Austri - 28.09.1903, Blaðsíða 4

NR. 32
AUSTEI
120
komu nú með „Ceres11 til
niavðrur
Stefáns i Steinholti,
Ennfremur: Stúfasirs, margbreytilegt og ljómandi,
Milliskyrtudútar, óvanalega góðir,
Svampar, Sápur og margt fleira
fæst nú í kauptíðinni mjög ódýrt fyrir peninga
hjá
Stefáni í Steinholti.
Stefán í Steinholti
skorar hér með viasamlega á alia viðskiptamenn sína nær og fjær að borga
npp skuldir slnar í næsta mánuði.
J ædercns
U Idvarefabrike
Aalgaards
ullaiverksmiðjur
hafa náð meiri viðskiptum hér á landi en nokkrar aðrar verk-
smiðjur og áunnið sér almennings hýlli.
fær vinna úr íslenzkri ull fjölhreyttar tegundir af
karlmannsfataefnnm, kjóladukum og gólfteppum.
Rúmáhreiður bæði einlitar og kóblóttar, mjög skrautlegar,
kvennsjöl og allskonar prjónafatnað.
Verð hjá þeim er lægra en hjá flestum öðrum og
afgreiðsla hin allra bezta,
U m b o ð s m e n n verksmiðjunnar hér á landi eru:
hafa áunnið sér hylli allra peirra er reynt hafa fyrir vandaða VÍnnu Og
framúrskarandi fljota afgreiðslu. Sem dæmi upp á afgreiðsluna, má
geta pess, að úr ull peirri er send var héðan af Seyðisfirði 4. febr. 25.marz
og 15. maí s. 1. komu dúkaruir hing&ð 5. apr. 13. maí og 23, júní.
Aðalumboðsmaður á íslandi JÓH JÓUSSOU Múla, Seyðisfirði.
U roboðsmann: A Seyðisfirði verzlunarmaður Karl Jónasson
— Norðfirði kaupmaður Pálmi Pálmason
— Eskifirði verzlunarstjóri Sigfús Danielsson
— Breiðdalsvjk, pöntunarstjóri Björn R. Stefánssou
— Stykkishólmi. verzlunarmíiður Hjálmar Sigurðsson
• — Isafirði, verzlunarmaður Helgi Sveinsson
— Steingrímsfirdi Ctir. Pr. Nielsen
— Oddeyri, verzluuarmaður Kristjáu Guðmundsson
— Húsavík. snikkari Jón Eyjólfsson
— Kelduhverfi hreppstjóri Arni Kristjánsson Lóni
— pórshöfn, kaupmaður Björn Guðmundsson
— Vopnafirði. verzlunarmaður Olafur Metúsalemsson
Verksmiðjan tekur til tæzlu, ásamt uJlinni, vel pveguar tuskur úr u 1 1
Sýnishorn af fatadúkum frá verksmiðjunni — sem einnig vinnur sjö!. rúmteppi
og gólfteppi — hefir hver umbcðsmaður- — Sjáið pau og sendið ull yðar til
umboðsmannanna, ef pér viljið fá vandaða dúka og fljóta afgreiðslu
Dpphoðskuldir
frá uppboðúju á Krossi t Pellum 25.
apríl s. 1. áttu að vera borgaðar fyrir
lok júlímiuaðar s. 1.
pær skuldir frá pessu uppboði, er
ekki verða borgaðar í pessari haust--
kauptið, verða tafarlaust teknar
10 g t a k i
| Krossi pRíin 23. sept. 1903
Páll Palsson.
Á
Borgarfirði hr. porst. Jónsson.
Vopnafirði — Einar Runólfsson.
pórshöfn — Jón Jónsson.
Húsavík — Aðalst. Kristjánss.
Akureyri — M. B. Blöndal.
Siglufirði -- Gnðm. Davíðsson.
Skagafirði — Pétur Pétursson.
Borðeyri — Guðm.Theodórsson.
A ísafirði hr. Sigurgeir Bjarnason.
— Oýrafirði — Guðni Guðmundsson.
I Reykjavík — Ben. S. j>órarias3on.
— Vestm-eyj, — Gísli J. Johusen.
Á Hornafirðí — porleifur Jópssou,
— Ojúpavog — Páll H. Gislason.
— Eskifirði — Jón Hermanussoa.
— Sevðísfirðj — Eyjóltur Jónssou.
Reyuið hín uýju ekta litarbréffrá
BUCH'S LITARVERKSIDJU
Kýr ekta demantssvartur litor — Tíýr ekta dökkhlár litnr
— — hálfhlár — — — sæhlár —
AUar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagrau ekta lit, og gsrist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (An „beitze:‘).
Tii heimalitunar mælir verksmiðjan að öðra leyti fram með sínam viður-
kenndu, öflugu og fögru litum, sem tíl ern í allskonar litWeytingum.
Fást hjá kaupmönnum hvervetna á íslandi.
Bucli’s litarverksmiðja,
Kaupmannahefn V
Stofnuð 1842 — Sæmd verðlaunum 1888.
Abvrgðarmaður og ritstjóri: | Prentsmiðja
Cand. phil. Skaptl Jósepasou. | feorsteins .T. G. Skv.ptasonar.
12
hamingjusamasta, brúðnr í allri veröldinni, og á öllu landinu er ekki
til öfundsverðari kona en eg.u
„Guð gefi pað!“ hvíslaði gamla konau og kyssti á enni hinnar
unga stúlks, en I sama bíli opnuðust dyrnar, og greifínn af Hoh»n-
Esp breiddi faðminn á móti ástmey sinni, frá sér numiun af fögnuði
og goðum líkur að fegurð.
Agatbe vildi ekki trufla elskendurna. Hún gekk útað gluggan-
um.
Vissnlega var ekki hægt að sjá neitt fegurra en pessi ungu, fríðu
brúðhjónaefni, sem föðmuðu hvort annað með innilegum föguuði ________
en samt sneri húu sér vi?, eius og henni félli illa að horfa á
pau.
Niðri á strætinu pyrptust menn utan um skrautvagn greifaua.
A vagnhurðinni gaf að líta 3kjaldarmerki ættarinnar; bjórn á s'yiltum
feldi.
Mundi Gundula geta öðlazt prótt bjarnarins, ef 4 pyríti að
haida?
Agathe stundi við-
I>ossi unga, fagra prekvaxua stúlka, sem gat stöðvað ólma hest
eius og valkyrja, var pó ekki nema veik, elskandi kona, sem mundi
láta allt eptii elskhuga sínum. Paðir liennir vai blindur, pegar
hann talaði um fastlyndi hennar.
Og pó höfðu augu hennar tindrað af reiði, pegar hún hafði
getið pess td að maður hennar kynni að geta breytt ódreugilega.
En hvort heldur greifafrúin af Hohen-Esp yrði að hefja baráttu
fyrir sér og sínum, eða hún mundi örmagnast undir forlögum sínnm,
pá hafði Agathe frænka hennar nú séð um hag hennar — og barna
hennar.
— Kammerherrann var kominn inn í herbergið.
Hann hafði búizt hinum skrautlega einkennisbúningi sinum, er
fór honum mjög vel; prátt fyrir hækjuna gekk hann beinn og bar
sig vel, gleðisvipur var á andliti hans.
„Eg er glaður yfir að Guð hefir leyft mér að lifa pennan dag,“
hafði hann sagt um morguninn.
13
Hann horfði með unun á ungu brúðhjónaefnin. Svo gekk hann
til systur sinnar.
„Komdn, trygglynda fðsturmóðir, vagninn bíður okka».“
Gömlu systkiniu leiddust út. Priðrik Karl vafði brúði sína
fastar áð sér og horfði í hin ljómandi augu hennar.
„Nú ert pú raín, Gnndula“ hvíslaði hann.
„Um tima ok eilifð.“
,.0g pú mnrit aldrei elska neinn annan mann?“
„Hvernig geturðu spurt svona?
Hann hló.
„Og elsku konan mín, ætlarðu aldrei að hnlda neinu levndu
fvrir méi?“ Honnm var víst ekki mikil alvara með pessarí spurn-
ingu, pví hann aðgætti ekki svip hennar um leið, hann strauk hend-
inni nro hár hennar og tók ekki eptir, að húr hrökk saraan og föln-
aði, hann bjóst víst ekki við neinu svari, pví hann sagði rétt á
eptir:
„lundælu augun pin segja mér líka frá pví, og í peim mun eg
daglega lesa að pú sért sæl! Já, Gundula, eg vil allt vinna til að
gjöra líf pitt ánægjulegt og farsælt. Gundula, elskar pú roig?“
Hún játaði honum hljóðlega með grátstaf í kvorknm. Sólin sKoin
á hann, en 1 hug heiiDar fólst dimmnr skuggi «g með sjáfl’n sér
hugsaði bún óttaslegin:
Agathe frænka! Rví gjörðirðu petta?"
II.
Greifinn af Hohen-Esp, og hiu unga inndæla kona hans, voru
talin að vera hin gæfusömustu hjón á öllu landinu.