Austri - 30.11.1912, Síða 2

jftB, 48
A U S T R I
176
*
traustið á hornum og von um sigur-'
vinningar hans, en meðal alþýðu manna
er pað einkum vináttan við hið mátt-
uga Bretland, sem heSr aukið hug-
rekkið og löngun:na til hefnda ' og
víga.
Bretlaxid.
Mótstöðumenn heimastjómar ír-
lands hamast nú sem fyrri að vinna
á rcóti fromgangi laganna. Ferðast
foringi peirra, E*warð Carson lá-
varðu", um Ulster pvert og endi-
largt til J)”ss að æsa menn gegn
heimastjórninniog hefir hann safnsðrnd'
irskriltnm manna og skuldbindingum i
pá átt.
Nýskeð ver haldmn mótmælafundur
I Belfast og var {>ar stofnnð félae,
spm vmna skyldi á móti heimastjórn
og sjálfstæ'? írlands. A peim fundi
er sagt að fnndarstjórnendur hafi
Jþótzt veifa fána þeim, sem borinn
var fyrir Yilhjálmi konungi III. í
orostunni við Boynefljótið árið 1690,
par sem Engtendingar unnu sigur
• yfir hinnm kaþólsku Irlendingum. sem
höfðu fylkt sér um Jakob konung,
sem rekinn hafði verið frá ríkjum
og hugðist með landgöngu á írlandi
rð vinna aptur ríki sitt.
— Roberts lávarði hefir mikill
sómi verið sýndnr, vinsemd og hlut-
tekning, í tilefni af nýafstöðnnm 80
ára fæðingardegi hans.
Bessum elzta og vinsælasta hers-
hptðingja Breta var nm árið veitt tign-
arnafnið greifi af Pretoriu, sem laun
fyrir sigurvinningarnar f Búastríðmu,
ennfremur var hann pá sæmdur sokka-
bandsorðunni og fékk 2 milljóna
króna heiðursgjpf. er safnað hafði
verið til um allt rikið. Loks var
hann tilnefndur æðsti stjórnandi alls
hins brezka hers. þegar hann sagði
af sér þeim starfa árið 1904, var
pað embætti afnumið.
Persía.
Mælt er, að úrBlit málanna þar
séu þau, að lúnn fyrverandi Schah
sé til valda settnr aptur og hafi 8
ráðherra sér við hlið, skulu 4 vera
Rússar en 4 Englendingar. Jafnframt
veita Rú sland og England í s&mein-
ingu 70 milljónir bróna lán til þess
að hægt sé að framkvæma hinar
nauðsynlegustu umbætur, járnbrautir
senda YouDPhushand foringja til Lhassa
mað rniklu föruneyti. þsssi framtaks-
semi vakti vi-ðingu hjá Tíbetbúum fyrir
enskum vopnum og ensku valdi. Eu
það kom að litlu haldi. Og seinua,
þegar Kínverjar leituðast við að
gjöra Tihet að kínverskri nýlendn,
hafðíst England ekkert að. En við
óeirðir Kínverja innbyrðis kom hle á
þessa viðleitni þeiíra til að ná yfir-
ráðum yfir Trbet; og nú hefir Eng-
land fallizt á að taka upp aptur
stefnu Cursons lávarðar, og svo
smátt ok smátt að innlima Tibet í
Indland.
En nú hefir þsssari ráðagjötð
komíð mótspyrna frá kínversku stjóm-
inni. J>r«tt íynr þaí að hiuir kín •
vorsku yfiiboðarar Tibetbúi eigi ó-
vinsældusn að fagna, þá treysta þeir
þó því, að þeim takist að hamla
Englend'ngum að skipta sér af á-
standinu í Tibet, og þar með að
eyðiloggja þejrra ráðagjörðir.
Fregnmiði Austra
26. nóvember 1912
Símskeyti.
Rv. í gær.
f Bjern Jónsson
fyrrum ráðherra andaðist í nótt úr
heilablóðfalli, er tiann fékk á föitu-
dugiun.
Sendiherra fjððverja
1 Lundúnum er orðmn Karl pfiuz v.
Lichnowsky.
Kolera í Konstantinopel.
Kolera geysar í Konstantinopel og
hefir þegar dtepið fleiri hundtuð
manna.
Slys.
Á miðvikudaginn fældist heitur með
síra Jens Pálsson í Görðura. Hann
viðbeinsbrotuaði og rifbrotnaði á 3
rifnm.
Alþýðlegt áhald.
i
|>ið juekkið þann langhefii ljómandi vel,
sem lýgi er kallaður víða;
og mennina gjörði hið gaðlega þel
svo gróflega hneigða til smíða.
Og álnldið jbetta er alltaf svo nýtt,
sem á hrín ei rvð eða sletta,
og alþýðlegt er það, svo fátt getur flýtt
eius fyrir því, sem á að slétta.
Og hvergi á Vðrkstofa’ eg vasklegar sá
að verið, en einmitt þar inni,
og listin og flmleikinn lýðam þeim hjá
mér líður víst aldrei úr minni,
því tönnina hvesstu þar hundruð í senn,
og hana sló þúsund í stokkinn,
svo skutu þar heflinum milljónir mecn
— en margur þá svitnaði’ um skrokkinn. —
í krapti þeir sneiddu þar kvistina ein.s
og kœnlega þvervið ð stýfðu,
en fúa, sem verða þö mátti til me'ns,
þeim meginvið frekast þeir hlítðu.
Og þegar að diminast var, dugðu þeir bezt,
þá dundu við glaðværðarskpllin,
af því, að þá „viðnámsins sólin“ var sezt
og sígin að baki við fjöllin.
Og synd he’d eg væri að hryggja þann lýð,
því hugkœtin mikils er virði,
— Og eins, þó að áhaldið yki vort stríð,
að etja því margur víst þyrði. —
Og svo páð: fyrst ailt nú, sem alþýðlegt finnst
skal orðalaust hefjast til valda.
En heflinum langa hefir lýðurinn kynnst
og líklagt hann vilji’ honum halda.
En engan mun saka þótt að væri spurt
hvort æskunnar meðfæri hann væri, —
og sumum finust það mœtti berast á burt,
sem bernskunnar helgidóm særi.
Og aldregi grátlegri sjón hefi’ eg séð,
en saklausu barnshjörtun kalin,
og guðinn i brjóstunum bliknaðan með,
og blómdægar sannleikáns talin.
—r —n.
o. fl.
Hvort landslýður allur lætur sér
lynda þessi málalok, og lætur af
allri nppreisn, er mjog ólíklegt.
Tibet.
Ráðagjörðum Englendinga um að
tengja Tibet við Indland er
veitt alvarleg mótspyrna af Kínverj-
nm, sem þó var ekki bú'zt við. Prátt
fyrir það að Kinverjar hafa mörgn
að sinna innbyrðis á þessum tímum,
hefir stjórnin þar sent ensku stiórn-
inni skeyti, þar sem hún skýrt og
skorinort mótmælir þessum ráðagjörð-
um Englendinga og skoðar þær sem
rof & gjörðum samningum.
Englendíngar hafa verið einkennb
lega reikandi í þessu Tibetmáli. í
byrjun aldarinnar var vald Kínverja
í Tibet lítilsvert, en áhrif Rússa
yfirgnæfandi. J>etta kom þáverandi
ndirkciiungi Indlauds til þess 1904, að,
(ilimur.
Mikið hefir áhugi manna á í-
þróttum aukizt hér á landi síð-
ustu árin, sérstaklega þó glím-
unum, hinni gömlu alíslenzku
fögru íþrótt. íþróttirnar og
aflraunirnar herða og stæla lík-
amann og lifga og íjörga and-
ann.
Hér á Seyðisfirði hafa einnig
verið stofnuð íþrótta- og glímu-
félög alloft, en því miður hafa
félögin ekki orðið langlíf. Áhuga
og þrautseigju hefir víst vantað.
Síðasta glímufélagið sem
stofnæð var, heitir Hugin, var
stofnað í fyrra og hélt þá
stöðugt æfingar, og opin-
bera kappglímu, þar sem verð-
launapeningur var veittur, og
skyldi sá peningur jafuan vera
í höndum bezta glímumanns
félagsins.
En nú virðist þvi miður apt-
ur komin deyfð yfir félagsmenn-
ina, og er það ílla farið.
Hefir oss verið sagt, að hin-
ir yngri félagar, sumir bverjir,
létu það sitja í fyrirrúmi fyrir
glímuæfmgum, að vera á sam-*
komunum í herkastalanum, ekki
samt af löngun til guðræknis-
iðkana heldur til þess að gjöra
þar ölæti og óspektir, sprengja
púðurkerlingar o. fl.
Leitt er þetta, ef satt er, og
til lítils sóma fyrir hina ungu
menn sem hér eiga hlut að
máli, Vonar Austri að beir
bæti ráð sitt sem fyrst og fari
aptur að sækja glímufundi sem
aðeins eru tvisvar í viku. Meb
því vinna þeir sjálfum sér gagn
og giebí og öðrum líka; því
flestum mun þykja ánægjulegra
að horfa á lipra glímu, en að
hlasta á púburkerlingasprenging-
ar og ólæti út hjá herkastala.
Seyðisfjerður.
Botnía
kvað koma hér við aptur á útleið
frá Reykjavik, Sameinaða félagið setti
þið skilyrði fyrir komu skipsins
hinguð aptur, að það fengi hér farm
íyrir 1500 krónur, og hann mún nú
fást hér hjá kaupmpnnura, aðallega