Austri - 30.08.1902, Side 3

!SR . 31
A U S T R I.
113
Lider de
af nedenstaaende Sygdomme, bör de
rabetinget gjore et Eorsög með Pro-
hessor Henry v. Kornbecks fra Ame-
Jkanys opfundne Livselixir. Den hel-,
breder fuldstændig Gigt, Rheumatismet
Ledegigt, Lammelse, Rygmarvstæring
Rygsmærter, Ungdomsforvildelser med
dens grufulde Fölger: Tab af Livslyst
og Kræfter, Nervesvaghed, KyreJ og
Blæresygdomme, samt andre Under-
livssygdomme, Sövnloshed, daarligt
Humor, Ængstelse, led og træt af
Livet daarlig Mave, daarligFordpjelse,
urent og usundt Blod.
Skjont denne Livselixir er noget
ganske Nyt, saa har den helbredet
mangfoidige Tusinde Mennesker; bör
derfor ikke savnes í noget Hjem.
Denne Livselixir bestilles í Central-
epotet for Europa: Harald Wm.
dSkr0der& Co. Paulus Plads 1. Kristi-
ania G. Norge.
Pris pr« 1 Glas Kr. 3. — 2 Gl. Kr.
5. 5 Gl.Kr. 10.
Ligesaa haves fra samme Professor
et fuldstændigt og helbredendeMiddel
mod Difterit, Kighoste, Strubehcste
Asthma ogBronkit,
Pris pr. Glas Kr. 5.
For at undgaa unödig Forsendelses-
omkostninger, bedes man sende Be-
-löbet pr. Postanvisning (ikke Frimær-
ker.)
Copi af Anbeíalinger.
En Mand, som var plaget af Gigt
arrue og Ben ,!ed forfærdelige Smærter
blevhlelbredet fuldstændigt ved Bru '
aí 5 Glas, stod op af Sengen og kunde
passe sit Arbeide.
En Dame var saa me dtaget af
fleraarig Nervesvækkelse og Mathed,
at hun ved förste Besög næppe kunde
gaa op ad Trappen; ved Brug af 6 á
7 Gl. erklærede hun sig for fuldstæn^
dig frisk.
En Herre, som led af Nyresygdom
og i 7 Aar Jiavde sogt Lægehjælp blev
ved Brug ae nogle Glas fuldstændig
frisk.
En Herrt, som i 10 Aar har lidt
af Mavekatarrh og forgæves har S0gt
Lægehjælp blev ved Brngen af 5 Gl.
fuldstændig helbredet.
Vi undlader at opgive Navn da vi
ikke har Tilladelse fra alle. Navn og
Adresse opg. eftei Henve ndeise til
os.
Ferhornðttan
hríit
kaupir undirskrifaður háu verði á næst-
komandi hausti.
JÓN STEFANSSON.___________
Rammalistar,
mjög fallegir og af mörgum sortum, eru
nýkomnir til V
BJÖRNÚL FS THOLACJUS.
Takið eptir!
Undirritaður, sem hetir opnað nýja
aumastofu í Reykdalshúsinu á Fjarð-
aröldu, tekur að sér að sauma allt
sem að karlmannsfatnaði lýtur, eptir
nýustu tísku, allt mjög ódýrt en vel
af lieadi leyst.
Seyðisfirði 22. ágúst. 1902.
_________JÓN KR. JÓNSSON.
Robert Hertz tannlœknir
Tordenskjoldsgade 20, 2. sal
Kjöbenliavn;
dregur út tennur, fyllir upp holar
tennur og býr til nýjar.
Óskar aðsóknar Islendinga.
eir sem vilja fá prjónavélar
fyrir veturinn, verða tilkynna
mér pað sem allra fyrst.
Af peningum geíst 10°/0 afsláttur
ef borgað er að tullu við pö ntun.
Seyðisfirði 16. júli 1902.
J. Kr, Jónsson.
Islenzk umboðsverzlun
kaupir og selur vörui e tnun g i i
f y r i r k a u p m en n.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade. 14
Kjöbenbavn. ly
f
Agætur btjóstsykur,
fæst með mjög góðu veröi í brjóstsykurgerðarliúsi mínu á Fá®
skrúðsfirði. Brjöstsykurinn er búinn til eptir binum beztu
útlendu fyrírmyndum.— Verður aðeins seldur kaupmönnum.
Thor. E, Tulinius,
Fáskrúðsfirði.
The
North Brithish
Ropework Company
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government,
búa til
rússneskar og italskar
fiskilínnr og færi
allt úr bezta efni og sérlega vandað.
Fæst hjá kaupmönnura. — Biðjið
þvi ætíð um
Kirkcaldy
fiskilínur og færi hjá Kauptnannip eim
er pér verziið vfð, pví pá fáið pér
pað sem bezt er.
eir sem purfa að láta sterkja
hálslín o. fl. ættu að snúa sér
til undirritaðrar, sem hefir lært
allt er að línsterkicgu lýtur í Norvegi.
Allt verður afgreitt fijótt og vel.
Heimili mitt er i suðurendanum á
„Skotöjsmagasininu“ á Fjarðaröldu.
Johanna Stefánsdottir.
Allar aðgjörðir
á urum og klukkum
eru mjög vandaðar og óvenjulega fljótt
af hendi leystar
á örtmíðaverkstofu
_______Friðriks Gislasonar.
Isleiidiiigasogur
eru nýkomnar til
Runölfs á Hafrafelli.
TJndertegnede Ageut for Islands
Östland, for det kongelige octrojö
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Ararer, Effecter. Krea
turer, Hö &c., stiftet 1798 í Kjöben
havn, modtager Anmeldelser om Brand
forsikring; meddeler Oplysniuger om
Præmier &c. og udstedér Policer.
C. D. Tnlinins.
Eskifirði.
Crawfor s
ljúffenga
BISCUITS (smáko kur
tilbúið af CRAWFORD & S0«B,
Edinburgh og London
stofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeviar
F. Mjorth & Co
_________Kjobenhavn K.
índtil 10,000 Kr. pr. Aar
kan e n h v e r let. opnaa *ed solid
G evins tspeculation.
M aa nbdlig Risiko 5 Kr.
Henvendeíscr tíl:
F, L A R S E NKjebenhavn.
Aaboulevard. 9 a St.
Auglýsing.
Á Skálanesi fæst lánaður út eng-
I isheyskapur, sem nú er meðal
• heyvöxtur á, móti sanngjarnri
borgun; ennfremur heyhlaða sem
rúmar 50 hesta af heyi.
Lystliafendur snúi sér til;
Jóns Kristjánssonar.
á Skálanesi.
56
IJann leít yfir sína liðou æö. Hann vjrð að kannast við, a?
hann var sjálfur sök í óláni sínu. Hann mundi hvernig hann ha'ði
látið hina töfrandi slægvitru frændkonu sína tæla sig út á braut
lastanna, livernig húu hrosandi haföi leitt honum fyrir sjónir aö pað
væri-enginn rjgepur að afla f-ér peninga á pann hátt að rita nafu
vinar síns á víxiJ, og hvernig hann með pessum eina pennadrætti
bafði steypt sér í ógæfu.
Hann sá í anda sjálfan sig á brúðarbekknum, pegar hann ók
til kirkjunnar við lilið peirrar konu, sem hann ekki elskaði, og mætti
á leiðinni fétækravagninum, sem flutti lík Maríu til hins hinnsta
hvílustaðar.
Hann sá herra nágrannann standa frammi fyrir sér og bera
hans eigið barn fxam á bænarörmum; hann heyrði aptur pessi áhríns-
orð: „Sá timi mun koma, er pér eiumana og vinum liorfiun með sárri
Jöngun munuð breiða út faðminn móti syniuum, sem pér nú hafið
afneitað!"— Og hann var nú einmana og vinum horfinn, pessi vesa-
lings maður, pó liann ætti auð fjár, hans eigin sonur var orðinn hon-
um fráhverfur i hjarta sínu. Hvar var hiun útskúfaði sonur? jst
hans hel'ði getað eytt tómleikanum i hjarta föðursins. Hvar var
sonur Maríu? Far hann dáinn?“
Sakamáladómarinn hafði árangurslaust spurt sig fyrir um hann í
M. Mönnrm var reyndar kunnugt um,að herra nágranninn hafði
tekið drenginn að sér, og að hatn síðan hafði orðið fyrir morðtilraun-
inni; hafði herra nágranninn verið mjög dulur og fáorður um liagi
sína, og engmn vissi par neitt um hann framar.
Og samt hlaut sakamáladómarinn að haía upp á herra ná^rjinn
ánum, eða að minnsta kosti að grenslast ophr afdrifum hans, *f
hann átti að hafa minnstu von um að i'á að sjá son siun. Og
hann Jangaði svo sárt til pess.
En hann hafði líka aðra astæðu til að leita lierra nágrannann
uppi. Eins og sður hefír verið getið, stóð áskorun í blöðunum um
um að gela npplýsingar um roanu pann,sem fran.ið liafði morðtilraun-
ina í M., og ýmsa fjárpretti síðar. Sakamáladómariim bafði sjálfur
tekizt rannsókniún á hendur.
Sakamáiadómarinn haftv komizt að að pví,að pessi herra von
53
yfir voða-athurði pessum, sem fyrir tuttugu árum síðan“, mælti herra
von Wittgenstein; og aðgætti herra nágrannann vandlega.
Herra nágranninn varð feiminn og vildi sem fæst um petta íala
en madama Baum tók pá til máls ng sagði lítið sera ekkert hafa
verið gjört til að hafa upp á glæpamanninum. Herra. von Wittgen
stein horfði brosaudi á madömu Baum, sem var komin í nokkuð
mikinn hita; hann pekkti, að parna var komin hin eðallynda pvotta-
kona, sem haíði hjúkrað herra nágrannanum með svo mikilli alúð.
„|>að liefir samt verið meira gjört í pessu máli, heldur en pér
vitið til, kona góð,“ sagði hann. „Nú í morgun las eg áskorun í blað-
inu viðvíkjandi pessu máli.“
Hann sagði peim nú frá pví sem staðið hafði í áskoruninni, og
lilustuðu pau öll á hann með mikilli eptirtekt. Herra nágrannina
komst í ákafa geðshræringu, einkum er hann heyrði að sakamáiadómari
Meinert hefði málið til meðferðar.
„Yitið pér, háttvirti herra, hvort pessi sakamáladómari Meínert
er sami maðurinn cg assessor Meinert, sem einusinni átti h eima
M.?“
„fað vill svo til, að eg er nákunnugur pessum manni,“ svaraði
herra von Wittgenstein, „og eg get sagt yður að tilgáta yðar er
rétt. Jekkið pér assessor Meinert?“
„Aðeins af afspurn,“ svaraði herra nágranninn.
JNú varð hlé á samtalinu. Herra nágranniau starði pungbúina
fram undan sér, sorglegar endurminningar sýndust vakna í huga hau§
og hann leit við og við raunalega til Emils sonar síns. Herra von
Wittgenstein leit á úrið sitt. J>að var langt gengið tíu. Hann stóð
á fætur. '
„Mig íurðar á pví hve fljótt tíminn hefur liðið meðan eg beð,
verið hér lijá ykkur„ sagði hann. „Klukkan er orðin tíu og eg hélt
að eg hefði ekki dvahð hér nema eina !dukkustund.“
Hann talaði enn noldmr orð viðvíkjandi kennslutímanum við Emil
og ætlaði að fara að kveðja, enn pá nam hann allt í. einu staðar og
rétti herra nágrannanum hendina.
,.Eg muudi verða yður mjög pakklátur,“ sagði hann, „ef pér
gjörið eina bón mína.“