Austri - 02.09.1901, Qupperneq 4

KR, 32
ADSTfil,
ÍAO
Mjólkurskilvindan
"il n m(
til búin lijá Burmeister & Y a i n, er nútimans bcz'.a og ódýrasta skiRinda.
(jrand prix París 1900.
Af hinura ótalmörga vottorðum, sem „Perí'ect" heíir fengið utan lands
<ig innan, og öll ganga í sömu áttina, setjum vér að^eins eptirfylgjandi, afpví
pað er frá einum reyndasta og merkasta búíræðinai Islands, herra skóíastjóra
Torfa Bjarnasyni r. af dhrí í Ólafsdal, og liefir því meiri pýðingu en vottorð
mauna, sero ekki pekkja neraa eina tegund af skilvindum:
„Eg setti skilvinduna strax niður og hefi brúkað hana síðan, og fellur
afbragðsvrl við hana. Hún skilur ágætlega, svo ekki sést nokkur vottur um
rjöma í undánrennunni hve lengí sem hún stendur. Mér virðist skilvinda
pessi langt um steruari og vandaðri að öllum frágangi en pær skilvindur,
sem eg eg hefi séð áður, fað er miog fljótlegt og auðvelt að hreinsa hana
og hún sýnist vera svo sterk, að hún geti varla bílað. Skilvinda pessi er líka
miklu ódýrri eptir stærð og gæðum, en aðrar skilvindur sem eg hefi seð.
Einkasöln tii ísiands og Færeyja befir
JAKOB ÓUNHLÖGSSON.
Kaupmannahöfn K.
Tílarverksiiii ð j urnar
IIILEYAAG í AERIKKER
í Stafangri.
Eins og peim er kunnugt er reynt hafa, vinna pessar verksmiðjur
fallegasta, bezta og ódýrasta fatadúka sem hægt er að fá úr íslcnzkri ull,
einnig kjóJatau, sjöl, rúmteppi og gólfteppi.
Ennfremur t'aka vei ksmiðjurnar á móti heimaofnu vaðmáii til að pæta,
pressa og lita
Byrgðir aí' sýnisbornum hjá umhoðsmöhuum verksmiðjimnar.
Bljót afgreiðsla. Yandaðverk.
Sendið pví ull yðar til mín eða undirritaðra umboðsmanna verk-
miðjtmnsr. sem eru:
í Reykjavík herra bókhaldari Ólafur Runólfsson.
Stykkishólmi — verzlunarstjóri Armann Bjarnarson
í s a f i r ð i herra kaupm. Arni Sveinsson,
Blönduós herra verzlunarmaður Ari Sæmundsen
S k a g a s t r ö ri d herra verzlunarm._ Halldór Gunnlögsson
Sauðárkrók herra verzlunarm. Óli P. Blöndal,
Oddeyri herra verzlm. Jón Stefánsson
---- herra kaupm. Asgeir Pétursson,
Norðfiiði herra kauprn. Gísli Hjálmarsson
Breiðdal herra verzlunarstjóri Bjarni Siggeirsson,
Pmb iðsmenn óskast á peim stöðum par sem enginn er áður.
Seyðisfirði, 30. marz 1901.
ROLF JOIAISEN.
Aðalumboðsmaður á íslandi.
Aalgaards Ullarver
vefa margbreyttari, fastari, og fallegri dúka úr íslenzkri ull en
nokkrar aðrar verksmiðjur í Norvögi, emia Ual'a alltnf hlotið
hæstu verðlaun
a iivern sýníngu.
N ORÐ MENN ajálfir álíta Aalgaards ullarverksuiiðjut langbeztar af öllum
samskouar verksmiðjum par i lundi.
A ItíLANDI eru Aalgaards ullarverkstniðjur orðuar lang-útbreiddastar 'og
fer álit og viðskipti peirra, vaxandi árletra.
AALQxAARD’S) ULLA'R V ER K S M1Ð J L R hafa byggt sérstakt
vefnaðarhús fyrir íslenzka ull, og er aí'greiðsla paðan langtum
fljötari en frá nokkurri annari verksmiðju.
VERÐLISTAR sendast ókeypis, og sýnishorn af vefnaðinum er hægt
að skoða hjá umboðsmörmum.
SENDIÐ p VI ULL YDAR til umboðsmanna verksniiðjunnar, sem eru:
I Beykjavík herra ka.upm. Ben. 8. fórarinsson,
á Akranesi
Borðeyri
B 1 ö n d u ó s
Sauðárkrók
Akur e y r i
H ú s a v i k
Tpórshöfn
E s k i fi r ð i
Fáskrúðsfir ði
D j ú p a v o g
Hornafirði
eða aðalumboðsmannsins
búfræðingur Arni Ó Thorlacius,
verzlunarraaður G u ð m. Theodorason,
p ó r ð u r G u ð m u n d s s o n jporkellshóli,
verzlunarmaður Pétur Pétursson,
verzlunarmaðnr M. B. Blöndal,
Aðalsteinn K r i s t j á n s s o n,
verzlunarmaður J ó n J ó n s s o n,
úrsmiður Jón Hertnaiiiisson,
ljósmyndari Asgr. Vigfússon, Búðum,
verzlunarmaður P á i 1 H. G í s 1 a s o n,
hreppstj óri o r 1. J ó n s s o n, Hólum.
Eyj. Jónssonar
Seyðisfirði.
Kýir umboðsmenn í Yestmanneyjum, Stykkishólrni, Isafirði og Yonafiriði
verða teknir með góðum kjörum.
The
No r t h British
Eopework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa til: rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér-
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörku
Island og Færeyjar:
Jakob Gimnlögsson.
Kjöbenhavn K.
Islenzk nmhoðsverzlun
Imupir og selur vörur ainungis
fyr ir kaupmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenbavn. K.
Abyrgðarnaaður og ritstjöri:
Caiid. phíí. 'Nltaplí.. Joa%ssoi»;
Pr ents ra iðja
porsteins J. G. Skaptasonar.
82
„pessum Rússuni er öðruvísi farið en okkur Englendingum í
pessum efnum. Við hefðum varað hann við svikráðum Nihilista í
tíma,“ hugsaði Eortescue sem afsökun fyrir Yolborth.
En pessvegna var hann sem heiðursmáðnr í nokkrum efa um
hvort hann ætti að leka erimJi Yolbo ths í Boulogne, er ekki mátti
koma í bága við loforð hans við Lauru. En eptir nánari yfirvegun
komst hann að peini niðurstöðu, aö pað væri engin hætta á pví,
Volborth vissi hvernig Delaval hafði misbrúkað nafn Dubrowski og
að hinn enski leyniiögregluaiaður fengi líka að vita pað, gat ekki
skí-ðað Boris. pessvegna ritaði Fortescue Yolborth miða áður en
hann háttaði og lofaðí honum að flytja skilaboð hans til Meltons.
Um morguninn kom sarni pöguii sendimaður til Fortescne til
pess að sækja bréfið, og kom að vörmu spori aptur með mynd af
Olgu Pulitzm furstiunu. Eptir pað hitti hann ekki Yolbortb, en
hann sá honum rett bregða fyrir í svip mánudagsmorguninn, ex
keisari fór áf stað úr Breslau, og var Volborth pá að spauga við
Vassili groifafrú, en pau Boris og Uma voru bæði mjög alvöruleg
og óku ekki i sama vagni.
Einni stundu síðar íór Fortescue á stað með peim mæðgum um
Berliu og náðu puu til Parísar um íniðjau daginn eptir. Gistu
pau par á „Grand'‘ hotelli, hvíldi frú Metcalf sig par eptir ferða-
lagið. en pa,u Laura og Fortescue f'óru að sjá pað af' hænum, er
pau gátu mest á svo stultum tíma.
A miðvikudagsmorguninn var stormnr og rigoiug, og pareð frú
Metcalf viidi eigi í'ara yíir Sandið í svo illu veðrij vildi hún heJzt
dvelja pann dag iíka í Parísarborg.
En Fortescue vissi að leyníiögreglumaður Meltoa mundi bíða
hans á járnbiautarstöðvumim í Boulogne, og fékk pví frúna til pess
að halda áfrarn ferðinni með pví móti, að pau yrðu nóttina í Bou-
logue, ef veðrið ekki batuaði.
|ju.u koiau timanlega á járnbrautarstöðvarnar og útvegaði
Foitescue rúm í einhverjum bezta járnbrautarvaguinum og gaf
jámbiautaipjónunum ríilega íé til pess að hleypa ekki fleirum inn
í vagnuin tn peim prenur, og brá sér svo fiá til pess að tala við
tmlæUifabióður sinn pui til hringt var með hrottfarar bjöllunni.
83
l>á hann nálgaðíst vagn peirra furðaði liann sig á pví, að Laura
var með liöfuð.og herðar út i vagndyrunum, og einblíndi á iila
búinn manu við grindurnar, er var að tala par við járnbrautarpjóa
en tók ekki eptir komu Fortescue. Einrnitt í pvi Fortescue kom
að vagni smum va,r manni pessum hleypt inn á járnbrautaipallinn,
og hljóp hann til vagnanna og skygndist inn í pá.
„Fiýttu pér inu til okkar Spencer, prí við erum að fara af
stað,“ sagði Laura og veik frá dýrunum svo hann kæmist inn, en
fór svo strax aptur út í pær,
„Eg vil ekki láta perman ræíii skyggnast inn í vagn okkar er
kemur hingað,“ sagði hún. „En nú förum við!“ Hann núði ekki
hingað og fer nú aptur að grindunum"
Hún lokaði nú glugganum og sagði á frakknesku um leið og
hún settist niður. Rér fiafið ekkert að óttast frú míri, maðurinn sá
yður ekki, og nú er haun horfinn.“
Fortescue varð pá fyrst var við pað, að pað var fjórði maður
í vagni peirra., $em hann ekki hafði gefið fyrri gætur að fyrir pvi
að horfa á hina undarlegu hegðun unnustu sinnar. En nú sá hann,
að pað sat heldii kona innst í öðru vaguborninu falin á hak við
hina priflegu í'rú Metcalf og farangur sim. í>á Lún sat sama
megin í vagninum og hann sjálfur, gat bunn fyrst séð fraœaiií bana
er hann beygði si'i ái'ram til pess að svara Luuiu. Eu sú sýn haíði
nærii pví komið honum til að hrópa upp yfir sig.
Samferðakona peirra, er auðséð var að Laura hafði gjört
einhvern mikiim greiða, var einmitt Nihilistaforinginn OJga Palitzin
furstinna, er Volborth hafði gefið Fortescue myndina aí, er hann
hafði nú í vasanum.
nEg pótíist vita, að pér væruð ensk kona, og pví fiýði eg á
náðir yðar,“ sagði hin ókurma kona rceð bliðri og fagurri röddu.
„J>essi litli snáði á yfirhöfninni komst pá ekki með Jestinni, segið
pér, og kom ekki að pessum vagui, eg er yður mjög pakklát í'yiir
gieiðviki.i yðar.“
„l>et(a var eitt af uppátækjum Lauru, pó álít eg að hún að
pessa siini hah haft rétt f'yrir sét“ sagði frú Metcalf í háifum