Austri - 31.01.1903, Blaðsíða 2
NR. 4
aOSTBT
14
Hannes Hafstein
hafa nú fjölda margir Eyfirðingar i
byggju að skora á að bjóða sig par
fram til alpingis í vor sem pingrnanns-
efni, par Stefðn í Eagraskógi mun
eigi ætla að gefa kost á sér aptur
að pessu sínni. Hefir petta orðið að
deiluefni milli Akureyrarblaðanna,
„Norðurlonds“ og „Gjollarhorns," en
„Stefnii'u hefir enn eigi látið uppi sitt
álit mm málið, en vér teljum hann
vafalaust muni verða með Hannesi
Hafstein, sem vér Heimastjórnarmenn
erum í svo mililli stórskuld við. fing-
flokkur okkar 1901 sendi hann hina
mestu vandaför á fund ráðaneytisins
danska með málstað vorn, og hann
leysti pað erindi svo ágætlega af
hendi, að vér eigum óefað Hannssi
mest núlifandi íslendinga að pakka
að vér eigum nú l:ost á polanlegri
heimastjórn. Og engan marm úr
heimastjórnarnrinnaflokki hefir mót-
flokkurinn gjört jaf'n harðvítugar til-
raunir til að svívirða, sem reyndar er
órækt vitni pess, að Hannes er vor
heimastjórnarmanna flokksfor-
i n g i, sem vér getum eigi vansa-
1 a u s t látið siija heiraa við næstu
pingkosningar.
Eyfirðingar pekkjaHannes Hafstein
frá hlautu barnsbeini, og peir vita
pað bezt sjálfir, að peir mega fyllilega
treysta homim til"'frjálslyndrar og
dugandi pingmennsku.
Jpað eina, sem oss getur komið til
’iugar, að einhvorjir kynnu að hafa á
móti pví að Haenes yrði nú pingmaður
smna gömlu sveitunga ásamt Klernens
Jónssyni, er, að menn öfunduðu Ey<
lirðinga af svo framúrskarandi ping-
mönnum; en fyrir Eyfirðinga sjálfa
getur sú mótbára eigi gilt.
„Norðurland“ hefir pað fyrst á
móti Hannesi, að hann muni fylgja
landshötðingja að málum, sem víst
verði fyrsti sérstaki ráðgjafi íslands.
En landshöfðingi tjáði oss í sumar
sem sína fasta æt'an, að takaeigip3ð
starf að sér, gæti pað eigi, par sem
ráðgjafinn ætti nú að sitja í „ríkis-
ráðinu“ gagnstætt óliti hans. Hann
ætlaði pví að segja af sór við pað
íækífæri, enda or nú orðinn gamall
maður og farinn að preytast.
Og pá er nú sá fyrirsláttur gegn
kosningu Hannesar fallino.
í öðru lagi vill „Norðuiland“ lielzt
neita Hanncsi um pingmannshæfileika.
En eigi parf lengra að vísa en til
pingtíðindanna 1901 til pess gjörsam-
laga að hrekja páillgirnis- ogheimsku-
viðhárn, sem helzt virðist hafa verið
ejörð í peim tilgangi að vekja óvild
milli múganna, Lárusar og Hannesar,
út af formennsku flokks vors,
;ero peir báðir eru n.jög vel hæfir til
að hafa á bendi, en ílokksmenn peirra
ráða auðvitað hvcrjum peir fela for-
ustu flokksins.
Loks finnst „Noiðurlandi“ ótækt,
»ð Eyfirðingar sendi tva sýslumenn
til pings, pví slíkt megi eigi eiga sér
stað.
En lótum Eyfirðinga ráða pví sjálfa,
pá mennirnir b ðir eru frjálslyndir
hæfileikamenn o hinir pjóðhollustu,
og peim báðir að góðu Vurnir. Og
ekki seilduat Eyfirðingar skemmra
eptir pin inanniuum eigi alls fyrir
löngu, einmtt fógetanum og
sýslumanninum af ísafirði, er
peir kusu Skúla Tlioioddsen, peim
persónulega ópekktan.
Að endingu petta:
Yór vitum. að Eyfirðingum er pað
hið mesta áhugamsl, að takmarka hið
gengdarlausa skaðvæná hvalid'áp En
til pess að fá pví framgengt á næsta
alpingi, purfuiu vér að serda okkar
mestu bæfileika raecn til pings, er geti
haftheppileg áhrif á hina pingmennina;
og pá er Hannes Hafstein einmitt
maðurínn, er Eyfirðingar eiga nú að
senda til pings með Klemens Jónssyni:
Yér vonum að Hannes muni pora í
pvi méli að bera vopn móti sverði og
skildi hvalamanna: vinum sínum Skúla
Thoroddsen og guðsmanninum úr Vigur,
og jafnvel ekki hopa á hæl fyrir mjó-
firzkn krákunni með umhverfu gylltu
norsku lánsfjöðrunum.
„Priðurinn í landinu“
er nú í ekki svo Jítilli hættu, pvi
nokkrirmenní Reykjavík og víðar hafa
stofnuð nýtt blað, „Landvörn4*, með
herra yfirréttarmálufærslumanni E i n.
ari Benodiktssyni í broddi fylk-
ingar og sem ritstjóra. Heldur pað
kappsamlega frara skoðun ritsfjórans
og meistara EiríksMagnússonar o. fl.
um, að fella beri úr hinni í sumar af
alpingi sampykktu stjðrnarskrá ís-
lands orðin: ,,í ríkisráðiuu“ um
ráðgjafa íslands, sem ritgjörð meistara
E. M. í 39. tbl. f. á. Austra hölt svo
fast fram, og faðir herra E. B. áleit
hina hættulegustu innlimunartilraum á
íslandi og sérrétiindum pess og hina
skaðvænustu fyrir sjálfstæði íslands,
eins og nú aptur sonur hans.
Eu fyrnefndri ritgjörð meistara
E. M. var tekið um land allt með
peirri pögn, að vér sáum ekki til neins
fyrir málefnið að láta Austra flytja
fleiri greinar af sama tagi.
„Landvörn“ á að verða „Agitati-
onsblað“ undir pingkosningarnar, og
fæst hér á Seyðisfirði bjá Davíð 0st-
lund.
Eldur uppi.
Grímstaða pósturinn hafði paðeptir
Akureyrai pósti, að pað hefði sézt prír
eldstrókar á lopti frá Keykjahlíð, er
menn gizkuðu par á, að mundi annað-
hvort vera úr Vatnajökli eða pá Heklu?
Vér loluðum í fyrra dag við skyn-
ugan mann ofan úr Hrafnkellsdal, er
bæði lúrgur hátt og suðvestarlega eu
ekkert hafði sézt paðan til eldgangs
possa.
Heiðursmerki.
Kristján konungur IX. hefir sæmt
prjá æðstu skólastjóra landsins, dr.
Björn M. Ólsen, laktor pórhall Bjarn'
arsen og forstöðmnann gagnfræðaskól-
ans á Akureyri, Jón Hjaltalín —með
riddarakrossi dannebrogsorðunnar.
Heiðursgjöf
K r i s t j á n s k o n u n g s t i 1 1 s-
lenzkra bænda fékk i fyrra, á-
samt Halldóri Benediktssyni á Skriðu-
klaustsi, merkis- og dugnaðarbóndinn
Jön Jpóiðarsan í Skálholtsvík í Stranda
sýslu, er oss liefir láðst uð geta hér
fyrri í Austra.
Prestkosning,
19. f. m. var síra Ólafur Magnússon
að Sandfelli kosinn prestur að Arnar-
bæli með 41 atkv. Síra Einar á Hálsi
fékk 3 atkv., síra Einar í Hoftegi
ekkeit, mun hafa tekið framboð sitt
ap tur.
Frikirkjuprestur
í Reykjavik er síra Ólafur Ólafssou
ritstjóri „Fja.llkonunnar“ nú kjörinn
af fríkirkiusöfiiuðinum par, í stað síra
Ijá'usar Halldórssonar.
Nýdáin
er á Voptiafirði l.úsfrú Vilborg
Jónsdöttir,'kona Halldórs bónda j>órð*
atsonar í Fagradal.
Slysfarir,
í þykkvabæjarósum í Rangárvalla-
sýslu, drukknaði 21. f. m. Páll nokk-
ur Kristjánsson, ungur maður og
ókvæntur. Hann var að ferja tvo 1
menn, er komust lífs af.
30. s. m. datt maður nokkur, Torfi i
að nafni, í Engey, ofan af hevstabba i
úthlöðu og niður á múrgólf og rotað-
ist til dauðs.
„Arnfirðinguru
sálaðist nú um áramótin.
Smjörsalan
j frá rjómabúunum í Arnessýslu hefir
gengið vel á Englandi, smjörpundið
selst fyrir 80—85 aura. Munu selj-
j endur fá fulla 70 aura fyrir pd. að
frádregnum kostnaði, pegar landssjóðs
styrkurinn bætist við.
t]r bréfi úr Húnavatnssýslu
4. des. 1902.
Tíðin hefir verið misjöfn. Frá miðj-
um sept. framundir veturnætur sífelld
blíða, logn og frostlaust dag og nótt;
sprungu út sóleyjar og fíflar. fáhófust
ákafir umhleypingar er enduðu með
gríðarmikilli hríð og norðan snjókoinu
snemma í nóvember. Kyngdi pá
niður peirri fönn á einni svipan að
elztu menn muna ekki slíkt.
Hross stóðu í svelti eg átu föx og
tögl hvert af öðru. — j>ó tók útyfir
í Svínadal, par komust menn varla til
húsa og urðu að flytja hrossum fóður á
á skíðasleðum, komu peim nkkert paðan
er pau stóðu. Fátt mun pó hafa
drepizt af hrossura, 1 eða 2 fennt er
til hefir spurzt. Um miðjan nóvember
brá tii sömu blíðviðra og áður, hægr-
ar snnnan áttar, sem helzt enn, er nú
snjólaus öll jörð fyrir löngu nema
fjöll, pó má heita að nýkomin sé jörð
upp fremst í Svínadal.
Afli hefir mátt heita ágætur í haust
i Skagaströnd og á Nesjum pogar
gefið hefir.
s0m v^ía á
If 11'I I • í'ski'kip næstko nandí
JL ' surnar, eru be\uir að
snúa sér til undirritaðs fyrir 1. marz
n. k.
Góð kjör eru boðin.
VestdaJ.seyri 22. ian. 190"..
Jakob Sigurðsson
Heimsius vöuduðustu og ódýr ntu
orgel og fortepíanó
fást með verksmiðjuverðibeinaliðfrá
Beethovén Piano & Organ
og frá Cormsii & Co.. <Washvigton
New lerseg, U S A
Orgel ár linottré .neð 5 4ttu :dum.
13 tónfjölgunum, tveimur hné-
spöðum, með vöuduðum orgelstól
og skóla, kosta í umbúðum ca. 125
krónur. (Orgel með sama hljóðmagn,
kostar í hnottréskassa hjá Petersen
& Steendrup minnstca. 244 krónur
í umbuðum). Flutningskostnaður
frá Améríkú til Kaupmanna-
hafnar er frá 26—40 krónur eptir
verði og stærð orgelsins. Oll full-
komnari orgel og fortepíano tiltölu-
lega jafn ódýr og öll með 25 ára
ábyrgð.
Allir væntanlegir kaupendur eigaað
snúa sér til undirritaðs. Einkafulltrúi
íélagunna hér á landi:
porsteintt Arníjótsson
Sauðanesi.
Hús til sölu,
Hús raitt sem steodur á frílóð
Eskifj?.rðarkaupstaðar er tll sölu á
næatkomandi vori. Húsið selst langt
undir virðingarverði og er pó lágt
virt; margra ára afborgun.
Lysthafecdur gefi sig fram sem fyrst
og semji um kaup'n.
Eskifirði 19. nov. 1902,
Anton Jacubsson.
J
örðin Skálanes í Seyðisfirði fæst
til ábúðar í næstkomandi favdög-
um (1903). semja má við
JÓN KRISTJÍNSSON
á Skálauesi.
Undan Jökli.
Sendið mér kr. 14,50 í peningum
og eg sendi yður á hverja höfn, sem
strandbátarnir koma á, eina vætt aí
góðum harðfiski, yður að kostnaðar-
lausu.
Engin pöntun afgreidd, nema borg-
un fylfii jafnframt.
Ólafsvík 1. jan. 1903,
C. P. Proppé
verzlunarstjöri.
Tvær silfursfteiðar>
teskeið og matskeið, hafa tapazt
liér 'á Fjarðaröldu. Finnandi
er beðinn að skila þeim á skrif-
stofu Austra, gegn góðum fund-
arlaunum.
VOTTORÐ.
Undiriitaður hefir 2 síðustu árin
pjáðst af mifcilli tangaveiklun, og prátt
íyrir pað að e? hofi hvað eptir annað
leitað læknishjálpar við pessum sjúk-
dómi mfnum hefi eg engan bata feng
ið. Síðasta vetur brúkaði eg svo hiun
heimsfræga Kfna lífs elixír fifá herra
Waldemar Prtersen i Friðrikshöfn, og
er mér sönn ánægja að votta pað,
að eptir að hafa brúkað pennan ágæta
bitter, fann eg til mikils bata og vona
að verða fullkomlega heill lieilsu, ef
eg neyti Kína lífs elixírsins framvegis.
Feðgum (Staðarholti) 25. apríl 1902-
Magnús Jónsson.
Kínalifselixirinn fæst hjá flestum
! kaupmönnum á Islandi áu tollúlags á
1 kr. 50 aura flaskan.
I Til pess að vera viss um, að fá
j hinn ekta Kinalífsclixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. p.
standi á flöskunum í grænu lakki og
\ eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
- flöskumiðanum: Kínverji méð glas í
! hendi, og firmanafnið Valdeinar Pet-
| ersen, Frederikahavn — Skrifstofa
og vöruhúr,
Nyvej 16 Kjöbenhavn..
Abyrgðarmaður og ritstjói i:
Cand. phil, Skapti Jóscpsson.
Pr entsm iðja
porsteins J. G. Skapta -om r.