Austri - 22.08.1903, Blaðsíða 3

NR 28
AUSTEi
103
merkishjónanna Friðriks forleifssonar
og 0nnu Guðmundsdóttur á J>ernunesi
í Páskrúðsfiarðarhreppi, Anna sál.
var fædd 11. febr. 1876 og í foreldra
húsum var hún par til að hún 25. júni
1898 giftist eytirlifandi manni sínum
Arna snikkara Stefánssyni frá Hafra-
nesi í sömu sveit, og fyrir rúmu ári
síðan fluttust pau hjón til Akureyrar.
Anna sál. var hin ágætasta kona, trygg
í lund og vinaföst og naut pví elsku
og virðingar af öllum, sem kyntust
henni og mun rainning henrar lengi
óafmáanleg vera í hjörtum allra peirra
er hana pekktu.
T.
f
Dáin' er semma í fyrra mánuði
Sveinbjörn Gunnlogsson
að heimili sínu, Gilsárstekk í Breiðdal.
Sveinbjörn sál. var vinnumaður alla
sína tíð; dngnaði hans, trúmensku og
stakri reglusemi var viðbrugðið af
húsbændum hans og öllura sem hann
pektu, enda græddist honum vel fé.
I sjón og samræðu mrati Sveinbjörn
sál. mann mikið á hinar gömlu íslenzku
söguhetjur: andinn svo frjáls og frí,
hugsunin göfug og fyrri tíða dáð og
djarí’iyndi lýsti sér hvervetna í orði og
verki. Hann elskaði ættland sitt og
trúði á góða framtíð pess, enda unni
hann íslenzkum fornum froðleik og
hafði löngum i sínu óbreytta og ein~
falda vranuinannslifi auðgað anda sinn
og styrkt sálarkrapta sína við að lesa
um feðurna frægu og frjálræðis>
hetjurnar göðu, par fann hann hug-
svölun og hressing og talaði einatt um
hve skemtilegt hefði verið að lifa pá,
I>ngar por og prek lifði í hugum pjöð-
arinnar.—
Hin síðustu 7—8 ár æfi sinnar gat
hann lítið unnið sakir pess að hann
kól á báðucn höndum til skaðskemmda
og hefir siðan dvalið hjá óðalsbónda
Arna Jónssyni á Giisársteku, sem átti
íyrir konu systur hans Steinunui Gunn-
langsdóttur, og lijá hoDum dó haun.
Nýtt! Njtt!
enðurbætt,
ÓdýrasU og bezta skilvinda sem nú
er til á markaðinum.
Nr. 12 kostar kr. 120. Nr. 14
kostar kr. 80.
Alexandraer óefað sterkasta
og vandaðasta skilvinda sem snúið er
með handkrafti. Létt að flytja heim
til sín, vegur tæp 65 pd. í kassa og
öllrm umbúðnm.
Alexandra er fljótust að skilja
rojólkina af öllum peim skihindura
sem nú eru til.
Nægar byrgðir hjá aðalumboðsmanni
fyrir ísland,
Jæderens Xlldvarefabrike
Jiafa áunnið sér hylli allra peirra er reynt hafa íyrir vaudaðfli TÍnuu Og
framúrstarandi fljðta afgreiðslu. Sem dæmi upp á afgreiðsluna, má
geta pess, að úr ull peirri er send var héðan af Seyðisfirði 4. febr. 25. marz
og 15. maí s. 1. komu dúkarnir hingað 5. apr. 13. maí og 23, jún:.
• Aðalumboðsmaðar á íslandi JÓU JoUSSOn Múla, Seyðisfirði.
Umboðsmenn: A Seyðisfirði verzlunarmaður Karl Jónasson
— Norðfirði kaupmaður Pálmi Pálm: <ou
— Eskifirði ver zlunarstóii Sigfús Dai elsson
— Breiðdalsvik, pöntunarstjóri Björn K.. Stefánsson
— Stykkishólmi. verzlunarmaður Hjálmar Sigurðsson
— ísafirði, ver zlunarmaður Helgi Sveinsson
— Steingrímsfirði Chr. Fr. Nielsen
— Oddeyri, verzlunarmaður Kristján Guðmundsson
— Húsavík. snikkari Jón Eyjólfsson
— Kelduhverfi hreppstjóri Arni Kristjánsson Lóni
— pórshöfn, kaupmaður Björn Guðmundsson
— Yopnafirði. verzlunarm aður Ólafur Metúsalemsson
Yerksmiðjan tekur til tæzlu, ásamt uilinni, vel pvegnar tuskur úr u 1 1.
Sýnishorn af fatadúknm frá verksmiðjunni — sem einnig vinnur sjöl. rúmteppi
og gólffteppi — hefir hver umbcðsmaður- — Sjáið pau og sendið nll yðar til
umboðsmannanna, ef pér viljið fá vandaða dúka og fljóta afgrciðslu
Reynið hin nýju ekta litarbréf frá
BIJCH'S LITARYERKSMIDJIJ
St. Th. Jónssyoi,
Biðjið kaupmenmna, sem pið vorzlið
við, að útvega ykkur Alexöndru, og
munuð pið pá fá pær með verksmiðju-
verði, eins og hjá aðalumboðsmannin-
um.
þessir kaupm, selja nú vélarnar
með verksmiðjuverði:
Agent Stefán 6. Jónsson
í Reykjavík,
kaupm. J.P.Thorsteinsen & Co.
á Bíldudal og Yatneyri,
verzlunarstj. Stephán Jónsson
á Sauðárkrók,
kaupni. E. M. JKrístjánsson
á Akureyri,
kaupm. Otto Tulinius
á Akureyri,
kaupm. Jakob Björnsson
á Svalbarðseyri,
Yerzlunarstj. Sig. Johansen,
á Yopnafirði.
Nýr ekta demantssvartur litnr — Nýr ekta dökkblár litur
— — hálfblár — — — sæblár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran ekta iit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnid (án ,,beitze“).
Tii heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram raeð sínum viður-
kenndu, öflugu og fögru litum, sem til eru í allskouar litbreytingum.
Eást hjá kaupmönnum hvervetna á íslandi.
Bucíi’s litarverksmiðja,
Kaupmannahcfn Y
_____________Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.________
Agætur brjóstsykur,
fætt meb mjcg gcðu verbi í brjóstsykurgjörðarhúsi mínu á Fá-
skiúchfiibi. Erjóstsjkurinn er búinr. til eptir binum bertu útlendu
fy rirmyndurn. — Yerður aðeins seldur kaupmönnu.'n.
Thor É. Tulinius.
Fáskruðsfirði*
35
lokið öllum snura kynlega undirbúningi, fóru pau að leita að fjár-
sjóðnum. Unga konan hjálpaði peim líka til að moka.
I petta sinn stóð nokkuð lengi á pví að hafa upp á fjársjóðnum,
og Gracian fór að efast um kynjakra.pt Basyls, en peim mun glaðari
varð bann pegar karlinn að lokum hóf upp allpungg járnkistu, lauk
henni upp og iát glampa á gullið í bjarmauum frá lýsandi jurtarót-
inni, sem hann einnig 1 petta skipti hafði húið sig út með.
Agústa stakk hvitu hendinni sinni niður í kistuna og lét gullið
hringla í lófa sinum. En allt í einu kom upp í lófa hennar saman-
brotinn pappírsmiði, sem peningur var vafinn innan í. „Hvað ætli petta
sé?“ spurði hún forviða.
Gracian tók miðann og lauk honum upp. Inan í honum lá gam-
all pólsknr gulldalur. frá stjórnarárum Sigismundar hins priðja.
Gracian skoðaði miðann nákvæmar og hrópaði síðan öldungis í'or*
viða:
„Hvað er petta pó? Hveinig er pessi gulldalur hingað kominn?
Afi minn gaf mér hann í tannfé, hérna á miðanum steodur árstalið
ritað með hans eigin hendi. fetta er hreinn og beinn galdur!“
Basyl svaraði engu, en lét, sér nægja að kinka kolli prisvar.
„Allur galdurinn, elskan mín“ svaraði hin unga kona með gleði-
brosi „er innifalin í pví, að hann Basyl okkar er sá vandaðasti maðnr
og trúrri en gull, hann er okkar eini sanni vimir. Grunar pig ekki“
sagði Agústa og kyssti Gr rcian um leið, „að Basýl — pegar hann sá
pig ausa út fé pínu á báða bóga, og sá að pú mundir setja pig á
höfuðið, tók pessar upphæðir á laún við pig og gróf pær í jörðu?“
Gracian gat engu oiði upp komið fyrir undrunarsakir, og starðí
á karlinn, en pá fór Basyl í fyrsta skipti á æfinni að skeflihlægja,
hann hló svo dátt að tárin streyradu niður kinnarnar á honum; en
Gracian grét fyrst fögrum tárum, og síðan faúmaði hann gamla mann-
inn að sér og kyssti hann innilega, en gat svo eigi lengar sjálfur varizt
hlátri um leið og hacn sagði:
„En hvað pessi hrekkjalimur hefir getað leikið .á mig!“
„fér skuluð ekki íraynda yður. náðugi herra, að eg hefði fengið
yður petta fé, hefði eg ekki sannreynt, að pór voruð búinn að hlaupa