Austri - 15.12.1917, Side 3

f
OjaÍM leikaré
Þá era þau nú orðin 26 (á móti
4) ríkin, sem berjast á móti Þjóð-
verjum, eða hafa sagt þeim stríð
á hendur. í Norðurálfu eru þau
þessi 10: Rússland, Frakkland,
England, Belgía, Grikkland, Ítalía,
Portúgal, Rúmenía, Montenegró og
Serbía. í Ameriku eru þau 11:
Haiti, Honduras, Domingo, Boli-
via, Brasilía, Guatemala, Kúba.
Nikaragúa, Panama, Uraguay, og
svo hin voldugu og riku Banda-
ríki Norður-Ameríku. í Asíu eru
það Kínverjar og Japanar. í Afríku:
Egyptaland, Libiría og Marokko.
Miði menn nú við fólksfjölda
(samt ekki eftir gagnvitlausri landa-
fræði, sem íslenzku skólarnir hafa),
þá eru það 1329 miljónir á möti
147 miljönum, sem Þýzkaland,
með sínum 3 sambandslöndanum
(0: Tyrkland, Austurríki og Búlg-
•aría) hafa á að skipa til sóknar
og varnar á n?óti þessum mýgrút.
Norðurálfuríkin öll hafa tekið
beinan þátt í styrjöldinni. Einnig
Bandarí in, Egyptaland og Japan.
Áform þeirra og fyrirætlanir eru
því skiljanlegar, þar sem þau berj-
ast til landa og frægðar, ef her-
lukkan er þá með þeim!
En um inörg hinna skottríkj-
anna er það lítt skiljanlegt, því
þau geta alls engan, beinan eða
gagnlcgan þátt tekið í styrjöldinni,
hvorki með liðsafnaði eða fjár-
framlögum, þar sem mörg afþeim
eru svínbundin á skuldaklafa og
hafa varla ofaa i sig. Hversvegna
eru þau þá að því? Svarið er aug-
Ijóst. Miðveldin ná ekki til þeirra,
þau eiga þvi ekkert á hsettu sem
stendur. En með því að segja
Miðveldunum stríð á hendur (lík-
lega fyrir fortölur vina sinna?),
fá þau gilda áslæðu til að ræna
undir sig kaupskipum þeirra, sem
leituðu sér skjóls hjá þeim i ófrið-
arbyrjun. — Það lýsir sér eitthvert
hið níðingslegasta óþokkabragð, er
sögur þekkja, í þessu skiparáni.
Þetta bragð hylla samt margir
íslendingar. Þaðan var ekki von
betra. Þeir sverja sig löngum
margir hverjir í ættina.
Björn ölafsson.
Símskeyti
til Austra,
Rv. 8. des. 1917.
Bráðabirgðavopn&hlé á austur-
vígsteðvunum er 10 dagar.
. Her miðríkjanna hefir hafið
sókn hjá Asiago, sótt fram um 10
km. og handtekið 11 þús. manna.
Þjóðverjar hafa sótt fram hjá
Cambrai og tekið 9000 fanga.
Junkaraflokkurinn í Prússlandi
er andvígur endurbótum á kosa-
ingarétti. I
Konungur neitaði 22. f. m. að
staðfesta fánann. Forsætisráðherr-
ann hefir fengið 6 miljóna króna
lán hjá dönskum bönkum til vöru-
kaupa fyrir landssjóð.
Rv. 9. des. 1917.
Maximalistar h*fa orðið í minni-
hluta við kosningarnar í Rúss-
landi. Kerenskij er aftur kominn
fram á sjónarsviðið. Lenin hefir
í hyggju að lýsa ógildar allar lán-
tökur Rússlands.
Þjóðverjar hafa gengið inn á að
senda heim aftur belgísku konurnar
og börnin, sem þeir fluttu til Þýzka-
lands.
Halifax brennur.
Bandaríkin hafa sagt Austurriki
stríð á hendur.
Rv. 10. des. 1917.
Friðarsamningunum milli Rússa
og Þjóðverja hefir verið frestað
um viku, til að reyna fá banda-
menn til að vera með.
Vopnahlé er komið á á Kaukas-
usvígstöðvuraum.
Bretar hafa tekið Hebron.
Þriðji hluti Halifax eyðilagðist
við sprengingu er varð í hergagna-
skipi sem þar lá.
»Gullfoss« kominn.
Árni Eiriksson kaupmaður lézl
i morgun.
ftv. 12. des. 1917.
Byltingaflokkiir lý'ðveldissinna i
Portúgal hefir rekið stjórnina þar
frá. Alfonso Costa he£r komið á
bráðabirgðastjórn, sem er banda-
mönnum trygg. Sidonio Palz heit-
ir nýi forsætisráðherrann.
Tscherbotscheff yfirforingja á
vígstaðvum Rúmena og yfirhers-
höfðingja Rússa er falið að semja
við Miðríkin. Ukraine viðwrkenrair
gerða samninga vió bandamenn,
en er þó eigi fyllilega á móti sér-
friðarsamningum Rússa. Lenin
skýtur málinu til þingsins.
Kínverjar hafa tekið Charbin og
Japanar Vladivostock (borgir i-
Manchuri).
2000 manns fórust við slysið í
Halifax.
Bretar hafa tekið Jerúsalem.
Rúmenir hafa samið vopnahlé.
Sendiherr* Breta í Petrograd
lýsir yfir að bandamenn séu fúsir
til sameiginlegra friðarskilmála með
viðurkendri rússneskri stjörn.
Alþjóðádeild »Rauða krossins« í
Genúa hefir fengið friðarverðlaun
Nobels.
Rv. 13. des. 1917.
Forsetinn í Portúgal hefir verið
lineptur í varðhald. Uppreisnin
magnast.
Caillaux er ákærður um land-
ráð.
Austurríska beitiskipinu »Wien«
hefir verið sökt.
Kerenskij er sagður dómsmála-
og forsætisráðherra Síbiríu.
Brezka sjóliðið er aukið um 50
þúsundir manna.
Alþingi verður kallað saman að
sumri.
Minnisvarði Tryggva Gunnars-
sonar var afhjúpaður í gær. Gef-
inn af Kaupmannafélaginu. Til-
búinn af Ríkharði Jónssyni.
»Willemoes« kominn.
Rv. 14. des. 1917.
Samningaumleitanir milli Rússa
og Þjóðverja eru hafnar aftur.
' Maximalistar neita að viður-
kenna rússneska þingið nema það
séskipað meirihluta Maximalista.
Caillaux er ákærðnr fyrir að
hafa reynt að rjúfa bandalagið.
Bandaríkin stinga upp á að
komið verði á tvöfaldri al-
heims peningasláttu.
Seglskipið »Takma«, eign T.
Frederiksens kaupmanns, strand-
aði í fyrrinóll hjá Sandgerði.
»Bisp« er strandaður skamt frá
Fleetwood.
Jón.
Hrakningar.
Tveir menn iir Mývatnssveit
fóru fyrir skömmu á öræfi að fjár-
leitum. Hreptu veður ill og kom-
ust eftir 9 dægra útivist að Möðru-
dal, mjög harólega léiknir.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Nýja brauðbúðin
Getur sem stendur ekki auglýst
að hvergi á Jandinu fáist ódýrari
rúgbrauð. — »Okurverði bakar-
anna« hefir nú v.rið hnekt með
viðtækum félagsskap i Reykjavík,
sem heitir »Brauðgerð Alþýðufé-
laganna«. Hefir félag þetta sett sér
það markmið, að selja brauð fyr-
ir framleiðslukostnað, eftir því
som skilja má af jafnaðarmanna-
blaðinu Dagsbrún.
»Brauðgerð Alþýðufélaganna« í
Reykjavík selur heil rúgbrauð á
18í aura (með framleiðsluverði?)
»Nýja brauðbúðin« á Seyðisíirði
selur heil rúgbrauð á 190 aura
(með okurverði?).
Ojæja!
»Mikill értu, munur,« sagði kerl-
ingin.
En — ef sala Nýju brauðbúðar-
innar eykst um 50 rúgbrauð á
nœstu viku, og líkur eru til að
þau viðskifti haldist áfram, verður
verðið setl niður í
180 aura2
112
Guignolle tók eftir því, svaraði nann og stnndi
vi ð:
„Já, því miður. Faðir minn hafði miklar mæt-
nr á hinum unga manni, og af því stafaði mikil
ógæfa. Eg raan ve' eftir Maxime barón. Hann
var nokk'itai árum yngri en eg, hafðt dgkkjarpt
hár, grá augu og greiudarlegan svip, sem sarat
bar vott um akafa iuud. Ea engsn gat grunað
að hann mundi láta ákHÍlyndt sitt koma sér til
að drýgja svo h æðilegan glæp.“
Gtitguolle pagnaði aftur litla stnnd, andvarp-
aði oeí hélt svo áfram sögunni, eins og hann
tæki það raj0ö nærri sér að miunast á þetta.
„Á heimtli okkar dvaldi systurdóttir móður
minnar, indœl og elskuleg stulka, saulján ára
gömul. Hin hafði mist íoreldra sína, en hafði
erft tabverða fjármuni, og var faðir minn fjár-
haldsmaðnr hennar. Hún og Maxime Page de la
Fouretiére feldu hugi saman, og faðir minn var
mjág fýsandi þass að þau rkð tækjust.“
„Það hefði hann ekki ált að vera!“ sagði bár-
ónuinn og Guignolle kinkaði kolli og sagði með
ákefð:
„Nei, þér hafið fétt að mæla, hann hefði ekki
átt að gera ps»ð, og okkur h@fir gírlega iðrað
þess. hvernig hann tóx í málið. En hann vonaði
að sér mundi á pann bátt takast að ná sáttum
við barónifrnna. Anna Delpit var svo fríð og
eLkuleg, og sva rik, að hinn fátæki barónn
hefði mátt telja sig heppion að fá þvilikt kvon-
lang, að fuður mínum gat ekki annað til hugar
109
„Ekki hann, heldur löður hans. Þessi ungi
Pouiet er sonur útlaga.“
Momard barónn þaut á íætur. „Utlaga! það
er ómögulegt.“
„Hann or sonur glæpamaons, sem dæmdar var
í ætilanga útlegð í Nýju Kaledóníu."
„En bankastjórran, Oarval greifi, og í lians
húsum kyntuinet við hinum unga múnni fyrst —
sagði mér s imt um daginn, þegar eg spnrði hann
um ágtæður Pourets, að faðir hans, herra Max-
ime Fouret, væri mjög ríkur og mikils metinn
maðnr í nýlendunni."
„Ríkir menn verða oftast mikilsmetnir,“ svar-
aði Guignolle með hæðnisbrosi. „Þcr seg’ð að
faðir unga mannsins heiti Maxime. þér skylduð
þá ekki einnig hafa heyrt að móðir hans heiíír
Antia?“
,,.Jú, það heit r hún víst,** sagði barónninn
sem v»rð æ meira forviða. „Eg hefi skrifað yfir-
völdunnm í Nýju Kaledóníu og beðið um upp-
lýsingar um Fouret-fjolskyldiraa.11
„Þær getið þér fangið miklu betri hjá mér,“
sagði Ar.atole Guignolle og stundi við.
„Ea hveinig getið þér . . .“
„Fouret-fjolskyldan er á einkennilegan hátt
bendluð við mína ætt, af því glæpur sá, er
Maxime Fburet var dæmdur fyrir í útlegð til
Nýju Kaledóníu, var drýgður hér í grendiuni, í
skóginum við Oofié.“
Baróninum rann kalt vatn milli sbinns og hör-