Stefnir - 15.11.1900, Page 2
84
víðsvegar um fjöruna, heldur skuln þeir, sem
það eiga, flytja það burtu eða sarnan eptir
fvrirsögn Iögreglustjóra. — 20. gr.: Ef ís á
Pollinum er ótryggur, getur lögreglústjóri að
viðlögðum sektum bannað að fara út á hann.
Enginn má höggva vakir á Pollinn nær landi
en í beina línu frá melhorninu fyrir sunnan
Krókeyraroddann, þar sem hann gengur lengst
í austur og varða segir til. í stöng þá, sem
sett ér við ósinn á miðri Oddeyrinni, nema
lögreglusfjóri veiti leyíi til þess,
III. kaíli er um reið og akstur á götun-
um o. fl. — 21. gr.: A götum, strætum og
stjettum mega lestamenn ög aðrir ferðamenn
ekki hafa hesta sína standandi, eða binda þá
þar. A meðan lestamenn eða ferðamenn
standa við í kaupstaðnum, skulu þeir hafa
hestá sína í hestarjettunum, Sje eigi i'úrn í
rjettunnm, skal heimilt að hafa hestana utan
við götubrautina, þar sem engin umförð er.
22. gr.: peir, sem ríða eða aka um göturnar,
skulu viðliafa tilhlýðilega aðgæzlu, einkum er
þeir fara fyrir götuhorn eða frám úr garðs-
liliðum. A götum og svæðum og annarstaðar
á almannafæri má eigi ríða eða aka haiðara
en á hægu brokki, og skulu þeir, sem ríða
eða aka, ef þörf gjörist, í tækan tíma gjöra
rfövart mönnnm, sem á undan þeim ganga.
25. gr.: Naut, sem farið er með um bæitin,
skulu ávalt leidd í bandi, nægilega transtu,
og tveir fullorðnir karlmenn að minnsta kosti
fylgja hverju nauti. Ekki ntega naut lreldur
standa úti gæzlulaus. — 26. gr.: Um hrossa-
vekstra og sauðfjárrekstra, sem koma til bæ-
jarins til útfiutnings eða slátrunar, geturlög-
reglustjóri gert þær fyrirskipanir, sem nauð-
synlegar þykja til að afstýra farartálma eða
hættu fyrir vegfarendur. — 28. gr.: Hunda
þá, sem grimmir eru, eða hafa þann vana að
áreita menn og hræða með glepsi, ui'ri og
gelti, her eigendum að binda eða mýla for-
svaranlega að viðlögðum soktum. Sama er
um hunda, sem raska svefnf'riði manna með
golti eða spangóli á næturþeli.
IV. kafli er um fríðun aimenningseigna.
31. gr.: Mannvirki og hluti, hverju nafni sem
nefnast, ér ætlaðir eru til almennra afnota.
eða til prýðis á almannafæri, svo sem minnis-
varða, vatnsból, götuljósker, nafna og tölu-
spjöld a húsum og götum, trje og hlómstur-
runna, bekki, girðingar og annað þess liáttar,
má enginn skcmma eða færa úr stað, ekki
lieldur ata eða saurga, rita eða rispa, tjarga
eða mála eða teikna á þá, og þetta síðara á
einnig við um þann hlnta af húsum, múr og
trjegirðingum, sem liggur á almanna færi. —
32. gr.: Enginn má klifra uppá eða yfir eða
skemma girðingar, sem settar eru fram með
götum, strætum eða svæðum eða kringum tún
og garða, hvar í landi bæjarins sem er.
V. kafli er um götuspjöld, lnisnúmer og
uppfestar auglýsingar.
VI. kafli er um voitingaliús og alrnenn-
ar skemmtanir. 37. gr. bljóðar svo: Á at-
mennum veitingastað má onginn sýna af sjer
ofsalegt atferli, eða hávaða, nje nokkra ósæmi-
lega hegðun. — 39. gr.: Veitingahúsum öll-
um skal lokað kl. 11 á kveldin, og allir gest-
ir, sem eigi hafa þar næturstað, skulu vera
farnir út ekki seinna en kl. ll1/*' Samtskal
fjelögum, sem lögreglustjóri jækkir, heimilt,
að halda samkværni og dansleiki eða aðrar
skemtanir á veitingahúsum, sem eigi sje bund-
nar við áðurnefndan tíma, ef eigi taka aðrir
þátt í þeim, en fjelagsmenn ög gestir þeirra.
Ennfremur mega brúðkaup og önnur samsæti
eða dansleikir tiítekinna ir.anna standá fram
yfir liinn tiltékna tíma.
VII. kafli er um álmennt hreinlæti og
þrifnað. |>ar stendur þessi grein: Á götum
bæjarins eða á almannafæri má eigi kasta
hræjum, slógi, ösku, sorpi, oöa nokkrum öðr-
um óbreinindum. Allt slíkt, svo og innýfli
úr skepnum, sem eigi eru notuð, skal látið í
gryfjur þær, sem mykja og áburður er látinn í.
63. og 64, gr. ldjóða svo: Samþykkt þessi
gildir fyrir kaupstaðarlóðina í Akureyrarkaup-
stað eins og bún er ákveðin í 3. gr. laga nr.
34, 13. desbr. 1895, en annarstaðar í kaup-
staðnum skal henni því aðeins beitt, að það
sje berlega tekið fram í samþykkt þessari. —
Brot gcgn samþykkt þessari varða sektum allt
að 100 kr. Börn eldri en 10 ára og yngrien
15 ára skulu sæt.a vaudarliöggum, efþauhafa
áður, eptir að þau voru orðin fullra 10 ára,
gert sig seka í þessum brotum, eða gert eitt-
hvað, sem ber vott um einstaka ónáttúru, þó
eigi fleiri vandarhögg en 15, eða aðsætaein-
földu fangelsi allt að 8 dögurn. Ef kenna má
yfirsjón, sem barn drýgir, skort á liæfilegri
umsjón foreldra eða annara, sem ganga barn-
inu í foreldra stað, skal refsa þeim fyrir yfir-
sjónina, en eigi barninu.
Framtíð koBUBgsmorðingj ans.
Goetano Bresci, sá er myrti Umberto
konung, hlýtur nú að afplána hegningu sína,
annað hvort í Bognoet í banta Stefano eða í
Portalongone.
Fyrstu sjö árin af fangelsisveru sinni
verður hann látinn vinna eitt eður annað,
sem engin verkfæri parf til, og sein því nær
enga áreynslu útheimtir, t. d. að bregða tág-
ar. þegar þessi sjö ár eru liðin, vetður hann
fluttur til annara fanga, en má samt ekki
tala við þá nje þeir við hann. Samt sem
áður verða hin fyrstu sjö ár hin þungbærustu
fyrir hann. Á þessum langa tíma fær hann
ekki að sjá nokkra mannlega veru nema: Ef
liann óskar að fá aö tala við fangavörðinn,
og að þessi ósk hans verður veitt honum. Ef
aö hann verður sjúkur og þarf læknis við, og
ef að hann liggur fyrir dauðanum og óskar
prestsþjónustu.
Hinar venjulegu kompur eru hjer uin hil
6 feta langar, 3 feta breið'ar og 9 feta háar.
Loptið í kompuna komur frá glugga, som er
upp undir kompuþakinu, og sem cinnig leið-
ir birtu inn tii fangans. Kompan er lokuð
meö járnsleginni burð og járngrindum fyrir
utan. í kompunni er heydýna, sem á dag-
inn er dregiu upp að múrnurn, svo að fang-
inn ckki geti þá hvílt sig á ltenni. Hver
fangi fær vatnskrús og vaskafat, tvo bikara
annan undir olíu og hinn undir vín, disk
undir mat og skeið til að borða með, svo og
þarflnda pott. Öll eru þessi áhöld úr leir.
Kamb og bursfa er þeim eínnig Tevft að hafa.
IHð daglega fæði er 100 gr. »pata«,
(einskonar Maccaroni) og 600 gr. af brauði.
Á helgum fá fangarnir kjötsúpu og dálítið af
kjöti, og á síórhátíðum fá þeír þar að auki
vín. Enn fremur mega fangarnir kaupa ýms-
ar nauðsynjar fyrir 5 Ceiítimer fyrstu árin
af fangelsistimanum, og síðar fyrir 25 Centi.
Aðbúnaður fanganna er þanníg, að hann
eyðileggur alla löngun hjá þeim tíl mótþróa.
En komi slíkt fyrir, er fanganum hegnt með
því, að hann er látinn vera einn í kompu um
lengri eða skemmri tíma, og stundum æfi-
langt. Venjulega hegningin er einangrun við
vatn og brauð, spennitreyja, dimm kompa og
fjötrar. Spennitrevjan er treyja vieð lokuðum
ermum, sem bundnar eru þannig hver vfir
aðra á brjóstinu að öll hreifing er ómöguleg,
og í sjerstöknm tilfellum er fanginn þar að
auki fjötraður með lilekkjum um fæturna við
kompuvegginn. Hörðustu hegningu er beitt
gegn tilraun til sjálfsmorðs.
Undir þessum hræðilegu kringnmstæðum
og með jiessari óttalegu framtíð fyrir augum
mun Bresci eyða hinum ólifuðu æfidöguin
sínum, nema að hann frelsist í þeirri stjórn-
arbyltingu, er hann spáði, þegar dómurinn
var birtur honum, að væri í nánd. Um spá-
dóm þeiina er sagt í »New free Bress«: Lít-
ill viðburður, sem mvndi liafa verið þýðing-
arlaus undir venjulegum kringumstæðum, hafði
við þetta sjerstaka tækifæri einkennifeg álirif.
f>egar formaður rjettarins las upp dóminn og
ætlaði að nefna orðin: »1 nafni konungs
Victors Einanuels hins þriðjan, sagði hann
með hátíðlegum rómi alveg ósjálfrátt: »f nafni
konungs Umberto hins fyrsta.« f>etta hafði
sömu áhrif á tilheyrendurna, eins og hinn
myrti konungur væri sjálfur risinn upp úr
gröf sinni, til þess að heimta hefnd.
-j- þann 11. þ. m. andaðist hjer í bæn-
um Páll Pálsson, fyrrum bóndi á Staðar-
hóli i Siglutirði, rúmlega 48 ára.
Till de Döve. — En rig Darne, som er ble-
vet helbredet for Dövhed og Öresusen ve[l Hjielp
af JDr. Nicholsons kunstige Trommehinder, har
skanket hans Iustitut 20.000 Kr., for at fatlige
Höve, som ikke kunne kjÖbe disse Trommehinder,
kunne faa dem udön Betaling. Skrivtil: Institut
„liOiigeott“, (iuunersbury, London, IV,, Eiigland.
gegn vörum og peningum kaupa undirritað-
ir við hæsta verði.
Oddeyri, 15. nóv. 1900.
Kolbeinn Árnason,
Ásgeir Pjetursson.
Tim
Gránufjelagsins á Oddeyri verða leigð tíl næsta
árs fyrir 15. desembr. þ.á. — f>eir, sem vilja
halda túnum þeim næsta ár, er þoir nú bafa
leigð, tilkynni verslunarstj. J. Norðmann það
fvrir 15. dcs., annars verða jiau leigð öðrum.