Austri - 09.01.1907, Side 3

MR. I
AUSTEI
3
Eœiarfulltxúatosniiig
t hér í Seyðisfjarðarkaurstað átti
fram að fara 5. p. m. En með því
eigi var niælt fram með 0ðrum en
hinum sömu tveimur er frá áttu að
fara( peim Jóni Stefánssyni pöntu.Dar-
stjóra og Stefáni Th. Jónssyni kaup-
mauDÍjpá voru peir s.iálfiíjörnir bæjar"
fulltrúar til næstu. þriggja ára, og
ko3ning pví óþörf og henni aflýst.
Baruahæli smerkín.
Nú hin síðari áun hafa árlega verið
búin til í Danmerku svokölluð jóla-
merki, sem ætluð eru til pess að líma
á sendibréf ásamt frlmerkjum; hefir
ágóðanum af jólamerkjasöluuni jafnan
verið varið til ýmsra velgjörða við
fétæk og umkomulaus börn. Nú um
jólin voru útgefiu 41/* milljón jöla-
merkja og búist við að pað mundi
allt seljast upp. Atti nú að verja
ágóðanum af sölunni til þess að byggja
heilsubótahæli fvrir brjóstveik börn.
Hér á lacdi hefir aitt lífct merki
verið gefið út. eins og kunnugt er^nfl.
Xaritasmerkið frá Barnahælisfélaginu
Beykjavík. Tilgangurinn er hér sá
sami og í Danmörku: að verja ágóð-
anum af sölunni til bjálpar fátækam
börnum. En eigi mun vera hægl. að
segja oss Islendingum J>að til lofst að
vér höfum almenut styrkt gott fynr-
tæk’, með pví að kaupa merkið eirsog
skyldi pótt pað mum vera til sölu á
flestum póstafgreiðslustöðum víðsvegar
um land. Oaritasmerkið kostar 5
aura hvert, svo að lítið mnnaði hvern
einstakan um að kaupa merkið við og
við og líma pað á bréf til kunningj-
anna.
Yér skorum á Seyðíirðinga að ganga
bér á undan öðrum með góðu eptir-
dæmi og kaupa Oaiitasmerkið. ]?að
fæst hér á póstafgreiðslnnni.
Húsbruni.
Að kvöldi 2. p. m,( kviknaði í tré-'
smíðaverksmiðju Ingvars ísdals hér í
bænum; brann hún til grunna á tæpri 1
klukkustundu. Hús og vélar var vá«
tryggt fyrir 8000 krónum, en óhætt
mun mega fullyrða að pað hafi verið
12000 króna virðitsvo skaðinn er pvl
mj0g tilfinnanlegur fvrir eigandann.
Auk pess munu aðrir hafa átt par
inní bæði timbur og verkfæri og aðra
mnni fyrir um 1000 kr., allt óvátrygt
/þaunig missti einn smiðurt er vann á
verksroiðjnnni, öll smíðaverkfæri sin
óvátrygeð og mun pað vera 4—500
kr. skaði.
Gamla árið
kvöddu bæjarbúar raeð fiugeldúm,
skrautljösum og skothvellum. Voru
albr bæjarmenu, sem vetlingi gátu
valdið, úti að horfa á pá Ijósadýrð
og pótti fagurt á að líta.
Silfnrbrúðkaup
sitt béldu pau förarinn kaupmaður
Guðmundsson og frú hanst Sigriður
Jónsdóttir 6. p. m. fau hafa verið
búsett bér á Seyðisfirði í 24 ár. Um
kvöldió var flugeldum skotið og skraut-
blysum brennt til heiðurs silfurbrúð-
hjónunum.
Látin
er. ungfrú S i gr i ð ur Bene^
diktsdóítir Sveinssonarbréfhirð-
ÍDgumanns i Mjóatirði, andaðist par 6.
p. m. eptir 8 daga pjáningarfulla legu
í botnlangabólgu. Hún var nær prítug
að aldri, góð og vönduð stúlka að dómí
peirra er pekktu hana.
Skip.
„Y e s t a“ kom að sunnan 4. p. m.
Var margt farpegja með skipinu á
leið til útlanda, par á meðal Th.
Krabbo verkfræðingur, Ólafur Hjalte«
sted, Ólafur Y. Davíðsson o. fl.
Héðan fóru til útlanda bræðurnir
Konráð og Gióli Hjálmarssynir kaup«
menn. Hingað kom Ari Jónsson
ritstjóri og Steian Runólfsson snikkari.
„P e r w i e“ kom að norðan 7. p.
m. og fór sama dag. Fjöldi faipegja
var með skipinu, par. á meðal strand-
mennirnir at Inga konungi, ennfremur
frú Anna Stephensen, kaupmaður
Snorri Jónsson o. fl.
Aðalfumlur
Sildveiðafélagsins Aidan
verður haldmn á skrifstofu verzlunar-
innar „Framtíðin“ miðvikndaginn
20. f e b r ú a r. n. k-
Seyðisfirði, 9 janúar 1907j
í stjórn félagsins.
|>órarinn Guðmnndsson,
St. Ih. Jónsson,
Signrðvr Jónsson.
4hesta Danmötor,
lítið eitt brúkaður, í ágætu standi,
er til sölu mú pegar með mjög vægu
verði.
Menn semji við:
Thorvald Imsland
Yerzlunarmann
á Seyðistirði.
miskonar viðskiptabækur, óstryk-
aðar, pverstrykaðar og með einföldu,
tvöf^ldu og preföldu reikningshaldi,
(cantr) sel eg eins og áður og enn-
fremur „höfuðbækur með regestri, með
fárra daga f'yrirvara.
Seyðisfirði 27. desemb. 1906
Pétur Jóhannsson.
Hálf jörðin
Crilsárteigur
í Eiðapinghá er Iaus til ábúðar og
kaups í næstu fardögum.
Semja má við:
J>orstein Jónsson,
Gilsárteigi.
Brnnaaby rgðarféí agið
„Nye Danske
,Brandforsikrings-Selskab
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1764.
(Aktiekapital 4oooooo og
Reservefond 800000)
tokur að sér brunaábyrgð á
busum, bæjum ,gripumt verzl-
unarvörum, innanhúsmunum o.fl.
fyrir fastákveðna litla borgun
(Præmie) án þess að reikna
nokkra borgun fyrir bruna-
ábyrgöarskjöl (Po)ice) eða stimp-
ilgjald.
Menn snúi sér til umboðs-
manns félagsins á Seyðisfirði.
St. Tk. Jónsson.
Sjóíöt
frá Hansen & Co
Friðriksstað í BToregi.
Verksmiðja pessi branu í fyrra-
sumar en er nú byggð upp aptur og
að 0llu leyti útbúm eptir hinum nýj-
ustu og íullkomnustu amerístu verk-
smiðjum.
Yerksmíðjan getur par af leiðandi
ábyrgzt að búa eiöungis til hina á-
gætustu vöru.
Biðjið pví kaupmanuinn yðar um
sjóföt frá Hansen & Co. í Friðriks-
stað.
Aðalumboðssali til Danmerkur og Fær
eyja.
Lanritz Jensen
Enghaveplads II.
Kjobenhavn Y.
IJ tgefeudur;
ertingj ar
ceud, phil. Skapta Jós8pssoaar.
Abyrgðarm, Þorst J, G. Skaptason.
'Prentsmiðja Austra
144
sumir aðrir hefðu gjört. Og sarat tókstu honum ekki fyrst í stað.
Hvenær fékk hann jáyrði pitt?“
„í dag eru prjár vikur siðan“
„í dag! Nú það hefir pá verið sama dagina og slysið vildi tíl;
í námunni. J>á játaðístu honum?“
„Já| einmitt pá! f>angað til var raér pað ómögulegt. J>ann
dag vissi eg fyrst að eg gat orðið koran hans.“
„Martha!“ Málrómnr Ulríchs bai vott um sorg og gremju.
Hann ætlaði að leggja höndina á handlegg hennar, en hún kipptist
við og færði sig fjmr honum. Ulrich hörfaði aptur á bak.
„|>ú lika?“ sagði hann raunalega. „Yið pví hafði eg ekki
búizt!“
„Ulrich!“ sagði Marta, frá sér numin af harmi. „Guð hjálpi
mér! Hvernig hefirðu breytt við sjálfan pig og okkur öll!“
Hann stóð andspænis henni, haiðneskjulegur 4 svip.
„Hvernig eg hefi breytt við sjálfan mig, kemur mér einum við,
En við ykkur--------? Enginn vill heyra málsvörn mína. En nú
segi eg ykkur líka, að eg poli ykkur ekki lengur pessar aðdróttanir.
fið getið trúað pví sem ykkur sýnist. Mér stendur framvegis á
sama. J>að, sem eg hefi byrjað á, mun eg framkvæma, hvort sem
ykkur líkar betnr e ða ver og pó traustið sé máske farið, skulu peir
samt hlýða mér!“
Hann rauk á dyr og skellti hurðinni í lás á eptir sér svo litla
húsið n0traðí við. Martha reyndi ekki til að hindra bnrtför hans.
XVIII
Gestikoman var tilbreytni í höllinnit en ekki hafði húr. gjört hjónin
sararímdarí en áður. J>6 gestirnir ætluðu aðeins að dvelja fáa aaga,
141
kjörum okkar breytt til batnaðar, og h0fam við ekki heitið hver
öðrum pví að standa sem einn maður pangað til pað tækist?"
„J>angað til okkur yrði eitthvað ágengt. Eu nú hafa pvínær
allar ykkar kröfur verið tekna.r til greina, pví pað sem ykkur hefir
verið neitað um, «r ekki kröíur námumannanua okkar; pœr kröfur
hefir pú sjálfur búið til, (Jlrich og pað er enginn nema pú, sem
heldur peim fram. Ef pú heíðir ekki ver>ð, mundu félagar pínir
fyrir löngu hafa tekið til vinnu aptur, og friður og spekt hefði vorið
komiu á hér í námunsm."
Ulrich bandaði höfðinu prjóskulega. „Nú, jæja, ujipástungan
var frá mér, og eg skammast mín ekkert fyrir pað, pö eg sjái lengra
fram í tímann en hinir. J>ó að peir geti látið sér nægja að eymdar**
kj0.- pejrra sóu ofurlíttb bætt og að diegið sé úr allra mestu lifs-
hættunni í námunum, pá get eg pað ekki. Við heimtum mikið. pað
er satt — við viljum vera pvíuær einvaldirt og ef Berkow væri
jafn-ríkur og menn byggja, pá mundi hann ekki pannig ganga okkur
á vald. En efnahag hans er hnignað og alit er komið undir ágóð.
anum af vinnu okkar, Hann hlýtur loks að láta undan, pegarvand-
ræðin stefna að á allar hliðar.“
„Og eg segi pér, að hann gj^rir pað ekki!“ sagði námumeistar-
inn. „Fyr lokar hánn námunir.m. Eg pekki Arthor. J>egar pið
voruð báðir á barnaldri, var bann pér alls ólíkur, J>ú vildir altaf
beita ofbeldi til að koms pínu fram — haDn byrjaði sjaldan á neinu
og var seinn átekta, en ef hann var kominn aí stað, pá hætti hann
ekki fyr en takmarkinu var náð. Nú er hann vaknaður og mun
sýna ykkur 0llum hvað í honúm býr. J>egar hann hefir náð valdi &
stjórnartaumunum, pá kippið pið peim ekki af honum. Hann ©r
jafn prályndur og pu. Hugsaða til mín pegar pú fær að kenna 6
pví!“
Gremjan skein út úr svip Ulrichs, en hann svaraði ekki. Hann
hafði pegar orðið var við petta prályndi.
„Og heldurðu" sagði faðirínn „að pú getir verið umsjónarmaður
framvegis, hvernig sem allt fer? Heldurðu að peir poli pig hér
við námurnar eptir alli sem á undan er gengið?“
Ulrich hló hæðnishlátur. „Nei, vissulega ekki, ef pað vær á