Austri - 17.12.1901, Side 1

Koma íit BYj2blað á m&n. eð >
42 arkir minnst til næsta
nýárs; kostar hér á landt
aðeins 3 krn erlendis 4 kr.
Gjalddagi 1. jidí.
Uppsögm skriJUg bundi* v£ð
áramót. Ógild ntma koni-
in sé til ntstj. ýj/rir L efatfr-
bor. Innl. artgi. 16 MMT»
Ihian, eða fO a. h»w þnmi
ddlhs og héFifu fffiritnt é #.
siðu.
XI. AR
Seyðisflrði, 17. desember 1901.
m 45
Biðjið ætíð um
Otto Monsteds
d a n s k a s iri j 0 r 1 í k i,
sem er alveg eins notadrjúgt og bragðgott og smjör.
Yerksmiðjan er hin elzta og stærsta i Danmörku, og býr til
óefað Mna beztu vöru og ödýrustu í samanburði við gæðin.
Fæst hjá kaupmönnnm.
Beitusild.
peir útregsbændur og sjómenn hér á Austfjörðum, er kynnu að hafa í
hyggju að kaupa frosna síld til heitu af íshúsi 0. Wathnes erfingja á
Oddeyri á næstkomauda vori, eru hérmeð beðnir að láta mig vita pað fyrir
lok janúarmánaðar 1902, hve roikið peir vilja fá af hinni frystuðu síld, er
kostar 3 krónur pannan, kaupanda að kostnaðarlausu ílatt á pær hafnir, er
gnfuskip félagsins koraa á. — svo eg geti gjört ráðstöfun í tíma um pað, hve
mikið skuli frysta fyrir norðau af peirri síld, er par kann að veiðast í vetur.
J>eir, sem panta frosna síld hjá mér, eru skyldir að veita henni móttöku
og borga hana samkvæmt pöntuninni. «
En auðvitað get eg ekki skuldbundið mig til að hafa frosna síld til sölu,
nema eptir pví, er kann að veiðast á Eyjafirði í vetur.
jpeir, er fyrstir panta síldina, hafa forgangsrétt við kaupin.
Seyðisfirði pann 14. desember 1901.
Fr. Wathne.
A ustr i.
AU STItl
AUSTRI
AUSTBI
AUSTEI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
AUSTRI
er stefnufastasta og pjóðlegasta blað landsins.
fylgir fastast fram skoðunum Jóns Sigurðssonar í
pjóðmálum.
er friðsamasta blað landsins, en ver pó hendur sínar.
er einarðasta blað landsins, og hefir pví verið mest ofsóttur.
hefir hina nýtustu samverkamenn.
hefir að ritstjóra vin og samvinnanda Jóns Sigurðssonar.
flytur lang beztar og mestar útlendar fréttir.
flytur lang skemmtilegastar neðanmálssögur og siðbætandi.
er stærsta blað landsins, og parf ,pví síður að búta Diður
stórar ritgjörðir.
hefir fjölgað tölublöðum án pess að hækka verð.
er hið ódýrasta blað landsins.
gjörir kaupendnm sínum miklu hægast fyrir með borgun
blaðsins, er um land allt má innskrifa fyrir við einhverja
nærlenda verzlun.
gefur nýjum skilvísum kaupendum 2 árganga af neðanmáls-
sögum blaðsins í kaupbæti.
ISSi?''" Næsta ár fá nýir kaupendur blaðsins ókeypis hinar
skemmtilegu sögur: „Sögu unga mannsins fátæka“ og „Rússa-
keisari á ferðalagi“, um leið og peir borga blaðið.
fHP’ Kaupið því A u s t r a
og borgið liann skilvíslega.
Mttnið eptir, að senda allt, sem Jér buriið að láta
prenta, til prentsmiðju Þorsteins J. G. Skaptasonar.
| Reykjavíkur-bref.
Alpingismaður Reykvíkinga, Tryggvi
Gunnarsson, hélt leiðarping með kjós-
endum sínum 12. okt. p. á. Stóð
fundurinn frá kl. 8^/2 e. m. til mið-
nættis. Var fjöldi manna viðstaddur
— salurinn mikli í húsi iðnaðmanna
troðfullur. — Síra Uórhallur Bjarnar-
son stýrði fundi, en skrifari var
Sighvatur Bjarnason.
J’ingmaðurinn skýrði frá utanför
sinni og erindislokum í parfir lands-
bankans, og rakti um leið ýtarlega
sögu bankamálsins á siðustu pingum.
Sýndi hann með skýrum og glöggum
rökum, hversu Valtýsliðar hafa lagzt
í framkróka pessi árin til pess að
rýra traúst bankans og draga
úr gengi hans á allar lundir. svo að
gatan væri greiðari að koma peninga-
málum landsins sem öðru í erlendar
hendur. Reif hann niður allan hégóma
og kóngulóarvefi peirra fjármálafræð-
aranna, Indriða, Björns Kristjánssonar
og Ísafoldar-Bjöms. er peir hafa
spunnið upp og reynt að tjalda fyrir
sannleikann í possu máli.
í Danmörku og Englandi bauðst
bankanum U/2 milljón króna
með 4°/0 vöxtum á ári 0g afborgun á
28 áruro. Fékk Tryggvi pegar hálfa
milljón með pessum kjörum, en pað
er á valdi alpingis, hvort pað vill
sæta meira láni. — Las hann upp og
sýudi skilríki pess, að hann færí með
satt mál, svo að engar rangfærslur
eða brygður kæmist að, og var pess
full pörf, pví að ritstjóri „ísfoldar*
var á fundinum.
Einnig gat pingmaðurinn pess, a^ð
hann hefði átt tal við prjá ráðherrana
og hefði peir tekið mjög vel að lána
Islandi úr Ríkissjóði l/a millión, er
borgist með sömu kjörum af tillagi
til landsins á 28 árum — ef alpingi
vildi pekkjast pað boð. — Hann færði
og sönnur á, að Landmannsbankinn í
Höfn hefði.keypt 200,000 kr. í banka-
vaxtabréfum, — hvert 100 kr. bréf á
99 kr., en Indriði hafði margstagast
á pví í „ísafold,“ að pau gæti ekki
selzt nema á 85 kr. — Hnekkti
Tryggvi pannig rækilega öllum vaðli
„ísafoldar“ ogValtýsliða og rak ofan
í „revísorinn“ hrakspárnar allar og
tóku fundarmenn pví með miklum
fögnuði og lófaklappi.
Jpví næst veik pingm. að stjórnar-
skrármálinu. Sagði sögu pess á síð-
asta pingi og fór all- pungum orðum
um framkomu Valtýsliða í p"í máli.
Skýrði frá íör Hannesar og gat pess
um leið, að ráðherrunum, er hann
sjálfur talaði við, hefði legið mjög
vel orð til pjóðarinnar ■ og viljað
verða við óskuro hennar um heima-
stjórn. — Einn af háskólakennurum,
nafnkunnur lögfræðingur, lét pá skoð-
un í ljósvið Tryggva, að líta mætti svo
á, að ráðgjafi íslandsmála væri laga-
lega óháður grundvallarlögum Dana
og kæmi peim pví ekki við um starf-
svið hans, né h v a r hann hefði
aðsetur. J>essi maður var pó hægri-
maður, og má nú sjá, hversu áreiðan-
legir Valtýingar voru í sumar, pegar
peir sögðu í nefndarálíti í n. d., að
„a 11 i r litu svo á“ að ráðgjafi ísl.
gæti hvergi verið nema í ríkisráðinu
0. s. frv.
Loks sagði pingm., að pað væri
sannarlega s 0 r g 1 e g t að sjá „ísa-
fold“, blað eptir blað, hælast um
p a ð, að för sín og Haunesar Haf-
steins vœri erindisleysi. Haun hefði
pó farið til pess að bjarga við pen-
ingamálum landsins, en Hannes til
pess að koma áleiðis hjartfólgnasta
máli pjóðarinnar, kröfunni um innlenda
stjórn. |>að væri nærri grátlegt, að
blað, sem pjóðin keypti og læsi, væri
svo blint af ofsa og flokksfylgi, að
pað hlakkaði yfir pví, að frelsis-
mál landins væri enn í peim órjúfandi
hlekk og enginn viðreisnarvon í
peningasökum nema leigja réttindi sín
dönskum Gyðingum.
Nú fékk Ísafoldar-Björn að tala og
lét dæluna ganga stnndarkorn. Heyrð-
ust til hans ýmsar setningar, er
mönnum hafði áður leiðst að lesa i
„ísafold". Honum fannst pingmaðurinn
hafa dróttað landráðum að Valtýsliðnm
og langaði mikið til að hnekkja slíkum
ummælum. En hann var ekki á pví
hreina, karlhróið, hvernig hann skyldi
fara að pví — var ekki hægt um vik
fyr en honum datt pað snjallræði í
hug, að telja Valtýsku pingmennina
upp með hafni. Hugði hann, að allir
mundu sannfærast um, að pessir nafn-
greindu sómamenn, væiu pó ekki
landráðamenn. „J>að eru menn eins
og“ — pað eru menn eins og“-----------
sagði Björn og taldi pannig upp sex
pingmenn. J>á kom hann að Skúla
Thoroddsen, en sagði nafn hans hikandi
og svo lágt, að engu var líkara, en
hann'sjálfur eíaðist um pjóðhollustu
pess manns. jparmeð stakk í stúf
upptalningin; virtist mönnum, sem
Björn hyggði pað gæti nú fremur
farið að sanna hið gagnstæða ef hann
nefndi fleiri, — enda voru peir pá
ótaldir: Björn Kristjánsson, Valtýr,
Guðlaugur, „Halastjarnan,“ kennarinn,
sem ekki komst í mentamálanefndina,
valdsmennirnir að austan ásamt fl.
Var öll pessi skringilegu frammistaða
mjög að skopi höfð. —
Svo langaði Björn líka til að sýna,
að hann kynni að t'æra rök að ágæti
„stóra bankans." Sagði hann, að
„stóri bankinn“ væri landinu
alveg ómissandi op. sannaði mál sitt me?
pví: Nr. 1. Að fjallagrösin á íslandi
endist pjóðinni ekki til lífsuppeldis,
kornvara pyrfti að flytjast fráútlöndum,
og Nr. 2. Að húsasmíðum yrði ekkert
ágengt, ef bíða ætti eptii plöntunum