Austri - 11.08.1901, Blaðsíða 2

m. 29
AtJSTBI.
98
|>að mætti virðast sem sjálfsagt, að
pessi nýi kvennaskóli yrði vel sóttur,
en pó er ýmislegt, sem getur staðið í
vegi fyrir pví nú í byrjum, meðal
annars ókunnugleiki manna um skólann
lengra í burtu og nokkrir flokkadrættir
í sýslubúum, sem eiga skólann, út af
flutningi hans, og hefir heyrzt á sumum,
að pei-n pætti pað helzt að, hve hrað-
lega hefði verið undið að pví að flytja
skðlann, en sú skoðun hlýtur annað-
hvort að vera af ókunnugleika á skóla-
málinu eða pá af gleymsku, pví 1883,
pegar Skagfirðingar og Húnvetningar
sameinuðu skóla sína, var petta gamla
timburhús á Ytriey keypt aðeins til
bráðabyrgða af pví pað var til sölu
fyrir lágt verð, og síðan hefir árlega
verið talað um að flytja skólann. Skag-
firðingar vildu láta flytja hann á
Sauðárkrók, en Húnvetningar á
Blönduós; síðar komu Eyfirðingar til
og vildu láta sameina báða norðlenzku
kvennaskólana í einn skóla, en ekki er
kunnugt um með vissu hvar peir vildu
láta hann standa. Nú hafa Húnvetn-
ingar tekið skarið af og byggt skölann
upp á Blönduósi, pegar peim faunst
húsið á Ytriey orðið alveg óbrúkandi
sem skólahús.
Mun ei enn sem kennnum kulda
kúgun frá á horfnri tið?
Mun ei enn sem dapra daga
dreymi oss við lífsins stríð?
Margt er unnið, breytt til bóta,
bjarmi dags á himni skín;
fleira vantar, ótal undir
enn pér blæða pjóðin mín.
Hvað má græða gömlu sárin,
göfga, lypta fólksins hug?
Hvað má vekja, auka, efla
andans prött og líkams dug?
Meira fjör, ef mannast viljutn,
meira táp í hverri praut,
meiri vilja, margt að reyna,
meiri festu á sannleiksbraut,
meiri trú á mátt hins góða,
meiri von og andans bál,
meiri kærleik, mannúð hreinni,
meira ljós í hverja sál!
Tímans röddu heyrum, hlýðuin!
Hvíldar enginn vænta má;
upp til starfa, stórt að vinna,
stöndum fastir velli á.
Burt með punga deyfð og drauma,
dugum vcl í hverri praut,
burt með sundrung, fram til frægðar,
fram á nýja sigurbraut!
Sumir hafa kastað steini til sýslu-
nefndarinnar og skólanefndarinnar í
Húnavatnssýslu fyrir framkvæmdir
sfnar í skólamálinu, en peir, sem
skoða pað mál með nokkurri sanngirni
og eru svo kunnugir, að peir geti
nokkuð um pað dæmt, hljóta að
sannfærast um, að allar framkvæmdir
pessara tveggja nefnda miða eingöngu
til pess að efla skólann, fullkomna
hann og bæta.
Áður en eg enda línur pessar vil
eg taka pað fram, pó eg viti að skóla-
nefndin hafi pegar auglýst skólann,
að hver stúlka borgar fyrir sig á
skólanum 60 aura á dag og verður
pað alls 135 krónur fyrir allan tímann
frá 1 okt. — 14 maf. p>/ær stúlkur,
sem purfa að sæta skipaferðum mega
koma fyrir eða eptir 1. okt. eptir pví
sem á stendur.
Umsóknir um skólann má senda
annaðhvort forstöðunefnd skölans eða
undirritaðri forstöðukonu hans á
Blönduósi. Sé ekki tími til pess að
koma svari aptur, er stúlkum óhætt
að koma án pess.
Elín Eyjölfsson.
Samkoimiljóð.
—:o.—
Afram rennur aldrei hvílist
óstöðvandi tímans hjöl;
aldir koma, aldir fara,
árum dögum skiptir sól;
altaf föstum lögum lýtur
ljós og myrkur, skin og él,
altaf sömu sögu pylja
sól og kuldi, líf og hel.
Afram, áfram! kveður, kallar
kalda — punga tímans raust.
Afram, áfram stórum stigum
stefnir lífið hvíldarlaust.
Upp og fram á ljóssins leiðir
lífsins dísir benda hátt.
Upp og fram til gagns og gæfu
guð ef styður fólksins mátt!
Hvar er vorum verkum komið?
Yannst oss margt í hundrað ár?
Eru að fullu lands og lýða
læknuð fyrri alda sár?
|>ó oss vanti margt og mikið,
margar raunir vilji pjá,
pó að veikan prótt vér höfum
prekið litla gagna má.
J>eim sem gott með vilja vinna
verkið jafnan fellur létt.
Guð peim hjálpar sem að sjálfur
sína krapta notar rétt.
Páll Jónsson.
Aðalfundur Grranufélagsins
var haldinn hér á Yestdalseyri laug-
ardaginn 10. p. m. og voru auk
fulltrúanna að norðan, er taldir eru
hér annarsstaðar í blaðinu, mættir
hér að austan pessir fulltrúar: gest-
gjafi Kristján Hallgrímsson, verzlun-
arstjóri Einar Hallgrírasson, og
bændurnir, Jón Bergsson, Gunnar
Pálsson, Sölvi Yigfússon og Ari
Brynjólfsson.
Fundarstjóri var valinn Erb.
Steinsson og skrifari Björn Jónsson,
Fundurinn sampykkti að selja lóð
undir brauðgjörðarhús á Oddeyri.
Fundurinn sampykkti að fela kaup-
stjóra að koma á verzlunarviðskiptum
við Breiðdælinga, ef peir óskuðu pess
og honum pætti pað gjörlegt.
Lagðir fram reikningar kaupstjóra
og verzlunarstjóra með athugasemdum
endurskoðenda og svörum hinna, og
peir sampykktir með áorðnum breyt-
ingum.
Sampykkt var að vextir af hluta-
bréfum skyldu vera 3°/0 fyrstu 3 árin
og renta af skuldum 5°'0.
Fundurinn félst á, að hætta skyldi
vínverzlun á verzlunarstöðum félagsins,
ef aðrir kaupmenn gjörðu pað og fól
kaupstjóra málið.
Herra Frb. Steinsson var endurkosinu
í stjórn félagsins og til endurskoðenda
peir sömu, Júlíus amtsskrifari Sig-
urðsson og cand. theol. Jóh Halldórs-
son, varamaður síra Geir Sæmunds-
son.
Kaupstjóri Christen Havsteen mætti
og á fundinum og lagði par fram
greinilega skýrslu um efnahag Gránu-
félagsins við árslok 1900, og fer hann
í enda henuar pessum eptirtektarverðu
orðum um ástand félagsins.
„Verzlunin var árið 1900 mjög
svipuð fyrir landsmenn og árið 1899,
par sem flestallar íslenzkar vörur voru
hérumbil í sama verði, og útlend vara
var heldur ekki að mun dýrari.
Fyrir Gránufélag og verzlun pess
má árið heita að hafa verið heldur
J gott, enda var félagið heppið með sölu j
á vörum sínum, sem flestar seldust j
heldur með hagnaði.
í>ó að skuldin við stórkaupmann hr. !
Holme hafi vaxið töluvert á árinu, !
einsog hagskýrsla félagsins ber með
sér, pá hefir pó fjárhagur félagsins
heldur batnað, par sem 5°/0 meira er
reiknað petta ár fyrir vanhöldum á
útistandandi verzlunarskuldum og út-
lendum vöruleifum.
Arið 1900 sendi félagið til íslands
raeð Skonn. „Rósa“, „Ma,rz“ og öðrum
i skipum vörur fyrir 395 pús. kr., ávís-
! anir og peninga fyrir 67 púsund krónur,
1 aptur voru útfluttar vörur nokkttð
minni en árið áður.
Skuldir landsmanna við félagið
í gengu niður um tæp 8000 krónur við
ÍOddeyrarverzlun, en hækkuða aptur
peim mun meira við hinar verzlanir ,
| félagsins, svo nú við árslok voru pær i
i 8000 krónum hærri en árið áður, svo j
| puð lítur út fyrir, að mönnum sé ekki f
1 ógeðfelt að gjalda vexti af skuldurn, j
j par sem útistandandi skuldir hafa ■
j talsvert vaxið, í stað pess sem búist j
Ivar við, að pær mundu minnka við •
vaxtatökuna.
Eins og að undanförnu gaf herra |
Holme eptir af skuld sinni 3000 krón- f
ur á móts við hlutabréfaeigendur.“
„Perpetimm mobile“
(síhreyfivél),
er haldið að verzlm. Olajur Iljaltsted
í Keykjavík hafi nú fundið upp, og :
hefir hann sýnt nokkrum mönnum í :
Keykjavik og Kaupmanuahöfn fyrir-
mynd vélarinnar í tré, og lízt mönnum f
mjög vel á sýnishorn petta, og er j
sagt, að nokkrir Keykxíkingar hafi |
pegar skotið saman töluverðu fé til j
pess að herra Ólafur Hjaltsted geti jj
siglt og fullkomnað par smíðið á pessari ?
merkilegu vél.
Eins og kunnugt er hafa menn í j
margar aldir reynt til að smíða slíka j
vél en ekki tekist hingað til, og vís- j
indamenn álitið pað ómögnlegt.
Erum vér pví nokkuð efasamir um í
að nú sé ráðin pessi mikla gáta, er ' j
breyta mundi svo miklu og mörgu til \
hagnaðar fyrir mannkynið.
En skemmtilegt væri pað, ef pesfl |
afarmikla uppgötvun yrði fyrst gjör j
hér heima á íslandi.
Kina-lifs-elixirinn.
í tilefni af nokkrum fyrirspurnum |
um pað til vor, hvernig á pví muni j
sta.nda, að herra Waldemar Petersen j
geti selt Cina-lífs-elixir sinn fyrir sama
verð hér á landi eptir að á elixirin
var lagður allhár innflutningstollur,—
pá höfum vér leytað oss hér að lútandi
upplýsingu. Stendur svo ú pessu, að
herra Waldemar Petersen fiutti svo
miklar byrgðir af Cina-lifs-elixirnum
til aðal /orðabúrs sins á Fáskrúðsfirði
úður en tollurinn var á lagður, að hann
mun bafa par töluverðar ótollaðar
byrgðir af Cina lífs-elixirnum fram
eptir pessari öld, er herra Waldemar
auðvitað selur með sama verðí og
áður.
Jóhann Jónsson,
húsmaður frá Strandhöfn í Yopnafit ði,
fæddur 17. febr. 1865, drukknaði við
priðja mann 8. nóv, 1900.
—o—
|>egar pú rérir síðsta sinn
seint var pað um haust,
stór var sjór fyrir ströndum pá
stormarnir kváðu við raust.
þá renndirðu pínu fari á flot
fram, við priðja mann;
út á djúpið pú horfðir hvasst,
hugur af móði brann.
Eg starði á eptir, ástvin minn!
unz pú hvarfst mér sýn
og vissi ei hvort mér huldi pig
hrönu eða tárin mín.
En veðrið óx með öldurót
ó, sú voðastund!
Hvað dugir fylgi’ og forsjá pá
og formanns hetjulund?
En bak við kvíðann í brjósti mér
b]5 pó sú vonin há:
nu getur hann einn hjálpað, sem
hastaði á storm og lá.
Ea önnur „Strönd“ ogönnur „Höfn“
átti að bíða pín —
við lífsins sjö pú situr nú
sæil og bíðut mín.
Eg stend nú ein með okkar jóð,
yndið mitt og pitt;
við grátum bæði og biðum pess
að babba getum hitt.
Og biessuð mædda raamma pín
sem með mér tregar pig
sjúlf með tregatár á brá
trúföst hnggar mig.
Húu skal vera mamma mín
meðan samleið er!
Ó, greti eg hanni sama sýnt
sem hún reyndi af pér!
Drottinn huggar okkur öll,
elsku vinurinu minn!
munaðarlausum líknar hann,
leiðir hópinn pion.
B. J.
Seyðisfirði, II. ágúst 1901.
T í ð a r f a r hér nokkuð vætusamt,
bæði í Fjörðum og á Héraði, pó
hiýtt.
Fiskiafli hér nú allgóður, og
landburður sagður við Langanes.
S í 1 d a r a f 1 i fremur lítill, en í
nót O. Wathnes erfinga reyndist miklu
meiri síld, en áætlað var fyrst. Síld
er nú sögð komin á Beyðarfjörð og
Eskifjörð, og smásíld víða mikil.
„E g i 1 1“ kom að norðan hingað p.
2. p. m. með franska strandmenn af
fiskiskútu peirri, er strandað hafði við
Kilsnes á Melraskasléttu p. 13. ágúst.
Sýslumaður Steingrímur hafði samið
við Otto Tulinius um að láta straud-
mennina fara með „Mjölni“; en peir
vildu óvægir fara með fyrstu ferð
heimleiðis, og fóru svo með „Agli“ er
ætlaði að setja pá í land í Lerwik á
Hjaltlandi.
Með „Agli“ fóru héðan til útlanda:
ekkjufrú Guðrún Wathne, frú A.
Petterson, frökcn'Krístín Gudmundsen,
kapteinn Tönues Wathne með syni
sínuin, stud. juris Tómas Skúlason
o. fl.
„M j ö 1 n i r‘, skipstjóri Endresen,
kom að norðan aðfaranótt p. 8. p. m.
og fór suður um morguninn. Með
skipinu var framkvæmdarstjóri W.
Baclie á leið tii Hofnar; hingað kom
kaupstjóii Chr. Havstein með frú sinni
og syni, fröken Jngibjörg Skaptadóttir,
böksali Friðbjprn Steinson, Yigfús
gestgjafi Sigfússon, og Júlíus amts-
skrifari Sigurðsson, allii prír til aðal-
fundar Gránufélagsins; ennfremur voru
ú leið til Eskifjarðar kaupm. Otto
Tuliníus og Davið Ketilsson.
Landveg komu að norðan peir ritstj.
Björn Jónsson og Guttormur Einarsson
á Ósi til Gránufélagsfundarins.
„Oinibria“ dró héöan p. 8. p. m.
Friðrikshafnar kolaveiðarana 4 út
fjörðin; en 3 ætlaði hán að tosa alla
leið til útlanda.
„H o i m d a 11 u r,“ Captain Hov-
gaard, kom hingað sem snöggvast
snemma p. 9. p. m. og fór samdægurs
suður á Eskifjörð til pess að ná í
bróf frá útlöndum, og kom lnngað
aptur I dag paðan.
C e t e s, skipstjóri Kjær, kom í
dag.
Með skipinu var rektor Björn M