilmr, á, er hann nam staðar allt í einu fyrir framan hinn
logagylita og blómskrýdda vagn keisarabjónanna 'og sagði par hátt
við unnustu sina:
„fessi lundur, sem pú sérð parna til vinstri, er all-merkilegur
pví pað er sagt, að par só geymd mynd af hinum helga Gregoríus
sem sé hin elztn í öllu Rússlandi.“
jþá heyrðist hleypt niður vagnglugganum og kallað í myndugum
róm: „Duhrowski höfuðsmaður.“
Eylgdarmenn gr'ipíi til höfuðfata sinna og kvennfólkið hneigði
sig sein pað bezt kuniii. Keisari stóð við vagngluggann og drottning
hans að bapi honum, en gamli Lobanof lirosaudi nokkuð lengra inn
í vagninum. Boris gekk nú nokkru nær vagnglugganum og laut
aptur keisarahjónunum.
„Eg heyrði af tilviljun til yðar,“ sagði keisarinn. „Svo pað
er áreiðanlegt, að parna í lundinum sé mjög gömul dýrlings
mynd?“
„Já; svo heíi eg lesið um,“ svaraði Boris. „En sjálfur hefi eg
ekki séð hcna, en máske eg eigi að spvrja brautarstöðvarstjórann
um pað?“
Keisarinn gaf neitandi bendingu. „Yér ætlum sjálfir að rann-
saka pað, hvort pað sé satt sem pér hafið lesið,“ sagði keisarimt
„Drottningin helir gaman af að skoða gamlar dýrb' ígamyndir, og við
höfum bæði gott af pví að hreyfa okkur.“
J>að var alkunnugt að keisaradrottningin sóttist mjög eptir
helgra manna myndum, síðan hún hafði tel '.ð grísk-kapólska trú,
og við pað áttu orð keisarans.
[>egar er keisari hafði tekið pessa ákvörðun, flýtti Volborth
sér að hvisla að Restofski:
„Gætið nú vel aö öllu, pví hinn mgi kunningi okkar hefir komið
keisuranum til pessa."
Svo flýtti Yolborth sér til járnbrautai stöðvastjórans og fékk
að vita hjá honum, að pað var satt, að par í lundinum var gömul
mynd af' hinum helga Gregorius. J>etta gjörði Voiborth voubetri
og svo treysti hacn lögregluliði sínu, er umkringdi í fjarska keisara