Stefnir


Stefnir - 26.03.1902, Page 2

Stefnir - 26.03.1902, Page 2
46 pokkaskap til að kenna bið gagnstæða, og meira en litla trú á heimsku og trÚEÍrni almennings, til að bera slílcar kenningar á borð í opinberu blaði, eins og bóndinn yð- ar gerir í Stefni. Jeg ætla ekki að fara að svara fyrir binar stjettirnar, pær niunu gera pað sjálf- ar, en að eins taka j>að fram, að pað er al- gjörlega rangt að segja, að pólitískar skoð- anir manna bjer á landi sjeu nokkuð bundn- ar við stjettaskipting, og að pað er ósvifið, að fordæma heilar stjettir fvrir pað, sem einhverjum einstaklingi innan peirra kann yfir að sjást. En væri pað nokkur stjett í landinu, sem ásaka mætti öðrum stjettum fremur fyrir fylgi við vaitýskuna, pá er pað einmitt bændastjettin, pvi sú stjett er al- gjörlega ráðandi við alpingiskosningarnar, og pað er pví benni að pakka eða kenna, hverjar pólitískar stefnur eru styrktar til sigurs í landinn. peim hluta greinarinnar, er varar menn við að endurkjósa pá nrenn til pings, er sampykktu stjórnarskrárfrumvarpið á síð- asta pingi, cr jeg alveg sampykkur. J>að verður aldrei um of brýnt fyrir pjóðinni. nð trúa ekki peim mönnum fyrir úrslitmn hennar stærsta velferðarmáls, sem gengu svo ósvifið í berhögg við alla sanngirni og skynsen.i, eins og peir menn gjörðn, en til pess parf ekki að ausa auri á alsýkna menn. .Jeg ætla í petta sinn að skrifa naf'n- hiust eins og bóndinn yðar, og vona að pjer gjöi ið ekki pann niun á okkur, að jeg pess vegna fái ekki rúrn í næsta blaði yðar, til að bera hönd fyrir böfuð stjettar minnar, pogar á liana er ráðist jafn ódrengilega og óverðskuldað, eins og bóndinn yðar gjörir. Yirðingarfyllst. Norðlenzkur kaupmaður. * * Aihugasemtl blaðstjóra: Stefnir fylgir peirri reglu. að taka rit- gjörðir af mikiihæfum og greindum mönn- 1,111 nafr.lausar, sje útgef. ritgjörðinni í meginatnðunum samdóma, cnda pótt hann vii.ji eigi undirrita Iiverja setningu og stað- bæfingu Iiöf, sem óskeikula. Margir eru ' )angtum ófeimnari að h'ta í Ijósi skoðanir sínar, íái peir rúm fyrir pær í blaði nafn- lutisar, Mun pað stuudum stafa af stöðu böf. í pjóðíjelaginu. Eptir pessari reglu tókum vjer ritgjörð bóndans, án pess að rera liöf. Siimdóma um bvert einnsta atriði, sem par er tekið frarn, og pví tökum vjer ritgjörð kaupmannsins, sem í aðalatriðinu er bóndanum samdóina, pott vjer sjeum ósamdóma sumu af pvi. rein hann segir, og oss pyki ritháttur huns frennir ldúr. þeir, sem lá blaðinu fiutniriginn á pessum furmi, eru Játuir vita, að ritgjörðir pessar eru eptir eina bina menntuðustu og greiudustu menn pessaru stjetta á Norð- urhuidi. ogrnunu pærstjettir pví jalnaðai lega eigi hafa mikið betra að bjóða, pegar pær setjast niður og rita bl iðagreinar. Flestir koma optast tii dyranna, eins og peir eru klæddir, og tjalda pví sem til er, og ÍStefn- ir vill eigi neita betri mönnuin stjettanna um tíutiiing, pótt nafnlaust riti, á pví skársta, er peir eiga til. Kaupmainiinum orðbvata skulum vjer til geðs lýsa yfir peirri skoðun vorri, að Kkúla Tiioioddsen og Björn Kristjánsson teljum vjer kanpnienn, og i íreinri röð með að tefla við náungann ujip á sína vísu, en Tryggva Gunnarsson eigi, pótt bann áður fyr liafi veitt verslunarfjelagi forstöðu; ætti að t'elja liann kanpmann, pá væri pað til peningakaupmanna, sem liann teldist, afpví að bann er bankastjóri. þótt kaupmaður hafi áður stundað handverk eða annað starf, pá getur slíkt eigi bnekkt kaupmannsnaíni hans, pegar bann gjörir verslun að atvinnu- vegi sínum. þótt böf. telji pað undantekn- ing að verslunai maður á Akureyri sje vul- týingur, pá pykist útg. Stefnis eins vita um pað og bann, að í Eyjafirði hafa verið og eru enn nokkrir verslunarmenn, sem eins blynntir voru Valtýsstefnunni og hinni, en sumir peirra bafa ef til vill látið málið af- skiptalaust. Annars eru unnnæli bónda um kaupmenn lungt frá prí að vera á rök- um byggð og ópörf. juað hefir verið sköðun sumra, að kaup- menn græddu meira á ósjálfstæðu fólki en sjálfstæðu, og meira að segja skoðun pessi hefir verið nokkuð almenti, bún kenmr .fram bjá bóndanum og Stefnir telur sjer vanvirðulaust að flytja haua, af pví svo margir bafa baft bana ; meir að segja, skoð- un pessi er undir vissum kringumstæðiuu ck.ki eins mikil fjurstæða og kaupmaðurinn vill gjöra liana, pví liugsanlegt er, að sum- um kaupiuönnuin sje svo farið, að peir hafi betra lag á peim ósjálfstæðu og græði meir á peim. þótt aðrir sjeu svo innrættir, að peir vilji frekar versla við pá sjálfstæðu, og pyki pau viðskipti affarasælli. þetta mun fara eplir siðvenjum og verslunanegl- um kaupmanna og peim verslunarhætti, er peir liafu vanist eða tekið uj>p. j>að er til fleiri on ein blið á pessu máli sem öðrum, prátt fyrir síóryrðadrifu böfundariiis. Framhald störbruna i Eyjaflrði. Yfir 30 þús. kr. virðí brunnið á 5 tímum. 22. pessa mánaðar varð vart við all- mikinn eld á efsta loptiriu i skólaliúsinu á Möðruvöllum kl. P/2 e. h , svo mikinn að engin tök póttu til að reyna að slökkva hann. Heimilismenn og skólasveinar lögðu pví alla áherzlu á að bjarga munuiíi úr skólanum, og beppnaðist pað svo vel að eigi brann par annað inni, en meiri partur af bóka- safni skólastjóra. J. A. Hjaltalíns, sem að vísu var stórt og dýrt, og eittbvað af mun- um og bókum fyrsta kennara, Halldórs | Briems, Ajrtur á móti varð bjargað bóka- ! safni og gripasafni skólans, rúmfatnaði, öll- | uui búsgögnum skólastjóra o. fl. Húsið var I Iirunnið og hruuið saman tim miðajitan. Hægur norðvestan vindur var, og pvi var bæjarbúsunum eigi bætta búin, en sem ef- laust hefðu brunnið, ef vindur hefði staðið af suðri. Hvernig kom eldurinn upjr? munu margir spyrja, og pví brann bókusafn skóla- | st.jóru? Um ujiptök eldsins er víst tíestum eða öllum ókunnugt, og verða pví einuugis senni- legur getgátur að ráða bugmyudúm nnuma um lianu, Á efsta lopti skólans er kvist- | herbergi á miðju búsi að austan, par var | ofn, og par vnr bókasafn skólastjóra, og á pví lierbergi bjó í vetur Ólafnr Daviðsson cand. j)bi!. millibilskennari við skólann, en á efsta lopti í norðurenda l>jó Halldór Briem fyrsti kennari skóhins. þennan dag mun að veriju bafa verið lagt í ofninn á kvist- herberginu, og er ætlnn kutmugra manna, að í húsinu liafi kviknað frá reykpípum pejro, er líggja frá peim ofni. þegar fyrst var komið oj)j>. var kvistberbergið og lopt- ið víða orðið fullt af reyk, og óð pá Ólaf- ur Davíðsson inn í svæluna, til að ná pjóð- sagnahandritum sínum, sem honum og tókst og munu iiafa vcrið lionum dýrmætari en fullur mælir silfnrs, en eigi pótti par pá viðvært og engin tök til að bjarga bóka- safninn. Halldór Briem hafði setið inni á norð- urherberginu. Reykjarsvælan gaus parigað strax og oj)nað var, enda pá eigi orðið við- vært á gangi efsta loj'tsins, gut pví Briem ekki bjargað nema sárlitlu af mununi sínum, par sem bein liætta var orðin að vera uppi á pví lopti. Ólafur Davíðsson rar norður í bre og beið ej)tir dagverði, þegar eldurinn ko 111 upp. Mælt cr að skólahúsið liafi verið vátryggt fyrir 30 pús. kr. Eins og kunnngt er, var i það landssjóðseign. Fyrri húsbrunar á Möðruvöílum. þrír húsbrunar uiðii á Möðruvölluin á öldinni sein leið. Sá fyrsti 6. febr. 1827, er Grínmr var par amtmaður, brann par pá timburstofa og fórst mikið af amtsskjöl- unuin, missti amtmaður par búslóð sina alln, en komst út fáklæddnr með konu og börn- um. Engir mannskaðar urðu. Eigi upjilýst- ist, livernig eldurinn hefði komið uj)j) í stof- unn>. J>á brunnu og fleiri bús á Möðru- völluui. Samskot voru pá iim Norðnr- og Austurland til að bæta amtmanni skaðaim, og urðu pau allmikil. Grímur beimti bart af sýsluinönnimi skjöl í stað þeirra, er brunn- ið höfðu, og varð óvinsæll fyrir. Eptir penuan bruna var amtmannssetr- ið á Möðruvöllum bvggt npp úr múrsteini og nefnt Eriðriksgáfa, og stóð sunnan við bæinn. 21. marz 1874 milli kl. 3 — 6 f. h. kom ehi- ur upj> í Eriðriksgáfu. Kristján Kristjáns- son var par pá amtmaður, og Jón Kristj- ánsson skrifari lians. Svaf Jón uppi á lopti, og varð bann-eldsins fyrstur var, vakti bann vinnumena er voru á loptinu, og komust þeir nauðuglega ofan stigann. Síra Pr. Bergmann var pá bjá amtmanni, og iærði undir skóla bjá sira Ama sál. Jó- bannssyni. Stukku peir Jún c>g Eriðrik út nm glugga á norðurloj)ti, sem pótti | frækilega gjört. Fyrst reyndu þeir að I bjarga á skrifstofunni, sem var í norðvest- ! urenda hússins, en fengu engu áorkað. Snjeri Jón þá að suðurhlið bússins, var pá fólk amttnanns að fara þar út, en amtmað- ur sjált'ur var kominn inn í liúsið á leið til skrifstofunnar, ruddist Jón pá inn og náði í amtmaim inni í reyknum og leiddi haun

x

Stefnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Stefnir
https://timarit.is/publication/146

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.